Rose Zaterdag 2023 bij 'mij'! Goes.

[AceOfCups]

Dankje, andere Ace dus het gaat dit jaar door maar dan later. Wel even naar Leeuwarden reizen🤔

[AceVentura]

Leeuwarden vind ik dan weer wat ver voor een dagje gezelligheid

[Edewecht]

Goes! Leuk, ik kwam er vroeger wel eens. Niet de eerste stad waar ik aan denk om een Roze Zaterdag te vieren, .

Ik zou niet weten waarom niet.

In de 1e plaats is Goes een woonplaats. Er wonen hier heel veel mensen die in de LHBTIA-groep horen. Ik weet van een homovriend van mijn dochter hoe keihard er hier nog gediscrimineerd wordt. Hij wordt nageroepen op straat, juist als hij alleen is en dus extra kwetsbaar. Mijn dochter is er een keer bij geweest. 'Gewone' Hollandse jongens. Hij is door leraren en leerlingen gepest op school.

(...)

In de 5e plaats liegen op Facebook de reacties er niet om, uiteraard. Er zijn voorstanders, maar ook tegenstanders. Mensen uit de LHBTIA-groep worden voor van alles uitgemaakt, van Special Snwoflakes, aandachtstrekkers, tot onnatuurlijk, niet bijbels, weet ik 't wat.

Ik weet niet of dit alles zal veranderen door een Roze Zaterdag, zeker niet op korte termijn. Ik moet dan ook bij dit soort aktiviteiten altijd weer even bij mezelf te rade gaan: waarom zou ik meedoen? Ben ik eigenlijk wel zoooo proud? Werkt onze 'aanstellerij' niet averechts bij het grote publiek of bij de schreeuwers op social media?

Waarom ik dan meedoe? O ja, ik weet het weer! Omdat jij, ja jij daar in het publiek, die met zichzelf in de knoop zit over je gevoelens en toch even stiekem komt kijken, niet de enige bent! We zijn met honderden, duizenden. We bestaan, en we hebben het goed.

Wat dat betreft heeft éen van de afleveringen van de Roze Revolutie (VPRO) indruk op ge gemaakt. Er werd teruggekeken op de allereerste Roze Zaterdag in Roermond, eind jaren 70. Een deelnemer vertelde dat-ie bij wijze van spreken bibberend naar Roermond was gegaan, want ja, zó openlijk laten zien dat je...
En toen! Toen waren ze ineens met z'n honderden! Die deelnemer was stomverbaasd, en stomgelukkig: 'wat zijn we met véél! Ik ben niet alleen!'

[AceVentura]

Mooi verwoord Edewecht, ik kreeg gewoon weer kippenvel toen ik je verhaal las.

Daarnaast ga ik natuurlijk ook gewoon voor de gezelligheid, mensen van hier of die ik via QaZ ken ontmoeten, gewoon een leuk dagje uit. ... en  eten natuurlijk

Werkt onze 'aanstellerij' niet averechts bij het grote publiek of bij de schreeuwers op social media?

Ongeacht wat het antwoord op deze vraag is zou ik me daar helemaal niets van aan trekken. Als we met alles zouden stoppen wat "ze" op social media niet ok vinden dan kunnen we alleen nog maar thuis zitten en braaf TV kijken.

[Koffie]

Oh nee, ik heb ook zeker niet het idee dat een roze zaterdag een oplossing is en al helemaal niet op korte termijn. Als ik dat zou denken, denk ik dat ik door een roze bril kijk.
Ik denk ook dat ik me lang niet met iedereen zal kunnen identificeren. Maar juist laten zien, dat we er zijn. Dat er binnen de hele 'regenboogclub' heel veel diversiteit is. Dat iedereen er zijn mag.

En voor mij toch ook wel: dat het ondanks de vaak toch conservatieve stromingen hier komt. Ik vind dat daar een signaal van uitgaat.

Ook ik loop niet mee uit 'trotsheid'. Ik heb niet de behoefte om heel trots te zijn. Ik heb het gevoel dat als iemand heel erg trots wil zijn op bv. geaardheid, daar als reden vaak achter zit dat je dat bevestigd wilt hebben, dat je je best nog onzeker voelt. En, daar is helemaal niets mis mee. Maar ik heb dat zelf niet. Ik ben gewoon ik. Ik ben gewoon aseksueel. Daar loop ik normaal ook niet mee te pronken of zo, net zo min als dat ik het verberg. Ik wil gewoon laten zien dat we er zijn, al zal maar een heel klein aantal mensen onze kleuren herkennen. Maar wie weet een paar mensen, die niet mee willen of durven lopen. Of die het gaan opzoeken en denken: Hee...... ik herken iets. Er zijn er meer.

