Ik hou ontzettend van talen leren, maar Esperanto heeft me dan weer nooit zo aangesproken
Ik weet niet precies wat het is, ik denk dat ik de cultuur/geschiedenis mis die met andere talen gepaard gaan. En ik vind juist de natuurlijke ontwikkeling van talen interessant, hoe ze aan elkaar verwant zijn, dat soort dingen. Maar wel tof om de taal zo in gebruik te zien 
Ik vind taal ook leuk. En boeiend. Zodoende weet ik
weinig van
veel talen

zoals ik het zelf altijd zeg.
Na frans, duits, engels op school, en daarna latijn, grieks en wat (oud)hebreeuws tijdens mijn studie, wilde ik eens ervaren hoe het is om een
kunstmatige taal te leren en te gaan spreken, en of zo'n taal voor mij ook tot leven zou komen. Nou, dat deed het. Het voelt net zo natuurlijk om esperanto te spreken als bijv. frans, al doe ik het nog redelijk hakkelend.

Daarnaast heb ik nog gesnuffeld aan deens, fins, turks, italiaans, spaans, volapük (ja, zoek maar op!) en zit af en toe met mn neus in een oud boek over gotisch (zoek maar op

)
Leuk dat je na lange tijd de mooie taal weer oppakt (begreep ik dat goed?), Edewecht. Grappig, ondanks dat dit de eerste keer is dat ik Esperanto zie, denk ik best wat woorden te herkennen.
Hopelijk komt er nog een reactie voor je in Esperanto.
Dat begreep je goed, JJ

Er schijnen ook mensen te zijn die hun eigen taal ontwerpen, dat vind ik helemaal bijzonder!

sukceso kun ĝi!
Dankon, Ace of Cups.

Overigens ben ik ook zo eentje die een eigen taal heeft gemaakt (wat *zucht* nooooit echt af is...) Kijk eens op
https://mrheberg.home.xs4all.nl/plattegonisch.html
Esperanto is ooit ontworpen als wereldtaal. Door een socialist, die wilde dat er meer begrip tussen mensen, volkeren kwam. Ik kom uit zo'n milieu, had ook een paar oudooms die de taal spraken. Lang geleden allemaal. Ik houd ook van talen leren maar Esperanto onder de knie krijgen is nooit gelukt.
Het was geen socialist, hoewel het esperanto wel flink ingang heeft gevonden in de arbeidersbewegingen voor en na de tweede wereldoorlog.
Zamenhof, de bedenker, was een poolse oogarts die zag hoe in zijn stad polen, russen, duitsers en joden naast en vooral langs elkaar leefden. Hij hoopte dat door gebruik van één taal de mensheid elkaar beter zou gaan begrijpen. Hij wilde uitdrukkelijk
niet dat het esperanto de nationale talen zou vervangen. Maar dat iedereen naast haar/zijn eigen moedertaal, esperanto zou kunnen spreken, zodat er inderdaad "meer begrip tussen mensen, volkeren kwam".
Esperanto was (en is!) uitdrukkelijk niet verbonden met een bevolkingsgroep, ras, natie, geloofsovertuiging of levensbeschouwing.
Zowel de extreemrechtse Hitler als de extreemlinkse Stalin hebben het esperanto in hun landen verboden. Dictators houden er niet van dat mensen verbonden zijn met elkaar.