Hoe gaan andere mensen in dezelfde situatie als die Squirrel hiermee om?

[Mute]

Hoi Squirrel,

Je vraagt hoe anderen met de sitautie omgaan waarbij hun partner geen sex wil. Bij ons heeft het heel lang geduurd voordat het onderwerp (geen) sex uberhaupt besproken kon worden, We hadden wel sex, maar tegen mijn partner haar wil in. Niet dat ik haar dwong, maar ik had wel zin, en zij vond dat ze aan het 'normaal' moest voldoen. Maar het was bijna nooit en bijna nooit van harte. Nadat we kinderen hadden gekregen, werd de sex nog minder.
 
Op een goed moment heb ik een sexuologe benaderd, en pas later tegen mijn vriendin gezegd dat ik contact had met deze therapeute. Mijn vriendin zag wel in dat er iets moest veranderen, omdat onze relatie steeds slechter werd. Ik voelde mij niet gezien en afgewezen. Ik dacht dat het aan mij lag en voelde mij niet gewaardeerd. De situatie was zeer frustrerend en ik was heel boos en vol verwijten. En zij naar mij natuurlijk ook. Ze is dus mee gegaan naar de sexuologe, maar deze sexuologe was een soort van bezig met het 'genezen' van mijn vriendin. Zij voelde zich 'fout' alsof ze als mens niet voldeed.

Ze heeft geloof ik veel over jeugd en verleden moeten spreken, en uiteindelijk zijn we gezamelijke sessies gaan houden. We kregen opdrachten om elkaar aan te raken en te strelen. Zijn vond het vreselijk en het efect was averechts. We zijn weggegaan bij deze peut. Het had geen effect gehad. De frustratie bleef en een jaar later hebben we toch besloten een andere peut te zoeken. De nieuwe peut haar aanpak was meer om te kijken wat er wel haalbaar was, of er een middenweg was waar be beiden mee konden "leven". Het hielp heel erg in onze relatie, we kregen meer begrip voor elkaar en namen elkaar minder kwalijk. We namen elkaar meer zoals we waren. Maar we hadden geen sex. Ik heb altijd hoop gehad dat dit nog zou komen, maar dit is valse hoop geweest. Het verandert niet, en ik moet mijzelf vaak vertellen dat het ook niet gaat veranderen. Het is een moeilijke situatie omdat ik ook veel meer behoefte aan intimiteit en fysiek contact heb dan zij. Daarin doet ze wel haar best. Af en toe een vluchtige kus of knuffel, maar het gaat niet van harte.

Hoe ik er mee om ga om geen sex of intimiteit te hebben? Ik zeg tegen mijzelf dat ze het niet doet om mij te pesten en dat ze het niet doet omdat ze niet van mij houdt. Ik geniet van de momenten dat we samen leuke dingen doen en hoe leuk we samen zijn. Ik accepteer (gedwongen) dat we samen geen sex hebben, ik leef met de frustratie maar ik weet nu dat het  niet komt uit gebrek aan liefde voor mij.

Je geeft aan dat sex "buiten de deur" geen optie is. Ik begrijp dat, die keuze kan je wat ons betreft alleen met zn 2-en maken, ook hoe je er mee omgaat en onder welke "voorwaarden" het mag. Niet iedereen kan leven met de gedachte dat je niet meer exclusief voor elkaar bent. Ik heb vrijen en liefde los van elkaar gekoppeld. Ik zie het als iets heel leuks, speels en spannends. Ik ben bang dat als mijn vriendin mij deze vrijheid niet gegund had, onze relatie was gestrand door frustratie. Dit geldt voor ons, zoals gezegd het is niet ideaal en je moet er beiden achter staan. Zo niet heb je de keuze om zonder sex te leven, te zoeken naar een balans tussen wat nog wel voor beiden fysiek/sensueel haalbaar is. Ook uit elkaar gaan kan een optie zijn overigens.

Als jullie het moeilijk vinden het onderwerp te bespreken kan ik je van harte aanbevelen een sexuologe in de arm te nemen om te helpen de situatie te bespreken. Wees selectief, en zoek niet iemand die sex wil terug brengen in je relatie (een genezer) maar iemand die kijkt naar beider wensen.

Reageer of vraag gerust, op deze site of via een direct bericht als je niet "publiek" posten.

Mute

[Squirrel]

@Mute,

Dankjewel voor je openhartige bericht en de tip (op een andere plek op dit forum) om eens te kijken bij "mademoisselle". Daar heb ik een heleboel herkenning en begrip uit kunnen halen, wat mij meer duidelijkheid, maar ook erkenning verschaft. Wellicht zelfs berusting in het lot!

