gevoel

[Michelle70]

Ik heb in mijn leven al heel vaak gezegd ik ben niet geschikt voor relaties. De schuld daarvan heb ik eigenlijk altijd gelegd bij mijn opvoeding. Hoewel mijn ouders bijna 70 jaar getrouwd waren, zijn ze toch niet echt mijn voorbeeld. Twee keer trouwen hebben mijn gevoel ook nog niet echt veranderd. 6 Jaar lang een minnaar waarbij ik alleen de lusten deelde en niet de lasten waren toch ook niet echt wat ik zocht. Wat ik er superfijn aan vond was dat er iemand was waarbij je terecht kon, die iedere dag even iets liefs tegen me zei, zei ik ik mooi was en die mij een geweldige vrouw vond. Toch ging ik steeds meer opzien tegen de weekenden dat hij kwam. De seks was in het begin fantastisch. Iedere keer voelde ik die gigantische kriebels weer opborrelen. Ik denk dat het al met al een jaartje heeft geduurd. De 5 jaar daarna was het gewoon fijn dat er iemand was. De seks nam ik op de koop toe. Tot het echt niet meer ging en ik er een punt achter gezet heb. Steeds vaker bedacht ik, ik wil liefde, een arm, een knuffel en al die dingen, maar ik wil geen SEKS. Daarna kwam steeds het woordje aseksueel voorbij, heb ik het ook af en toe gezegd. Ik heb er wat over opgezocht, vond absoluut herkenning, heb het weer laten liggen. En nu ben ik hier. Ik weet zeker, ik ben aseksueel.
Maar wat is dat moeilijk zeg, want ik snak als ieder ander naar liefde, warmte en genegenheid, maar waar vind je dat dan. Meestal kijk ik maar niet om me heen, doe ik gewoon mee met alle grapjes, kan ik makkelijk over seksualiteit praten, heb ik mijn dochter er goed op voor kunnen bereiden, maar voel ik me eigenlijk altijd verdrietig

[Koffie]

Ik denk dat het een een deel verwerking is. Je hebt voor jezelf duidelijk wat het is dat maakt dat je geen seks wilt, maar dat heeft ook gevolgen. Toen ik zelf nog behoefte had aan een relatie, was ik daar ook best heel verdrietig over. Wie weet komt die behoefte ooit terug, en is het ook dan weer heel ingewikkeld om dat te willen.

Ik heb mijn kinderen ook seksuele voorlichting gegeven en ik weet haast zeker dat ik ze daarin ook een hoop niet heb kunnen meegeven. Ik ben altijd heel open geweest over seks en hoe kindjes worden gemaakt, maar het emotionele gedeelte, daar heb ik weinig mee gekund. Dat vind ik erg jammer, maar ik kan daar nu eenmaal niets aan doen. Mijn dochter heeft vriendjes en alweer ruim een jaar het huidige vaste vriendje en ik heb de indruk, zo ver ik dat kan inschatten, dat ze haar weg wel vindt. Ik kan op een hoop gebieden denk ik een steun zijn, hierin minder. Andere ouders hebben weer andere dingen waar ze wel en niet goed in zijn. Wat dat betreft denk ik: Ik ben gewoon, een moeder, met mijn kwaliteiten en mijn minder goede punten.

Maar het klinkt ook of je nog heel erg alleen rondloopt met je geaardheid, meedoen met grapjes en zo. Ik maak ook wel eens seksueel getinte grapjes, maar de mensen waarvan ik het belangrijk vinden dat ze weten dat ik aseksueel ben, die weten dat. Ik ben de enige, het wordt niet begrepen, althans, niet echt. Maar ook niet ontkend of zo. Maar ik verberg het dus niet. Eigenlijk ben ik vrij snel nadat ik me bewust was van mijn aseksualiteit, uit de kast gekomen. Hehe dacht ik. Pfff. Ademhalen.

Geschikt zijn voor relaties heeft veel meer kanten dan seks alleen. Het is een struikelblok, dat kan ik jammer genoeg niet ontkennen. Voor mij werd het wel iets waar ik me blind op staarde. En misschien zou ik dat opnieuw doen. Eigenlijk is dat, zoals ik het zelf ervaar, een soort zelfbescherming: ik wilde niet me zo kwetsbaar voelen in mijn aseksualiteit, als ik heb gedaan in relaties, en dat maakte me angstig. En, eigenlijk is dat nog steeds wel zo.

Je bent nu hier, en ik denk dat dingen nog tijd nodig hebben. Dat is niet in een paar weken gedaan. Het is fijn om jezelf te mogen zijn, maar het is niet altijd makkelijk, om jezelf te zijn. . En toch ben je het, je kunt en hoeft niet anders.

[AceVentura]

Voor heel veel mensen zijn liefde en seks direct aan elkaar verbonden. Als aseksueel merk je ineens dat dat heel verschillende dingen kunnen zijn, en dat kan erg lastig zijn.

