Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Dat ik ooit hier wat zou gaan schrijven.

Gestart door novita, januari 26, 2021, 01:48:49 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

novita

Op zoek naar meer informatie omtrent het onderwerp Aseksualiteit, iets wat ik in het verleden al gedaan had, bracht mij dus Weer hier. Ik kwam dit forum tegen en dacht, he maar volgens mij heb ik mij hier destijds een geregistreerd en vragen gesteld. En wat blijkt dat klopt inderdaad.

Toch wel grappig om mijn vragen van toen hier weer terug te lezen. En dat terwijl ik juist nu vanaf de hele andere kant naar dit onderwerp aan het kijken ben. Toen veel  vragen over mijzelf en mezelf vinden. Nu vanwege iemand die ik heb leren kennen.

Om even een klein terugblik te werpen mbt waarom ik toen hier was en waar ik nu ben eerst even dit.

Mijn vriend heeft destijds nooit druk gezet. Er is een hoop gebeurd in ons leven en om daar niet teveel over uit te wijden, kwam het er uiteindelijk op neer dat ik de relatie niet meer aan kon en er een eind aan heb gemaakt. Daarna raakte wij heel goed in gesprek. Hij wou mij niet kwijt, ik wou hem niet kwijt als vriend. Uiteindelijk hebben we toen de conclusie getrokken dat wij het allebij oke vinden als we ieder onze eigen gang gaan mbt partners, relaties, sex etc. Het makkelijkst leg ik het dan uit dat we een open lat relatie hebben. Hoewel ik het liever geen relatie noem, maar meer friends with benefits.

De seksuele wereld legt dit dan gelijk uit als sex met anderen en sex met je vriend. En in de praktijk is dat een onderdeel of mogelijk is beter gezegd. Maar dat is niet waar het mij om gaat. Voor mij wil ik gewoon verliefd kunnen zijn op iemand zonder mij schuldig te voelen. Te knuffelen te kussen te zoenen zonder dat ik daar iemand mee kwetst.

Wij hebben onze weg hierin gevonden en dat is fijn. Hij mag zijn wie hij is met wie hij wil en ik ook. Hierdoor heb ik bijvoorbeeld geleerd dat mijn "zin in sex" eigenlijk maar 1 x in de 2 maanden voorkomt. En dat ik dat onder de juiste omstandigheden dan kan zoeken bij deze vriend. Maar het simpelweg ook zelf kan oplossen.

En toen, toen ontmoette ik iemand, vele jaren jonger dan mij (ben inmiddels 44 en hij 22) en had nooit verwacht dat ik vlinders zou krijgen bij die persoon en toch waren die er ineens. Ik vind het nog een wonder eigenlijk dat het zover gekomen is dat ik dat naar hem heb kunnen uiten, want en dat maakt dat ik besloten heb deze post in dit deel te schrijven, dacht ik dat ik weinig zin had of behoeftes had. Hij schijnt dat helemaal niet ervaren.

Gelukkig heb ik door mijn eigen ontdekkingstocht en ervaringen daar alle begrip voor. Ik zie het niet als problematisch en vind het echt heerlijk om te kunnen genieten  van zijn aanwezigheid, van samen op de bank film kijken. Tegen hem aan liggen in bed, zijn armen om me heen voelen en dat zonder enige vorm van angst of idee dat hij misschien wel meer wil, dat hij wel sex wil, dat ik weer door al die malle molens etc met vragen en onzekerheid zou moeten.

Nee voor hem hoeft het allemaal simpelweg niet, hij vertelde mij wel dat hij knuffelen een prettige ervaring vind en verder zich er totaal niet mee bezig houdt eigenlijk. Hij gaf zelfs aan dat hij ook geen behoefte heeft bij/met zichzelf iets te ondernemen op seksueel gebied. Kan dat? Ja schijnt te kunnen las ik ergens. Vraag me dan af hoe zit dat met zaadproductie. Misschien een vraag voor later.

Wel staat hij open om dingen te proberen. Zoals hij zelf zegt, ik heb geen idee waar mijn grenzen zijn, wat ik wel of niet prettig of oké vind. Ik zou het moeten doen om daarachter te komen, maar verlangen ernaar kent hij niet. Zo mist hij wel meer gevoelens, hij voelt geen temperatuur bijvoorbeeld, geen warm/heet of kou, hij voelt geen pijn, geen jaloezie, geen schaamte, geen  verliefdheid. Hij heeft ooit eens een soort van vriendinnetje gehad toen hij 15/16 jaar was, waar hij het heel goed mee kon vinden en waar wel eens kusjes mee gedeeld zijn en misschien wat voelen, maar daar hield het wel mee op. Zij is overleden, nadat ze samen werden aangereden door een auto. Een zeer traumatische ervaring natuurlijk en hij geeft wel aan dat hij zoiets niet nog eens wou meemaken en het hele idee van relaties eigenlijk heeft uitgebannen. En toen ontmoette hij mij. Ik merk wel dat hij het prettig vind om bij mij te zijn. Op zijn gemak ook.

