Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Verliefdheid

Gestart door Pien, september 20, 2021, 02:13:47 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Pien

Ik heb een serieuze relatie gehad waarin ik 1,5 jaar samenwonend was, en ik heb zielsveel van mijn vriend gehouden.
Maar... daaraan voorafgaand, en tijdens onze relatie, was ik niet verliefd.
We waren goede vrienden, en na een gesprek over onze relatie waren we partners. Het ging geleidelijk, alsof we ergens naar opbouwden.
Het voelt daarom een beetje alsof ik een stap heb gemist.

Ik ben ondertussen 29 en ben nog nooit verliefd geweest. Zit dit dan niet in mij?
Is dit misschien iets wat voor mij niet mogelijk is? Iets dat alleen ontstaat wanneer je ook seksueel aangetrokken bent tot iemand?
Dat zijn vragen die ik mezelf aan het stellen ben.

Het maakt me ook benieuwd; zijn jullie weleens verliefd geweest?
"I thought how unpleasant it is to be locked out; and I thought how it is worse, perhaps, to be locked in." ― Virginia Woolf

PallaS.

Nee, ik ben nog nooit verliefd geweest. Ik heb er wel eens een vriendin naar gevraagd hoe het voelde, en datgene wat ze beschreef, heb ik nog nooit ervaren.

En ja, ik snap je vragen... Ik vraag me hetzelfde af.

Piggelot

Ik denk dat ik nog nooit verliefd ben geweest. Ik heb dit wel altijd moeilijk gevonden omdat iedereen om mij heen dat wel was. Soms dacht ik, heb ik het misschien niet door? Of dacht ik dat een goede vriendschap dan wel een soort verliefdheid zou moeten zijn...

Wat ik van anderen hoor is dat je het wanneer je het voelt, maar daar heb ik (en jullie) niet  zoveel aan..

Ik heb het gevoel dat het wel verbonden is met seksuele aantrekkingskracht.

AceVentura

Het gevoel zoals dat standaard omschreven wordt met vlinders in je buik enzo heb ik nooit zo ervaren. Dat heeft bij mij toen tot de conclusie geleidt dat ik aromantisch ben omdat ik romantische geaardheid en verliefdheid aan elkaar koppel.
Het kan natuurlijk ook dat je wel verliefdheid ervaart maar dat het gevoel simpelweg anders is, maar ook dat is niet iets wat ik heb ervaren.
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

Koffie

Jawel, ik ben wel verliefd geweest, maar ik heb me nooit seksueel aangetrokken gevoeld. Voor mij zijn die twee helemaal niet verbonden met elkaar. Ik wilde met een partner heel graag knuffelen, ik hield van het knusse, het vertrouwde, maar erotiek en seks: daar begrijp ik niets van.

Omgekeerd hebben mensen ook, dat ze wel seksuele aantrekking bij iemand schijnen te ervaren, maar geen 'romantische' en ze dus niet verliefd worden op die persoon. Ook in dat opzicht kan het dus losstaan van elkaar.

Als je mensen vraagt hoe ze verliefdheid ervaren, krijg je heel verschillende antwoorden. Ik weet bv. niet wat vlinders in je buik zijn. Roze wolken? Leg eens uit?
Ik ervaar verliefd worden op iemand als het gevoel dat ik een soort van 'smelt' voor een bepaald persoon. dat gevoel neemt me dan soms erg in beslag, ik heb het gevoel dat ik gehackt word door die gevoelens. Je kunt met verliefdheid ook allerlei behoeftes die je hebt en wensen, op die persoon projecteren. Wat mij betreft is verliefdheid dan ook vooral een soort smeermiddel, een soort foefje van de natuur of zo, om mensen bijeen te brengen en dan gaandeweg ontdekken mensen of die relatie brengt wat men hoopt.

Ik zelf ben op partners nooit echt heel verliefd geweest. Voor mij is vriendschap in een relatie eigenlijk de belangrijkste basis. Dat is altijd zo geweest, maar het bleek erg lastig om op die basis iemand te vinden. Mijn verliefdheden waren het sterkst wanneer iemand onbereikbaar was.

Ik spreek in de verleden tijd omdat ik nu 52 ben en geen idee heb of ik ooit nog verliefd zal worden. Misschien ligt dat achter me, de tijd zal het leren. Ik ben nooit iemand geweest die heel snel verliefd werd. Ik zie mezelf als grijs-romatisch.

Ik ervaarde wel een lichamelijke aantrekking op personen waarvoor ik partner-gevoelens had, maar dat hield op na knuffelen. Tongzoenen, erotisch knuffelen: laat maar. Tongzoenen zeker, dat vind ik heel erg vies. Dat doe ik niet. Ik zoek meer broederschap of zo. Eigenlijk weet ik er geen woord voor.

Misschien zit verliefdheid inderdaad niet in je, maar in mijn ogen wil dat niet zeggen dat je geen liefdesrelatie aan kunt gaan, net zo min als verliefdheid betekent dat je dat wel kunt. Ik vind het juist heel mooi om te lezen hoe je vanuit vriendschap een relatie hebt opgebouwd. Dat is hoe ik het vroeger ook wilde, al werd ik wel verliefd. Maar ik vond daarin geen aansluiting.
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

Shimmer

Ik heb maar 1 keer echt gevoelens voor iemand gehad, maar dat werd niets. Achteraf gezien maar goed dat het niets werd, om eerlijk te zijn, want als ik ernaar terugkijk had ik niet bijzonder goede smaak  :schater: Daarna heb ik een paar crushes gehad, maar dat was leuk als er niks uit kon komen en het duurde ook als ik geluk had een paar dagen en dan was het ineens weg. Inmiddels al een hele tijd niet meer iets in de richting van verliefdheid gevoeld en om heel eerlijk te zijn vind ik dat ook echt niet zo erg.

Momenteel staat mijn hoofd helemaal niet naar het hebben van een relatie en als dat zo blijft, maak ik er zelf lekker wat moois van. Toch is het wel fijn om te weten dat ik daarin niet de enige ben  ;D

BjornAgain

Ik heb ook nooit echte verliefdheid ervaren. Wel vriendinnetjes gehad, maar dat heimelijk naar elkaar snakken ik (her)ken het niet. Eigenijk waren relaties meer vriendschappen, dan echt hoteldebotel verliefd te zijn.

Woorden als "Ik mis je," ik zei ze omdat ik wist dat de ander ze graag hoorde, maar een hartenkreet was het zeker niet. Pogingen tot romantiek, ze faalden hopeloos, omdat het gewoon niet in me zit.

Ik wilde altijd graag een vriendin, want ja dat was toch min of meer de verwachting, dacht ik. En als ik er een had, dan was ik die weer razendsnel kwijt, zeker als het richting het hebben van seks met elkaar ging. Bovendien omdat ik vaak al blij was, aandacht te krijgen van een vrouw, waren relaties niet gebaseerd op gezamenlijke interesses en achtergrond en daarom gedoemd te mislukken.

Als mijn ex niet razendsnel zwanger raakte, had ik nu nog geen relatie gehad die langer dan 6 maanden geduurd zou hebben.

Kortom ik denk dat ik mezelf ook echt wel als aromantisch mag bestempelen. Het afgelopen jaar geleerd, dat ik op mijn leukst ben als ik happy single ben. Leuke dingen doen met de kinderen of vrienden is me meer waard dan mezelf in allerlei bochten te gaan wringen voor een relatie.

memories

Vind ik ook een lastige. Heb zelf nooit een vriend gehad. Ik had laatst wel een online crush, dus toen raakte ik wel weer in de war. Ik kon heel goed met hem praten en hij flirtte ook met me en stuurde me zelfs chocolade lol (voor de grap, maar dat had ik niet door ::)). Ik dacht dat hij me echt leuk vond, maar hij bleek dus iemand anders leuk te vinden. Toen was ik wel behoorlijk verdrietig/jaloers. Maarja, ik ken hem dus alleen online, dus vraag me af hoe 'echt' dat gevoel was. Misschien maakte ik hem leuker in m'n hoofd haha. Ik link verliefdheid ook al gauw aan zoenen/knuffelen en dergelijke en daar heb ik ook niet echt behoefte aan :')

Koffie

Volgens mij is het punt dat je voor het hebben van gevoelens als verliefdheid of een crush op iemand hebben, die persoon ook helemaal niet hoeft te kennen. :)
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

Pien

Bedankt voor het delen van jullie verhalen. Ik vond het wel spannend om een topic te starten.
Het is verhelderend en interessant om te lezen hoe jullie het allemaal (hebben) ervaren.

Ik was ook wel gelukkig zonder verliefdheid.
Maar toch, wanneer ik het in anderen zie—hoe iemand zo kan stralen en opleven—voelt het wel als een gemis.
Wie weet, ooit...


"I thought how unpleasant it is to be locked out; and I thought how it is worse, perhaps, to be locked in." ― Virginia Woolf

PallaS.

 
Citaat van: Pien op september 21, 2021, 01:17:10 PM
Ik was ook wel gelukkig zonder verliefdheid.
Maar toch, wanneer ik het in anderen zie—hoe iemand zo kan stralen en opleven—voelt het wel als een gemis.
Wie weet, ooit...

Ik snap wat je bedoelt hier. Ik heb wel eens dagen of momenten waarop ik dat gemis ervaar. Maar inderdaad, wie weet in de toekomst. Of misschien ook niet. Wie weet hoe de komende 70 jaar eruit gaan zien?

Cobie

Citaat van: Pien op september 20, 2021, 02:13:47 PM... zijn jullie weleens verliefd geweest?
Nooit verliefd geweest. Wel 1 serieuze relatie gehad.

Ik ben demi-romantisch, pas na jaren ervaarde ik ook een romantisch gevoel.

Kim10

Wel eens verliefd geweest? Oh jawel hoor op Farrah Fawcett. Keek iedere zaterdag naar Charlies Angels. Verzon er van alles bij zoals samen naar de markt gaan. Toen ze overleed in 2010 was ik er een dag ziek van. Heb nog steeds een zwak voor oude FF films.

Lytsedraak

Ik ben zelf nooit verliefd geweest, maar ik ben gelukkig getrouwd en hou van mijn man. Waarschijnlijk ben ik demi-romantisch, ik begon die romantiek en de behoefte eraan pas te voelen toen ik mijn man beter kende.

kwarktaart

Ik ben 36 en nog nooit echt verliefd geweest. Twee kalverliefdes gehad. De ene 3 maanden, de ander 5 weken. En een scharrel, wat 3 jaar duurde, maar we elkaar maar hooguit 4 keer per jaar zagen. Beiden waren we nogal einzelgängers. Ik begon iets met die mannen omdat ze mij versierden en ik ook wel eens een "vriendje" wilde. Net als anderen. Vond hen wel aardiger dan gemiddeld, maar voelde nooit vlinders. Ook kan ik iemand maar een aantal uren verdragen en wil dan weer alleen zijn. Anders gaat het me beklemmen. Het scheelt wel in welke setting. Een dagje dierentuin met iemand kost me minder moeite dan een hele avond samen thuis op de bank hangen. In die laatste vielen er vaak ongemakkelijke stiltes.

Nog steeds kan ik goed alleen zijn, maar vind het soms jammer dat "de liefde" mij nog nooit overkomen is. Met bovengenoemde mannen had ik te weinig raakpunten. Wat ik ook vaak ervaar bij het sluiten van vriendschappen. Het gevoel dat ik met heel veel mensen niet match. En die "vriendjes" maakten vaak negatieve opmerkingen over mijn lichaamsbouw. Ik ben nogal klein, 1.51 m (Aziatische afkomst). Wil graag iemand die dat accepteert en me niet alleen maar als "die kabouter" ziet. Maar merk dat veel mensen in mijn omgeving wel zo denken.
Ik betwijfel of er voor mij wel iemand bestaat.