Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Toch maar eens een account gemaakt om met de community hier om te kunnen gaan

Gestart door BjarneS, juli 29, 2020, 09:01:16 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

BjarneS

Sinds t kopje op het forum hier toch voor is kan ik me net zo goed hier even voorstellen.

De naam is Bjarne, 21 jaar, woonachtig in Twente en aromantisch asexueel.
Na een paar maanden geleden dit forum te hebben gevonden heb ik nu toch maar besloten om een account aan te maken en te kijken of ik hier een beetje actief kan zijn en dus met andere soortgenoten om te kunnen gaan.
Ik heb verder echt geen idee wat ik hier nog meer zou moeten neerzetten maar wees niet bang om hallo te zeggen of iets te vragen als je 't van mij wilt weten!

Koffie

Welkom!

Wanneer kwam je er achter dat je aromantisch en aseksueel bent? En weten mensen in je omgeving dat? :)
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

BjarneS

De meeste van mijn vrienden weten het van mij en ik heb er nooit moeite mee om het te zeggen als het opkomt dus iedereen die erom vraagt weet het. Nu moet ik wel zeggen dat in de meeste gevallen ik dan alleen zeg dat ik aseksueel ben aangezien de meeste mensen hun beeld van aseksueel veel beter lijkt overeen te komen met aromatisch aseksueel te zijn.
Verder heb ik het nu iets meer dan een jaar geleden aan m'n ouders verteld maar die wisten niet echt hoe ze er mee om moeten gaan en hebben het niet echt geaccepteerd maar dat maakt me verder niet heel veel uit.

De eerste keer dat ik het woord tegen kwam was toen ik 15? was en toen ik probeerde te googelen over hoe ik me voelde kwam ik op iets soortgelijks van yahoo answers uit waar het naar voren kwam en ik het gevoel had dat het heel erg overeen kwam met hoe ik me voelde. Toen ik vervolgens 17 was heb ik het nog eens opgezocht en toen pas realiseerde ik me dat ik echt aseksueel was. Het aromantische weet ik niet meer exact wanneer ik erachter kwam maar toen ik er achter kwam dat het een bestond was het voor mij toen wel meteen duidelijk dat ik aromantsich ben.

Yezie

Welkom ik hoop dat je je hier welkom voelt ik den ook nieuw ik las dat je ouders het niet helemaal kunnen Accepteren of heb dat verkeerd gelezen 🤔 wat vervelend je kan altijd hier te terecht om te praten hooplijk kom niet raar over 🤗😊
Hey ik ben yezie dol Op kunst en dieren en de natuur ik geniet van leven op mijn manier

BjornAgain

Welkom Bjarne,

Er is opeens een hoop nieuwe aanwas... gezellig :)

Je was er vroeg bij, wel knap hoor dat je op zo'n jonge leeftijd al herkent dat je aseksueel bent. Ik was op mijn 15e ook totaal niet bezig met meisjes of seks, maar ja ik dacht destijds gewoon een laatbloeier te zijn. Toch mooi dat je door goed te googelen op dit onderwerp uitkomt,

Jammer dat je ouders het niet accepteren, hoe laten ze dat blijken als ik het vragen mag?

Nogmaals wees welkom, kijk gerust rond, lees ervaringen van anderen en deel ook gerust je eigen verhalen, frustraties en alles wat je wilt weten, vraag het maar. Er zijn hier heel veel leuke lieve mensen die altijd voor elkaar klaar staan, dus voel je vooral niet bezwaard en bedenk ook dat je echt niet de enige bent, in bijna elk verhaal van elke forumbezoeker hier, zitten wel herkenbare stukken.

