Dichters

[Sismo]

Jee, mooi hoor! Dat soort talenten mis ik geloof ik! 

[Zonnekind]

Knap!

[petra1963]

Het is prachtig, Jovi

En ik ben het met je eens, dat de donkerste songs en gedichten de mooiste zijn. Je legt er immers je ziel in bloot

Zo ervaar ik het ook Jovi ! De tekst is echt mooi...

[Jovi_Hobbes]

Dank jullie wel! Mag ik in dit onderwerp nog wel blozen? 

speel je ook gitaar? of een ander instrument?

je kunt ook achter de schermen werken of in de begeleidende band spelen...

Ik speel gitaar, maar schrijf eigenlijk puur voor mezelf. Zoals ik al zei heb ik zeker bij de depressievere gedichten het idee dat de betekenis daarvan nooit helemaal kan overkomen op iemand die niet weet wat ik voelde toen ik het schreef.

Als ik over een paar jaar weer meer tijd over heb ben ik van plan om zangles te gaan volgen. ten minste als ik mezelf ooit zo gek krijg. Maar het is wel een goed voornemen, dus waarschijnlijk moet ik mezelf tegen die tijd gewoon een schop onder mijn achterwerk geven. Misschien kunnen jullie daar dan nog wel bij helpen 

[petra1963]

Ik geloof dat er hier wel meer mensen zijn die zich met enige regelmaat (of vaker  ) depressief voelen. Dus wellicht komt er meer over bij de lezers dan je af en toe vermoedt..

[Ereinion]

Mooi Jovi. Zangles is een goed idee, daar kun je echt heel veel leren. En misschien zijn er wel bandjes die geinteresseerd zijn in jouw liedjes?

[petra1963]

En zangles kan helpen voor een diepere en ontspannere ademhaling. Daar ga je jezelf ook beter van voelen..

[Jovi_Hobbes]

Dat is zeker waar, dus nog veel meer goede redenen om het ooit echt te gaan doen!

Ik geloof dat er hier wel meer mensen zijn die zich met enige regelmaat (of vaker ) depressief voelen. Dus wellicht komt er meer over bij de lezers dan je af en toe vermoedt..

Mijn ervaring met gedichten is altijd dat er soms gedichten tussen zitten die je helemaal kunt begrijpen omdat je snapt waar het over gaat, maar dat die je nooit zo erg kunnen raken als iets wat je zelf geschreven hebt omdat je daar naast de emotie die het gedicht uitdrukt ook nog eens de emotie voelt die je aanleiding heeft gegeven tot het schrijven ervan. En nu ik er over nadenk is dat misschien lang niet altijd erg. Toen ik mijn gedichten van de week zat door te bladeren kwam er eigenlijk bijna iets te veel van emoties naar boven. Waarschijnlijk is dat kleine beetje afstand uiteindelijk toch juist wel goed.

Ik heb altijd wel het idee dat als ik iemand al mij gedichten laat lezen die persoon een compleet verkeerd beeld krijgt van mij. Het grootste deel van de tijd ben ik juist een heel vrolijk (zij het te veel nadenkend) persoon en ik voel me helemaal niet overdreven vaak rot of depressief, maar goed als ik me depressief voel dan voel ik me ook echt depressief  Maar ja, ik kan eigenlijk alleen maar over depressieve onderwerpen schrijven. Ik denk dat dat komt doordat het in de maatschappij volledig geaccepteerd is als mensen gelukkig zijn. Op zo moment kun je bij iedereen terecht, maar zodra je depressief bent wordt je toch eigenlijk geacht toneel te blijven spelen dat alles goed is. Dus die gevoelens hebben een andere uitlaatklep nodig.

[Zonnekind]

Ik herken wel wat je schrijft. Als ik een gedicht geschreven heb dat bij mij veel emoties losmaakte en ik laat dat aan Viper lezen krijg ik een reactie van: ja, dat is wel mooi.
Terwijl ik dan zelf zo iets heb van: mooi?!? Het heeft een heel diepe betekenis, het is helemaal niet gewoon mooi.
Maar dat is dan waarschijnlijk idd doordat er bij mij meer emoties bij betrokken zijn. Knap gevonden Jovi

[Sismo]

Ik schrijf geen gedichten maar houd wel van tijd tot tijd een dagboek bij. Maar idd, juist als ik me niet goed voel. Als je dat dagboek dan later leest, krijg je ook de indruk dat ik me alleen maar ellendig voelde.

[Jovi_Hobbes]

Zouden er ook mensen bestaan die alleen maar schrijven (gedichten, dagboeken of wat dan ook) als ze juist wel gelukkig zijn?
En zo ja, zullen dat dan mensen zijn die eigenlijk zo ongelukkig zijn dat het bijzonder is als ze zich wel een keer gelukkig voelen? Ik hoop het niet!

[Ereinion]

Ik hoop het ook niet.

Eigenlijk is het best gek dat mensen denken dat wanneer je iets schrijft dat het meteen over jezelf gaat. Natuurlijk zit er wel iets van jezelf in, maar dat vul je toch aan met andere ervaringen en dingen die je gelezen of gehoord hebt. Die je op één of andere manier aangrijpen, maar misschien niet eens persoonlijk zijn (behalve dan jouw kijk erop). Als mensen de dingen die ik schrijf op mij gaan betrekken, worden ze vast bang voor me. Soms verbaas ik mezelf dat ik zulke agressieve dingen kan bedenken, maar het zet de andere dingen die in mijn verhalen gebeuren wel in de goede context. En het maakt de positieve dingen die er gebeuren nog waardevoller.

[petra1963]

Een vooroordeel over vrouwen die schrijven is vaak dat ze alleen over hun eigen ervaringen schrijven, en, nog erger: alleen over hun eigen ervaringen kunnen schrijven. Puur vooroordeel, maar het is wel hardnekkig..

[Ereinion]

Dat wordt nog wat als ze dat over mij denken  (zouden mijn boeken zo geloofwaardig zijn? )

[petra1963]

Als ze over elfjes gaan, en lieve draakjes, natuurlijk wel..