Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Moet ik zeggen dat ik iets niet ben om aan te geven wat ik wel ben?

Gestart door AceOfCups, november 08, 2020, 10:08:57 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

AceOfCups

Hallo allemaal,

Ik ben nieuw hier en lees regelmatig wat er allemaal geschreven is door jullie. Daar herken ik veel in en dat is me tot steun. Ik ben niet erg ervaren met social media, maar ben toch erg blij dat ik deze site gevonden heb. Bij deze wil ik jullie dan ook laten weten dat ik er ben. En dankjewel zeggen, voor alle open verhalen!
Ik ben 44, moeder van drie (volwassen) kinderen, ik werk en studeer, houd van dansen en anderszins kunstzinnig bezig zijn, van wandelen, ik ben graag in de natuur / in de tuin, houd me bezig met allerlei vormen van duurzaamheid, en oh ja, heb intussen 28 jaar ervaring met het 'aanmodderen' in (langdurige) relaties, waarin mijn aseksualiteit vaak een van de grote onderliggende problemen was. Niet in de laatste plaats omdat ik daar, zeker in het begin, nog geen woord voor had. Zonder een begrip: geen duiding. Zonder duiding geen begrip. Natuurlijk probeerde ik te duiden wat er dan wel aan de hand was, en moest het daarmee doen met de begrippen die wel voorhanden waren. Ik voelde me ook wel aangetrokken tot vrouwen; was ik wellicht toch lesbienne? Was ik gewoonweg niet normaal op dit vlak (waar had anders je al die seksuologen voor?).

Ik kan wel degelijk heel erg verliefd zijn en heb een grote behoefte aan warmte en liefdevol lichamelijk contact met degene van wie ik houd. Zolang het maar geen seks is dan. Vaak echter veroorzaakte het gebrek aan seks dat de ander zich afgewezen voelde, ondanks mijn uitleg dat het niet aan hem lag of aan mijn gevoel voor hem, en dat deze daardoor op het vlak van tederheid en knuffelen helemaal blokkeerde. Dan werd het steeds kouder en eenzamer, en moeilijker om uiting te geven aan mijn liefde. Want zelf blokkeerde ik ook steeds meer, uit een onbewuste angst dat een omhelzing een vrijpartij zou moeten worden of een kus een zoen. En hoe vaak heb ik niet gelezen dat 'zin' niet vanzelf komt, dat je het gewoon moet proberen, over het paradoxale verschil dat er zou zijn tussen vrouwen en mannen, nl. dat vrouwen zich eerst geliefd en veilig willen voelen voor ze 'het' willen doen, terwijl mannen die tederheid vaak pas zouden kunnen opbrengen nadat ze 'het' hadden gedaan. Om die spiraal te doorbreken toch maar weer proberen dan, omwille van mijn diepgevoelde liefde voor de ander en het gezond houden van onze relatie. En idd: een blije man, die me intens gelukkig, diep in de ogen keek, een en al liefde! Wat wil je nog meer? Blijkbaar het onmogelijke: dat we dit hadden kunnen beleven zonder dat ik daarvoor iets moet doen wat niet bij me hoort, wat me eigenlijk tegenstaat. Dat ik niet al mijn energie zou moeten gebruiken om uit mezelf te stappen zonder mezelf te verliezen. Ik houd dat gewoon niet vol! Ook de schuldgevoelens niet. Ik wil dat niet meer, dan misschien beter alleen? Ook mijn laatste relatie heb ik recent beëindigd. Toen deze relatie begon had ik hem al wel gewaarschuwd voor mij. Nog altijd zonder het woord 'aseksueel', want dat kende ik 14 jaar geleden nog niet, maar ik wist het vrij goed te omschrijven wat er met me aan de hand was. Hij heeft mijn gedachten daarover volgens mij nooit ècht begrepen.

Nee, ik ben niet misbruikt als kind. Nee, het feit dat ik het niet met jou wil doen wil nog niet zeggen dat ik het stiekem met een ander doe! Nee, ik ben niet ziek, mismaakt, te gestresst of wat dan ook. En nee, het is niet zo dat ik niet kan weten dat ik niks om seks geef omdat ik misschien de ware nog niet heb ontmoet. En nee, ik voel me ook niet te spiritueel verheven boven zaken als seks. In het verleden kon ik me alleen maar verzetten tegen al die verklaringen vanuit het onbegrip van de anderen.
Maar het is logisch dat mensen zo denken, wanneer het gewoonweg niet in ze opkomt dat er mensen zijn die echt geen seksdrive hebben, dat het niet in ze opkomt dat zoiets bestaat! Dan proberen ze een verklaring te vinden die ze wel kunnen begrijpen of geloven.

