Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Dierlijk Gedrag

Gestart door Bong, mei 13, 2023, 06:39:27 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Bong

Toen ik een jaar of 18/19 was had ik regelmatig vriendinnetjes. We gingen met wat vrienden stappen en in de club waren meisjes. Je flirt wat, je drinkt wat (vaak iets te veel), je wordt aangemoedigd door je vrienden en aan het einde van de avond ben je met een meisje dat je nauwelijks kent in een slaapkamer op een bed.

Wie A zegt moet ook B zeggen, toch? Het is gezellig en er wordt gezoend en geknuffeld. Tot zover alles helemaal okay wat mij betreft. Maar dan gebeurt het . . .

Opeens wordt er aan mijn gezicht gekloven op de manier zoals een hond aan een bot kluift. Er wordt in mijn oor gebeten! Ik voel haar scherpe nagels in mijn rug! Er wordt aan mijn kleren getrokken! Voor ik het zelf besef ben ik volledig naakt!

Ik denk bij mijzelf "Het was zo gezellig. Waarom moet het nu ineens zo? Waarom doe je nu ineens zo dierlijk?"

Dit soort dierlijk gedrag is echt een afknapper voor mij. En ja, dan wordt van mij als man verwacht dat ik seksueel helemaal opgewonden raak van dit gedrag, een enorme erectie krijg, haar bespring en we minutenlang pompende bewegingen maken totdat het sperma tot op het plafond zit?

Het tegenovergestelde was het geval. Uiteraard lukte het me niet om een erectie te krijgen, laat staan dat het sperma die avond tot aan het plafond rijkte.

Op zo'n moment draait heel de sfeer om. Van intimiteit is totaal geen sprake meer. Ik krijg vragen als "Vind je me niet aantrekkelijk ofzo?". Ik zeg "Nee, dat is het niet", maar kan vervolgens niet uitleggen wat het dan wel is.

Ik voelde me op dit soort momenten erg gefrustreerd. Ik ben immers een man en een man moet zijn mannelijkheid tegenover een vrouw kunnen bewijzen, toch?

Op een geven moment heb ik de moed opgegeven en mij erbij neergelegd dat ik als man niet kan voldoen aan wat een vrouw van een man verwacht.

Ik leef al 30 jaar lang een vrij solitair leven. Ik hou van reizen. Alleen reizen heeft zijn voordelen. Je ontmoet mensen die je nooit ontmoet zou hebben wanneer je als 'stelletje' op pad gaat.
Maar ik ben nu bijna 50 en feitelijk heb ik niets of niemand om voor te zorgen of om van te houden. Wanneer ik straks 65 ben is er ook niemand die voor mij zorgt.

Het ideaal in mijn leven was altijd het hebben van een eigen gezin. Ik zit vaak op terrasjes en dan zie ik gezinnetjes gelukkig zijn. Op dat soort momenten voel ik me echt eenzaam.

Wat me weerhoudt van het zoeken naar een partner en het starten van een gezin? Nou, wat mij ervan weerhoudt is dat ik dan met een vrouw minstens 3x per week mijn stijve geslachtdeel in de gapende vleeswond tussen haar benen moet steken en een soort dierlijke pompbewegingen moet maken tot ons beiden lichaamsvochten het behang bevuilen. Gatver! Ik moet er niet aan denken!

Waar vind ik echte intimiteit en een gevoel van veiligheid en geborgenheid?

Koffie

Je beschrijft het erg plastisch. Tel daarbij op dat ik beelddenker ben. Dat moest ik even wat laten zakken. ;)

Tip: als je nog een keertje zo gedetailleerd beschrijft, kan het fijn zijn als je dat voor je dat gaat doen, even aangeeft. Dan kunnen mensen kiezen of ze door willen lezen en in elk geval ben je dan wat voorbereid.

Maar het is herkenbaar, ik vind al dat soort handelingen ook helemaal niet plezierig en ik vind er zeker ook niet de emotionele verbondenheid in, die wel-seksuele mensen erin kunnen vinden. Het werkte voor mij eerder intimiteit-verbrekend dan bevorderend.
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

Edewecht

Ha Bong, ik herken je verhaal deels wel. Vooral dat van 'wie A zegt, moet ook B zeggen'. O, wat hield en hou ik van knuffelen. Lichamelijke tederheid, warmte. Wat voor de ander (in mijn geval ging het dan om mannen) dan aanleiding was om aan de seks te beginnen. Maar dat zocht ik niet. En de onduidelijkheid en verwarring daarover, vooral binnen in mezelf. Pas toen ik 50 was, leerde ik het woord 'aseksualiteit' kennen, en kwam er een eind aan de verwarring.
Ja, ook ik leef alleen, ben inmiddels 60, maar zie mijn toekomst niet somber in. Niemand kan beter voor mij zorgen dan ik :) .
en de leraar die mij altijd placht te dreigen: 'jongen, jij komt nog op het verkeerde pad'
kan tevreden zijn en hoeft niets meer te krijgen, dat wil zeggen: hij heeft toch gelijk gehad.

(lennaert nijgh)

Koffie

Dat heb ik ook. Op de een of andere manier is de behoefte aan een partner met ouder worden weggeëbd. Het is niet zo dat ik zeg dat ik het absoluut niet meer wil, het is geen in beton gegoten iets, maar de behoefte is er niet meer. Dat is zo achter in de 40 begonnen. Nu ben ik 54. Bij mij is de knuffelbehoefte ook aardig weg. Ik geef heus nog wel mensen een knuffel, ik hou nog steeds van mensen, van sommige dan. ;) Maar ik voel me niet mee 'behoeftig' nop dat vlak en dat had ik vroeger wel. Eerlijk gezegd, nu ik dat niet meer heb, voel ik me bevrijd.

Dus ik herken de soort eenzaamheid en de behoefte wel. Dat is ook niet gek, of iets dat je moet bestrijden, en ik herken de pijn die het kan doen.
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

Heldin_op_Sokken

Hmmm voor alle beelddenkers is je tekst wel heel plastisch/grafisch.

Ik snap de strekking wel en kan me voorstellen dat als jij niks hebt met wat je beschrijft je in de huidige maatschappij waar seks steeds meer iets lijkt te worden wat je na een avondje stappen even doet net als nog even naar de snackbar gaan. En programma's als Fuckboy Island en Ex on the beach helpen daar ook niet bij.
Bijzonder de kijk van de maatschappij op seks veranderd is de afgelopen decennia. Van iets wat vies was en waarvoor je naar de hel ging naar iets wat voor sommige mensen alle betekenis lijkt te hebben verloren.
Anyway tot zover mijn visie op de maatschappij.

Ik ben zelf ook vrij nieuw hier, maar ik hoop dat je in dit forum (wat een woud aan informatie is waar ik door de bomen het bos ook nog niet altijd zie) een richting kunt vinden in dat wat je zoekt.
En misschien is het ook gewoon fijn om met je artsenvriendin in gesprek te blijven. Misschien kent zij wel iemand in de 'echte' wereld met verstand van zaken met wie je van gedachten kunt wisselen.

AceVentura

Herkenning in jouw verhaal heb ik niet persoonlijk, ik ben simpelweg nog nooit met iemand op het punt geweest dat dit ging spelen. Wel herken ik dat er veel focus op seks(ualiteit) is en ik de indruk heb dat het een soort instinkt (iets dierlijks?) lijkt te zijn.

Waar ik misschien wat meer mee kan is de vraag waarmee je eindigt:
CiteerWaar vind ik echte intimiteit en een gevoel van veiligheid en geborgenheid?
Het flauwe antwoord is: Door iemand te vinden die ook op dit vlak bij je past.
Hoewel misschien een (grote?) meerderheid zal ervaren wat jij schrijft, zijn er ook zeker genoeg die dat niet hebben en daardoor op dat vlak beter bij je zullen passen. Een community als deze zal daardoor misschien een geschikte plek kunnen zijn om iemand te vinden. Uiteraard is dat niet het enige wat belangrijk is bij het vinden van een leuke/geschikte partner, dus het blijft ook nog een kwestie van geluk om de juiste persoon te vinden.

Een andere richting waarin je kan onderzoeken is wat jij wil in zo'n relatie, en wat voor relatievorm past daarbij? Alles is mogelijk en het enige wat belangrijk is is dat jullie er gelukkig mee zijn. Ook dat kan richting geven aan waar je kan zoeken naar iemand die bij je past.
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

Bong

Citaat van: Koffie op mei 13, 2023, 07:23:15 PMJe beschrijft het erg plastisch. Tel daarbij op dat ik beelddenker ben. Dat moest ik even wat laten zakken. ;)

Het spijt me. Het was niet mijn bedoeling om  iemand te choqueren met  mijn verhaal. Wanneer ik het iets minder plastisch had veteld was mijn verhaal wellicht net zo goed overgekomen. Mijn excuses hiervoor.

De reden dat ik zaken zo plastisch heb verwoord heeft een licht cynische ondertoon. Wanneer ik bijvoorbeeld naar een zender als Slam-FM luister of een uitzending van Vandaag Inside bekijk, dan nemen de presentatoren regelmatig dergelijke plastische termen in de mond.

