raad nodig

[Zonnetje2]

Hallo, ik ben nieuw op dit forum. ik ben een 52 jarige vrouw met een leuk gezin en al 30 jaar samen met mijn man. 2 jaar geleden ontplofte de bom. Mijn man biechtte op dat hij al 6 jaar vreemd ging (met verschillende vrouwen). Een grote schok, vooral omdat ik het nooit gemerkt heb (of verdrongen). Vele gesprekken (ook met een sexuologe en pshycholoog) later hebben we beslist terug aan onze relatie te werken. Het " probleem" is dat er al jaren weinig sexualiteit en intimiteit is. Dat kwam voornamelijk van mijn kant. De zin is er nooit geweest, forceren heb ik geprobeerd maar toen blokkeerde ik nog meer. Dus probeerde ik het onderwerp te vermijden. Tot de bom ontplofte..

Mijn man heeft bij die andere vrouwen ontdekt hoe sex wel kan zijn en hoort te zijn. Genieten en laten genieten. Door zijn ervaring heeft hij daar nu veel meer behoefte aan en staan we mijlenver van mekaar af.  Dankzij een artikel in een tijdschrift ontdekte ik deze week dat ik romantisch aseksueel ben.  Alle puzzelstukjes vielen in mekaar, ik had tranen in mijn ogen toen ik het artikel las. Wat een bevrijding! Alleen.. hoe moet het nu verder. Mijn man wilt me niet verlaten omdat hij veel van me houdt maar hij kan ook niet leven met een weinig bevredigend sexleven en heeft gevraagd om een open relatie te hebben. Ik sta er heel huiverig tegenover en het voelt onnatuurlijk. ik heb gezegd dat hij naar een prostituee kan gaan maar een echte relatie met een andere vrouw zie ik niet zitten.. Ik heb gezegd dat we sex kunnen inplannen, maar dat wilt hij niet.

Hoe komen we mekaar hierin tegemoet? Iemand tips?

[Koffie]

Ik heb daar zelf geen ervaring mee, toen mijn aseksualiteit uiteindelijk een naam kreeg, had ik al geen relaties meer.

Ik denk dat als je leest hier op het forum je zult zien hoe anderen het hebben 'opgelost', of juist niet. Het is en blijft heel moeilijk. Voor jullie beide. Voor je man en ook voor jou is de 'ontdekking''  van je aseksualiteit ook nog heel vers. Soms hebben dingen ook tijd nodig om er een weg in te vinden.

[Fricai]

Welkom Zonnetje!

Op dit subforum staan vele verhalen van mensen die proberen met de situatie om te gaan, alles van een open relatie, tot toch maar samen seks hebben. De manier bestaat helaas niet, jij/jullie zullen uiteindelijk zelf moeten uitvinden wat werkt.

Zelf lijkt mij een open relatie ook niks, ik zou pas daaraan gaan denken als je echt zeker weet dat jullie er niet uit komen in de slaapkamer. Hij heeft geen zin om seks in te plannen, waarom precies? Misschien omdat dat te geforceerd is? Een variant die in me op komt: Je spreekt af dat hij nooit meer initiatief neemt, enkel jij. Dan kun je voor jezelf alsnog inplannen wanneer je het een kans wil geven (en hoef je je andere dagen niet druk te maken), en is het voor hem toch niet geforceerd.

Wellicht zijn er ook nog specifieke dingen die hij/jullie anders zouden kunnen doen, waardoor je er minder tegen op zou kijken?

Sterkte!

[AceVentura]

Welkom op het forum Zonnetje2, 

Je zit in een lastige situatie, als jullie beiden hieraan willen werken heb ik goede hoop dat jullie eruit komen. De enige tip die ik gaan geven is: Praat erover met elkaar, eventueel met begeleiding van een hulpverlener. Ontdek waar jullie elkaar vinden en wat voor jullie beiden acceptabel is, geen van jullie beiden zou daarbij over grenzen moeten gaan. Neem daarbij als uitgangspunt dat het niet jouw probleem is, ook niet zijn probleem, maar een verschil in behoefte tussen jullie op dit vlak waar jullie waar jullie een oplossing voor te vinden hebben.
Zoals anderen al gezegd hebben, er zijn verschillende topics hier te vinden waarin omschreven staat hoe andere stellen hiermee om zijn gegaan, soms met succes soms met de conclusie dat het verschil te groot is en het beter is dat ieder z'n eigen weg gaat. Gebruik vooral jullie eigen grenzen en creativiteit om tot jullie eigen oplossing te komen.

