Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Aseksualiteit voor de klas

Gestart door Lizzie, november 24, 2021, 11:11:26 AM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Lizzie

Hallo

Ik zit nog niet zo lang op dit forum, dus ik weet niet of dit topic misschien al eens aan bod is gekomen. Mocht het zo zijn, stuur je me maar richting het juiste topic.

Ik sta sinds twee jaar voor de klas in het 3e en 4e middelbaar TSO en BSO, wat in Nederland denk ik overeenkomt met het VMBO en de HAVO. Sorry, ik ben Belgisch en niet zo thuis in het Nederlandse schoolsysteem. Mijn leerlingen volgen richtingen die met gezondheidszorg te maken hebben. Dit publiek neemt meestal geen blad voor de mond en zegt wat het denkt.

Als pubers zijn ze vaak in de ban van de liefde, relaties en natuurlijk ook seks. Ik krijg dan ook regelmatig de vraag of ik een vriend heb (een vriendin vragen ze nooit) en de volgende vraag is altijd of ik kinderen heb. Mijn "probleem" is dat ik daar eigenlijk (nog) niet mee bezig ben, maar dat wil ik hen niet zomaar vertellen. Vorig jaar maakte ik me er vanaf door te zeggen dat ik 'de juiste partner nog niet ben tegengekomen waarmee ik kinderen wil'. Nu ik vermoed dat ik aro-ace ben, weet ik niet goed meer wat ik moet zeggen. Ik heb mijn ace-zijn nog met niemand gedeeld, omdat ik zelf eerst meer onderzoek wil doen, voor ik deze informatie deel. Op school is dus ook niets geweten.

Zijn er mensen die zich in mijn verhaal herkennen?
Wat vinden jullie dat ik moet doen? Mijn aseksualiteit met mijn leerlingen delen om ace meer zichtbaarheid te geven of net niks zeggen?

Groetjes
Lizzie

AceVentura

Ik heb niet specifiek ervaring met jouw situatie, wel wil ik wat algemene opmerkingen geven en ik hoop dat je daar wat mee kan.

Doe het alleen wanneer dat voor jouzelf ok is. Als je er nog niet helemaal zeker van bent en je vind dat je dat nodig hebt, wacht dan even dan tot je er zeker genoeg voor bent. Pubers lijken soms een ster te zijn in onzekerheid ruiken en gaan ermee aan de haal.
Wat ook belangrijk is dat je het voor jezelf doet, dus niet voor zichtbaarheid of het helpen van anderen. Dat is allemaal mooie bijvangst, maar het belangrijkste is dat je het voor jezelf doet. Als je bijvoorbeeld het gevoel hebt dat je iets belangrijks achterhoud en dat het jou helpt om daar openheid over te geven is dat een prima reden om het te doen.

Kijk dus vooral wat jij nodig hebt en wat het jou zou opleveren als je het doet.
Als ik kijk hoe dat vroeger op mijn school ging met een docent waarvan (door leerlingen) vermoedt werd dat die homoseksueel was dan wordt er toch wel over gesproken, die "geruchten" kan je bijvoorbeeld uit de lucht halen door het werkelijke verhaal vertellen. Aan de andere kant vraagt het ook moed en motivatie om je kwetsbaar op te stellen, ik hoef jou niet te vertellen dat pubers lastig publiek kunnen zijn ;)

Je kan eventueel ook kijken of je andere kleinere hints kan geven die wel veilig voor je zijn, voel vooral wat bij je past.
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

Fricai

#2
Hey Lizzie! :cake:

Citaat van: AceVentura op november 24, 2021, 11:58:44 AM
Wat ook belangrijk is dat je het voor jezelf doet, dus niet voor zichtbaarheid of het helpen van anderen. Dat is allemaal mooie bijvangst, maar het belangrijkste is dat je het voor jezelf doet. Als je bijvoorbeeld het gevoel hebt dat je iets belangrijks achterhoud en dat het jou helpt om daar openheid over te geven is dat een prima reden om het te doen.

Ook mijn eerste ingeving: Doe zoiets niet omwille van anderen, zeker als het gaat om je werk.

In de context van een middelbare school lijkt me dat je veel speelruimte hebt. Ik herinner me zelf leraren waarvan ik letterlijk niets wist behalve een naam, en leraren waarvan ik wel eens een foto zag van familie, iets hoorde over hobby's, en een waarmee we een discussie hadden over vreemdgaan. Het lijk me dat je niks moet. Je er van af maken met halve antwoorden of halve waarheden lijkt me ook prima hoor. ;)

Koffie

Allereerst: Op dit forum mag je gerust een onderwerp dat al eens is besproken opnieuw aansnijden in een nieuw topic. Oude topics naar boven halen, mag ook. Net hoe het uitkomt of wat iemand zelf wil. :)

Het zijn inderdaad van die vragen die mensen je zo kunnen stellen, zeker nieuwsgierige pubers. Bij hen is het vaak net allemaal echt begonnen met de ontdekking van hun identiteit, geaardheid, verkeringen, etc. Misschien voor jou soms ook een gek gevoel omdat jij dat soort ervaringen helemaal niet hebt en de jongeren in jouw klassen wel?

Ik vond dat vroeger best een gek gevoel, alsof ik iets deed wat niet klopte, of zoiets. Mensen vonden het ook raar. Soms keken mensen er ook op neer, dat ik nog geen relatie had. 'Nou, ik kan je zeggen, toen IK jouw leeftijd had, had ik al lang een vriendinnetje gehad hoor....' zei een overigens onaangenaam familielid eens tegen me, met een vies gezicht.
Dat soort dingen benadrukten voor mij zo mijn anders zijn, achterlopen, falen. Om me heen leek iedereen maar gewoon dat soort ervaringen op te doen en ontwikkelingen door te maken en ik, ik stond erbij en ik keek ernaar. Ik schaamde me er eigenlijk voor.
Op mijn 27e kreeg ik mijn eerste vriend. Ik begreep overigens toen mijn aseksualiteit nog niet, dat had nog geen naam. Pas op mijn 43e kreeg dat een naam en dus vorm. Daarvoor was het vaag, ik omschreef wel wat, maar het was niet duidelijk, verwarrend, eenzaam.

Hoe dan ook, je bent zelf nog eigenlijk maar net bekend met je aseksualiteit en aromantisch zijn, en je hebt het er nog met niemand over gehad. Dan denk ik dat je daar ook nog best kwetsbaar in bent en als die pubers het hart zo op de tong kunnen dragen, is het misschien rustiger om eerst voor jezelf wat meer 'wortel te schieten' in je aseksualiteit.
Aan de andere kant heb je misschien juist bijna het gevoel dat het je verstikt en dat het dingen heel ingewikkeld maakt, als je het er niet over hebt en geen eerlijk en duidelijk antwoord geeft. Ik zelf ben autistisch en een van de dingen waaraan ik dat zelf erg merk is dat ik heel weinig creatief ben in het 'om dingen heen praten'. Dat vind ik maar ingewikkeld gedoe. Zeker als ik op iets niet voorbereid ben. Ik klets dus niet makkelijk ergens een puntje aan, zoals we dat in Nederland uitdrukken (Misschien in Belgie ook wel).

Zoals al gezegd: je bent niet verplicht om er iets over te zeggen als je daar zelf nog niet aan toe bent. Uit de kast komen doe je als je daar zelf aan toe bent. Voor de een is dat onmiddellijk, voor de ander misschien wel nooit. Daarbij hangt het ook van je omgeving af. In de ene omgeving wil je soms wel openheid geven, in de andere niet.
Je kunt pas een goed voorbeeld zijn en aces een gezicht geven, als je daar zelf klaar voor bent. Stel dat je in een klas een hoop opmerkingen krijgt die je onzeker maken, kun je dat aan, kun je dan het voorbeeld zijn dat je graag wilt zijn?

Dus alles op z'n tijd en dat kàn nu zijn, maar dat kan ook later pas zijn. Er 'moet' niets. :) Het is niet jouw verantwoordelijkheid, om aces een gezicht te geven, het is jouw verantwoordelijkheid om te doen wat goed is, voor jou. ;)




Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

Edewecht

Hoi Lizzie, ik sluit me aan bij de antwoorden die hierbover gegeven zijn. Uit de kast komen - op wat voor manier dan ook - doe je in de eerste plaats voor jezelf, en als het in de tweede plaats een goede zaak dient, is dat meegenomen.

Misschien een praktische tip: als je woorden als 'ace', 'aro', of 'aseksueel' gebruikt, heb je kans dat het meteen zo'n stempel wordt. Als je toch per se eerlijk en open zou willen zijn, kun je ook zeggen: "nee, ik heb geen vriend, geen vriendin, geen kinderen, en daar ook (nu) geen behoefte aan." (Of zoiets).
Meer is het niet, minder is het ook niet.
Zo geef je een helder antwoord zonder uit een "Ace-kast" te moeten komen.  (Sorry voor de woordspeling.)

Ik ken de hedendaagse pubers niet zo goed, dus ik heb geen idee of jij iets aan dit antwoord hebt.
en de leraar die mij altijd placht te dreigen: 'jongen, jij komt nog op het verkeerde pad'
kan tevreden zijn en hoeft niets meer te krijgen, dat wil zeggen: hij heeft toch gelijk gehad.

(lennaert nijgh)

Fricai

Citaat van: Edewecht op november 24, 2021, 08:53:14 PMAls je toch per se eerlijk en open zou willen zijn, kun je ook zeggen: "nee, ik heb geen vriend, geen vriendin, geen kinderen, en daar ook (nu) geen behoefte aan." (Of zoiets).

Ik vind voor veel situaties het vermijden van het jargon ook een logische keuze!

Koffie

Ik doe dat ook vaak zo. Mensen hebben vaak zo weinig beeld bij aseksueel, dat noem ik vaak pas in de tweede instantie. Of soms ook wel meteen. Als ik het er al over heb, want ik krijg eigenlijk geen vragen hieromtrent meer en het speelt maar zelden een rol in de contacten die ik heb in het dagelijks leven.
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

BjornAgain

Ik sluit me ook aan bij bovenstaande reacties, zelf vertel ik het ook altijd op die manier. Als het al ter sprake komt, maar ja zit natuurlijk wel een verschil in of je dagelijks met pubers werkt of vooral vaste collega's ziet. Dan is seks niet het meest voor de hand liggende onderwerp op maandag bij de koffieautomaat.

Maar doe vooral waar jij je goed bij voelt. Het kan heel krachtig en informatief werken als je stevig in je schoenen staat, maar zeker als je wat onzekerder bent, heel erg tegen je gebruikt kan worden.

Daarom werkt de manier dat je geen behoefte hebt en een relatie ook wel goed. Dat klinkt dan ook minder definitief dan er een label aan te hangen.

Lizzie

Dankjewel iedereen voor de warme reacties. Ik denk dat ik voorlopig nog niet stevig genoeg in mijn schoenen sta om er al iets over te zeggen voor de klas. De tip om iets te zeggen als "nee, ik heb geen vriend, geen vriendin, geen kinderen, en daar ook (nu) geen behoefte aan." zoals Edewecht aanraadt, kan ik misschien gebruiken als ik wat verder sta in mijn aanvaardingsproces. Ik wil niet dat mijn leerlingen overal gaan verkondigen dat ik geen seks heb of wil hebben of dat ik nog maagd ben, zonder dat ze de juiste kadering geven.

Ik ben zo blij dat ik dit forum gevonden heb. Hier hoef ik me niet in te houden en kan ik al mijn vragen stellen, zonder dat ik raar bekeken word. Hier ben ik gewoon normaal Lizzie. Dankjewel iedereen.

Koffie

Blij dat je het zo kan ervaren, en herkenbaar hoor. Vraag maar raak. :)
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

Edewecht

Citaat van: Lizzie op november 27, 2021, 08:59:11 PM
Ik ben zo blij dat ik dit forum gevonden heb. Hier hoef ik me niet in te houden en kan ik al mijn vragen stellen, zonder dat ik raar bekeken word. Hier ben ik gewoon normaal Lizzie. Dankjewel iedereen.

Daar is dit forum voor! :) :grouphug:
en de leraar die mij altijd placht te dreigen: 'jongen, jij komt nog op het verkeerde pad'
kan tevreden zijn en hoeft niets meer te krijgen, dat wil zeggen: hij heeft toch gelijk gehad.

(lennaert nijgh)

AceVentura

Citaat van: Lizzie op november 27, 2021, 08:59:11 PM
Dankjewel iedereen voor de warme reacties. Ik denk dat ik voorlopig nog niet stevig genoeg in mijn schoenen sta om er al iets over te zeggen voor de klas. De tip om iets te zeggen als "nee, ik heb geen vriend, geen vriendin, geen kinderen, en daar ook (nu) geen behoefte aan." zoals Edewecht aanraadt, kan ik misschien gebruiken als ik wat verder sta in mijn aanvaardingsproces. Ik wil niet dat mijn leerlingen overal gaan verkondigen dat ik geen seks heb of wil hebben of dat ik nog maagd ben, zonder dat ze de juiste kadering geven.
Goed dat je je keuze kan maken :klap:
Besef je wel dat dat laatste sowieso nooit gaat lukken. Hoe goed en compleet jij jouw verhaal ook verteld, ze zullen er altijd hun eigen versie van doorvertellen (denk maar aan dat spelletje waarbij je 5 personen een verhaaltje laat doorvertellen, de laatste vertelt iets heel anders dan de eerste). Het is iets waar je geen invloed meer op hebt nadat je het verteld hebt.

Citeer
Ik ben zo blij dat ik dit forum gevonden heb. Hier hoef ik me niet in te houden en kan ik al mijn vragen stellen, zonder dat ik raar bekeken word. Hier ben ik gewoon normaal Lizzie. Dankjewel iedereen.
Fijn om te lezen, daar doen we het voor :cake: :cake:
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

AceOfCups

Beste Lizzie,

Er zijn eigenlijk al wel veel goede dingen gezegd, heb ik zo vluchtig gezien. Even geen tijd om alle mooie reacties te lezen dus bij voorbaat excuus als ik iets dubbel zeg:

Wat ik het belangrijkste vind bij alle vormen van 'uit de kast komen', is dat je voor jezelf goed duidelijk hebt waaróm en voor wíe je bepaalde dingen zou vertellen in een bepaalde situatie, zeker wanneer het werk is, en wat het jou of de situatie kan brengen.

Is het enkel en alleen ter verantwoording / verklaring voor het feit dat je (nog) alleen bent, dan zou ik zeggen doe het niet. Je bent aan niemand uitleg verschuldigd :)

Het wordt wat anders wanneer er een activistisch tintje bijkomt; wanneer je het bijvoorbeeld belangrijk vindt dat er maatschappelijk meer erkenning en begrip voor komt, om het wat normaler te maken. Dan doe je het voor iedereen die aseksueel is.
Of dat je het ook zou willen vertellen om voor te lichten, want gemiddeld genomen zou 1 op de 100 pubers die je spreekt ook ace kunnen zijn, of (ooit) een relatie kunnen hebben met een ace. In dat geval doe je het voor de leerlingen voor wie het van toepassing is.
Dit zijn hele goede redenen, en in die zin zit je op een prachtpositie, maar daar moet je natuurlijk zelf wel echt helemaal klaar voor zijn! En stevig in je schoenen staan. Ik zou zeggen: ben je er nog onzeker over, doe het dan niet, en vind eerst lekker je eigen weg hierin :)
Ecce homo

Lizzie

Hallo allemaal

Vandaag kreeg ik weer 'de vraag': "Mevrouw, hebt u kinderen?" Op zich was het niet onlogisch, want het thema in ons boek had het over seks op 14 jaar (hun leeftijd dus) en tienerzwangerschappen. Eigenlijk had ik het kunnen verwachten en ik dacht meteen aan de tips die ik hier gekregen had.

Op aanraden van jullie heb ik gezegd "Nee, ik heb geen kinderen, en ook geen partner. Geen man of vrouw dus en voorlopig heb ik daar ook geen behoefte aan. Ik wacht wel tot ik de ware tegenkom." Ik heb geen negatieve commentaren gekregen, want dit is eigenlijk wel een lieve klas. Een van die meisjes kreeg wel de slappe lach, maar ik had niet echt het gevoel dat ze mij aan het uitlachen was. Ik denk dat het eerder het puberbrein was dat even overnam en dat ze zo'n antwoord niet echt verwacht had. Achteraf verklaarde ze dat ze van een ander meisje een rare blik had gekregen. Ik weet niet echt wat ik ervan moet denken, maar ik zal het sowieso nog een keer proberen.

Bedankt voor de tips! Het was de eerste keer dat ik niet het gevoel had dat ik om de waarheid heen moest draaien. Ik heb alles en tegelijk niets gezegd.

Lizzie

Lizzie

@Ace of Cups: Zo had ik het nog niet bekeken. Ik heb dit schooljaar al aan zo'n 100 leerlingen lesgegeven, dus eentje daarvan zou statistisch gezien ook Ace zijn. Voorlopig voel ik me nog niet klaar om er meer openlijk voor uit te komen, maar dat komt misschien nog.