Even (opnieuw) voorstellen

[Lux]

Hallo allemaal,

Tja, als je bijna 50 bent wordt het toch tijd om de optie dat je gewoon een laatbloeier bent, los te gaan laten 

Nou was ik hier al eens eerder terecht gekomen, toen nog onder de naam Fargesia, maar blijkbaar was toen nog niet echt de tijd rijp voor me om dit stukje eens te gaan accepteren.
Maar afgelopen week (na het zoveelste date-fiasco) drong het opeens echt tot me door, dat seks altijd iets geweest is wat ik voor de ander deed, niet voor mezelf. En dat het van mij gewoon echt allemaal niet zo hoeft. Ik vind de intimiteit heerlijk. Knuffelen, zoenen, strelen... maar het liefst laat ik het daar eigenlijk bij. Elke keer dat ik besluit of besloot "er klaar voor te zijn", is het vooral een klaar zijn om dat stapje verder te gaan omdat de ander dat wil, of omdat "het er gewoon bij hoort in een relatie".

Eerlijk gezegd heb ik geen echt duidelijk beeld van wat ik nu zelf eigenlijk wel en niet wil. Waar intimiteit overgaat in seks, wat precies het verschil is. Lastig uit te leggen, maar waarschijnlijk hoef ik dat hier niet uit te leggen omdat de meesten hier dat stukje wel zullen herkennen.

Dus hier ben ik weer, op zoek naar antwoorden voor mezelf en ervaringen van anderen... want ergens heb ik gene flauw idee wat ik er verder mee moet of wil. Ik weet alleen dat op de oude voet verder gaan geen optie meer voor me is.

Nou, ik laat het hier even bij en ga komende tijd maar eens een en ader lezen hier.

:-)

[Koffie]

Welkom terug. Ik meende de nickname Lux te herkennen, maar kennelijk heette je voordien anders.

Waar gaat intimiteit over in seks. Ik denk dat ook aseksuelen daar heel uiteenlopende antwoorden op hebben. Voor mij houdt een gevoel van intimiteit eigenlijk op als er erotiek bij komt en seks, en zoenen vind ik zelf echt heel onsmakelijk.

Het is altijd een persoonlijke zoektocht, wat voor jouw je (a)seksualiteit inhoudt en betekent. Dus lees weer rond, en vertel en vraag wat je wilt.

Hopelijk laat het forum me deze reactie nu plaatsen zonder foutmeldingen...

[Lux]

Dank je. En bedankt voor je ervaringsverhaal (link in je handtekening), erg herkenbaar. Ik ben ook opgegroeid in Zeeland en in meerdere opzichten altijd dat gevoel van "anders" gehad. Deels bleek enkele jaren geleden dat dat voortkwam uit een stukje autisme, deels omdat het ik het hele gender gebeuren nooit zo begreep (nog steeds niet, ik schijn een man te zijn volgens de wereld, al is me nog steeds onduidelijk wat dat dan precies inhoud...) en seksualiteit kwam dus niet echt op gang.

Zoals zo veel Zeeuwse pubers wist ik alles best weg te drukken met de nodige alcohol en drugs en heb daarmee toch een min of meer functionerend bestaan opgebouwd. Alleen dus eentje waarin ik steeds meer bemerkte dat ik eigenlijk gewoon niet mezelf was, en mezelf diep ongelukkig en eenzaam voelde.
Dus inmiddels 4.5 jaar geleden besloten de wereld toch maar eens clean onder ogen te gaan komen en eens echt aan mezelf te gaan werken wat absoluut een goede keuze geweest is. Het heeft me veel opgeleverd en inmiddels begin ik best tevreden te worden met mezelf, maar liep dus wel flink hard tegen het feit aan dat seksualiteit dus iets is wat ik nog nooit zónder middelen gedaan heb, en dat blijkbaar ook eigenlijk niet echt wil.
Ik wil het vooral graag willen geloof ik, en om dat eens echt uit te spreken vind ik best moeilijk.

November 2022 was het een punt wat ik voor mezelf begon te herkennen, toen melde ik me hier al aan.
Maar sindsdien dus toch weer de kop in het zand, gaan daten en me maar af blijven vragen waarom dat puntje zo'n worsteling voor me bleef.

En dus gisteren maar weer opnieuw hier voor gesteld, en het voor het eerst van mijn leven eens echt tegen een vriendin uitgesproken wat even verschrikkelijk kwetsbaar voelde. Maar gezien de hoeveelheid traantjes die er even later volgden, was het ook wel even een enorme opluchting om het eens gewoon uit te spreken en aan mezelf toe te geven.

Vooralsnog voelt het even als een stukje rouwproces. Alsof ik de deur dicht gesmeten heb naar een toekomst met een normale relatie. Alsof ik mezelf als een van de pannetjes heb geclassificeerd waar gewoon echt geen dekseltje op past.

Maar ook dat gevoel zal wel slijten uiteindelijk en dan hoop ik eens gewoon echt mezelf te gaan accepteren.

Pffff, voorstelbericht part 2 geloof ik ;-)

[Koffie]

Dat van die rouw herken ik wel. Ik had niet het gevoel dat ik de deur naar een relatie had dichtgesmeten, maar het wordt hiermee wel erg moeilijk om een relatie te vinden. De enige manier zou dan zijn, terug in de kast, ook een stuk voor mezelf. En weer de oude weg opgaan. 

Tegelijkertijd, juist omdat ik mezelf als aseksueel had leren kennen kon ik ook niet meer terug. Het is geen vrijblijvende ontdekking. Zeker in het begin wilde ik mezelf niet 'vastzetten' in een 'hokje', maar het is wel iets wat in jezelf heel erg de aandacht opeist, en terecht. En dat heeft wel consequenties.

Ik heb me er op een gegeven moment bij neergelegd. Ik had zoiets van: Ik kan mezelf een worst gaan voorhouden, maar dan blijf ik mezelf ook zeer doen.
Dus ik heb dat losgelaten. Het is niet eens dat de deur dicht is, maar ik ben van richting veranderd, en ben er eigenlijk niet meer mee bezig.

Ik zou zeggen: geef jezelf tijd.

[Trisha]

Hi Lux,
Ik zit hier nog niet zo lang. Maar je omschrijft heel treffend hoe ik me ook voel. En wat je zegt klinkt heel herkenbaar: ik wil het vooral graag willen. Het is lastig he?

[Lux]

Hi Lux,
Ik zit hier nog niet zo lang. Maar je omschrijft heel treffend hoe ik me ook voel. En wat je zegt klinkt heel herkenbaar: ik wil het vooral graag willen. Het is lastig he?

Klopt, aardig lastig om te beseffen dat het gewoon echt even wat anders werkt dan bij de meeste anderen.

[Edewecht]

Welkom terug Lux / Fargesia  

[AceVentura]

Welkom terug Lux,       

Goed dat je terug bent gekomen op een moment dat het voor jou wel goed is om de ontdekkingsreis in te gaan.

Eerlijk gezegd heb ik geen echt duidelijk beeld van wat ik nu zelf eigenlijk wel en niet wil. Waar intimiteit overgaat in seks, wat precies het verschil is. Lastig uit te leggen, maar waarschijnlijk hoef ik dat hier niet uit te leggen omdat de meesten hier dat stukje wel zullen herkennen.

Ook daar verschillen we allemaal in. Zowel het verschil tussen intimiteit en seks, maar ook in wat we wel of niet prettig vinden. Het is inderdaad goed te vinden waar jouw grenzen liggen en die te respecteren. Een andere optie is om hier open over te zijn met een eventuele partner en daarbij het vertrouwen te hebben dat die niet verder gaat op het moment dat de grens voor jou bereikt is.

Vertel verder vooral wat jij wil vertellen, stel de vragen die voor jou belangrijk zijn, hopelijk kunnen wij je dan een beetje helpen in jouw zoektocht.