plezier hebben in sex

[novita]

Ik was ff aan het kijken naar een TED op youtube over aseksualiteit.... daar zei die man 1 ding wat me wel raakte......

seksuele mensen die plezier hebben in sex.... O wacht ja! Mensen schijnen het niet alleen te doen, maar er ook echt plezier in te hebben.

En hoewel ik wel aantrekkingskracht ervaar. Ik ook sensaties ervaar in mijn lichaam die mij het idee geven dat ik seks zou willen. Dat mijn lichaam functioneert zoals het moet op dat gebied, kortom reageert op seksuele stimuli en klaarkomen. .....

Op het moment dat er seks is, heb ik daar nooit plezier in, ik geniet nooit van de sex. Ja mijn lichaam voelt prettig bij bepaalde stimulans, maar in mijn hoofd ben ik dan alleen maar bezig met wat die ander moet doen. En ligt de focus geheel op mezelf en niet op de ander. Alsof het een levend masturbatie-apparaat is. Iets bij een ander doen heb ik al helemaal niks mee. (alleen met drugs op kan ik dat) Ik heb seksuele fantasieën, maar een fantasie is niet echt. Als ik echt mezelf voorstel zoiets uit te voeren zie ik mezelf dat nooit doen.

Kortom, ik kan genieten van sensaties in mijn lichaam, maar genieten van de seks zelf? Nee, dat heb ik eigenlijk nooit. Het is alleen maar lastig, want het is lastig voor een ander om te weten wat er in mijn hoofd speelt en het nou de hele tijd maar vertellen is ook niet alles voor de andere persoon.

[AceVentura]

TED talks zijn mooi

Ik geloof dat we zelfs een van de weinige diersoorten zijn die het (ook) doen voor andere redenen dan voortplanting, en zijn wel enkele anderen die dat ook doen (bonobo apen zijn de bekendste denk ik).

Het enige wat ik verder kan zeggen: Doe vooral niets tegen je zin in, maar als ik je andere berichten zo lees zit dat wel goed.
Overigens verschillen aseksuelen hier ook in: De een walgt letterlijk van seks of de gedachte daaraan, de ander die kan het zelfs fijn vinden of doen om een partner tevreden te houden.

[novita]

In het verleden heb ik vaak seks gehad om de verkeerde redenen.

Het begon met: ik ben nu 16 dus het wordt wel tijd
Toen kwam: de enige manier om een jongen bij je te houden is door er seks mee te hebben
Daarna volgde: ik wil je niet kwijt (hadden toen al een kind) dus ik doe het maar (om de andere dag!!! wow dat ik dat ooit gedaan hebt) voor hem wat minder als ik midden in zijn druk zijn ineens zei "wat zullen we morgen eten".

En toen een hoop strubbelingen waarbij ik toch dacht 1 x per maand moet "het" wel, anders gaat hij echt bij me weg (nieuwe relatie)

Weer een nieuwe relatie: ik wil het niet meer doen tegen mijn zin in, dat werd, ik deed het als er een moment was dat mijn lichaamsprikkels toevallig net hoogtij vierde en ik het dus acceptabel vond, maar dat betekende wel nul initiatief van mijn kant (eigenlijk altijd al) en in mijn hoofd continue bezig zijn met mijn lichaamsgewaarwording, zonder de focus op mijn lichaam lukte het ook niet.

Nu is die relatie half ten einde, half want het was uit, toen gepraat, apart gaan wonen, lat relatie en open relatie, dat open relatie gaf mij meer ruimte om minder te moeten. Tot zelfs nu vanavond, waarbij ik nu ik weer dit onderwerp ontdekt hebt al is het door een andere vriend dat ik weer eens in dit onderwerp ben gaan duiken, toch steeds meer tot de conclusie kom. Ik hoef dat seks helemaal niet.
Gesprek gehad met "mijn vriend" hierover, en hij is heel lief en zegt ook, sex is niet het belangrijkste op dit moment en kan dat altijd anders oplossen, komt het toch wel ff binnen, want ik kan me voorstellen dat als je van iemand houdt, dat je als seksueel persoon daar toch wel graa seks mee hebt en ik heb hem min of meer verteld dat als we nog enige vorm van initimiteit (knuffelen, strelen etc) kunnen hebben, dat ik dan van dat idee af moet dat hij bij alles zou kunnen denken dat we sex gaan hebben en dat ik sex geheel uit de relatie wil houden (ik zeg houden want ivm omstandigheden in ons leven hebben we het sowieso al maanden niet meer gedaan)

Plezier hebben in sex.... sommige aseksuele hoor ik zeggen dat ze het niet anders zouden willen, want ze vinden het prima zo. Dat heb ik niet, ik zou willen dat ik dat wel had. Maar ik heb het niet. Genieten van, Plezier hebben in is er voor mij niet bij. Alleen een lichaam dat reageert op impulsen en sommige impulsen zijn lekker, maar daar heb ik geen persoon voor nodig.

[AceVentura]

Bepaal vooral je eigen grenzen. Het zijn jouw grenzen en van niemand anders.

In "gemengde" relaties (tussen een aseksueel en seksueel) worden heel verschillende oplossingen gevonden. Als dat gaat kunnen er afspraken gemaakt worden wanneer/hoe vaak/wat wel/wat niet. Soms kan de seksuele partner het buiten de deur zoeken, en er zijn vast nog veel meer mogelijkheden te bedenken. Het belangrijkste is dat je er samen uit komt, en dat je hetgeen wat je doet (of niet doet ) met wederzijds goedvinden is.

[novita]

Nou, mijn vorige bericht had ik geschreven nadat ik de telefoon op hing.

Daar waar ik meekreeg dat hij het wel lastig vond om te horen, leek hij het wel te accepteren. Maar toen kwam de volgende dag. Omdat hij toch had door laten schemeren het best lastig te vinden, vond ik dat ik naar hem toe moest om er gewoon face to face over te kunnen praten. Dus berichtje gestuurd op de whatsapp, kijken of hij al wakker is. (hij zet als hij slaapt zijn internet uit, dus als het bericht aankomt weet ik dat hij wakker is.

Nog niet wakker, tijdje later gekeken, toen was het bericht aangekomen, maar hij had er nog niet naar gekeken of op gereageerd. Dus denk, misschien nog maar net wakker, hond uit laten ofzoiets, stuur hem nog een berichtje, gewoon een smiley zeg maar. Paar uur later nog niks. Dat is wel gek, zo is hij nooit. Dus ik dacht laat ik hem dan maar bellen. Wordt ik weggedrukt.

Maar vervolgens stapt hij ook uit de 2 groepsapps (met vrienden) waar we samen inzitten. Dat was wel gek. Ik heb zijn beste vriend toen maar gebeld. Gezegd dat ik me nu wel zorgen maak ook, hij vond het ook gek gedrag, dus zou kijken of het hem lukte om langs te gaan. Ik heb nog gevraagd dat hij niet inhoudelijk hoeft te zijn, maar dat ik wel fijn zou vinden om ff te horen dat hij contact heeft gehad.

Einde verhaal. Dit was gistermiddag en heb niks meer vernomen van niemand niet.

Ik voel me nu zo erg in de steek gelaten. We hebben best wat meegemaakt samen, en zelfs toen ik het uit had gemaakt, heeft hij dit soort dingen niet gedaan. Maar toen snapte ik het ook wel. Ik vond het heel moeilijk wou hem niet kwijt, maar het lukte gewoon zo niet meer, maar daarna zijn we gaan praten en ja apart wonen en een openrelatie zou voor ons de oplossing zijn. Dat ging ook heel goed en dingen werden echt steeds beter weer. Waarbij het seksleven echt op een heel laag pitje kwam te staan.
Ja praten was belangrijk, niet met dingen blijven zitten en ik vind erover praten onwijs moeilijk, hij ook trouwens.

En dat ik dan nu juist wel met hem ben gaan praten over wat ik voel, wat ik ervaar en hoe wij eigenlijk juist dichterbij kunnen komen, zondat dat stukje seks (wat er echt al geheel niet is op dit moment al maanden) Heb het juist heel erg bij mezelf gehouden, maar ben wel met hem gaan praten (ipv het uit maken) En dan krijg ik nu dit.... compleet genegeerd.... en waarom? Al zou hij maar even een berichtje sturen, van nu even niet, of ik app wel als het kan, of laat me maar even of zoiets. Maar zo? Nee!! Dit doet pijn, dit had ik zo niet verwacht. 

[Koffie]

Dat is ook wel buitengewoon onvolwassen en lafhartig. Je kunt je zelfs afvragen of dit toekomst had, als iemand zo reageert.

Praten is moeilijk, kwetsbaar zijn is moeilijk, communicatie valt niet mee. Maar vluchten en weglopen en negeren.... 
Iemand zo buitensluiten is heel diep kwetsend.

Hopelijk neemt hij de stap om alsnog iets te laten horen, als dingen wat zijn gezakt bij hem.

[novita]

Hij is al 15 jaar mijn beste vriend en van die 15 jaar hebben we al 8 jaar een relatie in wat voor vorm dan ook.

Maar ja de zet is nu aan hem en als ik niks van hem gehoord heb als het vrijdag is en mijn dochter dan naar hem toe gaat, weet ik ff niet wat ik moet doen. Dus hopelijk laat hij  voor die tijd wat van zich horen.

[AceOfCups]

Wat een nare situatie Novita. Hopelijk is er een duidelijke verklaring voor, dat je in ieder geval weet waar je aan toe bent.

[novita]

Nou goed nieuws. Hij stuurde mij een bericht (een muziekvideo) en dat gaf mij dus weer de kans te reageren. Dus ff duidelijk gemaakt dat er niks te verwerken valt als je de verkeerde dingen gaat verwerken. Hij had het dus weer eens allemaal heel anders opgevat in zijn eigen slachtoffer rol. Dacht dat ik van alles van hem afpakte, terwijl juist het tegenover gestelde waar was.

Gelukkig ziet hij dat nu in, vind zichzelf stom dat hij zich zo in zijn emoties heeft laten meesleuren ipv denken hier moeten we over praten.

Ben er wel blij mee, of het voor hem op de lange termijn echt zo gaat werken, dat zien we dan wel weer.

[Koffie]

Goed om te horen. En soms hoort het er ook gewoon even bij dat je je even laat meeslepen. Dat zegt ook iets, dat hoort soms bij een proces en hij stapt er gelukkig ook weer uit. Jullie kennen elkaar al zo lang en het idee van aseksualiteit is waarschijnlijk voor hem ook aardig nieuw? Soms wordt dat niet meteen goed begrepen, mensen voelen zich verward en zelf ook eenzaam, omdat voor veel seksuele mensen seks en erotiek in een relatie belangrijks vormen van het beleven van intimiteit zijn. Dus mensen voelen zich dan afgewezen, of hebben het gevoel dat iets ze wordt afgenomen. Dat zijn dingen die ik hier vaker heb gelezen op het forum.

Dit zijn van die dingen, de tijd zal leren wat het brengt.

[AceVentura]

Dat bij hem de emoties zo hoog opliepen is ook een teken dat het voor hem ook belangrijk is, ik hoop voor jullie dat jullie eruit gaan komen.

[Kim10]

@Novita, hoop voor je dat er iets goeds uit de situatie komt. Ik heb het meegemaakt dat iemand die actief achter me aan zat ( heerlijk om dat van mezelf te kunnen zeggen - echt gebeurd hoor ) letterlijk niets meer van zich liet horen toen ik liet weten dat ik geen intimiteiten wilde. Wist meteen waar ik aan toe was.