Moet ik zeggen dat ik iets niet ben om aan te geven wat ik wel ben? 'A-seksueel'

Op dit moment heb ik geloof ik toch meer met het woord 'Ace'; ondanks dat dat natuurlijk gebaseerd is op hetzelfde, klinkt het toch wat meer als een op zichzelf staand woord i.p.v. een ontkenning van het tegenovergestelde.... Maar goed, dat is maar een kleinigheid vergeleken bij het doel dat ermee gediend moet worden!
Ik vind het heel belangrijk dat er meer bekendheid zal komen over aseksueel zijn, dat het meer gezien wordt en (h)erkend, en ben daarom erg blij en dankbaar dat er zoiets is als AVEN.

Hopelijk zal ik enkelen of meerderen van jullie in de toekomst 'live' kunnen ontmoeten en in het echt kunnen spreken, daar kijk ik echt naar uit! 
Lieve groet! :hart1:
Ecce homo

Koffie

Ik lees veel herkenbaars!  Ik wist al zeker vanaf mijn 14e dat ik aseksueel was, maar ik kon dat nooit bevatten. Er was geen woord voor, ik kon mezelf niet plaatsen, ik kon er helemaal niets mee. In een relatie omschreef ik seks en erotiek als een taal die ik niet sprak. En ook niet kon leren. Ik ben niet seks-talig.
Wel hield ik van knuffelen met een partner, maar ik werd ook heel terughoudend en blokkeerde, omdat ik me steeds weer in het erotische hoekje gedreven voelde worden en dat werd een steeds groter probleem voor me.

Veel aseksuelen lopen tegen allerlei verklaringen van de 'buitenwereld' aan. Ik heb ook wel gehoord dat ik spiritueel boven seks zou staan. Maar dat is complete onzin. Als mensen zeggen dat ik de ware nog moet tegenkomen zeg ik: Dat klopt, de 'ware' zal met mijn aseksualiteit moeten kunnen omgaan. Dus ik draai het om. Of beter gezegd: zij draaien het in hun onwetendheid om, en ik draai het terug.
Van het voorjaar hoorde ik nog van een vriendin dat het nog kon veranderen als ik de ware tegen zou komen. Maar ik ben 51 en ik ben mijn leven lang 'zo', ik verwacht eigenlijk geen veranderingen meer. Het is geen fase die toevallig een beetje lang heeft geduurd, het is hoe ik ben. Toen kwam ze ermee dat ik lesbisch zou kunnen zijn, maar ik ben in al die decennia nog niet een keer, ook niet een beetje, aangetrokken geweest tot een meisje of vrouw. En ook daar verwacht ik geen veranderingen meer in.

Ik ben ook niet seksueel misbruikt. Ik heb wel een heel naar verleden, maar dat is niet wat me aseksueel heeft gemaakt. Dan wordt het vaak gekoppeld aan mijn autisme. Ik ben autistisch DUS ik zal daarom wel aseksueel zijn. Maar ik heb nog nooit een andere aseksuele autist in het echt gesproken. Zo ver ik weet. Ik heb een aantal jaar in een gespreksgroep voor autistische personen gezeten en daar keken ze me ook vrij glazig aan toen ik over mijn aseksualiteit vertelde. ;)

Het kan voor sommige mensen echt een hele uitdaging zijn om te bevatten dat het echt bestaat, aseksualiteit. ;)

Welkom in ieder geval. Er worden ook meetings georganiseerd door mensen op het forum, alleen gooit corona de boel een beetje in de war.


Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

Edewecht

Welkom Gwen!
Zo te zien heb je het moeilijkste deel van je ontdekkingstocht achter de rug, en kun je nu beginnen met herkennen en herkend worden.

Citaat van: Ace of Cups op november 08, 2020, 10:08:57 PM
Moet ik zeggen dat ik iets niet ben om aan te geven wat ik wel ben? 'A-seksueel'

Op dit moment heb ik geloof ik toch meer met het woord 'Ace'; ondanks dat dat natuurlijk gebaseerd is op hetzelfde, klinkt het toch wat meer als een op zichzelf staand woord i.p.v. een ontkenning van het tegenovergestelde...