BjarneS

Het was met name dat ik toen ik uitkwam richting m'n ouders dat ze hetzelfde zeggen als bijna iedereen dat doet de eerste keer dat ik ze vertel dat ik aseksueel of aromantisch ben en dat is de klassieke: 'Je hebt het juiste persoon gewoon nog niet gevonden/ontmoet'. Wat hier niet echt bij helpt is dat m'n ma een soort van perfect beeld van mij heeft en des te meer dat ik ouder wordt en meer mezelf ben ga ik steeds verder weg van wat ze origineel voor mij wou hebben dus ze nam het toen d'r tijd niet heel erg goed.
Sindsdien is het niet echt meer omhoog gekomen dus 't enige waarop ik het kan baseren hoe ze erover denken is die ene keer. Maar ik moet zeggen dat het mij er ook meer omging dat ik het een keer tegen ze heb gezegd en verder maakt het nu dus niet echt veel meer uit voor mij. Ik heb gelukkig een paar goede vrienden en huisgenoten die ondertussen goed genoeg weten wat het is en mij er wel voor accepteren en dat is alles waar ik om kan vragen.

BjornAgain

Dat is zeker een klassieker en tja welke ouder heeft geen ideaal beeld van zijn eigen kinderen... :)

Waarschijnlijk moet het bij hun ook slijten, zij hebben waarschijnlijk ook een plaatje in hun hoofd van gezellig met het gezin en aanhang aan het kerstdiner, op een dag opa en oma worden, en dat droombeeld wordt bruut verstoord omdat Bjarne zegt dat hij geen seks wilt ;)

Gelukkig heb je je huisgenoten en je vrienden en je ouders draaien ook heus wel bij, uiteindelijk willen bijna ouders maar één ding, dat hun kinderen gelukkig worden/zijn.

Yezie

Hey ik ben yezie dol Op kunst en dieren en de natuur ik geniet van leven op mijn manier

Koffie

Ik kan me er nooit echt iets bij voorstellen wanneer ouders door hun kinderen teleurgesteld worden als hun kind niet aan hun verwachtingen voldoet. Ik heb zelf kinderen (18 en 19 jaar) en ik heb nooit echt van die ideeën gehad over wie of wat ze moesten worden. Waarschijnlijk spelen daar mijn eigen ervaringen ook een rol in, ik heb nooit echt mee kunnen draaien in de maatschappij. Ik vind het heel belangrijk dat iemand zichzelf mag zijn.
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

BjarneS

Ik heb het gevoel dat dit met name een iets verouderd beeld is en dus dat (hopelijk) jongere ouders hier een stuk minder last van hebben.
Nu helpt het natuurlijk ook dat mensen binnen de LGBTQ+ Community een stuk opener en accepterender zijn dan de meeste andere soorten en groepen mensen.
Ik hoop dus gewoon met name dat tegen de tijd dat ik de leeftijd heb dat de meeste mensen ouders worden dat mensen al een stuk meer zijn zoals jij dat bent.

En verder snap ik natuurlijk wel dat m'n ma waarschijnlijk het beste voor me wilt hebben en daarom dus zelf een idee heeft van hoe zo'n goed leven voor mij eruit zou zien. Heb het gevoel dat de reden dat m'n pa er ook een beetje moeite mee had is dat het dus eigenlijk betekent dat ik alleen zal blijven wat dan gezien wordt als ongelukkig.

BjornAgain

Dat zou zeker goed kunnen, waarschijnlijk kunnen zij zich geen beeld vormen bij aseksualiteit. Maar inderdaad de tijdsgeest verandert snel. Vroeger zocht je in je eigen stad of dorp een partner in de plaatselijke dancing. Daar bleef je dan de rest van he leven bij. Scheiden dat kon echt niet hoor, dat was een grote schande.

Waarschijnlijk komt het echt wel goed als ik het zo hoor. Maar is het wennen aan iets dat ze niet kennen

Edewecht

Citaat van: BjarneS op juli 29, 2020, 09:01:16 PM
maar wees niet bang om hallo te zeggen of iets te vragen als je 't van mij wilt weten!

Hallo Bjarne, welkom hier! :)
en de leraar die mij altijd placht te dreigen: 'jongen, jij komt nog op het verkeerde pad'
kan tevreden zijn en hoeft niets meer te krijgen, dat wil zeggen: hij heeft toch gelijk gehad.

(lennaert nijgh)

AceVentura

Welkom op het forum Bjarne,  :cake: :cake: :cake: :cake: :cake:

Ik heb niets toe te voegen aan wat er al gezegd is, dus veel plezier hier :wave:
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler