Hoe ga ik hier mee om? A of grey seksueel vriend

[Annie]

Goedenavond,

Misschien niet de juiste plek maar ik probeer het toch maar.

Sinds 10 maanden heb ik een relatie met een man. Ik weet dat in zijn eerdere relatie al enkele jaren geen seksueel contact had met zijn vorig partner (op een geven moment mocht zij ook niet meer aan hem zitten) tevens heeft hij het idee gehad a seksueel te zijn.

Nu in onze eerste maanden (lees 6 a 7 mnd , wat hem ook verraste) was er tussen ons veelvoudig seksueel contact, waar we beide veel plezier aan hadden. De relatie nam vorm en we zijn met 8 maanden gaan samenwonen (hij moest de woning ook uit en we betrokken samen een nieuwe woning) sinds die tijd is de seksuele deur ook dicht getrokken.
Een kuise kus kan nog, een knuffel vraag ik om, en spontaan komt deze van hem.
Ik ben hier van geschrokken en voel ook de verwijdering van hem.
Gesprekken hierover voeren we, hierin kwam het begrip a seksualiteit weer omhoog en dat de kans is dat de intimiteit laag zal blijven tussen ons.

Oke, ik hou genoeg van hem om dit voor lief te nemen want er zijn zoveel andere mooie kanten in onze relatie. Maar toch, hoe ga ik hier mee om?

Lieve groet, Annie

[Mute]

Lieve Annie,

Zeker de juiste plaats om je gedachten te delen met enkele actieve lotgenoten van "de andere kant". In deze categorie kan je ver terug kijken naar de verschillende situaties waarin we zitten en hoe verschillend mensen hier mee om gaan.

Voor mij persoonlijk was het belangrijkste leerpunt dat ik besefte dat mijn vrouw "het niet deed om mij te pesten". Ik zie haar asexualitiet nu als een andere geaardheid, zoals homosexualiteit, het is anders dan andere relaties. Door mij te beseffen dat we er beiden niks aan konden doen, was er berusting en minder persoonlijke frustratie. Wel sexuele frustratie, maar dat zit in mij (en mijn hormonen  ).

Ik zie het dus niet als een tekortkoming van mij, of dat ze niet van mij houdt. Maar dat ze gewoon geen zin heeft in de fysieke intimiteit (die is echt helemaal weg en zal helaas nooit (terug) komen). Als je sex in je relatie heel belangrijk vindt, dan ga je mogelijk een zware tijd hebben.

Leer te accepteren dat sex mogelijk niet of weinig meer zal gebeuren (altans, bij ons was dat zo). Ik had valse hoop, (en heb die stiekem nog) maar ik weet dat mijn vrouw en ik niet meer zullen vrijen met elkaar. Er is maar één iemand die weet hoe jij er mee om kan gaan en dat ben jijzelf, en waarschijnlijk weet je dat ook niet nu al direct, maar moet het groeien. Hoe je er samen mee omgaat kost ook tijd en veel praten.

Bij ons was de uitkomst dat ik "buiten mag spelen", dat is wel een oplossing, maar nog steeds niet ideaal. Hel liefste vrij ik met mijn vrouw. Maar blijkbaar kan je niet alles hebben in het leven en voor ons is dit een werkbare oplossing (het kostte ons beiden wel lang om te accepteren dat ik "vreemd" zou gaan, maar onze sexuologe zei dat iedereen zijn eigen oplossing heeft en "vreemd" gaan ook een oplossing is, ofschoon niet wijd geaccepteerd in onze maatschappij).

Voel je vrij alles te vragen en al je gedachten te delen. Het helpt. Als je niet wilt dat iedereen mee leest kan je ook persoonlijke berichten (PB)  versturen via deze site, dat is dan 1:1. .

Sterkte en een dikke warme knuffel.

Mute

[Paul62]

Hallo Annie, ik las net jouw verhaal. Ik begrijp jouw situatie heel goed. Ik ben getrouwd met een vrouw die aseksueel is. Dat was in het begin van onze relatie, 32 jaar geleden, niet het geval. Ze was toen nog redelijk onervaren en zoals ze zelf zegt strek katholiek opgevoed. Daarom kan ze ook moeilijk over sex praten.Zeker in de jaren dat wij kinderen wilde hebben, hadden we regelmatig seks, maar toen dat voorbij was, werd het minder. Ik heb in het begin er niet veel aandacht aanbesteed en ik wilde het ook niet opdwingen. Maar nu, de laatste 15 jaar, blijft het bij max. 5 keer per jaar. Dit thema frustreert mij steeds meer. We hebben het verder goed samen. We hebben een eigen bedrijf, waarbij zij aan het succes ook veel heeft bijgedragen. Over de belangrijke dingen in het leven, zijn wij het altijd eens, maar hierover hebben we geen oplossing. Ik zou een seksuele relatie met iemand anders kunnen beginnen om dat te compenseren. Maar (in tegensetelling tot Mute hiervoor)  daarbij zet ik mijn huwelijk en gezin op het spel en dat is het ook niet waard. Daarom wil ik je zeggen, ik begrijp je twijfel, maar het gemist gaat nooit over en wordt steeds meer (bij mij tenminste). Verder vind ik het ook wat onfair van jouw partner (en eigenlijk van mijn vrouw) dat het niet eerder is besproken, dan had je nog kunnen beslissen, voordat je bent gaan samenwonen. Succes.

[pstern]

Hoi Annie,

Praat er over! Als dat kan scheelt het al de helft van de frustratie. Zolang je er open over kan oraten kun je ook zoeken naar een oplossing.

Succes!