Representatie?

[Grijze Muis]

Gisterenavond heb ik aflevering 5 van het nieuwe seizoen van Sex Education gekeken en daar wilde ik het (onder andere) over hebben. Dus volg je deze serie en je bent nog niet zo ver: hier volgen wat spoilers.

Aangezien Sex Education nog 3 afleveringen heeft die ik nog niet gezien heb, weet ik niet hoe het verder gaat. Maar in deze aflevering komt iemand uit de kast als aseksueel en ze zegt daarbij "Sorry, wat ik voor jullie voel is niet meer dan vriendschap, want ik ben aseksueel."

Sinds ik afgelopen mei ontdekt heb dat ik aseksueel ben, heb ik geprobeerd representatie in media op te zoeken. En ik vind het fijn dat het bestaat, maar mijn 'probleem' is dat het (bijna) altijd over één kam wordt geschoren met aromantiek. Dit is zeker niet verkeerd, want die representatie is heel goed. Maar ik ben zelf iemand die wel romantische en ook sensuele gevoelens heeft, alleen niet seksueel. En dat verschil probeer ik altijd heel erg uit te leggen aan mensen, want juist dat is relatief onbekend.

Hoewel ik bij Sex Education dacht; jeej representatie! Stak bovenstaand zinnetje mij ook een beetje. Ik denk dat ik dat gevoel minder had gehad als ze het gezegd dat ze aromantisch was. Zijn er hier meer mensen die af en toe dit soort frustraties hebben?

Ikzelf ben nog op zoek naar representatie van iemand die alleen aseksueel is. Tot nu toe heb ik Hannah gelezen, Heartstopper gezien (ik wil het nog lezen) en nu dus Sex Education. Ik wil Loveless nog lezen, maar daarvan weet ik al dat het ook gecombineerd wordt met aromantiek. Heeft iemand toevallig tips van boeken/series/films waar ik ook wat meer herkenning zal hebben?

[Grijze Muis]

Update: ik ben net even naar Savannah Bay geweest en heb naast Loveless ook Dunk van Micha Meinderts gekocht. Ik ben heel benieuwd. 

[So]

Ja ik herken wel wat je zegt. Aromantisch en aseksueel worden vaak op één hoop gegooid. Ik heb het laatste seizoen van Sex Education nog niet gezien, en hoewel ik de eerste drie best vermakelijk vond, heb ik er eigenlijk geen behoefte meer aan om het verder te kijken.

Zeker nu ik Heartstopper heb gezien.. Wat een heerlijke serie is dat, zo zoet haha. Ik vond het leuk dat er ook een aromantisch personage in zit. Ik ben nu het boek Solitaire aan het lezen, wat draait om Tori, de zus van Charlie. Het wordt (nog) niet expliciet benoemd dat ze aseksueel/aromantisch is maar dat idee heb ik wel.

En een wellicht onverwachte serie met een aseksueel persoon is Bojack Horseman. Het is echt totaal iets anders. Deze persoon heeft duidelijk wel romantische gevoelens

[Koffie]

Ik heb geen streamingdiensten, en ik heb geen flauw idee wat het voor series zijn die jullie benoemen. Dus ik kom het helemaal bijna niet tegen. Niet aromantisme en niet aseksualiteit.

Ik ben in elk geval al blij dat het aan bod komt, en hopelijk komt de fine-tuning in de loop van vele jaren ook wat beter op gang.

[Grijze Muis]

@So: Bedankt voor je tips! Bojack Horseman is me inderdaad al eens aangeraden, dat ga ik ook een keertje bekijken. Maar Solitaire kende ik nog niet. Als Loveless mij goed bevalt, komt die zeker ook op mijn lijst!

Heartstopper is inderdaad heerlijk. Wat jammer dat er steeds maar zo weinig afleveringen per seizoen zijn. 

@Koffie: Ja, ik ben zeker blij dat er überhaupt representatie is inderdaad. Alleen mis ik vaak nog een stukje herkenning. Maar wie weet dat dat over een tijdje meer genuanceerd is.

[AceVentura]

Ik kan me zeker voorstellen dat het prettig is om een personage te zien wat bij jouw belevingswereld past. Bedenk wel dat bijvoorbeeld bij homo- of biseksualiteit ook niet alle nuances in media te zien zijn, dus in goed Nederlands "Don't hold your breath" . Er is best een grote kans dat het blijft hangen in een soort stereotype wat de grote meerderheid associeert met aseksualiteit.

[Koffie]

Herkenning is heel belangrijk. Ik heb dat ook op andere gebieden gemerkt en stereotypering kan ook veel kwaad doen.
Maar ja, het is lastig, mensen vereenvoudigen graag voor het eigen houvast. Een aromantisch-aseksueel persoon, dat lijkt zo op het eerste oog vrij gemakkelijk te bevatten, denk ik.

[AceVentura]

Bedenk ook dat überhaupt het verschil maken tussen seksuele en romantische geaardheid iets is wat je vooral binnen de aseksuele community ziet en nauwelijks daarbuiten. De meesten zullen zich niet eens bewust zijn van dat onderscheid.

[Koffie]

Dat is waar, inderdaad. Eigenlijk vind ik dat best apart, want er komt heel veel variatie voor. Mensen die bv. in seksueel opzicht op beide geslachten kunnen vallen, maar in romantisch opzicht op 1. Of andersom, uiteraard. En waarschijnlijk net als alle geaardheden al zo oud als de mensheid.

[Grijze Muis]

Ja, dat klopt. Dat verschil is ook altijd wat ik als eerste uitleg.

Het is inderdaad niet eens per se dat die nuance alleen in de aseksuele wereld bestaat; ik heb een kennis die altijd zegt dat hij heteroseksueel, maar biromantisch is.

Mijn missie is grotendeels om dit verschil meer bekend te maken. 

[AceVentura]

Het onderscheid tussen romantische en seksuele geaardheid bestaat uiteraard op meer plekken (of misschien zelfs overal), alleen is de aseksuele community een plek waar we ons er erg bewust van zijn. Uiteraard zijn er ook anderen die het onderscheid kennen maar dat is vaak een uitzondering.
Mijn vermoeden is dat voor de meesten de romantische en seksuele geaardheid gelijk zijn aan elkaar en dat ze daardoor niet bewust zijn van het onderscheid.

Mooie missie om dit beter bekend te maken

[Grijze Muis]

Update: Ik heb Loveless van Alice Oseman nu uit en ik kan het zeker aanraden! In dit boek wordt het verschil namelijk heel duidelijk uitgelegd. Daarnaast zit er, naast de aro-ace hoofdpersoon, een hele leuke bijrol in die wel ace maar niet aro is. En nog een heel klein rolletje voor iemand die wel aro maar niet ace is. Ik heb dit boek met veel plezier en enige herkenning gelezen! 

Nu ben ik begonnen aan Dunk van Micha Meinderts, ik ben erg benieuwd.

[So]

@Grijze Muis, Wat leuk! ik ga eraan beginnen wanneer ik mijn huidige boek uit heb. Ik ben ook wel benieuwd naar de aro-persoon die geen ace is. Dat ben ik nog niet eerder tegengekomen

Solitaire heb ik inmiddels ook uit en ik weet niet of ik het kan aanraden. Het is een vrij heftig verhaal, en het gaat niet zo zeer over aseksualiteit. Wel over eenzaamheid en het vervreemd voelen van de wereld..

Verder heb ik Heartstopper nog een paar keer gekeken:D Een van de dingen die mij aanspreken aan deze serie is hoe de hoofdpersonen hun relatie en de eigen geaardheid verkennen, zonder dat ze een bepaalde druk voelen om "de volgende stap" te nemen en daarbij over hun eigen grenzen heengaan. En heel belangrijk: het communiceren over gevoelens en consent! Op die leeftijd legde ik mezelf best veel druk op en kon ik lastig onder woorden brengen wat ik voelde. Ik denk dat ik het fijn had gevonden om te kunnen weten dat één ding niet altijd naar meer hoeft te leiden. Dat wat ik voelde OK was.