hoe nu verder?

[pstern]

Heb flink zitten lezen en weet nog niet of dit het juiste platform is maar veel verhalen komen overeen en ik moet toch ergens een uitlaatklep hebben.

Het is beetje vreemd om op een forum voor Aseksuelen juist je frustraties erover te ventileren. Maar dit hoekje lijkt daar voor gemaakt.

Ik zit momenteel op een keerpunt. Ben meer dan 20 jaar samen met mijn vrouw en we hebben drie kinderen. De relatie is prima, er is nooit echt ruzie, de kinderen doen het goed, beide goede baan en alles is bespreekbaar behalve...... In het begin van de relatie werd duidelijk dat mijn vrouw door haar vader is misbruikt als kind. Ik heb het hele proces meegemaakt van het openbaar maken, de erkenning en de hele nasleep. Dat maakte dat ik het gebrek aan beleving op sexueel gebied goed kon begrijpen en daar samen aan wilde werken. Nu we meer dan twintig jaar verder zijn heb ik toch wel ernstige twijfels bij de diagnose en in hoe verre er ooit nog een oplossing kan komen voor onze problemen. Ik vraag me af of ze niet aseksueel is. Dat zou voor mij bijna een opluchting zijn (en voor haar denk ik ook).

Vanaf het begin van de relatie is ons sexleven dus nooit veel geweest. Dat liep op een gegeven moment toch wel spaak. Ik ben een persoon die vrij gemakkelijk over sex denkt en vooral de lol en plezier ervan in ziet. Daarbij heb ik nooit moeite gehad om daarbij relationele aspecten er van uit te sluiten. Mijn vrouw denkt daar heel anders over kwam ik vrij snel achter toen ik een keer sex had met iemand anders en dat direct vertelde. Dit was helemaal in het begin. Toen hebben we afgesproken een monogame relatie te hebben. Dat ging goed totdat ik langzaam steeds meer problemen kreeg met het enorme gebrek aan initiatief van mijn vrouw. Langzaam besefte ik dat ik altijd de enige was die seksueel initiatief toonde. Ook brak het gebrek aan spontaniteit en diversiteit op. Na de geboorte van mijn eerste kind werd dit vele malen erger. Ons eerste kind sliep tussen ons in in bed. Elke poging haar een eigen kamer en bed te geven werd afgewezen. Na dit twee jaar te hebben aangezien heb ik aan de bel getrokken. Er was wel degelijk iets aan de hand. We zijn vervolgens samen in therapie gegaan waarbij in eerste instantie een jaar onthouding werd afgesproken (om haar een veilig gevoel te geven en via vele intimiteitsoefeningen de (seksuele) relatie weer te herstellen. Dat was voor mij een hel. Het was al niet goed maar dit was net weer erger. Ik kon me ondertussen wel verdiepen in Tantra en Schnarch. Helaas wel alleen. Na dat jaar werd duidelijk dat het probleem niet zozeer bij mij of in onze relatie zat maar nu was het idee dat het verleden een rol speelde. Dus mijn vrouw heeft aansluitend nog een PTSS therapie gevolgd. Ondertussen was onze tweede daar. Na jaren therapie geen steek verder. Daar zijn ook de patronen ontstaan. De sex die we hebben is een streng geprotocoleerd "ritueel" geworden.

Nu ik dit zo opschrijf wordt ik best verdrietig. Maar goed, ik heb na de therapie op een gegeven moment de moed verloren en kwam toen een "minares" tegen. Het was zo'n enorme opluchting om samen met iemand de sexualiteit te ontdekken. Dat was heel fijn maar ook verschrikkelijk want niet volgens afspraak (en ik houd veel van mijn vrouw dus wil haar absoluut niet bedriegen). Ze was bovendien de vrouw van 1 van mijn beste vrienden dus enorm complex. Ik heb destijds ook vaak besproken dat ik de relatie "open" wilde gooien maar dat was onbespreekbaar. Het liep spaak omdat we naast de sex ook steeds meer samen uit gingen en bijvoorbeeld kleding shoppen. Daar is toen een einde aan gekomen. Ik heb daarna nog eens een wat oudere vrouw gehad waavan ik graag de minaar had willen zijn maar die kreeg een vriend en werd monogaam. Dus was ik weer terug bij af en ondertussen enorm gefrustreerd. Dat heeft nu best flinke consequenties. Ik heb wat tegenslagen gehad (vrienden en familie die uit het leven zijn gestapt) en langzamerhand is mijn zelfvertrouwen tot nul gedaald. Tijdens mijn "affaires" was ik zeer fit en rookte niet meer. Momenteel rook ik weer en drink te veel. Ik denk dat dat is om maar snel in slaap te vallen zodat ik er niet over na hoef te denken. Mijn vrouw gaat heel vroeg naar bed (samen met de jongste). Ik heb echt alles geprobeerd, massages (niet seksueel getint), speeltjes (wel seksueel getint), veel lichamelijk contact (niet seksueel getint) gedurende de dag etc. etc. Niets helpt. Ondertussen ben ik een wrak geworden. 10 jaar lang afgewezen worden, ook al weet je dat het waarschijnlijk niet aan jou ligt, breekt je op. Mijn gevoel van eigenwaarde is volledig weg. Ik ben zelf nu bijna twee jaar in therapie maar ook daar kom ik niet echt meer verder zo voelt het. Ik heb weer aan de bel getrokken en we gaan weer samen naar een seksuoloog. Alleen denk ik dat dat een gepasseerd station is. Ik vrees eigenlijk dat we weer precies hetzelfde traject gaan volgen, communicatie oefeningen, oefeningen in intimiteit etc. etc. Om nergens op uit te komen. Ik denk eigenlijk dat ik de knuppel in het hoenderhok wil gooien en een open relatie wil. Maar vrees dat ik daar momenteel niets mee kan. Ik lees hier verhalen over Second Love etc. maar als ik daar op kijk wordt ik nog onzekerder. Heeft iemand daar goede ervaringen mee?

Anyway, het voelt goed even mijn hart te luchten. Ben nieuwsgierig hoe andere mensen tegen dit verhaal aankijken. Het lijkt een zielig verhaal maar ik voel me echt niet zielig. En ook met mijn vrouw en kinderen hebben we een goed leven. Er mist alleen een essentieel (in mijn ogen dus, dit forum is er voor de mensen die dat dus absoluut anders ervaren) onderdeel.

Liefs!!

[Edewecht]

Hallo pstern, van harte welkom op dit forum.

Zelf heb ik absoluut geen ervaring met relaties, maar ik wilde je even zeggen dat je hier waarschijnlijk wel op een goede plek bent. Je bent niet de enige die met dit soort problemen worstelt, als 'partner van'.

Hier op dit forum zijn enkele mensen met ervaring op dit gebied. Ik denk wel dat je met hen het een en ander kunt uitwisselen. En ik hoop dat je er wat aan hebt.

[AceVentura]

Ik heb heen ervaring met relaites, wel wil ik je in ieder geval welkom heten op het forum, 

Wat goed dat je zo uitgebreid je verhaal doet en dat je op die manier je hart een beetje kan luchten. Als algemene tip zou ik zeggen: Blijf praten met elkaar, desnoods met een hulpverlener erbij. Mijn indruk uit jouw verhaal is dat de huidige gang van zaken niet werkt voor jou, dus ga samen zoeken naar iets wat wel voor jullie beiden werkt. Jullie zitten samen in deze relatie dus jullie moeten er ook beiden tevreden over zijn.

[Fricai]

Welkom pstern, hoop dat je wat aan het forum hebt!

Ik snapte er altijd weinig van, "open relatie" en dergelijke als oplossing. Maar bij het lezen van dit verhaal kan ik me er wel iets bij voorstellen... Je relatie is verder goed, en je hebt kinderen, dus je wil niet weg. Je partner doet tenminste iets van moeite (gaat mee naar seksuologe bijv.), maar alsnog kom je er echt niet uit lijkt het. Dus open relatie lijkt de oplossing... Maar blijft lastig gezien vreemd gaan bijna altijd pijnlijk is voor een partner. Ik zou het echter ook niet achter haar rug om doen, lijkt me nog erger. Dan zou ik eerder blijven pushen om er toestemming voor te krijgen. Daarbij zou je bijvoorbeeld kunnen afspreken dat het mag, maar je er niet over praat en ze er niks van merkt (laatst was er nog aseksueel op het forum die beschreef dat hij/zij die afspraak had gemaakt met zijn/haar seksuele partner, kan het topic nu niet meer vinden).

De "patronen" die je beschrijft lijken me vreemd. Van aseksuelen verwacht ik desinteresse, tegenzin, maar niet echt een fixatie ala 'het moet op deze manier'. Maargoed, ik ben geen aseksueel, en geen vrouw... Misschien dat je nog wel reacties krijgt waarin mensen aangeven of ze zich hier enigszins in herkennen? Of dat zij het ook vreemd vinden(?), in welk geval je het misschien eerder zou toeschrijven aan haar trauma...

[Koffie]

Welkom!

[BjornAgain]

Hoi pstern,
Als het al oplucht om je verhaal te doen, dan ben je op het juiste adres. Vaak is het fijn dat je ergens serieus genomen wordt al een grote winst.

Of je vrouw aseksueel is? Dat kan ze alleen zelf beamen of niet. Misschien zal ze niet aseksueel zijn volgens de meest formele definitie, waarbij je geen seksuele aantrekkingskracht ervaart, maar ervaart ze seks als vervelend door wat haar overkomen is.

Als ik je verhaal lees zijn jullie wel een beetje de twee uitersten, natuurlijk kan dat liggen aan hoe je het beschrijft van jouw kant. Het enige dat je kan doen is erover praten en zonder meteen te gaan chanteren of te dreigen met het verbreken van jullie relatie, kan het voor jezelf al goed zijn om te bedenken hoe je de toekomst voor je ziet. Minimaal één van jullie zal tenslotte zijn of haar principes opzij moeten zetten ten gunste van die van een ander.

Er zijn zat succesverhalen waarbij de seksuele partner, toegestaan wordt om het buiten de deur te zoeken, of aseksuelen die het maar doen om de ander tevreden te houden, of waar de seksuele partner genoegen neemt met een relatie zonder seks. Hoe zou je zelf dit het liefste zien en hoe denk je dat je partner daarop zal reageren?
Let wel iets afdwingen is natuurlijk not done.

Tenslotte is er altijd nog de oplossing, die op het eerste gezicht misschien niet de meest wenselijke is, maar soms niet onvermijdelijk is om uit elkaar te gaan.

Bij mij (waarbij ik de aseksueel ben) is het zo geëindigd, maar dat betekent niet dat we met ruzie uit elkaar gegaan zijn. Hoe gek het ook klinkt, maar bij mij heeft het alleen maar winnaars opgeleverd. Mijn ex en ik zijn closer dan ooit, omdat ons slechte seksleven niet meer tussen ons in staat, de kinderen hebben 2 gelukkigere ouders teruggekregen, mijn ex heeft een nieuwe partner...

Natuurlijk ik hoop van harte dat jullie een manier kunnen vinden om bij elkaar te blijven. Maar het einde van een relatie hoeft niet het einde van de wereld te betekenen.

[Edewecht]

Hoi pstern, nog even dit: als je op zoek bent naar een seksuoloog kan dit overzicht je misschien een beetje helpen.

Dit om te voorkomen dat je bij een seksuoloog terecht komt die gaat behandelen of jullie wéér laat "oefenen", enz.

[pstern]

Dank voor jullie reacties. Ik was er even helemaal uit op een relaxte plek

Of mijn vrouw aseksueel is kan ik niet beoordelen. Het voelt zo. En of dat gekomen is door trauma of "aangeboren" al helemaal niet. Maakt dat overigens uit? Ik kan me voorstellen dat je het idee hebt dat, als het door trauma is, het te "genezen" is. Maar dat komt op mij bijna over als homosexualiteit genezen etc. Fout dus. Daarbij, na jarenlange therapie bleek het niet weg te gaan dus is mijn insteek dat je gewoon moet accepteren als het zo is (in haar geval) en dan kijken hoe verder. Precies het topic

Laat ik voorop stellen, een "open" relatie is niet een doel of iets wat ik nastreef maar ik kwam het wel tegen hier op het forum als oplossing. Ik denk dat het nog wel even zal duren voordat ik sowieso iets zal durven na de impasse, als deze opgelost wordt.

De "patronen" Fricai, zijn een manier waarop we nog wel sex kunnen hebben. Maar dat is alleen omdat ik niet kan laten er om te vragen. Dat is het funeste (in mijn ogen) van "aan de andere kant zitten". Ik had al lang door dat mijn partner geen enkele interese had dus door de jaren heen probeer je van alles. Van overt sexueel gedrag tot volledige onthouding. Van het eerste lees je op het forum veel dat het heel averrechts werkt. Dat heb ik ook gemerkt. Dus probeerde ik volledige onthouding. Elke intimiteit of teken van genegenheid strippen van sexuele ondertonen of verlangens en dan kijken of er enige respons is. Ik kan dat maar een maand of vier vijf volhouden en dan barst meestal de (hormonen?) bom. Als ik vijf maanden wacht op enig teken van sexuele aandacht dan lukt het niet meer en dan vraag ik er expliciet om, bijna dwingend, en krijg dan (onder de rituelen, of patronen) mijn zin terwijl ik de volgende dag spijt als haren op mijn hoofd heb omdat ik het niet volgehouden heb. Dat is een heel erg neergaande spiraal qua eigenwaarde en hoe ik over sexualiteit denk. Het is echt heel naar. Dat wil ik niet meer.

@BjornAgain: Uit elkaar gaan is altijd een optie. Maar ik zoek dus juist een manier om dat te voorkomen. Om het gesprek echt op niveau aan te gaan zal er een bemiddelende partij moeten zijn die we beide zien zitten. Ik hoop dus dat we bij de (zoveelste) seksuoloog wel aansluiting vinden. Ik heb ook wel het idee dat mijn vrouw ook beter weet wat er speelt met mij (eerder waren het voornamelijk haar trauma's die de boventoon voerde) en dat ze daar ook iets mee moet.

@Edewecht: Ik had het overzicht al gevonden en zag al iemand die me aansprak. Als de intake bij degene die we nu op het oog hebben tegenvalt zal ik dat zeker voorstellen. Overigens wordt die intake door mijn vrouw steeds uitgesteld vanwege werk/niet online/komt niet uit/etc. etc. Niet dat ik er naar uit kijk maar het moet wel gebeuren....

[Mademoiselle]

Pstern,

Wat een gevecht heb jij moeten leveren op dit vlak. Onvoorstelbaar hoe je dit doorstaan hebt omdat het steeds moet op haar voorwaarden. Ze kan blijkbaar niet anders maar vervolgens plaats ze je ook ergens met je rug tegen de muur. Mijn verhaal heeft overeenkomsten. Ook ik kan alleen seksueel contact hebben met mijn man onder zijn specifieke voorwaarden waardoor alle spontaniteit verloren gaat.
Ook ik ging de mist in omdat het zo fijn is om oprechte lust te mogen ervaren en een man in bed te hebben die het jou ook graag naar de zin maakt. Sinds enige tijd zit ik op SL. Als je ervaringen wilt uitwisselen dan kan dat natuurlijk altijd en anders wens ik je veel wijsheid en vergeet niet dat jij ook rechten hebt en je niet steeds hoeft weg te cijferen!

