vrouw van aseksuele man

[BjornAgain]

@ Tixie, dit is inderdaad wat het is en ga ik, in dit leven, niet meer veranderen. Vind de vergelijking met de huishoudbeurs wel een leuke. De therm lythosexual kende ik niet en Google weet er ook vrij weinig van. Heb je meer info voor mij? Ik zie bij mijn man wel wat homoseksuele trekjes maar heb hem nog nooit op iets kunnen 'betrappen' waaruit blijkt dat hij daar een interesse heeft.

Also: de vergelijking met die huishoudbeurs voelt misschien wel juist voor Bjorn en zijn situatie, maar het is eentje die moeilijk veralgemeenbaar is. Daar zou ik mee opletten, want seks is voor veel mensen niet "zomaar" iets wat ze wel even kunnen doen om bv hun partner te pleasen. Het gaat om iemands lichaam, iemands intimiteit, dat meer delicaat dan bv tegen je zin ergens mee naartoe gaan.

Mijn vergelijking was bedoelt wat ik een beetje proef in het verhaal van Mademoiselle, dat het niet iets is wat je even kan doen weet ik als geen ander. Ik zou willen dat ik het zelf op die manier zou kunnen, had me waarschijnlijk een scheiding gescheeld. Blijkbaar kan de man van Mademoiselle het wel op commando, aangezien als zij klaagt er binnen een paar dagen seks is.

Het zal al moeilijk genoeg zijn voor je man om in een 1 op 1 met een seksuoloog jullie probleem te bespreken. Heel de situatie zal voor hem ook verwarrend genoeg zijn. Het is juist belangrijk, dat hij eerst ontdekt waar het vandaan komt. Inderdaad hij moet hier vrijuit over kunnen praten, zonder ook maar enigszins het gevoel te hebben om belemmerd te worden. Zeker omdat je al eerder nare dingen tegen hem gezegd hebt, kan hij dit ervaren als de patiënt die maar even genezen dient te worden.

Die uitspraak van die psycholoog geeft nogmaals aan hoe de maatschappij om seks draait. Het feit dat het gebagatelliseerd wordt, geeft aan dat ze het niet serieus nemen of niet erkennen. Wat een hele slechte zaak is. Ze nemen je als patiënt dan ook niet serieus en dat er juist heel veel onderliggende problemen door kunnen ontstaan. Mensen kunnen dermate met zichzelf in de knoop raken, tot het depressieve aan toe. En als een hulpverlener je dan al niet serieus neemt....

[Mademoiselle]

Ik begrijp Jullie reacties maar onze situatie is anders omdat mijn man nooit uit zichtzelf het onderwerp bespreekbaar zal maken. Ze hebben het over het verminderen van stress factoren, lees werkgerelateerd.  Beide psychologen hebben inderdaad daar de aandacht op gelegd aangezien mijn man veel 'in zijn hoofd zit'. De theorie is dat hij te weinig voelt van wat er in zijn lijf gebeurt.


Met die reden is het nodig dat ik bij het gesprek aansluit. hiervoor ga ik natuurlijk wel zijn toestemming vragen.

[Tixie]

Mijn vergelijking was bedoelt wat ik een beetje proef in het verhaal van Mademoiselle, dat het niet iets is wat je even kan doen weet ik als geen ander. Ik zou willen dat ik het zelf op die manier zou kunnen, had me waarschijnlijk een scheiding gescheeld. Blijkbaar kan de man van Mademoiselle het wel op commando, aangezien als zij klaagt er binnen een paar dagen seks is.

Maar dat hem dat "lukt", wil natuurlijk niet zeggen dat hij het echt wilde (zie ook 'involuntary arousal') Zoals al aangegeven, het komt uit angst/schaamte. Hij wil zijn vrouw niet teleurstellen. Dat is nog iets anders dan "Voor mij is het prima, ik voel geen druk, ook niet vanuit mezelf, ik vind het gewoon fijn hoe mijn partner geniet"

[Kim10]

Dat je man "misschien " homoseksueel is zou best kunnen. En broer van mijn moeder was dat ook. Had een vriend maar trouwde toch. Geen idee waarom, daar werd niet over gepraat, het verhaal speelt in 1961. Huwelijk werd een ramp, ondanks dat zijn vrouw bleef doen alsof het alle dagen feest was. Oom die voor zijn huwelijk een vrolijke gezellige man was, verzuurde.
Vat bovenstaande niet op als vette bemoeizucht Mademoiselle; zo is het niet bedoeld.

[Mademoiselle]

Hai Kim,

Een beetje laat maar wil nog wel graag even op je reageren. Ik zie het helemaal niet als bemoeizucht, integendeel; vind het fijn dat je meedenkt. Ook ik heb me afgevraagd of mijn man mogelijk homoseksueel zou kunnen zijn. Als je de cijfers mag geloven, is dat meer voorkomend dan aseksualiteit. Mijn man past in het grijze gebied. Ik wil geen etiket op hem plakken maar wel graag de erkenning die mij toekomt want hoe bestaat het dat mijn man nooit spontaan zin in seks heeft en ook nooit gehad heeft, terwijl ik andere mannen bijna van me af moet slaan.
Ik heb mijn man gevraagd om zich te verdiepen in aseksualiteit maar dat gaat hij niet doen. Uiteindelijk heeft hij wel een artikel gelezen wat ik hem doorgestuurd had maar daar blijft het bij.
In gesprek met de seksuoloog is gezegd dat hij Atypsch is maar we weten beiden niet precis wat daarmee bedoeld wordt. Ik was daar niet bij aanwezig. Het blijft vooral lastig voor mij aangezien mijn man het er gewoon niet over wil hebben.

