Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Aangenaam!

Gestart door Shira, juni 30, 2020, 08:27:44 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Shira

Hoi ik ben Shira en ik ben 33jaar. Ik woon in het Limburgse België en ben opvoedster van beroep.
Ik lees al even mee op het forum en vond het eens tijd om echt actief te worden.

Ik weet sinds een jaar of 2 dat ik a seksueel ben maar vind het nog wel moeilijk om te accepteren. Ik ben lang en onder veel druk van familie en vrienden op zoek gegaan naar mijn geaardheid. Zowel mijn beste vriendin als mijn zus en mijn ouders hadden me al eens aangesproken dat als ik lesbisch moest zijn dit zeker oké was... Best gênante momenten. Ondertussen weet ik wel met zekerheid dat ik voor jongens ben. In mijn zoektocht naar mijn geaardheid heb ik 2 keer een relatie gehad van een paar weken maar beide relaties liepen stuk owv het gebrek aan seks. In mijn 2e relatie heb ik mezelf gedwongen om te vrijen, de grootste fout ever want ik haatte het en door die ene keer dacht mijn toenmalige vriend dat het wel elke dag kon. Maar ik wilde aan mezelf en aan mijn omgeving bewijzen dat ik hetero was, dat ik normaal was. Vooral dat laatste heeft me lang dwars gezeten, waarom kon ik niet normaal zijn...

Omdat ik ook een psychische kwetsbaarheid heb en al verschillende opnames achter de rug heb voelde ik me ook al altijd abnormaal. Waarom kon ik niet blij en gelukkig zijn? Het is lang erg chaotisch in mijn hoofd geweest! Nu ben ik vrij stabiel, ik heb een huis gekocht en heb vast werk waar ik veel voldoening uit haal. Ik heb vrienden, familie en misschien wel het meest belangrijkste in mijn leven momenteel mijn hondje van 14j oud. Nu wil ik nog graag mensen ontmoeten die ook nog een beetje hun weg zoeken binnen de aseksualiteit en dat hoop ik hier te vinden! In mijn eigen omgeving lukt dit niet mijn psychiater en psychologe linken mijn onwil (het is eigenlijk ook geen onwil, ik wil wel een parter en een relatie alleen dat hele seksuele hoef ik niet) voor relatie/partner aan mijn moeilijke jeugd en mijn vriendinnen luisteren wel maar geloven niet in aseksualiteit.
Ik heb heel veel schrik om alleen te eindigen, ik ben wel graag alleen maar vaak ben ik ook eenzaam. Na een lange dag wil ik wel eens met iemand praten of knuffelen in de zetel. Of daguitstapjes doen of verre reizen... onze maatschappij is niet gemaakt voor singles!
Bovendien heb ik een grote kinderwens ik ben al eens gestart in het traject om BAM te worden maar werd afgekeurd owv mijn psychische kwetsbaarheid dat was een hele grote tegenslag.

Dus een korte samenvatting over mezelf en mijn moeilijkheden!


knulligeertje

Hoi Shira,

Welkom op het forum.
Veel van wat ik bij jou lees komt mij bekend voor.
Fijn om te lezen dat je je nu wat beter voelt en stabiliteit hebt kunnen vinden. Ikzelf heb ook 2 hondjes en die zijn mijn alles. Eentje is al 16 de andere 7.
Ik hoop dat je op dit forum wat erkenning kan vinden

Koffie

Welkom!
Niet leuk dat je je gedwongen hebt gevoeld om op zoek te gaan naar ge geaardheid en zelfs het gevoel had dat je moest bewijzen hetero te zijn.  Hoewel misschien je omgeving deze bedoeling niet had, aangezien ze zeiden dat het oke zou zijn als je dat niet was.

Het gevoel dat je niet normaal bent en ook nog eens aseksueel, heb ik ook heel erg gehad. In die tijd had ik nog geen diagnoses, maar het was duidelijk dat ik een psychische kwetsbaarheid had en ik ben daar ook hard op geraakt vroeger. Ik verlangde ook naar een relatie en ik wilde graag 'normaal' zijn, geaccepteerd worden, erbij horen, waardering... Dus in relaties deed ik ook enorm mijn best. Ik had nog nooit van aseksualiteit gehoord en ik kon ook niet duiden wat er aan de hand was, dus ik heb ook lang op een dwaalspoor gezeten. Het was voor mezelf en voor partners verwarrend. Daarbij had ik net als jij een kinderwens, die in mijn geval in vervulling is gegaan. Maar ik heb mijn kinderen wel alleen moeten opvoeden, mijn ex is inhoudelijk nooit betrokken geweest. Dat is ook een hele rare situatie geweest (en nog wel). Maar goed, uit ervaring kan ik je wel zeggen dat het niet makkelijk is in je eentje en zeker niet als je extra kwetsbaar bent en minder belastbaar.

Ik hoop in elk geval dat je kunt leren jezelf te accepteren zoals je bent, ook al ben je dan niet 'normaal'. Ik denk dat je hier op het forum zeker wat betreft aseksualiteit, maar ook wat betreft je angst om alleen over te blijven en een buitenbeentje te zijn, herkenning kunt vinden.
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

Edewecht

en de leraar die mij altijd placht te dreigen: 'jongen, jij komt nog op het verkeerde pad'
kan tevreden zijn en hoeft niets meer te krijgen, dat wil zeggen: hij heeft toch gelijk gehad.

(lennaert nijgh)

AceVentura

Welkom op het forum Shira,  :cake: :cake: :cake: :cake: :cake:

Je hebt al een hele reis achter de rug. Je bent nu op een belangrijk station aangekomen, en ook vanuit hier zal de reis nog wel even duren. Er is veel te ontdekken binnen aseksualiteit en ik hoop dat dit forum je daar een beetje mee kan helpen. Ik kan me best voorstellen dat het aantrekkelijk lijkt om "normaal" te zijn omdat zoveel dingen dan makkelijker lijken, aan de andere kant is normaal ook maar saai hoor ;)

Uitjes hebben we ook zo af en toe (nu uiteraard even wat minder vanwege de corona maatregelen), dus als je het leuk vind ben je welkom.
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler