Toch niet aseksueel

[Noorska]

Dag iedereen,

Het is een hele tijd geleden dat ik actief ben geweest op het forum en ook bezig was met mijn ontdekkingstocht. Ik heb toen ontzettend veel steun gehad aan het forum, omdat ik ook zeker mezelf herkende. Alleen nu ben ik er toch achter dat ik niet aseksueel ben, maar dat het voor mij toch echt een muur was die ik voor mezelf had opgebouwd. Nu dacht ik laatst, misschien is ook deze belevenis goed om te delen met mensen die nog zoekende zijn.

In 2019 ben ik hier op het forum mijn zoektocht begonnen. Ik leek in mijn pubertijd achter te blijven op mijn leeftijdsgenoten. Terwijl iedereen voor mijn gevoel achter elkaar aan jaagde had ik daar nooit echt behoefte aan. Daarnaast was ik ook heel laat begonnen met zelfbevrediging. Ook heb ik eindeloos veeeeel dates gehad en kwam ik nooit uit op het verliefde gevoel. Ik ga graag met mannen om en heb ook veel mannelijke vrienden. Daarom leek het alsof ik bij een date eerder een vriendschap ging opbouwen dan echt een relatie. Daarnaast kreeg ik al een vluchtend gevoel als ik maar aan zoenen denk, laat staan seks hebben.

Nu heb ik vorig jaar via een dating app mijn huidige vriend leren kennen. Zoals bij elke andere date was ik weer ongemakkelijk bij het afscheid nemen, want ja dan moet er toch gezoend worden? Daarnaast begonnen toch weer de twijfels toe te slaan... Wat moet je voelen? Hoe voel ik me? Ik was eigenlijk altijd te veel met mijn hoofd bezig. Toch merkte ik dat ik anders over hem dacht en voelde. Als we samen op de bank zaten en hij raakte me aan, dan begonnen er toch vlindertjes te kriebelen, is dit dan verliefdheid? We hebben het rustig aan gedaan op mijn verzoek, omdat ik het toch allemaal lastig vond.

Ik heb ontzettend veel geluk gehad dat mijn vriend super veel geduld met mij heeft gehad. Hij drong totaal niet aan op zoenen, laat staan seks. Ik ben vanaf het begin eerlijk tegen hem geweest, dat ik zoekende ben naar hoe ik me voel en hoe ik me moet gedragen. Ook het feit dat ik nog totaal geen ervaring had. Zonder dat hij het soms door had pakte hij alles perfect voor mij aan. Uiteindelijk kwam dan toch de zoen, het voelde ongemakkelijk. Je gaat weer overdenken... Maar uiteindelijk vind ik het nu fijn. Ook de stappen richting seks zijn rustig gegaan. We hebben de tijd genomen, veel erover gepraat en ik heb mijn grenzen aan gegeven en hij heeft die gerespecteerd. Ik denk dat ik stiekem bang was om dan toch definitief het label aseksualiteit te krijgen op het moment dat ik mijn eerste keren totaal niet fijn zou vinden. Dit was voor mij namelijk nog wel een ding. Ik was nog bezig met evt. accepteren dat ik aseksueel zou zijn. Na paar maanden leek dan mijn blokkade ook weg en waren daarmee ook mijn twijfels weg. Het voelt nu goed.

Ik heb hem pas recent verteld dat ik toentertijd twijfels had of ik aseksueel was. Dat vond ik toch een moeilijk onderwerp om vanaf het begin te bespreken. Zoals ik al eerder zei, ik was bang ook voor de bevestiging. Natuurlijk al was het wel zo, dan had ik daar uiteindelijk mee kunnen leven. Maar voor mezelf had ik dat nog niet geaccepteerd, en dat maakte het ook moeilijk.

Voor iedereen op het forum wens ik heel veel succes met de zoektocht. Of je er nu achter komt of je aseksueel bent of niet, hopelijk vind je jouw eigen acceptatie en kan je een heel mooi leven opbouwen

[Edewecht]

Een mooi en eerlijk verhaal, Noorska. Mooi hoe je open naar jezelf hebt kunnen kijken al die tijd, en wat een geluk dat je vriend zo geduldig en lief is.

Het labeltje 'Aseksualiteit' hoeft niet voor eeuwig te zijn. Dat geldt trouwens voor veel meer labeltjes. Door allerlei gebeurtenissen kunnen mensen andere en/of nieuwe dingen gaan voelen. Jij bent eerlijk genoeg voor jezelf geweest om met die nieuwe stroom mee te gaan.

Dankjewel ook, dat je netjes afscheid komt nemen! Veel geluk op je verdere weg en ook voor jullie samen.

[AceVentura]

Bedankt dat je jouw verhaal met ons deelt Noorska, dat kan inderdaad iemand die zoekende is helpen.

Fijn te horen dat je veel aan het forum hebt gehad en dat jullie er samen goed mee om konden gaan. Zo'n zoektocht gaat vaak het best als je er beiden met open vizier in kan gaan en open staat voor alles wat daar uit kan komen.

[Koffie]

Fijn dat het forum je heeft kunnen helpen in je zoektocht, en dat je uiteindelijk jezelf niet herkent in aseksualiteit, maakt daar helemaal niets bij uit. Je blijft bovendien welkom, nu en later, mocht je willen, om wat voor reden dan ook.

Alle goeds!

[Blackbird]

Hoi Noorska,
Dankjewel voor het delen van je verhaal en het klinkt als een hele fijne vriend die je hebt, ben blij voor je 
En hoewel ik het zeker kan begrijpen dat je destijds niet meteen over je vermoeden van aseksualiteit begonnen bent, vind ik het zelf juist wel belangrijk daar al vanaf het begin open over te zijn. Ook als je er niet zeker van bent. Misschien dat dat stukje acceptatie daarin verschil maakt, dat weet ik niet.
Veel geluk samen!