Aseksueel gedoe

[Fruittella]

Zo, ik keek net terug en zag dat ik 5 jaar geleden ook al een bericht geplaatst had, waarin ik me afvroeg of ik misschien aseksueel zou zijn. Inmiddels is dat niet echt een vraag meer, ik heb wel genoeg "bewijs" verzameld. Van middelbareschool-vriendjes kauwgum geven zodat het zoenen minder vies zou zijn, tot aan het punt dat seks niet goed lukt en een boze vriend omdat ik zei dat hij best seks met een ander mocht hebben (ik vond het een geniale oplossing, hij wat minder). Daarnaast ook inmiddels de diagnose autisme mogen ontvangen, een heel pretpakket

Maar: mijn vraag. Hoe gaan jullie hiermee om? Ik merk dat ik het erg lastig vind, op allerlei vlakken. Momenteel heb ik geen relatie, en op zich is dat nu ook prima. Alleen in de toekomst zou ik wel graag een maatje willen hebben. Ik weet ook nog niet precies hoe aseksualiteit zich bij mij uit, of ik vb op lange termijn wel wat dingen kan doen in de richting van seks of dat het eigenlijk gewoon uitgesloten is. Ik struikel soms al over de vraag of ik seksuele gevoelens heb (wat is een seksueel gevoel? Wanneer voel ik me seksueel aangetrokken tot iemand en wanneer "gewoon" aangetrokken tot iemand?). En het lastige ding: wanneer en hoe communiceer je hierover? Vragen, vragen, vragen... Ik ben erg zoekende dus tips zijn welkom .

[AceVentura]

Hoi Fruittella, welkom terug, precies 5 jaar en 1 maand later

Fijn dat je wat duidelijkheid hebt gekregen voor jezelf rondom aseksualiteit. Ook de diagnose autisme op zich is misschien niet leuk, maar ik denk dat ook daar de duidelijkheid wel fijn is.

Het klinkt misschien een beetje flauw, maar geef vooral invulling aan jouw leven en relatie zoals jij dat wil. De enige manier om er achter te komen hoe het bij jou werkt is door het avontuur aan te gaan, denk daarbij ook vooral buiten de vaste kaders van hoe mensen over een relatie denken en vul dat op jouw manier in. Er zijn zo veel mogelijkheden, en het enige wat belangrijk is is dat jij en je partner er tevreden mee zijn. Ik zou wel adviseren om bij eventuele dates wel open te zijn over wat je wel weet over jezelf (aseksueel zijn) en wat je nog niet weet, zodat ook de ander niet achteraf voor verassingen komt te staan en je samen die ontdekkingsreis kan maken.

En seksuele gevoelens ... ik denk dat die er op meerdere niveaus zijn. Je hebt puur een lichamelijke reactie op basis van bepaalde prikkels. Je kan ook behoefte hebben aan seksuele handelingen, dat gaat meer richting libido. Je kan ook in lage mate of pas op lange termijn je seksueel aangetrokken voelen, bijvoorbeeld met demiseksualiteit. En dan vergeet ik vast ook nog wel wat . Wat voor jou van toepassing is kan je alleen zelf ontdekken, voor de een is aseksualiteit anders dan voor de ander.

Voor wat betreft het communiceren ligt het eraan wat je bedoeld. Bedoel je uit de kast komen naar bekenden? Of bij een date met een potentiële partner? Of misschien nog iets heel anders?

[Fruittella]

Hoi Fruittella, welkom terug, precies 5 jaar en 1 maand later

Fijn dat je wat duidelijkheid hebt gekregen voor jezelf rondom aseksualiteit. Ook de diagnose autisme op zich is misschien niet leuk, maar ik denk dat ook daar de duidelijkheid wel fijn is.

Het klinkt misschien een beetje flauw, maar geef vooral invulling aan jouw leven en relatie zoals jij dat wil. De enige manier om er achter te komen hoe het bij jou werkt is door het avontuur aan te gaan, denk daarbij ook vooral buiten de vaste kaders van hoe mensen over een relatie denken en vul dat op jouw manier in. Er zijn zo veel mogelijkheden, en het enige wat belangrijk is is dat jij en je partner er tevreden mee zijn. Ik zou wel adviseren om bij eventuele dates wel open te zijn over wat je wel weet over jezelf (aseksueel zijn) en wat je nog niet weet, zodat ook de ander niet achteraf voor verassingen komt te staan en je samen die ontdekkingsreis kan maken.

En seksuele gevoelens ... ik denk dat die er op meerdere niveaus zijn. Je hebt puur een lichamelijke reactie op basis van bepaalde prikkels. Je kan ook behoefte hebben aan seksuele handelingen, dat gaat meer richting libido. Je kan ook in lage mate of pas op lange termijn je seksueel aangetrokken voelen, bijvoorbeeld met demiseksualiteit. En dan vergeet ik vast ook nog wel wat . Wat voor jou van toepassing is kan je alleen zelf ontdekken, voor de een is aseksualiteit anders dan voor de ander.

Voor wat betreft het communiceren ligt het eraan wat je bedoeld. Bedoel je uit de kast komen naar bekenden? Of bij een date met een potentiële partner? Of misschien nog iets heel anders?

Dankjewel voor je reactie! Dat is inderdaad ook zo, uiteindelijk werkt het het beste als ik doe wat voor mij goed voelt. Alleen ik ben nog niet zo ver in ook daadwerkelijk accepteren dat het zo werkt voor mij, ik had liever gehad dat ik ook "gewoon" seks kon hebben. Dat zou het hele daten enzo ook makkelijker maken. Gelijk open zijn is wel een goeie ja, alleen al om geen valse hoop te geven. Ik vind het alleen ingewikkeld om in te schatten wanneer precies.

Seksualiteit is ook wel een heel breed begrip. Dat maakt dat ik het soms lastig vind om uit te leggen hoe het nou zit, omdat ik het zelf ook niet helemaal weet. Er zijn wel bepaalde signalen waardoor ik kan concluderen dat ik aseksueel ben, maar in welke vorm en mate is me nog niet duidelijk. Misschien moet ik ook gewoon wat meer geduld hebben .

Met communiceren doelde ik vooral op communicatie bij het daten/bij potentiële partners. Op zich hebben andere mensen er in mijn ogen ook niet zoveel mee te maken, dus ik ben ook niet van plan heel openlijk "uit de kast" te komen of iets.

[AceVentura]

Wanneer je er over begint is inderdaad een lastige, daar kan je hier op het forum ook de nodige onderwerpen over vinden. Ik zou zeggen: Zodra je contact hebt met als intentie om het mogelijk uit te laten groeien tot een relatie. Vrij snel dus. Het lijkt me ook dat het lastiger wordt als je er langer mee wacht. Stel je zegt niets over aseksualiteit en hebt inmiddels een aantal maanden contact, dan heb je grote kans dat er al verwachtingen ontstaan bij de ander en wordt de teleurstelling steeds groter.
Als jouw verhaal over aseksualiteit en je (on)zekerheden die daarbij horen ervoor zorgen dat de ander afhaakt dan is het sowieso niet de juiste persoon voor je, dus ook voor jouzelf is het beter om het zo vroeg mogelijk te benoemen.

[Fricai]

Toen ik overtuigd was dat ik aseksueel was (nu niet meer, m.d.t.z.), vertelde ik het op een eerste date direct. Maar lijkt me niet strict noodzakelijk, en als je nog niet zeker bent of je iemand wel echt leuk vindt al helemaal niet (ik was destijds smoorverliefd dus ik ging het sowieso moeten vertellne).

Heel veel aseksuelen delen je gevoel, vinden het heel lastig dat ze wel behoefte hebben aan een relatie (of iets in die richting), maar niet aan seks, en hoe moet dat dan? Ik zat er zelf ook mee, vroeger. Afijn, sommigen vinden een aseksuele partner, sommigen slagen er uiteindelijk in een compromis te vinden met een seksuele partner. Er is hoop, maar ik vrees dat het altijd extra moeilijk gaat blijven voor aseksuelen om iemand te vinden. Hoewel er misschien nog best wat aseksuelen zijn die een relatie hebben en simpelweg niet door hebben dat ze aseksueel zijn.

[AceOfCups]

Welkom terug hier, Fruitella

Maar: mijn vraag. Hoe gaan jullie hiermee om?

Misschien niet het antwoord waar je op hoopt: 'single'  blijven Sowieso, los van wat voor diagnose er bij mij aan te hangen is,  vind ik het zelf veel te intensief om altijd een ander om me heen te hebben, min of meer in de energie van een ander te leven, eten, slapen. Het heeft voordelen, een relatie; een soort garantie dat je er niet alleen voor staat. Alleen is dat voor mijzelf meteen het probleem , dat 'contract' achtige. Hoe vaak gaat niet het contractdeel van een relatie het overnemen van de echte genegenheid, van de zuivere liefde? Ik denk wel eens dat  het in deze tijd, met de vele ad(h)d-, ass-, hsp-, enz-mensen wat normaler zou mogen zijn om tot andere relatievormen te komen, bijvoorbeeld een hogere waardering van vriendschappen. En bijvoorbeeld ook dat lichamelijke intimiteit (=niet  hetzelfde als seks!) niet alleen is voorbehouden aan 'echte relaties'.
Succes met het vinden van jouw weg hierin

[BjornAgain]

De vraag is inderdaad meer: "Hoe wil jij er zelf mee omgaan?"

Er is helaas geen handleiding hoe om te gaan met aseksualiteit en al helemaal niet in combinatie met relaties. Hoe lastig het ook is, ik denk dat je eerst bij jezelf te rade moet gaan wat je hoopt in een relatie te vinden en hoe cru het ook klinkt, soms moet je dingen ervaren om te weten of een mogelijke oplossing voor jou kan gaan werken. Pas wel op, dat je daarbij niet over je eigen grenzen gaat.

Er zijn legio oplossingen, van het actief zoeken naar een aseksuele partner, tot het toestaan van seks hebben met een ander of het hebben van seks, ondanks het niet je ding is.

Zelf heb ik de afgelopen weken de knoop doorgehakt om gewoon (voorlopig) single te gaan blijven. Was aan het daten en er werd meteen vanalles van me verwacht: uiteten, weekendjes weg, enzovoorts. Ik voelde me meteen weer geclaimd, dus verder netjes bedankt en besloten niet verder te gaan.
Als ik een keertje ergens wat wil gaan eten, dan neem ik de kinderen of vrienden mee en tja het alleen zijn, eerlijk is eerlijk, in mijn eentje gedij ik wel het best.

[Koffie]

Zoals al gezegd: iedereen gaat daar anders mee om. En ik denk dat dat ook leeftijdsgebonden is, en ik heb mezelf ook zien veranderen over de jaren. Ook in de afgelopen jaren.

Een aantal jaren terug wilde ik eigenlijk nog wel heel graag een relatie. Geen samenwoonrelatie, maar wel een LAT-relatie, met iemand in de buurt, zodat ik niet te veel hoef te reizen. Maar dat liep op niets uit en aseksualiteit was, naast andere dingen, een behoorlijke spelbreker. Ik moet ook wel zeggen dat ik een compromis op seksgebied ook niet meer zie zitten. Dus dan moet het wel enorm toevallig zijn als je iemand treft die op dat gebied maar ook op andere levensgebieden redelijk bij je aansluit.

Eerst vond ik dat best jammer, maar inmiddels niet meer. Ik vind een relatie sowieso een gigantisch project. Broeinesten van communicatie, zeg ik altijd maar. Dat zie ik allemaal gewoon niet meer zitten, vriendschappen vind ik vaak al ingewikkeld genoeg en in een partnerrelatie ga je vaak veel intensiever met elkaar om en worden er behoorlijke eisen gesteld aan communicatie en aanpassingsvermogen.