[Jaap]

Misschien kun je hier wat tips of ervaringen van anderen vinden, maar het belangrijkste is (zoals al gezegd is) om met elkaar te praten, en daarmee te kijken of jullie tot een oplossing kunnen komen die voor beiden acceptabel is.

Het is ook niet goed dat hij al die tijd al vreemd ging en ik begrijp heel goed dat het voor jou niet oké voelt om je man een open relatie te gunnen. Volgens mij werkt het niet zo dat als je eigen partner niet op alle gebieden voldoet aan een ideaalbeeld, je daarvoor altijd bij iemand anders terecht moet kunnen...
Sterkte de komende tijd!

[BjornAgain]

Ook ik ben helaas geen ervaringsdeskundige. Pas nadat mijn huwelijk ontbonden was, besefte ik dat het feit dat ik geen behoefte voelde om seks te hebben een naam had en het niet aan mijn ex lag noch aan mijzelf.

Ik begrijp je afkeer voor een open relatie, anderen vinden dat misschien egoïstisch. Het enige wat je kan doen is erover praten, maar zie het vooral niet als jouw fout, die jij moet compenseren.

Kom je er samen niet uit, zoek professionele hulp. Maar zorg dan wel dat je een seksuoloog hebt, die het fenomeen aseksualiteit kent en erkent. Helaas is dat namelijk nog niet altijd het geval.

[Kim10]

Hoi, mijn ervaring is dat een relatie met een partner die op zijn/haar beurt sekspartners heeft beslist kans van slagen heeft. Bij mij heeft het tot 2x toe goed uitgepakt. Het is wel zaak om er eens goed voor te gaan zitten om de voors en tegens te bespreken. (zie boven ). Ik heb nooit redenen gezien om een partner datgene te onthouden wat ik niet wil geven dan wel ontvangen. De relaties floreerden omdat we duidelijk naar elkaar waren. Spanningen over wel of geen seks bestonden niet niet meer.
Seks inplannen heb ik nooit een goed idee gevonden; ik ben aseksueel, ik wil geen seks. Punt.
Hoop dat jullie eruit komen.

[Mute]

Hoi Zonnetje,

Ik ben ervaringsdeskundige, van de " Sexuele" kant. Mijn vrouw en ik hebben ong. 8 jaar geleden besloten niet meer met elkaar te vrijen. Ik mag buiten de deur kijken onder een aantal voorwaarden. Prostitue bezoek wil ik niet aan, dan kan ik net zo goed mezelf bevredigen. Op het ogenblik is het lastig met corona, dus frustrerend voor mij, maar het is echt wel mogelijk, en lastig, een liefdesrelatie te hebben zonder sex met je partner. Ik vind het heerlijk om te vrijen en ben gek op zoenen. Het is ook heel fijn dat er vrouwen zijn die dat ook vinden en daar geen serieuze relatie voor willen. Het is gewoon leuk en fijn en intiem. Natuurlijk is het gevaarlijk dat ik verliefd op een ander kan worden, maar dat kan ook als ik niet vreemd mag gaan. Ik denk dat de kans zelfs kleiner is, in ieder geval is mijn frustratie nu minder en onze relatie weer leuk.

Onze afspraken zijn dat ik een vrouw buiten onze sociale kring mag zoeken, die ook een partner heeft en dat als we verliefd op elkaar worden we stoppen met elkaar te zien. Onze relatie is er een stuk beter op geworden zonder alle spanning en ruzie over sex en afgewezen worden. Toch blijft het wel altijd moeilijk. Mijn vrouw staat nog in de struisvogelstand, en dat wil ze ook blijven. Ze wil er niks over weten en ze had per ongeluk mijn condooms gevonden (o ja, ik doe het altijd veilig) en was helemaal van slag. Ze had niet gedacht dat ik echt met anderen zou vrijen. Ze is daarna weer terug gegaan in de struisvogelstand. Ze vraagt er niet meer naar en wil dus niks weten.

Zo heeft elke relatie wel wat. Ofschoon intimiteit wel heel belangrijk (en voor mij vanzelfsprekend) is in  een liefdes relatie, moet ik het toch zonder doen. Als jullie niet van elkaar houden denk ik dat je dit traject niet moet willen belopen. Wij doen dit wel omdat we bij elkaar horen. En hoe mooi is het dat mijn vrouw mij zo vertrouwd dat ze mij ook naar een ander durft te laten gaan (voor intimiteit),

[Kim10]

Goed gezegd Mute. Als je van elkaar houdt dan gun je mekaar wat. Bij mij ging het net zo. Mijn partners hadden al seksuele partners. Ik ben er ook nooit nieuwsgierig naar geweest. Het kon me niets schelen, eerlijk gezegd.
Intimiteit IS belangrijk binnen een relatie maar voor mij is intimiteit beslist niet hetzelfde als sex.

[Koffie]

Iedereen maakt daar andere keuzes in en niet iedereen staat gevoelsmatig hetzelfde in zo'n situatie. Ik kan me ook voorstellen dat juist als je partner al seks buiten de deur heeft gezocht, maar stiekem, dit een heel andere lading heeft en ook invloed heeft op het voorstel dit voortaan in openheid te doen. Dan is er, omdat het stiekem is gebeurd, iets beschadigd, dan kan je heel gekwetst zijn.

Dus ieder stel staat voor een keus om dat al dan niet te doen, te willen, te kunnen.

[Kim10]

Dingen stiekem doen gaat nooit goed. Ik blijf er bij; duidelijkheid voor alles. Ik kan me doodgewoon niet voorstellen dat je in een jarenlang huwelijk, waarin je moeite hebt met seks, daar nooit iets over zegt. En er van uitgaat dat je partner daar niets van merkt.

[AceOfCups]

dan kan ik net zo goed mezelf bevredigen.

Wat zou daar mis mee zijn dan? Ik begrijp het gewoon niet, heb je daar dan echt een andere mens voor nodig?

[AceOfCups]

Ik wil nog even reageren op mijn bericht van zojuist, want ik wil niet dat het overkomt dat ik mensen ter verantwoording roep ofzo Misschien kan ik dit als aseksueel gewoonweg niet begrijpen. Het lijkt mij de situatie gewoon erg complex maken wanneer je dat wat je eigenlijk met je geliefde zou willen delen dan maar met een ander doet...

[Mute]

dan kan ik net zo goed mezelf bevredigen.

Wat zou daar mis mee zijn dan? Ik begrijp het gewoon niet, heb je daar dan echt een andere mens voor nodig?

Niks mis met zelfbevrediging, maar echt vrijen is veel spannender en leuker met een ander die dat ook leuk vindt. In je eentje zoenen is ook vrij lastig en is wel iets wat ik heerlijk vind. Ik word gewoon blij van de warmte van een ander lichaam het gevoel even samen één te zijn. Een oerinstinct.

Ik begrijp dat jij (en mijn vrouw) dat niet hebt, het is je ook lastig voor te stellen als je dat gevoel niet kent.

[Mute]

IHet lijkt mij de situatie gewoon erg complex maken wanneer je dat wat je eigenlijk met je geliefde zou willen delen dan maar met een ander doet...

Het is ook erg complex, maar we hebben te dealen met de situatie dat ik een behoefte heb en zij helemaal niet. Het is voor ons beiden zeer frustrerend en we hebben geprobeerd een zo goed mogelijk alternatief te vinden. Nog steeds niet ideaal, maar goed..

Ik had je opmerking niet als afwijzing gevoeld, ik begrijp echt (eindelijk na heel veel jaar) dat iemand geen behoefte aan sex kan hebben en zich ook niet kan verplaatsen in iemand die dat wel heeft. We zijn allemaal zo als we zijn.