Dus er is een label voor wat ik al heel lang wist over mezelf...

[honingvogel]

Gisteren ontdekte ik dat er een label / stickertje is voor wat ik heel lang over mezelf wist. Ik ben aseksueel. 

Toen ik een tiener was, had ik niet echt interesse in jongens (ook niet in meisjes trouwens) op een seksuele manier. Ik had geen behoefte aan een vriendje of mijn eerste kus. Ik had geen beroemdheid aan de muur hangen en zwijmelde niet als GTST of Take That op de televisie was. Ik snapte wel waarom anderen iemand aantrekkelijk konden vinden, maar eigenlijk interesseerde het me totaal niet. Ik begreep niet waarom anderen zo gefocust waren op seks. Ik miste het niet en toen ik mijn eerste vriendje kreeg toen ik 27 was, snapte ik nog steeds niet waar iedereen zo moeilijk over deed.
Ik kan genieten van zoenen en knuffelen en kan me ook romatisch aangetrokken voelen tot iemand, maar seksuele aantrekkingskracht ken ik niet. Ik vind seks niets aan, ook al kan ik wel seksuele opwinding voelen. Als ik seks heb, doet het niets voor me. Ik verveel me en wil dat het over is.

Ik ben nu 42 en ik begrijp nog steeds niet wat de hele aantrekkingskracht van seks is. Ik heb meerdere relaties gehad en er is niets veranderd. In sommige opzichten is het "erger" geworden. Niet dat mijn exen iets verkeerd hebben gedaan. Het is meer dat ik nu weet dat ik seks niets aan vind. Eerder was ik er alleen niet naar op zoek.

De gedachte aan weer seks moeten hebben houdt me tegen om een relatie te beginnen of zelfs maar iemand dichtbij te laten. Ik weet dat ik niets hoef te doen wat ik niet wil doen, dus het gaat denk ik niet zozeer om "seks moeten hebben", maar meer om de sociale verwachtingen / normen waar ik tegenaan loop. In eerste instantie dacht ik dat er iets mis met me was dat ik zo over seks dacht, maar inmiddels weet ik dat dit niet zo is. Ik heb er geen last van, dus er is ook niets mis met me. Ik ben niet kapot en heb geen probleem. Het enige wat ik hoef te doen is luisteren naar wat mijn hart en lichaam me vertellen. Mijn hoofd en de sociale verwachtingen zijn lang genoeg aan het woord geweest.

Ik begin me te realiseren dat als er een label / stickertje is voor hoe ik me voel, dat er meer mensen moeten zijn die zich zo voelen. Misschien is er toch een mogelijkheid voor een relatie in de toekomst... Ik weet alleen niet zo goed wat ik daarvan denken moet.

[Edewecht]

Welkom op het forum, Honingvogel!
Je bent zeker niet de enige. Je verhaal lijkt op veel verhalen hier. Fijn dat je niet meer door de 'fase acceptatie' hoeft. En dat je gewoon duidelijkheid hebt voor jezelf over wat je wel en niet wil.

En relaties... ach het balletje kan nog alle kanten op rollen. Maar dat zie je dan wel weer, denk ik.
Veel plezier hier!

[Koffie]

Welkom! En een heel herkenbaar verhaal, al had ik samen met mijn wat jongere broer wel een heleboel posters van Doe Maar aan de muur. Maar mij ging het echt om de muziek, en niet omdat ik me aangetrokken voelde tot een van de bandleden. Dat hele krolse gedoe ontging mij totaal.

Ik heb ook relaties gehad, niet veel maar genoeg om te weten dat seks mij gewoon weinig doet. Sommige aspecten wel, ik vond knuffelen fijn, ik vond huidcontact fijn. Maar dat was voor mij warm en liefdevol en niet erotisch. Wat dat inhoudt, kan ik ook niet bevatten, dat heb ik gewoon niet. Mij is seks wel tegen gaan staan omdat ik in relaties erg over mijn grenzen ben gegaan daarin, met name met 1 partner. Ik deed te veel mijn best om geliefd te zijn, was te afhankelijk. En ik had niet duidelijk wat dat toch was met mij en seks. Ik had nog nooit van aseksualiteit gehoord.

Inderdaad, je bent niet kapot en je hebt ook geen probleem in de zin van dat je je aseksualiteit moet oplossen. Het hoort bij je en je mag zijn zoals je bent. Je bent beslist ook niet de enige, ik denk dat je veel zult herkennen als je leest op het forum.

[AceVentura]

Welkom op het forum honingvogel, 
Leuke naam trouwens

Je verhaal is erg herkenbaar, vooral dit:

Ik snapte wel waarom anderen iemand aantrekkelijk konden vinden

Het is inderdaad snappen, met je hoofd dus, en niet voelen.

Goed dat je ons gevonden hebt, want als ik je verhaal zo lees pas je er hier goed bij.

Veel plezier hier 

[BjornAgain]

Welkom bij de club... Inderdaad zoals velen voor mij al geschreven hebben, heeft je verhaal vele raakvlakken met dezelfde conflicten waar menigeen van ons ook mee geworsteld heeft.

Inderdaad posters van jeugdidolen, ja je had ze omdat je ze goed vond in wat ze deden. Maar niet om als een bakvis er naar te staren en te hopen dat zij ook jou zouden verkiezen boven die duizenden andere fans.
Pas laat verkering krijgen, want ja vrienden blijven erg in de friends zone hangen, en dan komt het mytische moment... De eerste keer seks, zelfs hoe teder en begripvol de ander is, het voelt als een teleurstelling. Het romantisch op de bank zitten, het met elkaar kletsen, lachen voelt toch echt zoveel beter... Net als één slechte fles wijn niet meteen hoeft de betekenen dat wijn smerig is, zo denk je ook over seks, maar echt het ultieme genot, dat is er niet. Inderdaad je doet het om een ander te pleasen, maar zelf verveel je je rot of ben je met andere dingen in je hoofd bezig (tot het opstellen van boodschappenlijstjes aan toe in mijn geval).

Nee er is niks kapot en raar ben je zeker niet en het stickertje is misschien fijn zodat je je kan identificeren met anderen. Het belangrijkste is dat je het voor jezelf herkent en accepteert. Dan kan je verder met je leven en weet je dat je echt niet de enige bent die best een relatie zou kunnen hebben, zonder dat seks daar een (belangrijke) rol in speelt.

[honingvogel]

Bedankt allemaal!!