Maar stel, dat ik in een situatie zou komen waarin mijn aseksualiteit een rol speelt, dan zou ik zelf dat heel snel zeggen. Ik voel me zelf heel erg onrustig en ongemakkelijk als ik zoiets voor me houd en daarmee geen duidelijkheid kan maken voor mezelf en die ander. Op datingsites vroeger was ik er in mijn profielverhaal al vrij duidelijk over, zonder meteen de term aseksueel te noemen. Zou ik zomaar in het wild iemand ontmoeten dan zou ik het er vermoedelijk heel snel uit gooien.

Maar dat is iets van mij, een ander doet het weer anders en stelt dingen eerder uit. Daar kan ook zeker wat voor te zeggen zijn. Er is geen goed of fout, vind ik, zo lang je, niet jezelf en/of de ander een rad voor ogen draait. Dat levert twee gewonde mensen op.

[BjornAgain]

Dus dan moet het wel enorm toevallig zijn als je iemand treft die op dat gebied maar ook op andere levensgebieden redelijk bij je aansluit.

Eerst vond ik dat best jammer, maar inmiddels niet meer. Ik vind een relatie sowieso een gigantisch project. Broeinesten van communicatie, zeg ik altijd maar. Dat zie ik allemaal gewoon niet meer zitten, vriendschappen vind ik vaak al ingewikkeld genoeg en in een partnerrelatie ga je vaak veel intensiever met elkaar om en worden er behoorlijke eisen gesteld aan communicatie en aanpassingsvermogen.

Mooi gesproken Koffie, en inderdaad precies zoals ik het ook ervaar.
De spoeling is heel dun, om iemand te vinden die én geen probleem heeft met een relatie zonder seks én op andere vlakken ook klikt en dat óók nog eens op een manier, die meer is dan een goede vriendschap. Tel daarbij op een flinke dosis eigenzinnigheid en je komt tot de conclusie dat het een te groot compromis zal moeten gaan worden.

Nee laat mij maar mijn tijd, energie en liefde spenderen aan de kinderen en vrienden. Zeker de laatste categorie begrijpt als je eens een avondje voor de tv wilt ploffen, in plaats van perse iets samen te moeten gaan doen.

Ik denk dat dit misschien wel één van de moeilijkste dillema's is, na de acceptatie dat je aseksueel bent. Hoe nu verder? Er zijn heel veel mogelijkheden, die verschillen van persoon tot persoon en ook in de loop der tijd je tot andere inzichten kunnen leiden.

[Koffie]

Maar toen ik jong(er) was ervaarde ik dat heel anders hoor. Ik wilde enorm graag een partner en was ook bang om alleen te eindigen. Om me heen kreeg iedereen een vriend of vriendin, trouwde, kreeg kinderen.... en dat wilde ik ook heel graag. Niet iedereen, maar de meeste mensen hebben op de een of andere manier wel behoefte aan een partner.

En wie weet ik diep vanbinnen ook wel, maar ik kan er niets mee. Een soort 'levensmaatje' zou toch wel welkom zijn. Maar dat zit er zeer waarschijnlijk niet in, dus dat heb ik naast me neergelegd. Maar ik kan me voorstellen dat dat voor sommigen echt heel moeilijk is, zeker als je nog jonger bent, maar vaak ook wel voor mensen die niet speciaal zo jong meer zijn. Ik zeg maar zo: het is niet voor niets, dat er 50+ datingsites bestaan.



Dus 'hoe nu verder' en accepteren dat je aseksueel ben, is soms gewoon heel ingewikkeld.

[Fresia van Arnhem]

Hoi Koffie,

RE: "Een soort 'levensmaatje' zou toch wel welkom zijn. (...)
het is niet voor niets, dat er 50+ datingsites bestaan."

Dat levensmaatje verlangen heb ik dus ook. Ik dacht dat het gewoon onmogelijk zou zijn in mijn geval. Las ik laatst ergens dat 1% van de bevolking aseksueel is! Dat is veel meer kans dan ik dacht! Besloot me aan te melden bij asexuals.net maar de mail om je account te bevestigen komt gewoon niet, en als ik mail naar de organisatie om te vragen om een oplossing, komt er ook geen reactie (zit ook niet bij de spam, hoor, ik ben handig met die dingen).