Mademoiselle

[Kim10]

Pstern, natuurlijk mag jij hier je verhaal doen. Maar je beschrijft de seksuele handelingen in je verhaal wel erg expliciet. Ik heb daar een hekel aan en heb je bericht na drie zinnen gelaten voor wat het was. Ik wens je sterkte maar reageer nergens op. Uiteraard is dit mijn mening en praat ik niet voor de andere Forumleden.

[Bzztoh]

Heel herkenbaar verhaal Pstern, in veel opzichten. Geen idee wat de goede keuzes zijn of hoe je verder kan. Ik kan je hooguit vertellen wat bij ons heeft geholpen, maar iedere relatie is toch weer anders. Maar je hart luchten is alvast een belangrijk ding

[pstern]

Pstern, natuurlijk mag jij hier je verhaal doen. Maar je beschrijft de seksuele handelingen in je verhaal wel erg expliciet. Ik heb daar een hekel aan en heb je bericht na drie zinnen gelaten voor wat het was. Ik wens je sterkte maar reageer nergens op. Uiteraard is dit mijn mening en praat ik niet voor de andere Forumleden.

Excuus als de beschrijving te expliciet is voor je. Ik had geen bedoeling iemand te beledigen maar wilde wel duidelijk maken hoe het precies zit. Ik had het ook kunnen omschriven als "een streng geprotocolleerde rituele handeling met als doel mij tevreden te stellen". Met sex of liefde heeft het niets te maken. Het is een soort nachmerrrie. Ik trap er elke keer weer in (onder invloed van hormonen) en heb daarna spijt als haren op mijn hoofd.

[pstern]

Pstern,

Wat een gevecht heb jij moeten leveren op dit vlak. Onvoorstelbaar hoe je dit doorstaan hebt omdat het steeds moet op haar voorwaarden. Ze kan blijkbaar niet anders maar vervolgens plaats ze je ook ergens met je rug tegen de muur. Mijn verhaal heeft overeenkomsten. Ook ik kan alleen seksueel contact hebben met mijn man onder zijn specifieke voorwaarden waardoor alle spontaniteit verloren gaat.
Ook ik ging de mist in omdat het zo fijn is om oprechte lust te mogen ervaren en een man in bed te hebben die het jou ook graag naar de zin maakt. Sinds enige tijd zit ik op SL. Als je ervaringen wilt uitwisselen dan kan dat natuurlijk altijd en anders wens ik je veel wijsheid en vergeet niet dat jij ook rechten hebt en je niet steeds hoeft weg te cijferen!

Mademoiselle

Ik heb je bijdragen zitten lezen en herken echt heel veel daarvan. Tja, SL heb ik ook bekeken maar ik weet niet of dat wat is. Als man moet je eigenlijk eerst je credit card trekken en vervolgens is het een soort vleeskeuring. Ik zit niet lekker in mijn vel momenteel door dit alles en ben daar nog niet aan toe denk ik. Binnenkort weer intake bij seksuoloog. Ik heb er weinig vertrouwen in en dat is misschien niet het beste uitgangspunt. Maar dit keer kan ik misschien wat bijsturen. Als ze direct in de "Sensate Focus" standaard behandeling modus schiet dan ben ik weg. Been there, done that and it only made it worse. Maar dat heb ik ook al met mijn vrouw besproken. Ik vroeg haar welke verwachtingen ze had maar daar kwam weinig uit. In ieder geval kunnen we het er (onder begeleiding) over hebben. Normaal ontwijkt ze dat ook.

[Mute]

Hoi Pstern,

Een relatie tussen een asexueel en een sexueel behoeftig persoon is best complex omdat er naast liefde ook hormonen, emoties, (onder) waardering, afwijzing, liefde, lust, frustratie bij komt kijken. Wij hebben in onze relatie 2 conclusies kunnen trekken. 1 we houden heel veel van elkaar, 2 we zullen nooit meer met elkaar vrijen. Ik hoop er nog steeds op, maar ik weet dat het niet gaat veranderen.

Dus we hebben een tussenweg moeten zoeken. Onze 2e sexuologe was daar vrij duidelijk in: kijk wat er wel kan en kijk of dat voldoende is. Op het gebied van sexuele handelingen (ik ben ook niet gek op andermans beschrijvingen) komen wij niet verder dan af een toe een kus op de mond. Dus ik maak wel gebruik van SecondLove. Inderdaad een vleesmarkt waar de vrouwen niet betalen en je dus ook niet weet of er bedriegers/chanteurs onder zitten. De mannen, in de minderheid, betalen wel. Het is beroerd, niet zozeer het geld alswel de vleeskeuring en de "macht" van de vrouwen die je al dan niet beantwoorden.

Maar weet je, het biedt mogelijkheden. Wij hebben afgesproken dat ik buiten ons sociale leven mag rondkijken. Dat zit met SL wel goed. 1 keer kwam ik een bekende tegen, en dat is dus bij een kopje koffie gebleven. Ik heb een paar leuke dates gehad op SL en het is heerlijk om te vrijen met iemand die dat ook leuk vindt. Dus, ja het kost geld en moeite, maar het is ook leuk en fijn en niks doen is geen opties, want dan gebeurt er ook niks tussen de lakens. Voor mij dus niet ideaal, maar wel het beste: én sex én een gelukkig huwelijk (op dit puntje na dan).

Sterkte, laat je leven er niet door bederven. Er is maar één die je leven kan veranderen, dat ben jezelf.

[pstern]

Hoi Pstern,

Een relatie tussen een asexueel en een sexueel behoeftig persoon is best complex omdat er naast liefde ook hormonen, emoties, (onder) waardering, afwijzing, liefde, lust, frustratie bij komt kijken. Wij hebben in onze relatie 2 conclusies kunnen trekken. 1 we houden heel veel van elkaar, 2 we zullen nooit meer met elkaar vrijen. Ik hoop er nog steeds op, maar ik weet dat het niet gaat veranderen.

Dus we hebben een tussenweg moeten zoeken. Onze 2e sexuologe was daar vrij duidelijk in: kijk wat er wel kan en kijk of dat voldoende is. Op het gebied van sexuele handelingen (ik ben ook niet gek op andermans beschrijvingen) komen wij niet verder dan af een toe een kus op de mond. Dus ik maak wel gebruik van SecondLove. Inderdaad een vleesmarkt waar de vrouwen niet betalen en je dus ook niet weet of er bedriegers/chanteurs onder zitten. De mannen, in de minderheid, betalen wel. Het is beroerd, niet zozeer het geld alswel de vleeskeuring en de "macht" van de vrouwen die je al dan niet beantwoorden.

Maar weet je, het biedt mogelijkheden. Wij hebben afgesproken dat ik buiten ons sociale leven mag rondkijken. Dat zit met SL wel goed. 1 keer kwam ik een bekende tegen, en dat is dus bij een kopje koffie gebleven. Ik heb een paar leuke dates gehad op SL en het is heerlijk om te vrijen met iemand die dat ook leuk vindt. Dus, ja het kost geld en moeite, maar het is ook leuk en fijn en niks doen is geen opties, want dan gebeurt er ook niks tussen de lakens. Voor mij dus niet ideaal, maar wel het beste: én sex én een gelukkig huwelijk (op dit puntje na dan).

Sterkte, laat je leven er niet door bederven. Er is maar één die je leven kan veranderen, dat ben jezelf.

Kijk, er is dus hoop We gaan het zien. Thanx!