Daar heb je een punt, zet me aan het denken. 'Ik ben meer dan dat wat ik niet ben.' ;D

Wat social media betreft: voor mij is dit forum ook echt het enige waar ik aan meedoe. Al die andere dingen hou ik buiten de deur, dus je bent niet de enige! :)
en de leraar die mij altijd placht te dreigen: 'jongen, jij komt nog op het verkeerde pad'
kan tevreden zijn en hoeft niets meer te krijgen, dat wil zeggen: hij heeft toch gelijk gehad.

(lennaert nijgh)

BjornAgain

welkom Ace of Cups,
Wat een uitgebreide introductie.  :klap:

Oh ja heel veel uit je verhaal is zo herkenbaar, zelf ben ik de afgelopen jaren regelmatig na een poging tot een vrijpartij in huilen uitgebarsten. Het lukt gewoon niet en je gaat vanzelf dingen vermijden die logischerwijs kunnen leiden tot seks. Geen innige omhelzing, geen zoen, niks waardoor je de ander zou kunnen triggeren.

En tja en uitleg heb je niet, nee ik ben niet uitgekeken op je, nee ik die het niet stiekem met een ander op het werk, dat ik regelmatig overwerk komt omdat ik een betrokken werknemer ben niet omdat ik de bezemkast in duik. Maar ja waarom heb je dan geen zin?

Zelfs de huisarts gooide het op stress, tja als we het doen voel ik me zeker niet ontspannen, ja als het stress is, is het omdat ik weet dat ik straks hoe dan ook weer ruzie heb. Of ruzie dat het niet lukt of ruzie omdat we het niet doen. Bloedonderzoek, nee hoor je hormoonhuishouding is gewoon in balans, misschien als je wat buikvet verliest dat het nog beter wordt...

Behalve het stukje seks, toch alles gedaan om de perfecte echtgenoot te zijn. Maar uiteindelijk werd het de doodsteek voor mijn huwelijk. Hoewel ze het nog mooier heeft proberen te verkopen, heeft zij gedaan waar ze mij jarenlang beschuldigde, het hebben van een ander.

In mijn verdriet, herinnerde ik me een radio-interview over aseksualiteit en hoewel ik het toen associeerde met spiritualiteit en het celibaat, was de opluchting groot toen ik door het forum las. Geen actiegroep die op het Malieveld gaat staan dat seks slecht is, maar een hechte community met lieve en begripvolle mensen, met vooral heel veel herkenbare verhalen.

Nogmaals welkom en schroom niet om je frustratie verder van je af te schrijven en eventuele vragen te stellen. Al heb ik zo het vermoeden, dat je het voor jezelf al aardig en plekje hebt kunnen geven.

Koffie

Wast de term aseksueel betreft: ik gebruik die bij gebrek aan beter. Ik vind het heel erg zwart-wit klinken, alsof iedere aseksueel geen seksuele behoeftes heeft, geen libido heeft. Dat is niet zo en dat kan het ook verwarrend maken. Ik had de term wel eens horen waaien, maar kon dat niet op mezelf toepassen, tot ik hier op het forum en in de wiki las dat het veel meer inhoudt dan geen seksuele behoeftes hebben.

Maar ik heb geen beter idee. Ace is het voor mij ook niet, hoewel ik die term natuurlijk intussen ook gewend ben. Voor mij lijkt het nog te veel op aseksueel en ik zie de hele tijd dat schoppentekentje voor me. Daar kan ik voor mezelf echt helemaal niets mee.

Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

Koffie

Autisme is nog steeds iets waar een behoorlijk stigma aan kleeft en waar de nodige vooroordelen over de ronde doen. Ik ben er open over, maar ik weet dat dat lang niet voor iedereen geldt, omdat je inderdaad het risico loopt dat mensen je dan gaan zien als gevoelloos, of verstandelijk beperkt.

Overigens las ik een tijdje terug wel 'ergens' dat het erop lijkt dat diverse niet standaard-heteroseksuele geaardheden vaker lijkt voor te komen bij mensen met autisme en/of adhd. Ook vaker dingen als transgender zijn of genderneutraal. Maar dat maakt natuurlijk niet dat alle of de meeste mensen met autisme/adhd zich daarin herkennen of dat de meeste mensen met zo'n niet standaard geaardheid dus autistisch zijn.
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

AceOfCups

Wat fijn al deze reacties en de openheid waarmee iedereen zijn eigen verhaal vertelt. Ik voel me welkom hier!
Ecce homo

Noobiebirb

Welkom op het forum! :D
Ik ben hier ook nieuw sinds enkele dagen. Ik ben ontzettend blij dit forum te hebben ontdekt. Af en toe eens komen en ervaringen lezen, om opnieuw en opnieuw de opluchting te ervaren dat je niet de enige bent. Ik voel me eindelijk echt tot een groep bijhoren. Ik heb het gevoel hier comfortabel over seksualiteit te spreken en te luisteren naar anderen, wat ik normaal gezien nooit had. Ik ben zeker dat je je hier heel welkom zult voelen ^^

Citaat van: Ace of Cups op november 08, 2020, 10:08:57 PM

Ik kan wel degelijk heel erg verliefd zijn en heb een grote behoefte aan warmte en liefdevol lichamelijk contact met degene van wie ik houd. Zolang het maar geen seks is dan. Vaak echter veroorzaakte het gebrek aan seks dat de ander zich afgewezen voelde, ondanks mijn uitleg dat het niet aan hem lag of aan mijn gevoel voor hem, en dat deze daardoor op het vlak van tederheid en knuffelen helemaal blokkeerde. Dan werd het steeds kouder en eenzamer, en moeilijker om uiting te geven aan mijn liefde. Want zelf blokkeerde ik ook steeds meer, uit een onbewuste angst dat een omhelzing een vrijpartij zou moeten worden of een kus een zoen. En hoe vaak heb ik niet gelezen dat 'zin' niet vanzelf komt, dat je het gewoon moet proberen, over het paradoxale verschil dat er zou zijn tussen vrouwen en mannen, nl. dat vrouwen zich eerst geliefd en veilig willen voelen voor ze 'het' willen doen, terwijl mannen die tederheid vaak pas zouden kunnen opbrengen nadat ze 'het' hadden gedaan. Om die spiraal te doorbreken toch maar weer proberen dan, omwille van mijn diepgevoelde liefde voor de ander en het gezond houden van onze relatie. En idd: een blije man, die me intens gelukkig, diep in de ogen keek, een en al liefde! Wat wil je nog meer? Blijkbaar het onmogelijke: dat we dit hadden kunnen beleven zonder dat ik daarvoor iets moet doen wat niet bij me hoort, wat me eigenlijk tegenstaat. Dat ik niet al mijn energie zou moeten gebruiken om uit mezelf te stappen zonder mezelf te verliezen. Ik houd dat gewoon niet vol! Ook de schuldgevoelens niet. Ik wil dat niet meer, dan liever alleen.

Hits me right in the feels. Ik kan me niet inbeelden hoe je dat keer op keer zou meemaken, terwijl ik het (thank god) heb ontdekt op mijn 20 en na 1 relatie. Mensen blijven je maar vertellen over de ware, over dat het normaal is nerveus te zijn, dat het normaal is als vrouw er niet even open naar te staan als mannen. Nee, op mijn twintig begin ik mezelf wel door te hebben, en te merken dat wat ik voel niet meer normaal is.
Ik weet niet of jij hierover kan meespreken, maar ik heb naast verliefdheid nog wel een "seks drive" soms, dat ik het gevoel heb er toch zin in te hebben. Maar zelfs als ik me in zulke momenten probeer in te beelden dat ik met een knappe man alleen in een kamer zou zijn, dan nog gaat mijn wil naar het knuffelen van die persoon en niet naar de seks. En als ik me dan toch probeer in te beelden het te doen, krijg ik dat akelige gevoel over me heen. Ja, daar kan toch iets niet in kloppen?

Citeer
Op dit moment heb ik geloof ik toch meer met het woord 'Ace'; ondanks dat dat natuurlijk gebaseerd is op hetzelfde, klinkt het toch wat meer als een op zichzelf staand woord i.p.v. een ontkenning van het tegenovergestelde.... Maar goed, dat is maar een kleinigheid vergeleken bij het doel dat ermee gediend moet worden!

Ik volg je volledig in die uitleg, zeker als ik nog wel die drive heb af en toe. "Heteroromantisch aseksueel" is dan ook een hele mond vol, hahaha! Maar Ace vind ik dan weer zo iets, goh hoe moet ik het zeggen... te wit? Het klinkt zo trots op de 1 of andere manier... Misschien is het omdat ik nog in die acceptatie fase zit, maar als ik tegen iemand zou zeggen Ace te zijn, zou ik het gevoel hebben dat ik er lijk aandacht mee te willen trekken ofzo, en niet te beschouwen als iets dat ik zelf eigenlijk nooit wou zijn. (en wie weet verander ik nog, ik ben nog jong after all)

Ach ja, ik hoop dat je wel je manier vindt om je uit te drukken naar anderen toe!  :knuffel:

AceOfCups

Citaat van: Koffie op november 09, 2020, 07:44:37 AM
Ace is het voor mij ook niet, hoewel ik die term natuurlijk intussen ook gewend ben. Voor mij lijkt het nog te veel op aseksueel en ik zie de hele tijd dat schoppentekentje voor me. Daar kan ik voor mezelf echt helemaal niets mee.

Dat kan ik me voorstellen, met dat schoppentekentje of kaartspelen in het algemeen kan ik ook niks! Maar een hele tijd terug heb ik eenmalig een tarotlegging laten doen en de meest centrale kaart was 'ace of cups', die staat voor liefde in zijn diepste essentie (als ik het mij goed herinner). Voor nu vond ik dat een goed beeld, omdat ik wel degelijk liefde voel, en veel ook! In tegenstelling tot de vooroordelen die er bestaan... Vandaar dat ik dit ook als profielplaatje heb gekozen
Ecce homo

AceOfCups

Citaat van: Noobiebirb op november 09, 2020, 03:15:23 PM

Ik kan me niet inbeelden hoe je dat keer op keer zou meemaken, terwijl ik het (thank god) heb ontdekt op mijn 20 en na 1 relatie. Mensen blijven je maar vertellen over de ware, over dat het normaal is nerveus te zijn, dat het normaal is als vrouw er niet even open naar te staan als mannen. Nee, op mijn twintig begin ik mezelf wel door te hebben, en te merken dat wat ik voel niet meer normaal is.


Wat fijn dat jij het zo snel toch al redelijk goed kan plaatsen, dan kan je sneller je eigen weg vinden, denk ik. Nu zijn er in ieder geval begrippen voor (al is dat soms een mond vol!) Zelf had ik me er lang bij neergelegd dat ik gewoon nog een flinke slag erger was dan 'al die vrouwen die altijd maar hoofdpijn hebben'.

Citaat van: Noobiebirb op november 09, 2020, 03:15:23 PM

Ik weet niet of jij hierover kan meespreken, maar ik heb naast verliefdheid nog wel een "seks drive" soms, dat ik het gevoel heb er toch zin in te hebben. Maar zelfs als ik me in zulke momenten probeer in te beelden dat ik met een knappe man alleen in een kamer zou zijn, dan nog gaat mijn wil naar het knuffelen van die persoon en niet naar de seks. En als ik me dan toch probeer in te beelden het te doen, krijg ik dat akelige gevoel over me heen. Ja, daar kan toch iets niet in kloppen?


Naar wat ik intussen allemaal gelezen heb klopt dat voor een deel van de aseksuelen wel degelijk, dat die drive er wel is, maar dat die zich niet richt op een persoon. Alleen kan ik daar inderdaad niet over meespreken. Maar ik neem aan dat er op het forum mensen zullen zijn die je daar uit eigen ervaring over kunnen vertellen :)
Ecce homo

AceVentura

Welkom op het forum  Ace of Cups,  :cake: :cake: :cake: :cake: :cake:
Leuke naam trouwens :)

Nu terugkijkend waren er voor mij vroeger inderdaad ook al hints richting aseksualiteit. Had ik het woord toen gekend dan had ik het waarschijnlijk al eerder gaan gebruiken. Bij gebrek aan beter noemde ik mezelf een eeuwige vrijgezel. Pas veel later begreep ik dat ze daar juist vaak iemand mee bedoelen die heel veel losse seksuele contacten heeft  ::)

En ja ... aseksueel, het is inderdaad een ontkenning van iets. Als daardoor Ace voor jou beter voelt moet je dat gewoon gebruiken, zeker binnen de community weet iedereen dan wat je bedoeld. Iets beters hebben we momenteel niet. Over het algemeen staat de community wel open voor nieuwe dingen, dus als je iets hebt ... :)

Dat live ontmoeten gaat zeker weer lukken als de maatregelen rondom covid-19 weer zo ver versoepeld zijn dat we meetings kunnen organiseren.

Veel plezier hier :wave:
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

BjornAgain

Citaat van: AceVentura op november 09, 2020, 07:07:32 PM
Nu terugkijkend waren er voor mij vroeger inderdaad ook al hints richting aseksualiteit. Had ik het woord toen gekend dan had ik het waarschijnlijk al eerder gaan gebruiken. Bij gebrek aan beter noemde ik mezelf een eeuwige vrijgezel. Pas veel later begreep ik dat ze daar juist vaak iemand mee bedoelen die heel veel losse seksuele contacten heeft  ::)
Haha, zo herkenbaar  :bloos:
Inderdaad als ik terugkijk op mijn liefdesleven, zie ik nu gedragingen, die ik nou zou linken aan aseksualiteit. Bijvoorbeeld een relatie aanknopen met iemand uit je vriendenkring, nee joh dan moet je straks met haar naar bed... Dan maar de eeuwige vrijgezel, al dacht ik ook niet dat daar een dubbele betekenis aan hing :)

Citaat van: Noobiebirb op november 09, 2020, 03:15:23 PM
Ik volg je volledig in die uitleg, zeker als ik nog wel die drive heb af en toe. "Heteroromantisch aseksueel" is dan ook een hele mond vol, hahaha! Maar Ace vind ik dan weer zo iets, goh hoe moet ik het zeggen... te wit? Het klinkt zo trots op de 1 of andere manier... Misschien is het omdat ik nog in die acceptatie fase zit, maar als ik tegen iemand zou zeggen Ace te zijn, zou ik het gevoel hebben dat ik er lijk aandacht mee te willen trekken ofzo, en niet te beschouwen als iets dat ik zelf eigenlijk nooit wou zijn. (en wie weet verander ik nog, ik ben nog jong after all)
Heel jong ben ik niet mee, en de acceptatiefase heb ik inmiddels wel doorlopen, maar toch ben ik het wel eens met je wat je hier zegt. "Ace" klinkt inderdaad een beetje als een geuzennaam en natuurlijk mensen mogen trots zijn op hun geaardheid, maar ik ben niet iemand die er zo mee te koop hoef te lopen. Wat mij betreft dekt aseksueel meer de lading, het is inder geval een term die mij jaren bijgebleven was en waarop ik ben gaan googelen na mijn gestrande huwelijk en kwam ik op dit forum uit. Ik denk dat ik ace nooit onthouden zou hebben en bovendien verwacht ik dat je dan op kaart- of tenniswebsites terecht komt, of bij de IMDB met verwijzingen naar de film Ace Ventura :P

AceOfCups

Citaat van: AceVentura op november 09, 2020, 07:07:32 PM

Dat live ontmoeten gaat zeker weer lukken als de maatregelen rondom covid-19 weer zo ver versoepeld zijn dat we meetings kunnen organiseren.


Hoe vaak hebben jullie normaal gesproken ontmoetingsdagen? En klopt het dat die ook weleens in Den Haag zijn?
Ik kijk er naar uit iig!  :hart1:
Ecce homo

AceVentura

Citaat van: Ace of Cups op november 09, 2020, 08:36:12 PM
Hoe vaak hebben jullie normaal gesproken ontmoetingsdagen? En klopt het dat die ook weleens in Den Haag zijn?
Ik kijk er naar uit iig!  :hart1:
Meestal een paar keer per jaar ofzo. We hebben niet echt een vast patroon, iedereen (jij ook) is vrij wat te organiseren. We hebben heel volle jaren gehad en jarer zonder. De locatie is vaak wat centraal gelegen, we wonen door het hele land en zo proberen we het reizen een beetje eerlijk te verdelen.
Ik heb in het verleden wel eens dingen hier in Den Haag (of eigenlijk Voorburg) georganiseerd. Nu sluit ik zelf ook vooral aan bij Queer aan Zee: https://du.asexuality.org/forum/index.php?topic=4865.0
Als de situatie het weer toelaat kunnen we zeker weer wat hier in de regio doen. Mocht je dat willen dat vind ik het ook prima om met z'n tweeën eens ergens een stukje te wandelen ofzo, dat kan ook al heel waardevol zijn.

Overigens zal het je verbazen hoeveel dingen "Ace" heten: https://du.asexuality.org/forum/index.php?topic=3771.0
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

AceOfCups

Ecce homo