Mbt die 50+ datingsites... het lijkt mij wel fijn als zoiets voor asexuals zou zijn, want tussen de GEMIDDELDE MEUTE een partner vinden met mijn wensen... Het zegt dan niets, ook al zijn er miljoenen leden. Bij de asexual-sites weet je tenminste dat alle leden alvast wat dat betreft aansluiten (grotendeels), dan alleen nog afstand/ leeftijd/ en het allerbelangrijkste... klikt het???

Pffft, op dit forum lijkt de leeftijd iha lager te zijn dan 50+. Als je zoekt op 50+ komt er vooral veel van 30-50 naar voren, :-(

Er is bij de meesten zo weinig ingevuld bij de profielen, terwijl (als ik het goed begrepen heb - ik heb geen forum ervaring - de profielgegevens alleen voor leden zichtbaar zijn. Daarbij besef ik ook, dat Jan en alleman zó een profiel kan aanmaken, dus dat verschil hoeft niet heel groot te zijn.
Ik ben inmiddels zo ver... nou oké, meer kans om iemand te vinden! :-D

Sorry, liet even mijn gedachten de vrije loop. Welke datingsite mbt dit onderwerp zouden jullie aanraden? Ik heb gezocht, maar ik wil me alleen aanmelden waar er ook echt kans is op contact in NL of net over de grens in Duitsland thv Arnhem, 50+.

Ik laat me graag informeren door de ervaren rotten hier, alvast bedankt.

Fresia
PS: Ik heb altijd geweten dat ik die (seks-/ tongzoen-) behoefte niet heb, en altijd gedacht dat er iets mis was met me. Ik heb er pas de laatste 2 jaar met beste vrienden over gesproken, in de zin van: genoemd (verder niet).

[Koffie]

Ik ben zelf helemaal niet thuis in de datingsites, en niet zoekende naar een partner of zo, dus ik kan je daarin weinig informatie geven. De site asexuals.net/  ken ik ook niet. Als ik zo heel vluchtig even kijk, is dat iets internationaals. Het is wel balen als je je graag wilt inschrijven, maar er komt niets van welke reactie dan ook. Ik neem aan dat je behalve je spammap ook een ander mailadres van een andere provider hebt geprobeerd? Soms wil iets dergelijks bij mij wel eens helpen. Dan schrijf ik me dus nog eens ergens voor in, maar dan met dat andere mailadres. Werkt natuurlijk ook niet altijd, maar het is te proberen.

Het klopt dat de gemiddelde leeftijd op het forum wat lager is. Bovendien zijn mensen hier vaak maar beperkte tijd actief.

Inderdaad, als je niet bent ingelogd kun je de profielen niet zien, maar dat betekent niet dat iedereen hier heel veel in het profiel wil zetten. Misschien denken mensen er niet aan of vinden ze dat te privé. Het is aan ieder zelf wat je invult en wat je openlaat.

[AceVentura]

Las ik laatst ergens dat 1% van de bevolking aseksueel is!

Dat is inderdaad een getal wat uit een oud onderzoek is gekomen en wat veel gebruikt wordt. Waarschijnlijk ligt het zelfs nog hoger.

Pffft, op dit forum lijkt de leeftijd iha lager te zijn dan 50+. Als je zoekt op 50+ komt er vooral veel van 30-50 naar voren, :-(

Klopt, de gemiddelde leeftijd ligt hier wel lager. De meesten zitten volgens mij ergens in de groep 20-30, 30-40 zijn er al een stuk minder. Het verloop is hier best groot: Mensen komen hier, vinden wat ze zoeken (of niet) en vertrekken weer. Slechts enkelen blijven langer hangen.

Er is bij de meesten zo weinig ingevuld bij de profielen, terwijl (als ik het goed begrepen heb - ik heb geen forum ervaring - de profielgegevens alleen voor leden zichtbaar zijn. Daarbij besef ik ook, dat Jan en alleman zó een profiel kan aanmaken, dus dat verschil hoeft niet heel groot te zijn.

Het klopt dat de profielen alleen voor leden inzichtelijk zijn. Voor wat betreft de profielen: Bedenk wel dat het forumprofielen zijn, geen datingprofielen.