[Mute]

Fijn om te horen. Sterkte en vraag maar raak, mocht je deze nog hebben.

Mute

[Devrouwvan]

Hallo Mute, squirrel, en andere lezers. Ik ben voor het eerst op dit forum. Ik ben een sexuele vrouw, op mijn 16e ontmoette ik mijn eerste vriend en huidige man. We waren beide maagd en hij nam het initiatief om seks uit te proberen. Toen ontdekte ik hoe leuk het was terwijl hij interesse verloor toen het nieuwe eraf was. Denk ik. Hij kan geen reden geven. Ik wil hem niet asexueel noemen, dat doet hij zelf ook niet. Maar hij heeft vrijwel geen libido, en daar moet/wil ik mee leven. We zijn nu 17 jaar samen, 5 jaar geleden getrouwd, toen ik wist dat het niet meer zou veranderen en ik dus nooit gepassioneerde seks zou hebben, met iemand die echt geil voor me is. En het was heel frustrerend en moeilijk. Nu gaat het al een tijdje goed met mij. Ik kan mastruberen zonder me afgewezen te voelen en dan heel blij naar hem gaan voor nog wat knuffels en kusjes. Ik kan hem sexy noemen zonder dat hij bang wordt dat ik meteen sex wil en hij me teleur moet stellen. En ik mag maandelijks om samen douchen vragen, en bijna wekelijks om een massage, als ik behoefte heb aan aanrakingen en intimiteit. Maar dat doe ik al maanden niet meer want ik hou niet van vragen. En nu luister ik soms nsfw asmr, en overweeg zelf scripts te schrijven en delen. Om toch iets van mijn sexualiteit te delen met mensen die er blij van worden. Ik weet niet of ik het durf. Maar ik zoek dus soms nog wel maar iets. Maar ik wil ook geen slapende beer wakker maken, zeg maar. Want jeweetzelf. 

[Mute]

Hoi DeVrouwVan,

nsfw asmr ken ik niet. Ik moest het ChatGPT-en. Wat een goede aanpak, maandelijks douchen en wekelijks masseren, maar jammer dat hij er niet spontaan mee komt. Het heeft mogelijk niet zijn belangstelling en dan komt hij er zelf niet mee. 

Ik heb ook behoefte aan fysiek contact. Ik vraag soms gekscherend om een shotje Oxytocine, het stofje dat vrijkomt als je lichamelijk contact hebt. Ze kan daar nog wel om lachen en dan krijg ik een knuffel en een kus. Ik ben bang dat ik van samen douchen te opgewonden zou worden en daarmee alleen maar frustratie tot gevolg zou hebben. Een dikke knuffel of even tegen elkaar aan liggen in bed zijn het max wat ik kan verwachten.

Wat betreft zelf scripts te gaan schrijven, gewoon doen, wat kan je gebeuren? Misschien kan je het wel redelijk annoniem doen. Maak je niet te druk over wat anderen vinden :-) het gaat om jou zelf. <edit> ik kom meteen op porn als ik hier op zoek ;-) , ik denk niet dat dit annoniem kan /<edit>

Wat betreft gepassioneerd vrijen, dat kan echt ook met iemand die geil voor je is, en/of jou geil vindt zonder dat dit persoon je levenspartner of grote liefde is. Het enige is dat om dat uit te proberen, je ook minder leuke "2nd lovers" tegen komt (die wijs je gewoon af). En natuurlijk dat je zin hebt om buiten de deur te vrijen ("minor detail").

laat horen hoe je verder gaat.

Mute

[Mademoiselle]

@Mute,

Dankjewel voor je openhartige bericht en de tip (op een andere plek op dit forum) om eens te kijken bij "mademoisselle". Daar heb ik een heleboel herkenning en begrip uit kunnen halen, wat mij meer duidelijkheid, maar ook erkenning verschaft. Wellicht zelfs berusting in het lot!

Fijn dat mijn verhaal je iets gebracht heeft. Mocht je vragen hebben of gewoon je verhaal willen doen, dat kan altijd. Deze wereld is voor velen zo ondenkbaar en oh zo frustrerend. Sterkte 

[Mute]

Het is een lastig schuitje waarin we met zijn allen zitten. Berusten in het lot vind ik moeilijk, maar een vorm van berusting naar mijn vrouw heb ik wel, niet voor mijn eigen leven en lusten. Daarin blijft ik wel doorzoeken naar het hoogst haalbare.