Bong

#7
Citaat van: Koffie op mei 13, 2023, 07:23:15 PM. . . Het werkte voor mij eerder intimiteit-verbrekend dan bevorderend.

Ja natuurlijk. Intimiteit gaat over je op je gemak voelen en je veilig voelen. Wanneer iemand ineens overgaat tot handelingen die je als niet prettig ervaart, dan is dat gevoel van veiligheid ook ineens weg en is er ineens ook geen sprake meer van intimiteit.

Voor mij voelde deze omslag naar seksuele drang altijd echt als een aanval waartegen ik mij moest verdedigen en ik vroeg mij dan altijd af "Waarom moet het nou altijd zo eindigen? Waarom kan het niet gewoon gezellig blijven?"

Bong

Citaat van: AceVentura op mei 14, 2023, 02:09:05 PMHerkenning in jouw verhaal heb ik niet persoonlijk, ik ben simpelweg nog nooit met iemand op het punt geweest dat dit ging spelen.

Hoe heb je dit soort situaties dan weten te vermijden in je leven? Ik was aan het eind van mijn puberteit en maakte deel uit van een groep vrienden waarmee we elk weekend gingen stappen. Er werd uiteraard veel gedronken. Het was wellicht de maatschappelijke verwachting, wellicht op dat moment ook mijn eigen verwachting en de aanmoediging van mijn vrienden dat ertoe geleid heeft dat ik met meisjes ging flirten. En om eerlijk te zijn vond ik dat hele proces toen ook best spannend en opwindend. Het was een manier om te bewijzen dat je geen jongetje meer was maar een echte man.

Maar op het moment dat puntje bij paaltje kwam, was ik dus helemaal geen echte man. Ik kon immers niet waarmaken wat van mij als man verwacht werd.

Citaat van: AceVentura op mei 14, 2023, 02:09:05 PMWel herken ik dat er veel focus op seks(ualiteit) is en ik de indruk heb dat het een soort instinkt (iets dierlijks?) lijkt te zijn.

Precies! Vandaar ook de titel van mijn post "Dierlijk Gedrag" Zonder wederom in te plastische termen te vervallen (Ik besef me dat niet iedereen daar even happy van wordt), kijk eens wat afleveringen van National Geographic of Animal Planet en observeer het paringsgedrag van dieren. Het is obsessief en dwangmatig voortplantingsgedrag.

Ik heb voor mijzelf wel een heldere lijn voor het overgangspunt tussen intimiteit en seksualiteit. Voor mij is intimiteit iets dat je samen deelt: De sfeer en het gevoel van je samen veilig voelen met elkaar.

Kennelijk komt er bij de 'gemiddelde' ander dan altijd een punt waarbij dusdanig veel seksuele prikkels de overhand nemen dat een soort dierlijke drang ontstaat. En dan krijg je dus eigenlijk een soort 'Ieder-Voor-Zich' mentaliteit. De 'ander' doet er dan niet meer toe en het enige dat op dat moment nog telt is de ontlading van de eigen seksuele verlangens in de vorm van (Excuse my French) een orgasme. 

Citaat van: AceVentura op mei 14, 2023, 02:09:05 PMHet flauwe antwoord is: Door iemand te vinden die ook op dit vlak bij je past

Dat is helemaal geen flauw antwoord. Dat is het enige juiste antwoord. Ik ben mijn leven al op zoek naar iemand die bij mij past, ook op het aseksuele vlak. Maar het is niet zo eenvoudig om zo iemand te vinden.

Iemand die van mij geen seksuele prestatie verwacht is niet zomaar de ideale partner in mijn leven. Ik moet je ook een mooi mens vinden. Ik moet het goed met je kunnen vinden en ik moet je kunnen vertrouwen. Ik moet me veilig bij je voelen en er moet iets van een magie tussen ons zijn.

Tevens hou ik ook van een bepaalde afstand in een relatie. Volgens mij zijn de gelukkigste en meest stabiele relaties die waar ieder in principe zijn/haar eigen leven heeft en de relatie een aanvulling is voor beiden. Ik had vroeger vriendinnetjes die mij na twee dagen geen contact belden met de opmerking "Je hebt me al twee dagen niet gebeld. Hou je niet meer van me ofzo". Ik antwoorde dan met "Ik ben gewoon heel druk met allemaal dingen. Wanneer jij je een beetje zou verdiepen in mijn leven, dan zou je weten waarom en waarmee ik precies druk ben. Trouwens... Ik ben toch niet verplicht om je elke 24 uur minstens een keer te bellen?"

De ideale partner voor mij zou iemand zijn die ik volledig kan vertrouwen, die open en eerlijk tegen mij is, iemand waarmee ik een verbintenis aan kan gaan voor het leven, iemand die inleving heeft in mijn ambities, maar naast onze relatie ook een eigen leven heeft met eigen ambities.

Wanneer mijn partner behoefte zou hebben aan seksueel contact buiten onze relatie, dan heb ik daar geen probleem mee. Ik zie dit niet als een bedreiging, concurrentie of competitie. Ik doe immers bij voorbaat niet mee aan die wedstrijd. Zo zijn we als het goed niet 'getrouwd'.

Wat ik zou teruggeven in een relatie is absolute loyaliteit, respect en waardering voor de levensambities van de ander.  Daarnaast onvergetelijke herinneringen aan momenten op terrasjes, stranden en langs watervallen in Azië, Zuid-Amerika en Afrika.




Koffie

Citaat van: Bong op mei 14, 2023, 02:58:18 PM
Citaat van: Koffie op mei 13, 2023, 07:23:15 PMJe beschrijft het erg plastisch. Tel daarbij op dat ik beelddenker ben. Dat moest ik even wat laten zakken. ;)

Het spijt me. Het was niet mijn bedoeling om  iemand te choqueren met  mijn verhaal. Wanneer ik het iets minder plastisch had veteld was mijn verhaal wellicht net zo goed overgekomen. Mijn excuses hiervoor.

De reden dat ik zaken zo plastisch heb verwoord heeft een licht cynische ondertoon. Wanneer ik bijvoorbeeld naar een zender als Slam-FM luister of een uitzending van Vandaag Inside bekijk, dan nemen de presentatoren regelmatig dergelijke plastische termen in de mond.

Ik had ook niet het gevoel dat het bedoeld was om te shockeren hoor, en het is ook zo dat als je het minder plastisch had gezegd, de boodschap afstandelijker was geweest en minder je gevoel van afkeer uit had gedrukt. Het is hier ook niet verboden, maar inderdaad even een waarschuwing vooraf, is fijn.

Ik kijk zulke programma's niet, ik vind de sfeer niet prettig om naar te kijken. Slam FM, ik weet niet wat het is. Zo te horen hoeft dat ook niet te veranderen. ;)

Inderdaad is er onder bepaalde groepen een soort tendens om heel erg onomwonden te zijn. Dat is prima, maar net zoals je op de ene plek je toch wat anders gedraagt dan op de andere, is dat denk ik met deze dingen ook zo.

Juist op dit forum kan het gevoelig liggen, vaak vermijden mensen juist boeken, films en dergelijke waarin ze met deze beelden worden geconfronteerd. Dat geldt niet voor alle aseksuelen,maar als je echt zo veel details moet aanzien, dan haak ik zelf resoluut af (al voor het zo ver is, uiteraard).
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

AceVentura

Citaat van: Bong op mei 14, 2023, 05:07:51 PMHoe heb je dit soort situaties dan weten te vermijden in je leven?
Ik heb nooit een relatie gehad en uitgaan was ook niet zo mijn ding, juist vanwege het geflirt enzo. Dat maakt dat de kans op zo'n situatie een heeel stuk kleiner wordt. Ik vond anderen die dat wel deden toen maar raar :), pas later toen ik aseksualiteit ontdekte kreeg ik door dat het waarschijnlijk meer aan mij lag.

CiteerMaar op het moment dat puntje bij paaltje kwam, was ik dus helemaal geen echte man. Ik kon immers niet waarmaken wat van mij als man verwacht werd.
Ik weet dat daar soms zo naar gekeken wordt maar dat is natuurlijk de grootste onzin. Of je een "echte man" bent (whatever that may be) hangt natuurlijk niet af van wat je op seksueel vlak doet.

CiteerIk heb voor mijzelf wel een heldere lijn voor het overgangspunt tussen intimiteit en seksualiteit. Voor mij is intimiteit iets dat je samen deelt: De sfeer en het gevoel van je samen veilig voelen met elkaar.
Goed dat je dat voor jezelf helder hebt :klap:. Wat ik zo om me heen zie zijn er best wat aseksuelen die wel van intimiteit houden maar niet van seks.

