Heteroromantisch aseksuele single met kinderwens

[Annelies_B]

Hallo iedereen!

Ik ben een paar maanden geleden 26 geworden en merk dat veel van mijn vriendinnen zo stilaan over kinderen beginnen na te denken. De meeste willen er nog niet echt aan beginnen, maar binnen een jaar of 4-5 verwacht ik een heuse babyboom  . Als letterlijk enige single van de groep maak ik me daar soms wel wat zorgen in. Nu hoef ik zeker nog niet meteen een kind, maar ooit wil ik wel echt graag een gezinnetje.

Ik krijg vaak iets te horen à la 'jij vindt wel snel iemand' of 'op ieder potje past een dekseltje'. Mocht ik seksueel zijn zou ik die kans ook vrij hoog inschatten, maar laat ons eerlijk zijn: puur statistisch gezien lijkt de kans dat ik een lieve aseksuele heteroromantische man ontmoet om een kind mee op te voeden voordat mijn 'vruchtbare jaren' voorbij zijn (excuseer de nogal plastische verwoording) me nu niet enorm groot. Er zijn gewoon erg weinig dekseltjes voor mijn potje. Dat feit op zich vind ik natuurlijk wat jammer, maar kan ik nog wel accepteren. Liever geen partner dan de dramas en schuldgevoelens die ik in een vroegere relatie met een seksuele man had. Maar dat dat dan ook kinderen bemoeilijkt, vind ik toch wel frustrerend. Het voelt zo oneerlijk dat ik, gewoon omdat ik niet van seks houd, met 95% kans alleen oud moet worden?

Ik ben een vrouw en weet natuurlijk wel dat er 'opties' zijn zoals IVF, of zelfs adoptie zou ik best willen overwegen. Maar alleenstaand ouderschap lijkt me puur praktisch en financieel echt niet zo simpel. Ik heb ook niet het gevoel dat het sociaal - althans hier bij de wat burgerlijke Belgen  - al erg geaccepteerd is.

Ik vroeg me dan ook af of meer aseksuele dames op het forum met gelijkaardige twijfels zitten en hoe jullie hiermee omgaan? Of eventueel bewust alleenstaande moeders die hun ervaring willen delen.

Groetjes,
Annelies

[Koffie]

Welkom.

Ik kan me je behoefte om een gezin te stichten heel goed voorstellen. Dat heb ik ook gehad. Ik had toen nog niet duidelijk dat ik aseksueel was, overigens. Uiteindelijk heb ik mijn gezin ook wel gekregen. Mijn keuze was absoluut niet vooraf, om alleenstaande moeder te worden, maar ik ging scheiden en werd het toen wel. Mijn ex-man is niet inhoudelijk bij de opvoeding betrokken geweest, dus ik heb er alleen voor gestaan en dat heb ik altijd erg zwaar gevonden. Mocht je ooit besluiten wel bewust alleenstaand ouderschap aan te gaan, dan hoop ik voor je dat je familie en vrienden hebt die je steunen, met je gezin meeleven en die er praktisch zijn (oppas) als jij bv. iets voor jezelf wilt doen qua sport/hobby. Dat zijn dingen die ik erg heb gemist.

Ik weet eigenlijk ook niet hoe bewust alleenstaande moeders in Nederland beoordeeld worden. Het scheelt misschien waar je woont. Ik denk dat in mijn omgeving er vaak best conservatief naar gekeken wordt, maar ik kan het mis hebben. Misschien dat ze er in Rotterdam/Amsterdam e.o. anders tegenaan zouden kijken. maar inderdaad, ik zou wel op commentaar berekend zijn.

Maar het is zeker een feit, dat het lastig wordt je 'dekseltje' te vinden als aseksueel. Niet alleen moet je qua aseksualiteit bij elkaar aansluiten, er zijn natuurlijk meer dingen die daarin meespelen. Dus nee, dat is niet gemakkelijk.

[Jann]

Hi Annelies!

Ik ben pas 22, dus voor mij loopt het nog niet zo'n vaart, maar ik weet dat ik in de toekomst zeker ook alleen moeder wil worden! Hoe? Dat weet ik nog niet precies. Spermadonor, IVF, adoptie, co-ouderschap, of pleegzorg, maar het 'alleenstaand' zijn schrikt zeker niet af, daarvoor is mijn kinderwens altijd te groot geweest!

Wie weet kom ik zelfs nog dat magische passende dekseltje tegen voor het zover is (maar zelfs dan, misschien is het wel een vrouw).

In mijn omgeving weet eigenlijk iedereen wel dat ik (als ik alleen blijf) ook alleen moeder wil worden, en daar kijkt niemand raar van op.

Wel moet ik zeggen dat ik dit één van de moeilijkste dingen vond toen ik mijn geaardheid op mijn 18e 'ontdekte', dat het dus inderdaad met '95%' kans niet het 'huisje-boompje-beestje' word dat ik toen in gedachten had.