Belangrijk is dat je nu voor jezelf weet wat je wel en niet wil, nu kan je daarmee je leven in gaan richten zoals jij dat wil. Dat kan alleen, dan kan samen met iemand, er zijn vele manieren en het belangrijkste is om te vinden wat bij jou past, en daarmee iemand te vinden die daarbij past.

Hopelijk vind je hier op het forum herkenning en inspiratie voor jouw ontdekkingsreis.

[Fricai]

Hey Michelle, als je denkt dat geen enkele vorm van compromis mogelijk is met een partner die wel graag seks wil, kun je eventueel nog specifiek op zoek naar iemand van wie het ook niet hoeft (bijv. aseksueel), wel moeilijker te vinden maar niet onmogelijk!

[AceOfCups]

Maar wat is dat moeilijk zeg, want ik snak als ieder ander naar liefde, warmte en genegenheid, maar waar vind je dat dan. Meestal kijk ik maar niet om me heen, doe ik gewoon mee met alle grapjes, kan ik makkelijk over seksualiteit praten, heb ik mijn dochter er goed op voor kunnen bereiden, maar voel ik me eigenlijk altijd verdrietig

Dat vind je in potentie bij alle andere mensen! Want iedereen snakt daar toch naar? Alleen zijn de meesten, hoe zeg ik dat netjes, van jongs af aan gehersenspoeld met het idee dat die 'liefde, warmte en genegenheid' in een totaalpakket zitten, ergens op het spectrum van verliefdheid, en eigenlijk altijd gekoppeld aan het hebben van een relatie met één persoon, en dat daar automatisch ook seks bij hoort.
Zelf ben ik helemaal klaar met het concept relatie als in 'een stelletje vormen met een persoon' met wie je dan ook alles hoort te delen. En met alle mensen daarbuiten pik je af en toe een terrasje, ga je eens naar een museum en verder niks. Toch heel raar eigenlijk? Waarschijnlijk lijden hier latent veel mensen onder. En ben jij er verdrietig onder...
Ik wou, ik wou, ik wou, dat ik dit met mijn 'wensenkrediet' -van de vele vallende sterren die ik afgelopen week heb mogen zien- zo maar eventjes kon veranderen, maar ik vermoed dat er wat anders nodig is om de mensen wakker te maken

[Fricai]

Alleen zijn de meesten, hoe zeg ik dat netjes, van jongs af aan gehersenspoeld met het idee dat die 'liefde, warmte en genegenheid' in een totaalpakket zitten, ergens op het spectrum van verliefdheid, en eigenlijk altijd gekoppeld aan het hebben van een relatie met één persoon, en dat daar automatisch ook seks bij hoort.

Links tussen verliefdheid, seks, liefde en monogamie zijn gewoon een gevolg van evolutie hoor. Als ze gevolg zouden zijn van hersenspoeling, waarom zijn er dan zo veel parallelen te zien in de dierenwereld?

Monogamie is deels cultuur. Maar zonder die 'hersenspoeling' zouden we niet in een of ander polyamoreus utopia leven, maar in een situatie waarin een groot deel van de mannen zich niet voort zouden planten, en de succesvolle mannen juist enorm veel. Dat is de realiteit voor veel diersoorten, en voor de mens lang geleden. Ons ontdoen van deze 'hersenspoeling' zou niet leiden tot meer gelukkige (minder eenzame) mensen, eerder het tegenovergestelde.

[AceOfCups]

Maar dit is dus precies wat ik bedoel! Ook jij gaat er nu meteen van uit dat ik het over relaties heb, terwijl ik bedoel te zeggen dat liefde overal is Zeker ook in vriendschappen, en allerlei tussenvormen die in onze cultuur niet eens een naam hebben
Deze vormen worden ondergewaardeerd t.o.v. de 'echte relatie'.

[Fricai]

het idee dat die 'liefde, warmte en genegenheid' in een totaalpakket zitten, ergens op het spectrum van verliefdheid, en eigenlijk altijd gekoppeld aan het hebben van een relatie met één persoon, en dat daar automatisch ook seks bij hoort.

Jij klaagt over het idee dat liefde primair gekoppeld is aan relaties, en meent dat dat een gevolg is van hersenspoeling.
Ik meen dat het niet enkel een idee is, maar een realiteit, die voort komt uit de menselijke aard. Al is er naast romantische liefde uiteraard ook de liefde voor familieleden, en de liefde voor kinderen.

[AceVentura]

Volgens mij zeggen jullie deels wel dezelfde dingen: Een relatie ontstaat (als het goed is) uit liefde, en daarnaast kan je liefde nog op nog veel meer plekken vinden.
Wat Ace of Cups daar volgens mij aan toevoegt is dat die laatste minder gewaardeerd lijkt te worden terwijl die net zo waardevol kan zijn, iets waar ik het helemaal mee eens ben.