En eerlijk, ik zou 't nooit alleen doen. Ik ben erg verlegen en ik laat me niet gauw zien en ik ben al helemaal niet iemand die veel aandacht vraagt of in de spotlights wil staan. Maar deze 'optocht' laat ik niet graag lopen.

[Edewecht]

Als we met alles zouden stoppen wat "ze" op social media niet ok vinden dan kunnen we alleen nog maar thuis zitten en braaf TV kijken.

Daar heb je helemaal gelijk in!

En eerlijk, ik zou 't nooit alleen doen.

Er zijn heel weinig mensen die het alleen zouden doen. Daarom komen we bij elkaar

[Kim10]

Precies. Nóóit je oren laten hangen naar wat "ze" op social media roepen. Zou wel naar Goes willen komen maar tob met triggerpoints in mijn re heup. Loop slecht en pijnlijk.

[Koffie]

Precies. Nóóit je oren laten hangen naar wat "ze" op social media roepen. Zou wel naar Goes willen komen maar tob met triggerpoints in mijn re heup. Loop slecht en pijnlijk.

Misschien zijn die triggerpoints over 2 jaar spontaan verdwenen. Ik hoop het in elk geval voor je, want niet goed kunnen lopen beïnvloedt je hele dagelijks leven.

[AceVentura]

@Koffie:
Trots kan je in deze context ook weer op verschillende manieren bekijken. Trots op jezelf en hoe je bent (wat jij aanhaalt), maar ook trots dat we hier mogen zijn wie we zijn, trots dat dit soort evenementen hier kunnen en trots op wat "we" als (ace en/of LHBT) community bereikt hebben. In de documentaire die Edewecht al eerder aanhaalde kan je zien dat "we" van ver gekomen zijn.

[Koffie]

Dat is ook zo. En, juist omdat het best lastig is geweest deze dag naar Zeeland te halen, en het in sommige gemeentes in de provincie een hele toer is geweest om alleen maar gewoon de regenboogvlag te hijsen, is het zo nooit dat de Pride hier komt. En alleen al daarom zou ik mee willen doen.

[Edewecht]

'Trots' kan --net als 'eigenwijs'-- een negatieve gevoelswaarde hebben. Het wordt/werd niet netjes gevonden om trots te zijn op je zelf: wees maar bescheiden.
Maar trots (of proud) kan ook betekenen: blij zijn met wie en hoe je bent, niet meer een niet minder, zonder jezelf groter te maken dan je bent. Dan is er geen sprake van overschreeuwen van je onzekerheid.

De tijd is voorbij dat bescheidenheid ons siert. Wat ons siert, is wat we zijn en wat we kunnen. Dat mag gezien worden.

Onze diepste angst is niet dat we onmachtig zouden zijn.
Onze diepste angst betreft juist onze niet te meten kracht.
Niet de duisternis maar het licht in ons is wat we het meeste vrezen.
We vragen onszelf af: wie ben ik wel om mezelf briljant, schitterend, begaafd, geweldig te achten?
Maar waarom zou je dat niet zijn?
Je dient de wereld niet door jezelf klein te houden.
Er wordt geen licht verspreid als de mensen om je heen hun zekerheid ontlenen aan jouw kleinheid.
Als we ons licht laten schijnen, schept dat voor de ander de mogelijkheid, hetzelfde te doen.
Als we van onze diepste angst bevrijd zijn, zal alleen al onze nabijheid anderen bevrijden.

[AceOfCups]

Mooi gezegd, precies dat! (Mandela toch?). Wat jij al eerder zei, Koffie; dat je laat zien dat je mag zijn zoals je bent, dat er desnoods maar bij één iemand die staat toe te kijken het kwartje valt: Dan mag ik dus ook zijn wie ik ben!

[Edewecht]

Mooi gezegd, precies dat! (Mandela toch?).

De folklore schrijft het inderdaad aan Mandela toe, maar het schijnt eigenlijk van ene Marianne Robertson o.i.d. te zijn.
Doet het er toe? Ach. Mandela zou het gezegd kunnen hebben. De inhoud blijft hetzelfde.

[Kim10]

Hoi Koffie, triggerpoints verdwijnen niet spontaan las ik. maar ik doe mijn best. Fysiotherapie en oefeningen. Goed eten. Mocht ik ze kwijtraken dan kom ik ook naar Goes.

[Koffie]

Ik zit er eens over te lezen. Ik heb het hypermobiliteitssyndroom en daar komen ook vaak triggerpointproblemen bij kijken. Ik weet niet of wat mijn pijn veroorzaakt ook triggerpointgedoe is. Over 2 weken nog maar eens vragen aan de fysio. Misschien maakt het ook niet uit hoe het heet, maar ik vind het wel interessant en ik heb graag mijn plaatje compleet.
Ik heb tegenwoordig een halve dagtaak aan fysio-oefeningen.