[BjornAgain]

Ook ik heb me afgevraagd of mijn man mogelijk homoseksueel zou kunnen zijn. Als je de cijfers mag geloven, is dat meer voorkomend dan aseksualiteit.

Cijfers geloven is lastig, zeker omdat aseksualiteit nog niet zo wijds bekend en geaccepteerd is als homoseksualiteit.

In gesprek met de seksuoloog is gezegd dat hij Atypsch is maar we weten beiden niet precis wat daarmee bedoeld wordt.

Atypisch klinkt een beetje alsof zijn gedrag niet bepaald in een hokje te plaatsen valt. Is jullie seksuoloog bekend met het fenomeen aseksualiteit?

Hoe is je man zelf onder heel de situatie? Ik wil niet belerend overkomen, maar ik begin en beetje het gevoel te krijgen, dat jij er maar al te graag een stempel op wilt drukken, misschien wel onder het mom van dan kunnen we (lees: jij) verder kijken. Het liefst zou je willen dat hij vandaag nog uit de kast komt als aseksueel of homoseksueel, want dat zou openingen voor jou kunnen creëren.
Aan de andere kant kan hij denken van als ik toegeef aseksueel te zijn, dan raak ik haar kwijt of gaat ze het buiten de deur zoeken. Hoewel er succesverhalen zijn, geldt het zeker niet voor elke aseksueel, dat hij er vrede mee heeft als zijn partner het met een ander doet.

[Kim10]

Hoi Mademoiselle, atypisch klinkt wel erg makkelijk. Ik vraag me ook af of de seksuoloog bekend is met aseksualiteit. Je man heeft je aardig in de tang met dat nergens over willen hebben. Begrijp dat jullie een leven hebben samen, kinderen en zo en dat je dat niet zomaar opgeeft. Maar jullie zitten in een impasse hoe je het ook wendt of keert. Zelf heb ik een hekel aan die types die weglopen wanneer het ze te moeilijk wordt. Denk erover na wat jij wilt. Je man verandert niet en jij ook niet. Mensen veranderen überhaupt niet. 
Sterkte.

[Mademoiselle]

Atypisch klinkt een beetje alsof zijn gedrag niet bepaald in een hokje te plaatsen valt. Is jullie seksuoloog bekend met het fenomeen aseksualiteit?

De seksuoloog zegt hiermee bekend te zijn maar volgens mijn man was hij heel snel in zijn oordeel door te benoemen dat daar bij mijn man geen sprake van zou zijn.
Met de aanvullingen van mijn kant, wil hij dat wel opnieuw beoordelen in een gezamenlijk gesprek

Hoe is je man zelf onder heel de situatie? Ik wil niet belerend overkomen, maar ik begin en beetje het gevoel te krijgen, dat jij er maar al te graag een stempel op wilt drukken, misschien wel onder het mom van dan kunnen we (lees: jij) verder kijken. Het liefst zou je willen dat hij vandaag nog uit de kast komt als aseksueel of homoseksueel, want dat zou openingen voor jou kunnen creëren.
Aan de andere kant kan hij denken van als ik toegeef aseksueel te zijn, dan raak ik haar kwijt of gaat ze het buiten de deur zoeken. Hoewel er succesverhalen zijn, geldt het zeker niet voor elke aseksueel, dat hij er vrede mee heeft als zijn partner het met een ander doet.
[/quote]

We gaan nog een afspraak gezamenlijk doen bij de seksuoloog. Oprecht niet om een stempel te drukken maar wel voor een stukje eigen erkenning. Mijn man probeert het gevoel weg te blokken en dat is ook de reden waarom hij er niet over wil praten met mij. Alleen als het echt niet anders kan/ hij mij dreigt te verliezen, is hij bereidt om in gesprek te gaan. Het is een hele complexe situatie voor ons beiden.
Het gaat niet om toegeven; de situatie is zoals deze is. Daar zal een etiketje niks aan veranderen.
Ben nu wel blij dat ik de wetenschap heb, dat het niet aan mij ligt want zo heeft hij het eerder altijd wel doen voorkomen. Dat heb ik altijd als zeer pijnlijk ervaren en heeft me erg onzeker gemaakt.

[Mademoiselle]

Hoi Mademoiselle, atypisch klinkt wel erg makkelijk. Ik vraag me ook af of de seksuoloog bekend is met aseksualiteit. Je man heeft je aardig in de tang met dat nergens over willen hebben. Begrijp dat jullie een leven hebben samen, kinderen en zo en dat je dat niet zomaar opgeeft. Maar jullie zitten in een impasse hoe je het ook wendt of keert. Zelf heb ik een hekel aan die types die weglopen wanneer het ze te moeilijk wordt. Denk erover na wat jij wilt. Je man verandert niet en jij ook niet. Mensen veranderen überhaupt niet. 
Sterkte.

Ik ben het met je eens, met de huidige wetenschap. Mijn man gaat in dit leven inderdaad niet meer veranderen. Ik ben voor de gek gehouden en te goed van vertrouwen geweest. Heb tot voor kort gedacht dat mijn man gewoon weinig libido had en steeds de verwachtung gehad dat als hij stress vrij zou zijn, wel meer behoefte zou hebben. Heel naïef, besef ik me nu.

[Kim10]

Hoi Mademoiselle, ik heb je een persoonlijk bericht gestuurd.