Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Lastig om anders te zijn

Gestart door Yezie, september 06, 2020, 11:52:44 AM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Yezie

Hey lieven mensen ik weet dat veel vraag en sorry als ik te veel vraag maar ik zit ergens mee ik denk dat ik geen libo heb. Of dat ie het niet doet 🤔 . Nou zij iemand me laast dat dat helmaal niet erg is maar ik denk dat ik gewoon een bepaald beeld in mijn hoofd hebt en voelt gewoon of er dan wat mis met me is maar is dat zo 🤔 .  Dus het voelt gewoon nu een beetje dat er wat mis is ik heb Al mijn Helen leven dat mensen anders tegen me doen omdat ik een beperking heb en omdat ik prikkels gevoelig den als je ook aan komt van Hey ik den Asexual ja 🤦🏼‍♀️ Ik voelt gewoon een beetje raar almaal
Maar nog wat vragen hoe kan je het besten dit Accepteren en een beetje lak hebben aan wat anderen denken o en ik denk er over om mechien ooit tegen de rest van mijn familie te vertellen dat Asexual den maar dat zijn opa en oma en ik weet niet zo goed hoe die kunnen gaan reageren omdat ze wat ouder zijn en om het tegen mijn vriendinnen te zeggen vind ook best lastig omdat het een beetje voelt dat ik Iedere keer weer kom van Hey dit is er met mij
Ik heb een prut tijd achter de rug en toen laats te horen gekregen dat Chronische pijn heb en Een huid ziekte dit is gelukkig onder controle maar het voelt wel of ik dan weer zeg van Hey er is nog meer
Hey ik ben yezie dol Op kunst en dieren en de natuur ik geniet van leven op mijn manier

Koffie

Ik zelf ben autistisch en ik heb ontzettend vervelende familie-achtergronden. Daarnaast ben ik aseksueel. Dat maakt dat ik 'anders' ben en dat ben ik altijd geweest. Mensen hebben binnen en buiten de familie lang niet even gezellig en liefdevol op me gereageerd. ;) Dus ik heb altijd enorm mijn best gedaan op seksueel gebied in elk geval 'normaal' te zijn, zodat ik iets minder eenzaam in de wereld stond en relaties kon hebben. Ik had toen ook nog nooit van aseksualiteit gehoord, dus ik kon het voor mezelf ook niet plaatsen.

Maar er is geen eenvoudige oplossing om jezelf te accepteren. Dat is een proces dat je in je leven doorloopt. Mij heeft het wel erg geholpen dat ik hier op het forum kwam waar ik gewoon zo aseksueel kan zijn als ik ben, zonder dat ik er gekke blikken van krijg of opmerkingen. Je bent hier ook echt niet de enige persoon met geen of weinig libido die hier op het forum is of is geweest, dus je bent zeker niet de enige. Er komen hier ook regelmatig mensen met een of andere beperking voorbij, dus ook daarin ben je niet alleen.

Wat belangrijk is, is dat je mensen om je heen hebt die van je houden zoals je bent. Ik denk dat dat een belangrijke basis is om van daaruit van jezelf te houden zoals je bent. IK zelf heb intussen wel aardig vrede met mezelf. Dat maakt niet dat ik het altijd makkelijk vind en flierefluitend door het leven ga, maar ik ben goed zoals ik ben, in elk geval wat mijn aseksualiteit betreft.

Ik heb in het verleden de fout gemaakt dat ik dacht dat ik anders moest zijn, normaler moest zijn om geaccepteerd te worden. Uiteindelijk heeft juist dat me geen goed gedaan. Ik was mezelf niet trouw. Zoek mensen om je heen die het goed met je voor hebben en die van je houden zoals je bent.
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

Yezie

Citaat van: Koffie op september 06, 2020, 01:08:07 PM
Ik zelf ben autistisch en ik heb ontzettend vervelende familie-achtergronden. Daarnaast ben ik aseksueel. Dat maakt dat ik 'anders' ben en dat ben ik altijd geweest. Mensen hebben binnen en buiten de familie lang niet even gezellig en liefdevol op me gereageerd. ;) Dus ik heb altijd enorm mijn best gedaan op seksueel gebied in elk geval 'normaal' te zijn, zodat ik iets minder eenzaam in de wereld stond en relaties kon hebben. Ik had toen ook nog nooit van aseksualiteit gehoord, dus ik kon het voor mezelf ook niet plaatsen.

