onzeker

[comcast]

De meeste onder jullie weten voor 100% dat ze aseksueel zijn. Ik van mijn kant weet het infeite niet,(zie men 1ste posting) Heb in gans men leven maar  2 relaties gehad,  maar het is nooit gelukt,op gebied van sex. Knuffelen,kussen,dat verliep allemaal prima(ik lees hier van sommige dat zelfs dat niet lukt,zo extreem is het bij mij dus niet )),daar had ik wel men genot van,het was alleen in bed,dat het een zelfkwelling was.

Nu waar ik zo lig over te piekeren,klinkt mss dom,maar toch,nml over de toekomst.
Stel dat ik binnen x aantal tijd weer iemand leer kennen,dan heb ik zoeits van,wat nu? Er op af gaan,met kans,dat het op dat gebied helemaal misloopt,met alle gevolgen vandien.De kans is zeer groot,dat zij helemaal niet weet wat aseksueel zijn is,en het ook niet begrijpt. Ben op relatie gebied enorm onzeker,vaak wil ik dolgraag iemand,en soms helemaal niet.Infeite niet weten wat ik wil.

groeten

[Tempesta]

De meeste onder jullie weten voor 100% dat ze aseksueel zijn.

Nou, ik niet hoor. Ik doe net alsof ik het wel weet, in de hoop dat de 95% in mij de overige 5% onzekerheid overtuigt. Ik denk alleen niet dat dat gaat lukken, want het is al jaren 5% .

Nu waar ik zo lig over te piekeren,klinkt mss dom,maar toch,nml over de toekomst.
Stel dat ik binnen x aantal tijd weer iemand leer kennen,dan heb ik zoeits van,wat nu? Er op af gaan,met kans,dat het op dat gebied helemaal misloopt,met alle gevolgen vandien.De kans is zeer groot,dat zij helemaal niet weet wat aseksueel zijn is,en het ook niet begrijpt. 

Hier ligt ook mijn onzekerheid. Toen ik erachter was dat ik toch wel vrij definitief aseksueel was kwam het probleem van een volgende relatie. De kans is klein dat diegene aseksueel is, waardoor de kans groot is dat er geen sprake kan zijn van een relatie. Maar als ik dan nooit iemand vind die op die voorwaarde bij mij wil zijn, blijf ik dan alleen over? Het is een van mijn grootste angsten (zeer versterkt door mijn ervaringen op school vroeger, maar da's een heel ander verhaal ).

En dan heb ik het nog niet over dat kleine stemmetje wat zegt dat ik me niet zo moet aanstellen, dat seks iets heel normaals is, dat iedereen het doet en dat mijn afkeer ervan alleen met gebrek aan ervaring te maken heeft. Meestal is dat stemmetje prima te negeren, maar het wordt luider als ik me onzeker voel, bijvoorbeeld als ik iemand leuk begin te vinden.

Al met al heb ik lang geleden besloten om te doen wat goed voelt. Ik heb nooit tegen mijn gevoel in dingen kunnen doen, en mijn gevoel zegt dat seks niets voor mij is. Dus daar vertrouw ik op, omdat dat het enige is wat ik kan doen. Daar ben ik inmiddels wel achter.

[Ereinion]

Ik kan me je twijfels erg goed voorstellen. Of je aseksueel bent moet jij natuurlijk beslissen, maar er zal geen mens moeilijk doen wanneer jij nu zegt dat je aseksueel bent en er over een tijdje achterkomt dat je dat niet (meer) bent. Misschien helpt dat een beetje?

Wat relaties betreft. Je moet altijd dingen doen die goed voelen. Natuurlijk is er een grote kans dat de eventuele partner aseksualiteit niet kent of erkent. Maar er is nog steeds een kans dat ze het wel kent en het niet belangrijk vindt. (net als bij Sismo) Dus om daarom een relatie te vermijden... Maar ik begrijp dat het moeilijk is.
Soms ben ik wel eens bang dat onze relatie ook niet altijd stand kan houden. En ik zou niet weten hoe ik dan nog ooit aan een nieuwe partner zou kunnen komen, met de wetenschap dat ik aseksueel ben. 

[Jovi_Hobbes]

Ik denk niet dat je ooit ergens 100% zeker van kunt zijn in het leven. Op het moment heb ik erg weinig twijfels over mijn aseksualiteit, maar wie weet kom ik ooit iemand tegen waarmee het zo goed klikt dat ik na jaren er misschien geen probleem meer mee zou hebben om seks te hebben. Wie weet verandert het ooit. Ik kan het niet voorspellen. Zoals ik het nu zie zal het niet gebeuren, maar niemand weet wat er in de toekomst ligt. Ik denk dat wat Ereinion zegt erg belangrijk is: als het ooit verandert hoeft dat toch geen probleem te zijn?

[Zonnekind]

Ik denk daar natuurlijk ook aan: wat als deze relatie niet lukt? Ga ik dan alleen zijn voor de rest van mijn leven?
Maar omdat ik dat ABSOLUUT NIET wil, doe ik er ook echt alles aan om het tegen te gaan. Of het werkt kan ik nog niet met zekerheid zeggen maar ik heb wel het gevoel dat ik bij de psychologe op het juiste spoor zit.
Ik denk dat dit van je eigen ingesteldheid afhangt. Ofwel aanvaard je dat je aseksueel bent en is en blijft het zo. Ofwel aanvaard je het niet en zoek je allerlei manieren om er iets aan te doen.
Misschien zeg ik binnen een aantal jaar: het haalt niet uit, ze kunnen er niets aan doen, het is nu eenmaal zo. Maar ik zou mezelf slecht voelen als ik niet alles heb geprobeerd om het tegen te gaan. Dit draait dan bij mij niet rond de seks (ik bedoel, ik heb seks niet nodig en ik kan gerust zonder dus ik doe het niet zodat ik ook seks kan hebben voor mezelf) maar dit draait rond het absoluut niet alleen willen zijn en blijven.

(dit is helemaal niet negatief bedoeld voor alle leden hier die er niets aan doen, zoals ik al zei, dit hangt volledig van je ingesteldheid af en omdat ik weet dat onze relatie zo niet kan blijven duren, moet ik wel alles doen om niet meer aseksueel te zijn)

[petra1963]

Tempesta schreef : > Maar als ik dan nooit iemand vind die op die voorwaarde bij mij wil zijn, blijf ik dan alleen over? <
Die angst voel ik ook van binnen. Ik heb dat ook als schrikbeeld. Daarom ben ik nu blij dat ik in de gemeenschap woon waar ik nu leef. Dat voelt toch anders, en beter, dan alleen in een huisje of in een flatje. Vreselijk zou ik dat vinden..
Maar er is meer. Ik heb het ook met mijn psychiater besproken. Dat ik mij zoals ik ben vaak ook wat buitengesloten voel. Maar me misschien ook heel opgesloten zou voelen binnen 'huisje, boompje, beestje'. Toen zei zij dat als ik werkelijk op een vaste relatie en 'huisje, boompje, beestje' bericht was geweest, dat ik dat al lang gehad zou hebben. En dat het feit dat ik dat (nog ?) niet heb, misschien ook betekent dat ik ergens, innerlijk, toch iets anders wil.
Daar had ik nog nooit aan gedacht, en haar commentaar luchtte mij ook een beetje op. Zo van: ja, dat zou ook best zo kunnen zijn.. Sindsdien speelt dat vaker door mijn hoofd en mijn gevoel..

[petra1963]

Ereinion schreef: > En ik zou niet weten hoe ik dan nog ooit aan een nieuwe partner zou kunnen komen, met de wetenschap dat ik aseksueel ben.  <
Dat maakt mij ook onzeker, ja. Dat beklemt me ook wel.. Ondanks wat ik in de mail van zonet schreef, wat ook waar is..

[Zonnekind]

Het is voor iedereen ingewikkeld en alles ligt zo dubbel... ik ben blij dat dat niet alleen bij mij zo is!

[elke]

Ik heb al jaren een relatie met Theotric en het seksuele aspect is absoluut ons grootste conflictpunt, maar al de rest die iik van deze relatie krijg zou ik toch echt niet kunnen en willen missen. De zin in seks is bij mij gedurende onze relatie iets beter geworden. In het begin mocht Thiotric zelfs niet aan mij komen, gelukkig is dat nu wel veranderd. Blijkbaar is er hoop, maar het is wel een gevecht van jaren.

[Zonnekind]

Hm, klinkt een beetje hoopgevend, een beetje negatief. Wij zijn nu ook al 4 jaar en half samen en bij ons gaat het tot hiertoe alleen maar achteruit...

[elke]

Niet fijn, dikke 
Maar ik denk dat als je elkaar graag ziet, er wel hoop is.

[Thiotric]

kwestie van evenwicht vinden ( en af en toe moet je dus wel is blauwe plekken verzorgen...), maar wij zijn al aan een dikke 11 jaar... en we zitten braafjes samen op het forum... klein potje hoop ? 

[Stev]

Straks communiceer je alleen via het forum 

[Jovi_Hobbes]

(dit is helemaal niet negatief bedoeld voor alle leden hier die er niets aan doen, zoals ik al zei, dit hangt volledig van je ingesteldheid af en omdat ik weet dat onze relatie zo niet kan blijven duren, moet ik wel alles doen om niet meer aseksueel te zijn)

Het is helemaal duidelijk wat je wilt zeggen hoor Zonnekind. Ik denk dat als ik in jouw situatie zat, ik er ook alles aan zou doen om ervoor te zorgen dat er toch een soort van oplossing zou komen.

Toen zei zij dat als ik werkelijk op een vaste relatie en 'huisje, boompje, beestje' bericht was geweest, dat ik dat al lang gehad zou hebben. En dat het feit dat ik dat (nog ?) niet heb, misschien ook betekent dat ik ergens, innerlijk, toch iets anders wil.
Daar had ik nog nooit aan gedacht, en haar commentaar luchtte mij ook een beetje op. Zo van: ja, dat zou ook best zo kunnen zijn.. Sindsdien speelt dat vaker door mijn hoofd en mijn gevoel..

Dit is wel een interessante gedachte. Ik realiseer me bij mezelf ook dat het feit dat ik al jaren niet actief op zoek ben naar een relatie niet alleen toe te schrijven valt aan mijn aseksualiteit. Vaak lijkt een relatie mij fantastisch, maar soms bedenk ik ook dat ik het helemaal niet erg zou vinden om altijd alleen te blijven wonen, ik zou alleen niet altijd alleen door het leven willen gaan  Misschien moet ik eens aan een aseksuele LAT-relatie gaan denken 

[Digitalann]

Ik twijfel zeer vaak of ik wel aseksueel ben.  Soms denk ik van mezelf ben ik nu voor de vrouwen.  Echt hieraan heb ik vaak getwijfelt tot ik op deze site kwam.  Dan begon ik steeds meer te denken dat ik toch wel eens aseksueel zou kunnen zijn.