[Squirrel]

Dankjulliewel, Mademoiselle, Mute en Devrouwvan. In het bericht van Devrouwvan vind ik wederom zoveel herkenning. Inmiddels heb ik een aantal weken geleden een emotionele ontlading (telefonisch nota bene) gehad met mijn man, waarin ik aangaf dat ik ons taboe toch op z'n minst bespreekbaar wil hebben. Wat ik eerder op dit forum las bij anderen in dezelfde situatie: dat vindt hij prima. Maar vervolgens verandert er he-le-maal niets. Ik zal ALTIJD zelf daartoe het initiatief moeten nemen, want ja, logisch, het is míjn probleem, niet het zijne. Niet dat hij dat zo expliciet zegt (dat ikzelf het onderwerp dan maar moet aansnijden), maar het is wel de realiteit. En precies zoals Devrouwvan ook aangeeft: altijd maar moeten vragen is niet fijn.
Hij vraagt mij soms om een knuffel (meestal op de meest onwaarschijnlijke momenten, wel zo veilig natuurlijk......), die inmiddels bijna nooit meer overtuigend en spontaan van mijn kant uit beantwoord (kunnen) worden; het voelt meer als een plichtpleging. Volgens mij ben ik door de jaren heen ook afgestompt.
De berusting waar ik het eerder over had is er niet altijd. Die komt en gaat. Net zoals ik op dit forum zeer onregelmatig aanwezig ben. Het heeft überhaupt meer dan anderhalf jaar geduurd, voordat ik er iets op geplaatst heb.
 

[Mute]

Ja, veel herkenning. En ondanks dat ik dat altijd blijf hopen (valse hoop) weet ik dat in haar gedrag en ons sex leven NOOIT wat zal veranderen. Wat wel verandert is, is hoe ik er mee om ga. Berusting of gelatenheid, de gedachte dat ze het niet doet om mij te pesten, maar omdat ze niet anders kan heeft mij wel heel erg geholpen. Ook heb ik veel respect voor haar dat ze met mij kan een wil zijn, ondanks mijn behoeften en mijn stiekeme uitstapjes buiten de deur.

Post gewoon wanneer je er behoefte aan hebt, dat is het fijne van deze site, je bent anoniem en iedereen heeft zijn/haar eigen manier om te gaan met alle emoties. Eventueel kan je ook directe berichten sturen als je niet wil dat iedereen mee kan.lezen of een prive vraag hebt.

Sterkte, Mute

[Mademoiselle]

Best bijzonder dat dit onderwerp op dit forum zo weinig wordt gebruikt. In het normale leven heb ik vaak het gevoel dat ik de enige ben als partner van en dit forum laat niet heel veel anders zien. Soms ben ik benieuwd naar de echte cijfers.
Wat ik wel met zekerheid kan zeggen is dat heel veel scheidingen dit als grondslag hebben; geen intimiteit is geen verbinding en de bom onder je relatie. Hier wordt natuurlijk nooit over gesproken omdat het onderwerp te gevoelig is om met je buurvrouw te delen. Vaak wordt er dan gezegd dat ze als broer en zus leefden. Dat klinkt zo lekker onschuldig maar wij weten als geen ander hoe groot deze lading kan zijn.

In onze relatie noem ik het de roze olifant. Voor mij is deze er altijd en het liefs maak ik die bespreekbaar maar mijn man liever helemaal niet. Dat maakt onze relatie nog eens extra complex. Naarmate de tijd verstrijkt lijkt hij steeds meer weerstand te voelen en gaat hij alles uit de weg. Hij kijkt de andere kant op als ik me uitkleed en houdt zelfs z'n onder kleding aan in een privé sauna.
Tegelijkertijd lijkt hij oprecht niet te beseffen wat dit met mijn gevoel doet.
Nu ik heb kunnen ervaren hoe fijn het kan zijn als er sprake is van wederzijdse begeerte, weet ik meer wat ik waard ben en voel me zelfverzekerder.
Eigenlijk is er niks fijner dan samen kunnen genieten en genieten omdat de ander geniet.
Het is wat je zegt Mute, het wordt niet beter dus sta je nog in het begin van je relatie en mis je deze verbinding, dan zou mijn advies zijn, verlaat het zinkende schip!
En voor de leden hier die net als mij op dit schip zitten.. laten we er het beste van maken en vooral niet vergeten om heel goed voor onszelf te zorgen.

[Mute]

Mooi gesproken Madamoiselle, laten we genieten! Overigens kunnen ook wij het schip verlaten. Gelukkig heb ik wel veel liefde thuis, helaas geen intimiteit.
Ik vaar (of schipper) nog wel voort.
Fijne kerst allemaal. Helaas is het te druk met sociale verplichtingen om mijn 2nd love te zien.  Volgend jaar ga ik weer lekker ook daarvan genieten.