Verliefdheid

[BjornAgain]

Hoi kwarktaart,

Gelukkig zijn er tegenwoordig heel veel relatievormen mogelijk, waarbij je niet perse samen op de bank hoeft te hangen.

Hoe zie je zelf voor je om de liefde te ervaren, wat moet een man hebben of doen om jou dat gevoel te laten beleven?

Ook ik heb lang allerlei dates gehad, waarbij eigenijk de belangrijkste reden was om maar niet alleen te zijn. Met hele moeilijke situaties vandien, iemand die heimelijk verliefd op je is, maar je zelf dat niet zo ervaart.

Er zijn vast mensen met wie je matcht, al zal je die niet in de kroeg tegenkomen en ja echte vrienden maken geen grapjes om je lengte, maar laten je in je waarde om wie je bent.

[kwarktaart]

BjornAgain: Als ik een relatie voor me zie is dat met iemand waarmee ik meerdere interesses kan delen. Die ook naar de plaatsen wil waar ik graag kom wat betreft uitstapjes. Maar ook vooral iemand die begrijpt, waarbij ik mijn verhaal kwijt kan.

[BjornAgain]

Het klinkt allemaal heel vanzelfsprekend wat je schrijft en wat je hoopt te vinden in een relatie. Wat dat betreft zou ik de moed zeker nog niet opgeven hoor.

Je kunt natuurlijk altijd een oproepje eraan wagen in het contacthoekje.

[AceOfCups]

Het maakt me ook benieuwd; zijn jullie weleens verliefd geweest?

Absoluut! Al word ik het niet snel; het ontstaat bij mij langzaam en altijd in wisselwerking met iemand. Maandenlang heimelijk verliefd zijn op afstand, dat ken ik niet. Volgens mij noem je dat demi-romantisch, maar het labeltje doet er ook weer niet zoveel toe.
Wat ik wel ken is dat ik al vrij snel het gevoel kan hebben dat verliefdheid mogelijk zou kunnen zijn met een bepaalde persoon (m/v/x), dat dat kanaal als het ware open ligt, maar pas 'geactiveerd wordt' wanneer er een echte verbinding ontstaat. Ik geloof dat ze daar in het Japans een uitdrukking voor hebben, maar ik weet het niet meer. Maar dat overkomt me dus vrij vaak, dat 'voorstadium'  en is mijn variant op 'liefde op het eerste gezicht'. Maar verder dan dat komt het vaak niet niet, wat ik ook niet mis overigens. Dat gedoe met die vlinders hoeft voor mij niet perse

[Lizzie]

Hé Pien

Ik heb het gevoel dat je mijn verhaal neerschrijft. Ik ben 27 jaar en ik heb nog nooit verfliefde gevoelens gehad. Soms vraag ik me ook af of dat misschien niet in mij zit. Als je mijn voorsteltopic leest, zul je misschien wel wat overeenkomsten zien. Als ik mensen vraag hoe het voelt om verliefd te worden, krijg ik het antwoord 'als je verliefd bent, dan weet je dat wel'. Tja, daar heb ik dus niks aan, want dat weet ik dus (nog) niet. Ik ben nog zoekende, maar ik zou mezelf durven te bestempelen als aromatisch. In het middelbaar wilde ik niet anders zijn dan de anderen, dus heb ik ooit een lief verzonnen (zie mijn voorstellingstopic), maar hoe verliefdheid voelt, weet ik dus niet.

Groetjes
Lizzie

[Koffie]

Het maakt me ook benieuwd; zijn jullie weleens verliefd geweest?

Absoluut! Al word ik het niet snel; het ontstaat bij mij langzaam en altijd in wisselwerking met iemand. Maandenlang heimelijk verliefd zijn op afstand, dat ken ik niet. Volgens mij noem je dat demi-romantisch, maar het labeltje doet er ook weer niet zoveel toe.
Wat ik wel ken is dat ik al vrij snel het gevoel kan hebben dat verliefdheid mogelijk zou kunnen zijn met een bepaalde persoon (m/v/x), dat dat kanaal als het ware open ligt, maar pas 'geactiveerd wordt' wanneer er een echte verbinding ontstaat. Ik geloof dat ze daar in het Japans een uitdrukking voor hebben, maar ik weet het niet meer. Maar dat overkomt me dus vrij vaak, dat 'voorstadium'  en is mijn variant op 'liefde op het eerste gezicht'. Maar verder dan dat komt het vaak niet niet, wat ik ook niet mis overigens. Dat gedoe met die vlinders hoeft voor mij niet perse

Ja, dat gevoel herken ik ook wel. Over het algemeen word ik dan niet verliefd, maar soms wel. Althans werd, ik heb soms het gevoel dat ik aromantisch ben geworden, maar dat zal de tijd wel leren dan. Misschien word ik gewoon 'oud'. Maar ik heb dat zeker gehad dat vanaf een afstand verliefd zijn. Niet leuk, overigens. Dat heeft me erg in de weg gezeten.
Dat hgevoel van: Ik zou op die persoon verliefd kunnen worden, heb ik ook maar heel erg zelden.

Omdat ik nooit echt iemand ben geweest die heel gemakkelijk verliefd werd, noem ik mezelf grijs-romantisch. Je hebt mensen die kunnen verliefd worden op bijna elke toevallige voorbijganger, bij wijze van spreken. Dat heb ik echt helemaal nooit gehad. Maar een verliefdheid kon wel enorm hardnekkig zijn.

[AnxiousAce]

Hallo,

misschien een beetje laat met een reactie.

Ik ben zelf denk ik drie keer verliefd geweest, twee keer dezelfde persoon en een keer iemand anders.
Dit was wel op en basisschool/middelbare school dus het is een tijd geleden.

De eerste keer dat ik denk dat ik verliefd was was op mijn tweede vriendje (luister ik had een vriendje op de peuterschool maar toen was ik een peuter en met hoe geobserdeerd de gemeenschap is met kinderen relaties aanpraten is kan ik dus niet met zekerheid zeggen wat er daar aan de hand was) dit was in groep 5.
Ik had een 'relatie' met hem wat volgens mij alleen bestond uit kusjes geven en handjes vasthouden en afspreken. you know. what i want of a relationship now. irony.
de reden waarom ik best zeker ben dat ik verliefd was ook al kan ik me amper iets herinneren van die tijd is omdat ik nog weet hoeveel pijn het deed toen hij het uitmaakte.
het verwoeste me. ik voelde me rot ik kon alleen maar huilen en het was vresselijk. misschien kwam het ook deels omdat ik wist dat ik ook mijn toen beste vriend kwijt was in een klap.

ik werd later verliefd op een andere jongen. hij zat ook in mijn klas en was weer een goeie vriend van me. ik weet nog dat ik eerst de confession naar hem deed en dat hij niet goed wist wat hij ermee moest. vriendschap ging nog gewoon door voor een tijd tot op een dag hij ook mij vertelde dat hij me leuk vond.
we kregen verkering en bleven afspreken en bij hem was het letterlijk alleen handen vast houden en knuffelen. volgens mij hadden we toen nooit gekust.
tijd ging voorbij. we gingen anar twee andere middelbare scholen en contact verwaterde.
toen ik rond de 15 was kwamen we weer in contact en begonnen we weer af te spreken.
en de gevoelens die ik voor hem heb kwamen weer soort van terug. ik wist het toen niet zeker, het was niet het gevoel dat ik had gehoord dat bij verliefdheid hoorde. maar ik wilde bij hem zijn en samen zijn en samen lachen en ik dacht meerdere malen per dag aan hem en een klein berichtje van hem (toen nog msn. goeie oude tijd) maakte me dolgelukkig.
Toen vertelde hij mij dat hij me leuk vond! en ik was nog een beetje onzeker maar zei dat ik dacht dat ik hem ook leuk vond.
en toen kuste we.
en toen tongzoenen. en toen was al het gevoel in een klap weg.
op dezelfde dag als dat ik toegaf dat ik weer/nog steeds iets voor hem voelde was het ook in een klap over (lol. misschien had ik toen bij mezelf moeten bedenken dat misschien al dat seksuele en licht erotische niets voor mij was en dat mijn max bij PG13 zit)

nouja. super awkward. ik wilde toen ook niet meer met hem afspreken en hem liever niet spreken. het was in een klap voorbij.
uiteindelijke maakte hij het uit (thank god.) omdat hij voor iemand anders iets was gaan voelen en ik heb toen heel blij verteld dat ik blij was dat hij het eerlijk toegaf en dat ik snap dat het niet zijn keuze was en dat ik dan inderdaad dacht dat het beter was dat het uit ging tussen ons, vooral ook omdat we elkaar niet zoveel konden zien (totally my fault. 100%) en we zijn als vrienden uit elkaar gegaan.

dus ja. ik ben wel soort van verliefd geweest maar ik moet toegeven dat ik me ook nog steeds zorgen maak over of ik het wel zou herkennen als ik weer verliefd wordt of dat ik uberhaupt wel verliefd word. ik denk dat het helpt dat ik het meer zie als iets van "deze persoon voel ik me comfortabel en veilig bij en ik wil samen bij deze persoon zijn en hen ook gelukkig zien"
Ik denk dat dat verliefdheid is en verliefd zijn is.
Ik hoop dat ik het ooit weer zou worden en ook echt een partner zou vinden maar tot die tijd moet ik maar extra veel van mijn vrienden/vriendinnen/familie houden.

Hopelijk heb je hier iets aan? sorry als het een beetje rommelig is. ik kan me mijn jeugd niet enorm goed herinneren maar dit is hoe ik het beste kon uitleggen.