Maar er is geen eenvoudige oplossing om jezelf te accepteren. Dat is een proces dat je in je leven doorloopt. Mij heeft het wel erg geholpen dat ik hier op het forum kwam waar ik gewoon zo aseksueel kan zijn als ik ben, zonder dat ik er gekke blikken van krijg of opmerkingen. Je bent hier ook echt niet de enige persoon met geen of weinig libido die hier op het forum is of is geweest, dus je bent zeker niet de enige. Er komen hier ook regelmatig mensen met een of andere beperking voorbij, dus ook daarin ben je niet alleen.

Wat belangrijk is, is dat je mensen om je heen hebt die van je houden zoals je bent. Ik denk dat dat een belangrijke basis is om van daaruit van jezelf te houden zoals je bent. IK zelf heb intussen wel aardig vrede met mezelf. Dat maakt niet dat ik het altijd makkelijk vind en flierefluitend door het leven ga, maar ik ben goed zoals ik ben, in elk geval wat mijn aseksualiteit betreft.

Ik heb in het verleden de fout gemaakt dat ik dacht dat ik anders moest zijn, normaler moest zijn om geaccepteerd te worden. Uiteindelijk heeft juist dat me geen goed gedaan. Ik was mezelf niet trouw. Zoek mensen om je heen die het goed met je voor hebben en die van je houden zoals je bent.








Thans dit helpt enorm
Hey ik ben yezie dol Op kunst en dieren en de natuur ik geniet van leven op mijn manier

Den712

Citaat van: Koffie op september 06, 2020, 01:08:07 PM

Ik heb in het verleden de fout gemaakt dat ik dacht dat ik anders moest zijn, normaler moest zijn om geaccepteerd te worden. Uiteindelijk heeft juist dat me geen goed gedaan. Ik was mezelf niet trouw. Zoek mensen om je heen die het goed met je voor hebben en die van je houden zoals je bent.
Zo raak dit!  :klap:

BjornAgain

Citaat van: Koffie op september 06, 2020, 01:08:07 PM
Ik zelf ben autistisch en ik heb ontzettend vervelende familie-achtergronden. Daarnaast ben ik aseksueel. Dat maakt dat ik 'anders' ben en dat ben ik altijd geweest. Mensen hebben binnen en buiten de familie lang niet even gezellig en liefdevol op me gereageerd. ;) Dus ik heb altijd enorm mijn best gedaan op seksueel gebied in elk geval 'normaal' te zijn, zodat ik iets minder eenzaam in de wereld stond en relaties kon hebben. Ik had toen ook nog nooit van aseksualiteit gehoord, dus ik kon het voor mezelf ook niet plaatsen.

Maar er is geen eenvoudige oplossing om jezelf te accepteren. Dat is een proces dat je in je leven doorloopt. Mij heeft het wel erg geholpen dat ik hier op het forum kwam waar ik gewoon zo aseksueel kan zijn als ik ben, zonder dat ik er gekke blikken van krijg of opmerkingen. Je bent hier ook echt niet de enige persoon met geen of weinig libido die hier op het forum is of is geweest, dus je bent zeker niet de enige. Er komen hier ook regelmatig mensen met een of andere beperking voorbij, dus ook daarin ben je niet alleen.

Wat belangrijk is, is dat je mensen om je heen hebt die van je houden zoals je bent. Ik denk dat dat een belangrijke basis is om van daaruit van jezelf te houden zoals je bent. IK zelf heb intussen wel aardig vrede met mezelf. Dat maakt niet dat ik het altijd makkelijk vind en flierefluitend door het leven ga, maar ik ben goed zoals ik ben, in elk geval wat mijn aseksualiteit betreft.

Ik heb in het verleden de fout gemaakt dat ik dacht dat ik anders moest zijn, normaler moest zijn om geaccepteerd te worden. Uiteindelijk heeft juist dat me geen goed gedaan. Ik was mezelf niet trouw. Zoek mensen om je heen die het goed met je voor hebben en die van je houden zoals je bent.

Dit is heel herkenbaar, ik heb ook lang geprobeerd 'normaal' te zijn in allerlei vlakken, om maar te voldoen aan het beeld dat anderen van me hadden. Daarbij heb ik helaas heel veel verkeerde keuzes gemaakt, zowel op seksueel vlak als ook op andere vlakken. Eigenlijk bestond mijn hele leven uit de schijn hoog te houden, dat mijn leven perfect zou zijn. Familie, vrienden, zelfs partners dachten dat ik op alle vlakken succesvol was, maar de echtje Bjorn kwijnde weg op een zolderkamertje, elke keer weer met leugentjes komen om dat perfecte plaatje in stand te houden.

Relaties waren leuk tot er seks bij kwam kijken, dan ging het vaak mis en hopte ik van de ene relatie naar de andere, daarbij ook mezelf op de laatste plaats te zetten. Niet denken of het eigenlijk wel klikt met een meisje, het was van belang om een relatie te hebben. Op die manier ook in mijn laatste relatie razendsnel vader geworden, wat mij langer bij haar hield. Maar ook daarin, de behoefte voor seks was er van mijn kant nooit. Als we het deden, dan dacht ik aan andere dingen, van boodschappenlijstjes tot dat liedje op de radio of zelfs die grappige situatie op het werk. Hierdoor faalde ik vaak en zelfs de huisarts kon de vinger niet op de zere plek leggen en kwam met de bekende blauwe pilletjes. Maar die werken niet lustverhogend, het verkomt alleen vroegtijdige verslapping.

Gedurende mijn scheiding kwam ik hier en ik herkende heel veel in de verhalen van anderen en kon ik met mezelf in reine treden. Vanaf dat moment wist ik dat ik niet als een kip zonder kop op zoek moest gaan naar de volgende relatie. Dit beeld heb ik overigens voor mezelf wel bevestigd door nog één keer te daten met een seksuele dame en na daar weer in huilen uit te moeten barsten, omdat het wéér niet lukt en het dus 100% aan mij lag, wist ik dat ik mezelf en een ander deze pijn niet meer aan wil doen.

Zelfs mijn directe familie weet alleen in grote lijnen dat ik een verminderede seksuele behoefte heb. De term aseksueel bespaar ik ze, zodat ik hier lekker op het forum kan posten. Maar ik ben het echt met Koffie eens, het beste is om eerst met jezelf vrede te sluiten, anderen vertellen kan later altijd nog als je wat beter in je vel zit. Tenzij ze je daarbij kunnen helpen, maar dat kan alleen als ze je accepteren zoals je bent en als je daarover twijfelt zou ik zeggen niet doen. Bedenk ook dat seksuelen ook niet alle ins en outs delen met de mensen om hun heen, waarom zou jij dat wel moeten?

Maar alsjeblieft ga niet proberen 'normaal' te zijn, uiteindelijk ga je daar alleen maar aan onderdoor. Echt ik heb heel veel respect voor jonge mensen die ervoor uitkomen aseksueel te zijn, was er maar bekendheid over in mijn pubertijd, dat had me een hoop ellende bespaard inclusief het leed dat ik anderen heb aangedaan om maar 'normaal' te zijn.

Echte vrienden zullen er wel voor je zijn en misschien moet je net als ik de boodschap een beetje minder zwart/wit brengen. Veel mensen zullen denken dat er iets mis is als je zegt dat je aseksueel bent en dat je 'genezen' moet worden, terwijl als je zegt dat je minder geïnteresseerd bent in seks, dan zullen eerder zeggen van 'dat hadden wij ook al door'.

Bedenk ook uiteindelijk is iedereen op zijn manier anders en dat is maar goed ook :)

AceVentura

Yezie, je bent inderdaad ruim bedeeld met dingen waarmee je "anders" bent, maar is "anders" niet  juist mooi? Zou het niet saai zijn als we allemaal het zelfde zouden zijn?

Hoe dan ook, al die dingen en de dingen die je daardoor meemaakt maken je wel tot wie je bent, omarm ze en gebruik ze in je voordeel. Dat doe je door allereerst van jezelf te houden, een liedje wat dat voor mij heel mooi verwoord is "Ik hou van mij" van Harrie Jekkers, zoek die maar eens op.
Als je van lezen houd kan ik je ook het boek "De keuze" van Edith Eva Eger aanraden. Dat is een dame die verschrikkelijke dingen in Auschwitz heeft meegemaakt en zich op een gegeven moment beseft dat ze de keuze heeft om zich als slachtoffer daarvan te blijven gedragen of dat ze die ervaring juist kan gebruiken om er iets positiefs mee te doen.
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

Kim10

Hallo Yezie en anderen, hoe meer je je best doet om je aan te passen aan "de anderen" hoe ongelukkiger je je voelt. Behalve aseksueel ben ik ook nog non-binair, iets waar ik jarenlang geen woorden voor had. Inmiddels ben ik er al lang achter dat ik echt de enige niet ben. Als kind ging ik er vanuit dat iedereen wel iets non-binairs had. ( vind het nog steeds geen gekke gedachte :klap:)
Inmiddels kan ik goed leven met wie ik ben.
Mijn ouders die ooit héél véél moeite deden om me er van te overtuigen dat ik toch echt mijn best moest doen om te zijn zoals iedereen heb ik voor de keus gesteld. Of jullie nemen me zoals ik ben, of jullie blijven zeuren maar dan zien jullie me niet meer. Hoewel ik geen slechte jeugd had kon ik dat voortdurende gepush niet meer aan. Drama, drama. Ouders wilden niet veranderen, ik ook niet. Tot op de dag van vandaag blij dat ik doorgezet heb.

Yezie

Citaat van: Kim10 op september 06, 2020, 03:10:30 PM
Hallo Yezie en anderen, hoe meer je je best doet om je aan te passen aan "de anderen" hoe ongelukkiger je je voelt. Behalve aseksueel ben ik ook nog non-binair, iets waar ik jarenlang geen woorden voor had. Inmiddels ben ik er al lang achter dat ik echt de enige niet ben. Als kind ging ik er vanuit dat iedereen wel iets non-binairs had. ( vind het nog steeds geen gekke gedachte :klap:)
Inmiddels kan ik goed leven met wie ik ben.
Mijn ouders die ooit héél véél moeite deden om me er van te overtuigen dat ik toch echt mijn best moest doen om te zijn zoals iedereen heb ik voor de keus gesteld. Of jullie nemen me zoals ik ben, of jullie blijven zeuren maar dan zien jullie me niet meer. Hoewel ik geen slechte jeugd had kon ik dat voortdurende gepush niet meer aan. Drama, drama. Ouders wilden niet veranderen, ik ook niet. Tot op de dag van vandaag blij dat ik doorgezet heb.





Goed van je dat je een grens stelt
Hey ik ben yezie dol Op kunst en dieren en de natuur ik geniet van leven op mijn manier

Yezie

Citaat van: AceVentura op september 06, 2020, 02:08:33 PM
Yezie, je bent inderdaad ruim bedeeld met dingen waarmee je "anders" bent, maar is "anders" niet  juist mooi? Zou het niet saai zijn als we allemaal het zelfde zouden zijn?

Hoe dan ook, al die dingen en de dingen die je daardoor meemaakt maken je wel tot wie je bent, omarm ze en gebruik ze in je voordeel. Dat doe je door allereerst van jezelf te houden, een liedje wat dat voor mij heel mooi verwoord is "Ik hou van mij" van Harrie Jekkers, zoek die maar eens op.
Als je van lezen houd kan ik je ook het boek "De keuze" van Edith Eva Eger aanraden. Dat is een dame die verschrikkelijke dingen in Auschwitz heeft meegemaakt en zich op een gegeven moment beseft dat ze de keuze heeft om zich als slachtoffer daarvan te blijven gedragen of dat ze die ervaring juist kan gebruiken om er iets positiefs mee te doen.







Bedankt voor de mooie woorden
Hey ik ben yezie dol Op kunst en dieren en de natuur ik geniet van leven op mijn manier