Lastig is wel dat ik iemand ben die erg moeilijk praat over seksuele dingen en verlangens, en dat praten een must is om te kijken of we hij meer wil, kan, accepteert, ervaart, leuk vind of wat dan ook. Hij staat er wel voor open.

En nee het is echt niet dat ik seks met hem zou willen. Het is meer dat iets meer initiatief van zijn kan fijn zou zijn, en zoenen, ja daar verlang ik wel naar.

Hoe dan ook wil ik niet zijn grenzen over gaan. Ik weet hoe dat kan voelen. Dus praten zal echt moeten (ook een leerschool voor mij) Toch vind ik het wel  bijzonder dat ik nu ineens "aan de andere kant" van de medaille sta.

Misschien dat er mensen zijn die hier nog wat wijze woorden aan kunnen bijdragen, misschien een tip of gewoon herkenning. En ergens wil ik ook gewoon mijn verhaal even kwijt kunnen.
Bedankt  voor het lezen!


AceVentura

Welkom (terug) starday,  :cake: :cake: :cake: :cake: :cake: :cake:

Tja, wijze woorden, ik zal m'n best doen ;)

Er is volgens mij maar 1 om te ontdekken waar jouw/zijn/jullie grenzen liggen, en dat is door te doen. Praat erover en zorg voor begrip en veiligheid, zodat het altijd goed is om de grens aan te geven als die bereikt is, maar afspraken over hoe jullie dat doen. Het lastige van vooraf niet weten waar de grens ligt is dat je er spontaan tegenaan kan lopen of (hopelijk niet) er net overheen gaat.
Als praten vanuit jullie zelf lastig is kan mogelijk een seksuoloog (of andere hulpverlener) jullie daarbij helpen.

Citeer
En nee het is echt niet dat ik seks met hem zou willen. Het is meer dat iets meer initiatief van zijn kan fijn zou zijn, en zoenen, ja daar verlang ik wel naar.
Met wat je verteld hebt denk ik dat het nog wat te hoog gegrepen is om dit van hem te verwachten. Gun hem de tijd om eerst te ervaren, mogelijk komt er daarna meer initiatief van zijn kant uit.
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

BjornAgain

Welkom terug Starday

Inderdaad als je op aseksualiteit zoekt, zal je waarschijnlijk hier weer terecht komen en helemaal bijzonder te noemen dat je nu van de andere kant bekeken hier terecht gekomen bent. Op zich mooi dat je zo toch wel een compromis hebt kunnen sluiten betreffende je verminderde seksualiteit.

Wijze woorden zijn natuurlijk lastig te geven van een afstandje.

Ik denk dat AceVentura het beste antwoord al gegeven hebt. Je zal het moeten proberen en daarbij allebei moeten aangeven wat jullie wel of niet willen en dat zonder angst of boosheid als dat gebeurt. Natuurlijk kan je dan tegen een harde grens aanlopen, waardoor het een klap afgelopen kan zijn. Zorg dus vooral voor genoeg tijd voor 'nazorg' en evaluatie, maar het kan natuurlijk wel teleurstellend zijn als jij meer verwacht dan hij je kan of wilt geven.

Inderdaad een gesprek met een seksuoloog zou eventueel kunnen helpen.

novita

Bedankt voor jullie reacties!!

En ook voor de tip. Ik wil zeker niet te snel op de grenzen gaan staan. En het scheelt wel dat ondanks er naar sommige dingen wel een verlangen is, ik dat ook los kan laten met geduld.

Eerst zorgen dat wat nu is, stabiel is, voordat je een stap  verder gaat ontdekken is misschien wel de beste tip die hier tussen staat (een seksuoloog ofzo gaat hem echt niet worden)

Gelukkig staat hij wel open voor proberen, en zegt hij zelf dat hij pas kan zeggen of het te ver is als hij het ervaart, wat dan mogelijk wel een tot hier en niet verder betekent, maar ook dat dat niet meteen betekent dat alles gelijk stopt. Ik kan het prima accepteren als hij zelfs nog minder wil dan ik. Het enige wat ik daarin heb, is dat ik graag weet waar de grens ligt / waar ik aan toe ben. En dat zullen we dus uit moeten zoeken.

Verder ervaar ik het gewoon als prettig om naast iemand te kunnen liggen zonder allemaal angstige gedachten wat hij allemaal van mij wil en of ik dan over mijn grenzen zal gaan, uiteindelijk verwacht hij helemaal niks van mij, dat geeft ook enorm veel rust.

Koffie

Ik lees af en toe dit topic en dan denk ik: Zo zie je maar weer, geen asekueel is gelijk, ook daarin kun je uiteenlopen in wensen en grenzen. Ik dik hoop voor jullie dat jullie op elkaar aansluiten. :)
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie