Ik ben geen Friezin en ik denk dat je het heel fijn zou vinden om met een andere Friestalige in je moedertaal te kunnen praten. Helaas heb ik dat niet in de aanbieding voor je... maar ik heb begrepen wat je schreef.
Mijn net 20-jarige dochter was altijd een enorme stapper. Elk weekend, al jaren lang, maakte ze de stad hier onveilig.
Als moeder ben ik dus eigenlijk stiekem een beetje blij dat ze sinds al die lockdowns een beetje gas terug heeft moeten nemen. Maar ze mist het stappen wel. Ze zei een poosje terug: Het is alsof in een keer je jeugd voorbij gaat.
Ze heeft een vriend, ze willen genieten van hun verkeringstijd en naar Parijs, naar Antwerpen, ze hadden deze maand iets geboekt in Duitsland... maar steeds komt er dat virus tussen. Ze gaan dan wel binnen Nederland wat doen. Maar het is inderdaad anders dan in 'normale' tijden, waarin je over zulke dingen niet na hoefde te denken.
Maar zowel zij als haar vriend zoeken wel vrienden op. Samen en apart van elkaar. Ze heeft pas met een oud-klasgenote bij de supermarkt lunchspulletjes gekocht en dat bij haar vriendin thuis gezellig opgepeuzeld en ze hebben bijgepraat. Dat soort dingen kunnen wel. Als het niet gaat zoals het 'moet', dan moet het maar zoals het gaat... of zoiets.
Is daarin voor jou ook iets mogelijk?
