Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

25 jarige Sanne uit Leiden, aangenaam..

Gestart door SanneAckerman, juli 05, 2020, 09:24:59 AM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

SanneAckerman

Hey allemaal,

Zo'n 2 jaar geleden heb ik hier ook al een welkomsbericht geplaatst, maar toen waren de zaken nog zo onduidelijk etc. Dat ik besloten heb om het opnieuw te doen.

Mijn naam is Sanne, ben 25 (bijna 26) en kom uit omgeving Leiden. Ik ben een huismus, hou van tekenen en gamen en van dagjes met vriendinnen. Ik ben een paar keer naar Japan geweest maar verder ben ik niet een heel avontuurlijke reiziger, haha.

Ik weet nog steeds niet helemaal precies wie ik ben en wat ik wil, maar ik accepteer mezelf in ieder geval (meer). Ik heb (licht) autisme en vermoed dat ik daardoor een aversie heb tegen aanrakingen e.d., maar ik merk dat ik mensen die ik vertrouw (familie, beste vriendinnen) wel gewoon kan aanraken. Dus ergens zit het er wel :) mijn "angst" zit 'm vooral in seks. Ik weet nu voor 90% zeker dat ik aseksueel ben, maar ik sluit het niet uit dat ik het ooit.eens wil proberen met iemand waarvan ik hou. Of ik demiseksueel ben weet ik niet, aangezien ik nog nooit verliefd ben geweest dus nog nooit echt een diepe emotionele band met iemand heb gevoeld (behalve vriendinnen maar ik ben niet lesbisch)

Ik wil wel een relatie, ooit trouwen en kinderen krijgen. Gewoon op de natuurlijke manier. Ik weet dat dit lastig is door mijn waarschijnlijke aseksualiteit...

Ik merk dat ik het heel lastig vind om iemand te vinden om hier over te praten, daarom hoop ik dat dit forum mij wat losser gaat maken. Ik hou er niet van om mezelf in een hokje te plaatsen, maar het voelt wel fijn om met lotgenoten in contact te komen. Hoe weten jullie allemaal dat jullie asekaueel zijn en niet bijv. Bang voor seks (wat wellicht dus op te lossen is?) Misschien dat een deel in mij gewoon hunkert naar 'normaal' zijn (volgens de standaard media). Over het algemeen lijkt seks me verschrikkelijk, maar er zijn soms.kleine momentjes dat ik denk "misschien moet ik het gewoon een keer proberen, of wachten tot ik echt verliefd ben geweest".. wat nou als ik verliefd word op een andere aseksueel en er dan achterkom dat ik helemaal niet aseksueel ben, of ben je dat automatisch al als je weinig libido hebt? etc etc..

Sorry voor mijn enorme lap met verwarrende hersenspinsels. Nogmaals ik kan er met niemand echt over praten, dus ik heb alles er nu in 1x uitgegooid :') hopelijk lukt het me actief te blijven op dit forum!

Edewecht

Hallo Sanne, nogmaals welkom dus. Leuk dat je je gewoon een tweede keer voorstelt. Het is nogal een cliché dat 'je altijd opnieuw kunt beginnen',  maar dit is er een voorbeeld van.

Je vraagt o.a. hoe we weten dat we aseksueel zijn en dat het niet 'angst voor seks' o.i.d. is.
Als ik voor mezelf spreek: ik heb gewoonweg seksuele ervaring. Toen ik ongeveer 20 was en mijn homo-zijn had geaccepteerd, kwam natuurlijk de volgende stap: vriendjes, of in ieder geval contactjes proberen te maken. Iedereen was veel meer ervaren dan ik. Ik was (en ben nog steeds!) dol of knuffelen en kroelen, maar in zo'n contact ging vrijwel altijd meteen zijn hand mijn broek in, en verder... Ik heb dat nooit leuk gevonden, maar dacht dat dat bij mijn 'groenheid' hoorde en dat ik het allemaal nog moest leren. Dus heb ik meerdere malen het bed gedeeld met andere mannen. Het strelen en knuffelen: heerlijk, maar de seks die er als vanzelf achteraan kwam... Ik dacht: is dit het nou?

Waarmee ik hopelijk een antwoord heb gegeven op je vraag. Het is geen angst, maar ik vind het een bezigheid waar ik niet warm voor kan lopen.
De oorzaak vind ik niet interessant. Ik heb niet eens zin om het als 'probleem' te zien. Ook dat is een vorm van acceptatie. Het is een eigenschap.
en de leraar die mij altijd placht te dreigen: 'jongen, jij komt nog op het verkeerde pad'
kan tevreden zijn en hoeft niets meer te krijgen, dat wil zeggen: hij heeft toch gelijk gehad.

(lennaert nijgh)

Koffie

Welkom terug in elk geval!

Ik was vroeger ook niet bang voor seks, ik was er zelfs wel nieuwsgierig naar. Het moest iets geweldigs zijn, tenslotte. Ik zelf had zo rond mijn 14e bij mezelf in de gaten dat ik die aantrekking niet voelde. Ik had er geen last van dat mensen om me heen seks hadden, maar ik kon me totaal niet voorstellen dat dat op mij van toepassing was. Althans, niet met een ander. Pas toen ik achter in de 20 was kreeg ik mijn eerste relatie en toen kwam het ervan. Ik had het gevoel dat ik een gigantische sprong moest nemen om het te gaan doen. Uiteindelijk vond ik het niet het ergste wat me was overkomen, maar het was alsof ik iets deed wat 'ik' niet was. Ik ging er tegenop zien, ik wilde niet meer.
Ook na mijn huwelijk in andere relaties was dit zo. Ik deed het trouw en probeerde heel erg mijn partners tegemoet te komen en het te willen, maar het klopte gewoon niet, niet voor mezelf en niet voor mijn vrienden. Doordat ik in deze relaties wel over mijn eigen grenzen ben gegaan en het een issue werd, heb ik wel een afkeer van seks gekregen. Ik wil het niet meer, ik vind het eigenlijk ook gewoon vies. Ik vind dat de natuur het allemaal maar raar geplaatst heeft bij je toilet-onderdelen...

Als het een angst voor seks was geweest, zou ik wel de aantrekking ervaren moeten hebben. Nu heb ik domweg geen flauw idee wat seksuele aantrekking inhoudt. Ik kan me wel aangetrokken voelen. Ik weet heel goed wat verliefd zijn is, dat was ik ook al vrij jong (10 jaar, ik dacht toen dat ik gek werd. ;)). Dan wil ik ook graag knuffelen. Maar iets met seks willen, nee.  Ik zou niet weten waarom.
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

AceVentura

Nogmaals welkom Sanne,  :cake: :cake: :cake: :cake: :cake:

Goed om te lezen dat je al wat stappen hebt kunnen zetten, ik hoop dat dit forum je gaat brengen wat je zoekt, ervaringsdeskundigen zijn er in ieder geval genoeg ;D
Wat ik meteen mee wil geven is dit: Aseksueel zijn betekend niet dat je een aversie tegen seksualiteit hebt, andersom ook, je kan prima seks hebben (of gehad hebben) en aseksueel zijn. Het gaat om het ervaren van seksuele aantrekking, niet om wat je werkelijk doet. Uiteraard beleefd iedereen dat weer op een andere manier.

Ik heb zelf aseksualiteit ontdekt toen ik 32 was en alles wat ik erover las paste bij wat ik tot die tijd van mezelf kende, zo kwam voor mij vrij snel de conclusie dat het label bij mij hoort. Dit is een heel korte versie van wat er hier verspreid over meer dan 5600 berichten staat :)

Voor wat betreft het "een keertje proberen", doe dat alleen op een moment en met iemand waarmee je dat écht wil, er zijn hier genoeg verhalen te vinden waarbij zo'n experiment eindigt in teleurstelling en spijt.