CiteerDat is helemaal geen flauw antwoord. Dat is het enige juiste antwoord. Ik ben mijn leven al op zoek naar iemand die bij mij past, ook op het aseksuele vlak. Maar het is niet zo eenvoudig om zo iemand te vinden.
Sowieso is de ene juiste tussen de 8 miljard aardbewoners vinden een flinke klus, maar zeker niet onmogelijk. De aseksuele vijver is ook wat kleiner, dus je zal misschien langer moeten vissen voor je beet hebt.

CiteerIemand die van mij geen seksuele prestatie verwacht is niet zomaar de ideale partner in mijn leven. Ik moet je ook een mooi mens vinden. Ik moet het goed met je kunnen vinden en ik moet je kunnen vertrouwen. Ik moet me veilig bij je voelen en er moet iets van een magie tussen ons zijn.
Uiteraard moet het op meerdere niveau's goed klikken wil het echt lukken.

Verder krijg ik de indruk dat je goed weet wat je zoekt in een persoon, in een relatie en wat je terug kan geven :klap: . Misschien kan je daarmee eens hier in het contacthoekje een poging wagen?
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

Jebet66

Hallo Bong,
Snap heel goed wat je bedoeld. Ben zelf wel getrouwd geweest en heb twee kinderen. Maar ook dan kun je over seksuele handelingen wel hetzelfde denken. Vooral omdat je nou eenmaal wel graag een maatje zoekt waarbij geborgenheid veiligheid, saamhorigheid belangrijk is.
Heel moedig dat je nu hier op de site je blik gaat verruimen. Veel succes.
Groet,
Judith
JB

Lupus

Iets gelijkaardigs stond in het weekblad Humo deze week, meer bepaald over het dierlijke aspect van seks. Ik weet nog goed hoe ik in "onbekend vaarwater" mijn twijfels beschreef over mijn geaardheid, een beetje onwennig en beschaamd misschien. Nu, een aantal maanden later, gaat mijn voorkeur nog altijd uit naar grijsseksueel, een label dat me het best lijkt te passen. Ik herken ook, als persoon met autisme, de eenzaamheid. Eenzaamheid die deels ontstaat doordat ik de wereld door een andere bril bekijk, en daardoor deze niet altijd juist interpreteer. En dan heb je de eenzaamheid op vlak van relaties, vriendschappen en andere verbindingen met mensen. Op zich is het aartsmoeilijk voor mij om nieuwe contacten te leggen en deze in vertrouwen te nemen. Soms duurt het jaren eer ik iemand (h)erken als vriend of vriendin. Wat ik bij mezelf opmerk, is dat ik schaamte voel bij de gedachte een man te zijn. Ten eerste heb ik er een hekel aan om me te scheren en heb ik een tijdje met het idee rondgelopen dat het vervelend was een ander stemgeluid te krijgen. Bovendien wordt er telkens van mannen verwacht dat ze vrouwen najagen en in bed krijgen, wat ik ook al niet doe of waar ik geen behoefte aan heb. Volgens mij ben ik gewoon erg preuts of althans, dat idee kwam toch aanvankelijk bij me op. Ik ken demiseksuelen die openlijk over seks kunnen praten en grafische taal kunnen gebruiken, zoals datgene hierboven, over hun ene vriend of relatie. Dat ze dat konden, kon ik wel ergens plaatsen, frustraties of dingen die je bewegen moet je kunnen uiten, vind ik, maar is niet aan mij besteed.
Ik moet erkennen dat er precies niets aan het schuiven is bij me om me te wagen aan een relatie die meer inhoudt dan een gewone vriendschap. Ik word zelden opgewonden door iemand, al moet ik er eerlijk aan toevoegen dat ik het mezelf ook niet toelaat (?). Uiteindelijk ben ik er doodsbang voor om voor iemand meer te betekenen dan een gewone vriend of dat het omgekeerde het geval zou zijn of wederzijds. Wat zou er dan gebeuren? Die verantwoordelijkheid kan ik niet dragen. Dan blijf ik liever bij een gewone vriendschap, waar ik me veilig bij voel. Ben ik dan geen man? Ik weet het niet, eigenlijk laat het me koud. Je kunt me sowieso al moeilijk in een hokje plaatsen. En die eenzaamheid, tja, daar leerde ik mee omgaan, natuurlijk. De avond waarop ik dit schrijf is ook zo'n eenzame avond, mede doordat het zo stil is op de kamer en in de studio's naast en boven de mijne. Ik verveel me nogal gauw, weet ik uit ervaring.

Weet je, ik denk soms dat ik het verstand van een negenjarige heb op vlak van relaties. Als ik de woordenschat van mij vergelijk met die van anderen, dan heb ik in feite een enorme groeiachterstand opgelopen, denk ik, of ben ik enorm preuts zoals al eerder aangegeven.