Veel plezier hier :wave:
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

BjornAgain

Aangenaam Sanne en welkom terug,

Een sorry voor enorme lappen tekst, verwarrend of niet, is absoluut niet nodig. Voel je vooral vrij om te delen wat je wilt delen, de meeste actieve leden hier zijn er juist om je te helpen in een voor jezelf lastige periode.
Ik ken het gevoel "normaal" te willen zijn, alleen ben ik dus wel gaan experimenteren. Nou ja eigenlijk het hoorde erbij, ik was een laatbloeier in de liefde en echt seksuele aantrekking tot iemand had ik nooit ervaren. Uiteindelijk in een relatie die ik via internet heb leren kennen, het bed ingedoken, maar het was een teleurstelling. Het epische gevoel, het was er niet. Later in andere relaties was dat gevoel niet anders, nooit was een vrijpartij ontspannen, maar voor mij een innerlijke wedstrijd. Ik mocht niet teleurstellen, waardoor ik me niet kon ontspannen en tijdens de daad was ik letterlijk in mijn hoofd met andere dingen bezig. Uiteindelijk maar bedacht dat het stress zou zijn en met de nodige medicatie toch geprobeerd mijn prestaties te verbeteren. Maar ja met pilletjes verleng je de duur van een erectie, je raakt er niet opgewonden door, dus ja je neemt een pilletje in op het moment dat je denkt dat het tijd voor seks is...
Het echte kantelpunt merkte ik, dat ik opgelucht was als mijn toenmalige partner (nu mijn ex) ongesteld was, dan wist ik dat er een paar dagen niks van mij verwacht werd. Maar ja vaak was dat voor haar het frustratie moment, alweer een cyclus geen seks gehad. In scheiding heb ik veel over aseksualiteit gelezen en mijzelf ermee kunnen identificeren. Iets waar ik tot vandaag de dag dankbaar voor ben, het zou ook een hoop ellende met andere dates voorkomen. Heb nu een paar dates gehad, waaronder ook via dit forum, waarbij ik de boodschap heb over kunnen brengen: een relatie met mij, verwacht dan geen dampend seksleven.

Het is vooral belangrijk dat je open en eerlijk tegenover jezelf bent. En inzichten kunnen veranderen in de loop der jaren. Inderdaad, misschien heb je ooit de behoefte om een keer met een jongen naar bed te gaan, dan kan ik alleen maar adviseren dat vooral te doen. Maar alleen wanneer JIJ er klaar voor bent en met iemand die van je achtergrond af weet en je niet gaat pushen om dingen te doen waar je niet achter staat.
En ja stel je raakt hoteldebotel op een aseksuele man, vertel elkaar wat je voelt. Als het een match made in heaven is, dan zal je er geen moeite mee hebben dat er geen seks bijkomt kijken of misschien heel cru gezegd, alleen voor reproductie, maar ik vermoed dat de kans dan veel groter is, dat jij hem gewoon vanuit je achtergrond begrijpt en je prima een relatie zonder seks kan onderhouden.

Het label aseksualiteit zit niet meteen permanent vast aan je. Je wordt echt niet verketterd als je vandaag hier verkondigd aseksueel te zijn en je morgen met iemand het bed in duikt. Je zal niet meteen van dit forum verbannen worden hoor :) Het enige dat we je zullen blijven vertellen is volg je gevoel, en dat is JOUW gevoel en alleen JIJ kan zeggen wat je wel en niet wilt en wanneer.

SanneAckerman

Bedankt voor al jullie uitgebreide reacties :) ik ben zeker nog niet klaar met mezelf te ontdekken, het is allemaal erg verwarrend. Hoe dan ook hoop ik dat dit forum me kan gaan helpen :)

AceVentura

Citaat van: SanneAckerman op juli 07, 2020, 07:26:47 PM
het is allemaal erg verwarrend
Dat hoort erbij, kijk maar naar de quote die onder mijn berichten staat ;)
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

Koffie

Neem rustig de tijd, een heleboel tijd. Er is geen enkele haast, je hebt nog jaren. :)
Voor mij was bij binnenkomst op dit forum duidelijk dat ik mezelf aseksueel kon noemen, maar het kwam best flink bij me binnen en het heeft ook nog tijd nodig gehad om er rust in te vinden en om duidelijk te krijgen waar ergens in het spectrum ik me bevond. Ik heb best getwijfeld en dat had te maken met mijn acceptatieproces.
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

BjornAgain

Het is niet raar dat het verwarrend is, als je jezelf met iets identificeert wat niet geheel volgens de algemene geldende norm is. Kijk om je heen seks is overal: films, series, reclames, tijdschriften, muziek. Daarnaast is er natuurlijk ook een ontzettende sociale druk op dit onderwerp, iedereen verwacht toch huisje-boompje-beestje van je, familie en vrienden. Het is vaak ook lastig om het onderwerp aseksualiteit te benoemen, omdat het onbekend is.

Zoals Koffie al zei, je bent nog jong, je hebt de tijd. Doe vooral waar jij je goed bij voelt en laat je vooral niet leiden door wat anderen van je verwachten. In ondertussen voel je vooral vrij om mee te lezen op dit forum, en vragen te stellen of ervaringen te delen. Voor mij was dit echt een enorme stap om mijn aseksualiteit te erkennen. Op voorhand had ik mijn vooroordelen over aseksuelen, maar die zijn allemaal van tafel geveegd. Bijna iedereen die ik hier heb leren kennen zijn geen emotieloze egoïsten, maar juist hele liefdevolle en begripvolle mensen.