Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

discussie over oorzaken en geaardheid

Gestart door joopdekat, juni 02, 2007, 10:16:12 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

joopdekat

Hoi Jovi,

Jij schreef het volgende:

"Wat Joop zegt vind ik dus ook niet juist. Hij zegt "de aseksueel die in een relatie zit en die wil behouden, er alles aan zou moeten doen om er achter te komen wat het is dat remt en hoe je dat zou kunnen afbouwen"  Ten eerste ben ik het niet eens met de beperkte oorzaken die hij noemt voor aseksualiteit, maar zelfs als we dat buiten beschouwing laten vind ik het nog steeds niet juist om alles maar bij de aseksueel te leggen. In een relatie zitten twee mensen die beide hun best moeten doen om de relatie te laten slagen. Je kunt niet eisen dat een seksueel zijn lustgevoelens maar moet negeren, maar je kunt ook niet zeggen dat de aseksueel maar moet zorgen dat hij/zij "beter" wordt." <knip>


Ik wil mijn standpunt wat dat betreft nog wel verder even toelichten, want jij ziet de oplossing in het vinden van een middenweg, zonder te gaan onderzoeken wat er oorzaken zijn en die dan te gaan aanpakken. Dus beiden zouden dan (ook met veel praten... ) wat "water bij de wijn" moeten doen en in die "statische toestand" berusten.
Verderop in je reactie blijkt ook weer dat je er volkomen van uit gaat dat je in een eindfase zit, dat je het wellicht niet eens als een fase ziet, maar als een vast gegeven en een voldongen feit. Zo zie ik dat helemaal niet. Wel denk ik dat de weg naar verandering vaak niet makkelijk zal zijn en niet in een jaartje opgelost. Maar zelfs een verbetering  van 20% zou al een hele overwinning zijn.
Ik zie het alleen als een vastzittende zaak als je niet gelooft dat het ook andens kan, of je onbewuste zieleroerselen niet onder ogen durft te zien. Het kan best een beetje hard klinken als je dit leest, maar ik ben niet begonnen hier veel energie in te steken, om dan met stroop te gaan smeren of zoete koekjes te gaan uitdelen. Zo zit ik niet in elkaar. Ik heb (op ander vlak) ook mijn harde leerschool aan het leven gehad en het zal nog wel niet klaar zijn, want ik leef nog.

Ik zie aseksualiteit niet zonder meer als een statische toestand, zoals iemand die blind is of in een rolstoel zit en er nooit meer uitkomt. Om te beginnen is aseksualiteit maar een woord en dat is stigmatiserend en doet geen recht aan de zeer verschillende aard van de mensen die daar onder lijden (en hun partners evenzeer), bovendien zal iedereen die denkt daar onder te lijden een totaal verschillende achtergrond hebben en ook individueel verschillend reageren, ook op eventuele therapievormen.
Zoals ik de diversiteit onder de horoscopen kan beoordelen, zo zullen ook deze mensen psychologisch geheel verschillend in elkaar zitten.

Maar als de aseksueel zijn/haar relatie wil behouden is deze persoon inderdaad volgens mij als TWEEDE aan zet. De partner heeft namelijk al (een flink aantal jaren in veel gevallen) dit tekort aan intimiteit (ik zie sexuele expressie en elkaar fysiek ook liefhebben als een levensbehoefte) als EERSTE moeten accepteren terwijl de aseksuele partner niets mist en vaak ook niet begrijpt wat er dan zo belangrijk is aan dat lichamelijke contact. In bijna alle gevallen waar partners het oneens zijn over een actie die voor wordt gesteld door de ŽŽn terwijl de ander dat niet wil, zal het eindresultaat zijn dat het niet gebeurt (tenzij de relatie niet gelijkwaardig is)

Verder ben ik het niet eens dat je stelt dat ik een beperkt aantal oorzaken zou beschouwen voor het fenomeen aseksualiteit. Ik heb in een aantal bijdragen aan dit forum tesamen, al een hele serie van mogelijke oorzaken aangestipt. Misschien heb je die niet allemaal gezien?
Het probleem zit van origine niet bij de sexuele partner, behoudens een situatie waar je wellicht echt van zult opkijken, die ik later even zal toelichten. Dus degeen die de remmende factor blijkt te zijn voor het welslagen van de relatie zal die moeite moeten doen, gesteund uiteraard door de partner, die al of niet nauw bij het proces betrokken kan worden, afhankelijk van de keuzes van de therapeut of therapievorm.

Wat ik in veel horoscopen van aseksualen zie, is een jeugdsituatie die lang niet optimaal is geweest. Dit wordt duidelijk aan de vele horosocpen waar de Zon en/of Maan door Saturnus wordt beknot in expressie. Zon en Maan betreffen de kern van je wezen. Gevolg van zo'n jeugd is een gebrek aan zelfrespect en/of eigenwaardegevoel. Ik zal daarbij niet met een vinger gaan wijzen naar de ouders, want je hebt het geboortemoment zelf (als geest voor je werd geboren) uitgekozen. Het is dus je 'zelf gekozen" opdracht in dit leven om dit stuk eigenwaarde later in je leven, zonder de steun van je ouders als opvoeders, op te bouwen. Eerste onderdeel daarvan is : leren van jezelf te houden. Pas als je dat echt kunt (ik bedoel niet: accepteren zoals je bent), kun je ook met hart en ziel van een ander houden en je helemaal voor hem of haar open stellen.

Herkenbare situaties vanuit zo'n jeugd, zijn vaak: het gemis van een vader of moeder als liefhebbende en steunend-opvoedende rots in de branding (bij eenouder gezinnen zie je dit ook vaak). Iemand die er helemaal voor je als kind is en die je POSITIEF benadert en je niet kleineert als je iets nog niet kunt, of te veeleisend is vergeleken bij je leeftijd.

Dan heb ik ook het onderwerp: sterke behoefte aan controle (een machts-probleem), genoemd. Daar zijn ook vele varianten van, die nu te ver voeren om te illustreren.

Maar ik heb nog wel meer zaken aangestipt zoals allerlei onverwerkte zaken die naar het onderbewuste zijn gedumpt en waar je bewust geen herinnering meer hebt van de gebeurtenissen. Ik heb genoemd dat zulke zaken heel divers kunnen zijn en voor iedereen totaal verschillend. Ook de impact kan bij het ene kind desastreus zijn, terwijl een ander kind voor dezelfde gebeurtenis niet zo gevoelig is.

Ik zal eens een voorbeeld bedenken dat jaren later je leven totaal in de war kan brengen terwijl je niet weet waar dit vandaan komt.
Een kind van 2-3 jaar komt plotseling 's ochtends de slaapkamer van vader en moeder binnen terwijl die net heftig met orale sex bezig zijn. Moeder ligt daarbij te kermen van genot en vader hijgt zoals het kind dat nog nooit heeft gehoord. Aan zo'n emotionele lading is dat kind totaal niet toe, begrijpt ook van geen kanten wat daar gebeurt, het is alleen maar bedreigend voor zijn eigen veiligheid en dat heeft dus een diepe impact. Maar ook al probeer je dan geschrokken als ouders er een draai aan te geven, het kwaad is al geschied, de beelden en geluiden zijn in het geheugen opgeslagen op een plek waar het kind al gauw helemaal niet meer bij kan. Waarom niet? omdat het kind zoiets niet kan begrijpen. Het roept zulke heftige emoties op die op dat moment niet verwerkt kunnen worden.
Het woord EMOTIE betekent in het latijn: "beweging naar buiten". Dat moet er dus eigenlijk gebeuren: een teruggave van wat er is gezien/gehoord naar buiten toe, het beste in een actie. Omdat het kind deze heftige zaken niet kan begrijpen en wordt overspoeld door die angstgevoelens, wordt dit voor later in het onderbewuste opgeslagen. Ook daar moet deze emotionele inhoud niet voor altijd blijven zitten, want dan zul je er later steeds weer last van hebben (onverklaarbare angsten of dromen of fantasie'n), terwijl je het feitelijk gebeurde daar niet eens meer aan kunt koppelen. Het voorval is ook niet meer actief in je geheugen naar boven te halen.
Maar het is een gegeven in de (moderene) psychologie dat onverwerkte emoties in het onderbewuste doorwoekeren totdat je ze wel naar buiten brengt, 'acting-out' is dat.
En dat is wat er zou moeten gebeuren, wanneer blijkt dat je zonder verklaarbare redenen ineens (want dat gebeurt er bij veel aseksuelen, die eerst wel een normaal sexleven hebben gehad) je interesse in sex ziet afnemen en er zelfs een afkeer van krijgt, of onverklaarbare pijnen, of misselijk kan worden bij een liefdevolle aanraking etc.
Maar ik wil mijn verhalen niet zo verschrikkelijk lang maken. Ze zijn toch meestal al aan de dikke kant.
Dus nu alleen nog de beloofde situatie waar het aan de sexuele partner kan liggen dat de sex tussen jullie niet werkt:
Er bestaat zoiets als relatie-astrologie, waar je twee horoscopen tesamen gaat bestuderen om te kijken hoe deze mensen elkaar beinvloeden. Dit is geen onzin, ik heb er samen met anderen hele grote onderzoeken naar gedaan, met miljoenen anonieme gegevens die door het CBS ter beschikking zijn gesteld aan demografische wetenschappers, die mijn astrologische relatie-analyse tools hebben gebruikt en statistisch hebben getoetst.
Een van de redenen waarom het tussen een man en een vrouw sexueel niet lukt, ligt aan de specifieke combinatie van de horoscopen. Beide datums passen niet voldoende harmonisch bij elkaar waardoor de sexlust van de ŽŽn door de ander op den duur volkomen kan worden geblokkeerd.

Zo'n verkeerde geboortedatumcombinatie kan er ook anders uit zien; namelijk wanneer de man op den duur impotent wordt. Als hij zou weten dat hij bij een andere vrouw (wel van een andere geboortedatum anders blijft de situatie gelijk) wel potent zou zijn, dan zouden de schellen van zijn ogen vallen, ook van die vrouw natuurlijk. Beiden zijn natuurlijk 'slachtoffer van deze foute keuze'. en daar is maar 1 oplossing, want Viagra zie ik niet als serieus middel. Als de sex belangrijk is, dan zullen ze het met een ander moeten doen...

groetjes,

Joop


Zonnekind

Ik probeer zelf te geloven in het feit dat aseksualiteit geen statisch gegeven is maar ik ben stilaan radeloos aan het worden. Je geeft verschillende oorzaken die bij mij van toepassing zijn aan, maar wat dan? Ik ken de oorzaken en nu? We vinden absoluut geen oplossing, is het dan niet statisch?

Mijn seksuele vriend is op 8 februari 1983 om 20u geboren, kan je iets over hem zeggen en iets over ons als koppel?
Hoe beter men de mensen kent, hoe liever men de dieren ziet.

Sismo

Voor mezelf zie ik mijn aseksualiteit nu als uiterste van de moeite die ik heb met intimiteit/hechten aan iemand. Ik denk inmiddels ook dat het niet iets statisch is, maar het voelt wel als een bijna onbereikbaar doel. Of ik dat doel kan bereiken in mijn leven, dat weet ik niet. En soms twijfel ik ook of ik dat wel wil, maar dat zal dan ingegeven zijn door angst.... :-\
Maak van elke dag een sprookje: red draken en versla verwende prinsessen, kus af en toe een kikker en pluk de rijpe bramen -Loesje-

Jovi_Hobbes

Hoi Joop,

Ik heb het gevoel dat je alles heel sterk vanuit één kant bekijkt: aseksualiteit heeft altijd een psychische orzaak en is op te lossen. Voor alle gevallen die op dit forum beschreven worden van mensen die eerst wel seksuele gevoelens hadden en later niet meer wil ik je wat dit betreft best geloven.  Maar je gaat er wel een beetje aan voorbij dat er toch echt mensen zijn die nooit seksuele gevoelens hebben gehad en nooit graag seks hebben gehad. En ik wil hiervan helemaal niet zeggen dat er voor deze mensen geen oplossingen zijn, want dat weet ik gewoon niet zeker, maar er is ook niet met zekerheid te zeggen dat er wel een oplossing voor is. Is het zo moeilijk om te geloven dat er misschien echt een klein percentage mensen is dat zich niet seksueel tot iemand aangetrokken voelt, dit nooit heeft gevoeld en dat ook nooit zal voelen en dat er psychisch noch lichamelijk iets mis hoeft te zijn met die groep mensen?
Nogmaals, ik weet het natuurlijk ook niet zeker, maar ik denk niet dat jij wel met zekerheid kunt zeggen dat het niet zo is.
Zo'n vijftig jaar geleden was de wereld er bijvoorbeeld ook nog van overtuigd dat homoseksualiteit een ziekte was, en dat het te genezen was. Dat bleek dus uiteindelijk onzin te zijn. De natuur doet dus wel meer dingen die niet erg logisch lijken dus waarom zou het dan niet kunnen dat sommige mensen gewoon als aseksueel geboren worden?

Begrijp me niet verkeerd, ik vind je bijdragen aan dit forum zeker waardevol en ik denk dat er ook zeker mensen zijn die echt iets hebben aan jouw verhalen, maar ik vind het gewoon niet helemaal juist om iedereen over een kam te scheren.

Is there anybody out there, just like everybody out there?
Just one somebody out there, just like me?

Stev

Dat van de homoseksuelen kwam bij mij ook meteen op toen ik Joop zijn verhaal las. Bovendien ken ik alleen al in mijn directe omgeving 2 hetero-stellen waarvan een van de partners na een x-aantal jaren uit de relatie stapte omdat hij/zij erachter kwam homoseksueel/lesbisch te zijn. Tegen zo iemand ga je ook niet zeggen: nu ben jij als tweede aan zet? En ik geloof direct dat er dan stellen zijn die (om wat voor reden dan ook) besluiten om bij elkaar te blijven.
Op die manier gaat het bij de seksueel/aseksueel relaties ook. Je blijft bij elkaar of je besluit om uit elkaar te gaan. Dus eigenlijk ben ik het met Jovi eens: totdat iemand met zekerheid kan bewijzen dat aseksualiteit onzin is, ben ik geneigd te denken dat deze geaardheid gewoon iets onbekends is.

En wat het woord aseksualiteit betreft: naar mijn idee zou het gebruikt moeten worden voor de gevallen dat het om die geaardheid gaat. Dus niet als je eerst wel seksuele gevoelens had en later niet meer. Het probleem is natuurlijk dat het op het moment dat je die gevoelens niet meer hebt, best moeilijk in te schatten is wat er voorheen speelde, lijkt me tenminste.
Als iemand vervolgens geen oplossing kan vinden (dat statische, waar Zonnekind het over heeft), zou je het dan over "chronische" aseksualiteit moeten hebben  ???

:pinguin:  Best ingewikkeld allemaal  :-\

Een grens is eigenlijk een wens om verder te gaan (Loesje)

Jovi_Hobbes

Wat je zegt over de term aseksualiteit is zeker waar Stev. Ik kan me nog een discussie met Sammy herinneren over dit onderwerp. Dit forum is ooit opgezet voor aseksuelen in de strikste zin van het woord, maar is in de loop der tijd uitgegroeid tot een forum voor iedereen die een om wat voor reden dan ook (tijdelijk) geen of weinig seksuele gevoelens heeft. Dit is natuurlijk heel goed, want in de praktijk lopen deze mensen tegen dezelfde problemen aan als aseksuelen, maar de situaties zijn niet altijd even goed met elkaar te vergelijken. Dat kan soms wat verwarrend zijn.
Chronisch aseksueel vind ik aan de ene kant wel een goeie term, maar aan de andere kant klinkt het dan wel meteen als een of andere ziekte en dat is niet echt de bedoeling denk ik.
Is there anybody out there, just like everybody out there?
Just one somebody out there, just like me?

petra1963

Ja, 'chronisch aseksueel' zou ik zelf ook niet gebruiken. Het klinkt mij ook teveel naar een enge chronische ziekte.. ;)
Ik ben niet transgender omdat ik anders wil zijn, maar omdat ik mijzelf wil zijn.. (Loesje)

Zonnekind

Ja het klinkt niet echt positief. En het is, zoals Stev al zei, soms moeilijk om nog exact te weten hoe het ervoor was. Ik weet nu helemaal niet meer of ik echt opgewonden was vroeger en of ik echt seks wou of alleen bij de groep wou horen. En homoseksuelen, als die daarvoor hetero relaties gehad hebben, mogen die dan daarna niet als homoseksueel benoemd worden? Dat blijven voor ons toch homoseksuelen?
Hoe beter men de mensen kent, hoe liever men de dieren ziet.

Ereinion

Ik ga dit splitsen en ergens anders neerzetten...
Alleen mensen zonder fantasie, vluchten in de realiteit.

joopdekat

Citaat van: Zonnekind op juni 03, 2007, 12:42:12 AM
Ik probeer zelf te geloven in het feit dat aseksualiteit geen statisch gegeven is maar ik ben stilaan radeloos aan het worden. Je geeft verschillende oorzaken die bij mij van toepassing zijn aan, maar wat dan? Ik ken de oorzaken en nu? We vinden absoluut geen oplossing, is het dan niet statisch?

Mijn seksuele vriend is op 8 februari 1983 om 20u geboren, kan je iets over hem zeggen en iets over ons als koppel?

Hoi Zonnekind,

dat "proberen te geloven...." is al een eerste kleine stap. Ik begrijp dat je na allerlei omzwervingen met problemen om een juiste therapie te vinden, best radeloos kunt worden, als er nog niet veel is veranderd, maar ik vermoed dat bij het vinden van mogelijke oorzaken, je nog maar een tweede kleine stap hebt gezet. Nee, ik denk niet dat het (in zijn algemeenheid gesproken) een statische situatie is. Dat ga je zelf pas merken als je de voor jou juiste therapie en therapeut hebt gevonden en je de volgende stappen aan inzicht, verwerking en 'ompoling' gezet hebt. Ik zou wel eens kunnen kijken, wanneer er vanuit jouw horoscoop een goede periode komt om een emotionele doorbraak te kunnen verwachten. Als je dat weet kun je in overeenstemming met je eigen levensfase de juiste dingen op het goede moment doen. Maar verwacht geen totaaloplossing van mij wat betreft die timing, want zoiets kost een astroloog enkele uren werk en dat kan ik niet allemaal gratis leveren.

Wat betreft jullie relatie, kan ik het volgende zeggen:
Er zitten nogal wat karmische banden tussen jullie, (waardoor het in het begin snel kon klikken) dus dat jullie een stevig appeltje met elkaar te schillen hebben, is zeker. Jouw horoscoop geeft aan dat je levensopdracht is om jezelf te worden en eigenwaarde op te bouwen. Daarbij steunt zijn horoscoop duidelijk niet! Zijn horoscoop geeft ook aan dat hij een karmische band met een vrouw (of meerdere) nodig heeft, in dit leven.
Ook zie ik een paar sterke aantrekkingspunten in jullie interactie, daarop zal de relatie wel gestart zijn, maar die punten zijn niet echt stabiel. Daartegenover zie ik ook vanuit jouw kant veel commitment om er samen iets van te maken. Zijn commitment-kant is zwakker.
In de kern van jullie wezen, zie ik niet zoveel harmonische interactie. Ik kan mij niet echt voorstellen dat je je helemaal thuis kunt voelen bij hem (in zijn woonomgeving, bedoel ik: wonen jullie al samen?). Het zwakke punt in jouw horoscoop (je Maan) wordt namelijk niet echt door hem ondersteund en dat zou wel wenselijk zijn.

Jouw Mars zou ook wat meer harmonische steun van een partner kunnen gebruiken (gezien je aseksuele coniditie), maar dat is er nauwelijks.
Verder zie ik te weinig innerlijke resonantie onderling, waardoor jullie elkaar niet gemakkelijk van binnenuit kunnen begrijpen. Dat vereist dan heel veel praten met elkaar om dat gemis proberen te overbruggen.
Jij hebt veel emotionele veiligheid in een relatie nodig om vertrouwen op te kunnen bouwen. Dat staat in principe los van je sexuele problemen, maar dat komt er in dit geval nog bij. Hij kan dit maar ten dele bieden.
Als jij naar een partner op zoek bent, kun je dit voorlopig maar doen met een beperkte set aan selectieinstrumenten, omdat je Maan daarbij niet behulpzaam is en die is in dit geval heel belangrijk. Je kiest nu een partner die maar aan een deel van je persoonlijkheid tegemoet komt en niet aan dat (andere) gedeelte (je Maan) dat je kan vertellen waar je je echt bij thuis kunt voelen.
Ik heb het gevoel dat je in je jeugd te weinig emotionele steun van je moeder hebt gehad en dat je haar wat dat betreft ook wel eens duidelijk wilt maken, wat je gemist hebt.
Van december 1990 tot dec 1992 of misschien nog een jaartje langer, moet een periode geweest zijn die een diepe indruk op je gemaakt heeft.
Kan dit iets te maken hebben gehad met een driehoeksverhouding bij de ouders, of iets anders dat te maken heeft met rivaliteit tussen de sexen?

In ieder geval over ca. anderhalf jaar zijn er duidelijke mogelijkheden om diep in je verleden te kunnen gaan graven vanuit je mentale capaciteiten. Maar zoals gezegd, dit is maar een snelle onvolledige analyse wat dat betreft.

Joop





joopdekat

Citaat van: Sismo op juni 03, 2007, 09:41:22 AM
Voor mezelf zie ik mijn aseksualiteit nu als uiterste van de moeite die ik heb met intimiteit/hechten aan iemand. Ik denk inmiddels ook dat het niet iets statisch is, maar het voelt wel als een bijna onbereikbaar doel. Of ik dat doel kan bereiken in mijn leven, dat weet ik niet. En soms twijfel ik ook of ik dat wel wil, maar dat zal dan ingegeven zijn door angst.... :-\

Ik kan mij goed voorstellen dat het doel als bijna onbereikbaar lijkt, maar het gaat niet om het bereiken van een einddoel: het gaat om het opweg gaan, stap voor stap, het gaat om de weg ernaar toe zelf, dat is de uitdaging. En inderdaad, het zullen een serie angsten zijn die daarbij remmen. Al het onbekende kan angst inboezemen, voor iedereen..

Joop

joopdekat

Citaat van: Stev op juni 03, 2007, 07:44:11 PM
Dat van de homoseksuelen kwam bij mij ook meteen op toen ik Joop zijn verhaal las. Bovendien ken ik alleen al in mijn directe omgeving 2 hetero-stellen waarvan een van de partners na een x-aantal jaren uit de relatie stapte omdat hij/zij erachter kwam homoseksueel/lesbisch te zijn. Tegen zo iemand ga je ook niet zeggen: nu ben jij als tweede aan zet? En ik geloof direct dat er dan stellen zijn die (om wat voor reden dan ook) besluiten om bij elkaar te blijven.
Op die manier gaat het bij de seksueel/aseksueel relaties ook. Je blijft bij elkaar of je besluit om uit elkaar te gaan. Dus eigenlijk ben ik het met Jovi eens: totdat iemand met zekerheid kan bewijzen dat aseksualiteit onzin is, ben ik geneigd te denken dat deze geaardheid gewoon iets onbekends is.

En wat het woord aseksualiteit betreft: naar mijn idee zou het gebruikt moeten worden voor de gevallen dat het om die geaardheid gaat. Dus niet als je eerst wel seksuele gevoelens had en later niet meer. Het probleem is natuurlijk dat het op het moment dat je die gevoelens niet meer hebt, best moeilijk in te schatten is wat er voorheen speelde, lijkt me tenminste.
Als iemand vervolgens geen oplossing kan vinden (dat statische, waar Zonnekind het over heeft), zou je het dan over "chronische" aseksualiteit moeten hebben  ???

Hoi Stev, en mijn antwoord aan Jovi ook meteen erbij........

Homosexualiteit is volgens mij iets heel anders, alhoewel ik natuurlijk kan begrijpen dat iemand die aseksueel is en dat nog niet zeker weet, zou kunnen twijfelen of hij of zij misschien zou moeten switchen van partner-sexe in de hoop dat dit beter zou passen.
Nee, ik zie daar niet direct een goede vergelijking tussen beiden. Het enige dat overeenkomt, is dat het woord sex er in voorkomt, maar dan gaat het weer alleen om woorden. Homo/lesbo mensen hebben of direct in hun jeugd al het gevoel anders te zijn dan hen cultureel is opgedrongen of dit besef komt pas wanneer ze al in (de verkeerde) relatie zitten. Dan is dat natuurlijk ook voor die partner een pijnlijke tijd, die gepaard kan gaan met flinke zelftwijfel. Dat heb ik verschillende keren van deze partners op mijn consult gehoord. Maar homo/lesbo's hebben een libido dat in de normale range zit. De meeste (moderne) mensen die ontdekken dat ze homo/lesbo zijn, zullen die drang naar zelfexpressie ook volgen en een passende partner zoeken. Alleen die mensen die teveel aan de materie en de luxe van een bestaande materi'le zekerheid vastzitten, zullen bij hun 'oude' partner van de verkeerde sexe willen blijven. Maar dat is hun keuze.
Wat betreft sexuele geaardheid (homo of hetero), dat kun je NIET  tevoren in een horoscoop zien. Daar hebben heel veel (ook hele goede en internationaal bekende) astrologen al hun tanden op stuk gebeten. Dat betekent dat je dit niet van te voren (blind) kunt voorspellen. Achteraf, als je het weet, dan kun je die iets andere sexuele gerichtheid wel zien staan, maar tevoren kan zo'n horoscoop alleen maar aangeven, dat zo'n iemand gevoelig is, van een andere, meer experimetele manier van sex bedrijven houdt (maar dat kan dus ook kinky zijn), dat er interesse is in design, kunst-expressie of andere artistieke begaafdheden, etc.
Net zo goed kun je aan een horoscoop ook niet zien of het om een man of om een vrouw gaat. Dat moet je echt van te voren weten, anders interpreteer je verkeerd.

Maar je hebt gelijk Stev dat er bij seksueel/aseksueel relaties ook stellen zullen zijn, die deze 'blijven-plakken' keuze zullen maken, maar dan accepteren zij die situatie blijkbaar ook als onderdeel van het totaal-pakket aan zekerheiden, veiligheden, genegenheid, kinderen, etc.

Maar dat je stelt dat er gewacht moet worden totdat iemand met zekerheid kan bewijzen dat aseksualiteit onzin is..... voordat je....
dat begrijp ik niet van je. Of bedoel je dat een psychische oorzaak onzin zou zijn? Zo van: het zit alleen maar tussen je oren....?
Ik denk dat er voornamelijk psychische oorzaken aan te wijzen zijn en dat een klein gedeelte een fysieke/lichamelijke oorzaak zal hebben. En dan bedoel ik een hele serie van verschillende psychische oorzaken, die lang niet allemaal gemakkelijk te ontwarren en op te lossen zijn.

Wat betreft de vroeger zo simpele sexe bepaling, daar komen de wetenschappers langzaam van terug. Er is niet zoiets als DE MAN of DE VROUW. De verschillen tussen man-zijn en vrouw-zijn liggen veel subtieler en dat heeft te maken met genetische gegevens en met hieraan gekoppelde geslachtshormoon-levels.
Tegenwoordig beschouwt men het man-vrouw-zijn eerder een continuum, een schaalverdeling met bijv links vrouw en rechts man en daartussen een geleidelijke overgang. Helemaal links vind je de 'supervrouwen' en helemaal rechts de 'supermannen'en in het midden de voorbeelden van androgyniteit. Dan zijn er hierbij natuurlijk ook mensen die dubbel uitgevoerd zijn of die van binnen een ander geslacht hebben dan je van buiten zou zeggen. Dat zijn de zogenaamde spelingen van de natuur, met XXY chromosomen of met XYY chromosomen, of met nog meer variaties. Deze chromosomale abberaties zitten in iedere cel van zo'n persoon en dat heeft ook gevolgen voor de hormoonproductie.
Vrouwen produceren naast de beide types vrouwelijke hormonen ook een kleine hoeveelheid testosteron, net zoals mannen ook oestrogenen produceren. Hoe meer die verhouding naar het midden ligt, hoe onduidelijker de sexuele focus (en eventuele geaardheid) is.

Hoe zit dat nu met aseksuelen? Voorlopig heb ik daar nog geen duidelijk idee van. Die passen niet in de dimensie die ik hierboven aangaf tussen vrouw-man, want dat is een schaal die over m/v hormoonspiegels gaat. Aseksualiteit zou op een schaal in een andere dimensie (eventueel hier loodrecht op) afgezet moeten worden, dus dan krijg je een grafiek in het platte vlak. Maar de hormoonspiegels kan ik ook niet meten, daarvoor moet je naar de specialist of een speciaal laboratorium. Maar wat ik wel zie is dat bijna alle aseksuelen bepaalde ontwikkelings-problemen te zien geven in hun horoscopen en dat geeft te denken. Dat is namelijk niet zo maar te koppelen aan een verschoven hormoon-balans. Ik heb al eerder gesteld: als er een verschoven hormoonbalans zou zijn, dan heeft dat direct gevolgen voor het uiterlijk: minder duidelijk vrouwelijk ofwel mannelijk uiterlijk voor vrouwen of andersom: een verwijfd uitziende man of een man met duidelijk softere karaktertrekken etc. Ook in de puberteit zal dit veel minder duidelijke ontwikkeling hebben gegeven.
Maar dat zal in de regel niet het geval zijn bij aseksuelen, uitzonderingen daar gelaten.
Tenslotte ben ik het helemaal niet eens met het voorstel om aseksuelen die eerst wel sexueel actief waren als een aparte ('half-serieuze') groep te gaan beschouwen. Ieder mens heeft zijn eigen ontwikkelingsprogramma en dat ontvouwt zich op een manier die in de horoscoop is te zien. Vooral omdat bij de meeste aseksuelen er psychische oorzaken zullen zijn, kan het heel goed wezen, dat er eerst wel een sterk libido is, dat gaandeweg verzwakt als de emotionele druk vanuit het onderbewuste toeneemt. Als de lichamelijke klachten daarna groter worden en de radeloosheid (of depressie) sterker, dan is het moment volgens mij aangebroken om in therapie te gaan en de 'beer' los te laten.

Zodra ik iets lees en/of in de horoscoop zie staan, over bepaalde angsten, aversies om op bepaalde plekken aangeraakt te worden of om zichzelf aan te raken, of bepaalde control-freak eigenschappen, vaginisme, pijn bij het vrijen, zichzelf niet durven laten gaan, trauma's uit het verleden, onbewust aanwezige relatieproblematiek, etc. dan is het voor mij duidelijk: dan is de oorzaak psychisch. Maar begrijp mij goed: Dat wil niet zeggen dat dit minder ernstig zou zijn dan wanneer er een lichamelijke oorzaak zou zijn. Ook is dit dan helemaal niet simpel op te lossen. Daar is ook veel moed voor nodig, want in veel gevallen zal er in het onderbewuste nogal wat verborgen zitten en wanneer dat (op het juiste moment = belangrijk) naar boven komt, dan komt er heel veel opgekropte energie vrij. Dus het is zaak om dat met een veilig ventiel te doen, van een goede therapeut.
Gevolg is dan wel een hele bevrijding, een soort loskomen uit een keurslijf en eindelijk vrijuit kunnen 'ademen' en zichzelf kunnen zijn in het uitleven en vormgeven aan emoties en hieraan gekoppelde driften. Ook zullen er dan allerlei lichamelijke bijklachten en pijnen verdwijnen.

Ja Jovi, er zullen dus inderdaad een aantal, niet veel verwacht ik, mensen zijn waarbij een lichamelijke oorzaak aan te wijzen is voor hun aseksualiteit. Dat zou je dan moeten zoeken in de hersenen-structuur.
De meest voor de hand liggende locatie is volgens mij de amygdala, hoewel dat ook weer een emotioneel centrum is, dat dus onderhevig is aan invloeden van buitenaf. Er si het een en ander aan recent onderzoek gedaan aan die amygdala en ook sexe verschillen zijn er geconstateerd evenals libido-verschillen (hoe kleiner de amygdala hoe minder zin in sex.
Als ik jouw horoscoop bekijk, dan zie ik daar ook een aantal remmings- en controle factoren. Maar daarnaast zie ik ook de Maan keihard haaks op Uranus staan en dat kan een fysieke link hebben met de ritmiek in de hormoonprooductie van bijvoorbeeld de hypophyse.

Als je over de lichamelijke verbanden met sex iets wilt lezen en je kunt technisch engels volgen, dan heb ik een paar links. Maar als je niets van medische zaken afweet, zal dit nogal verwarrend op je overkomen. De Amygdala is als vele andere hersengebieden niet een vaste sturctuur, maar kan worden beinvloed in zijn functie en grootte door bijv. NLP therapie en door vele andere stimuli van buitenaf. Dus dan wordt de scheidslijn tussen een lichamelijke oorzaak en een psychische wel heeeeel erg dun.

http://brainmind.com/LimbicOverview.html

http://neuropolitics.org/defaultfeb06.asp

http://www.nytimes.com/2007/04/10/health/10gene.html?ex=1333857600&en=7d00f5700f9db15c&ei=5088&partner=rssnyt&emc=rss

http://www.cnsspectrums.com/aspx/articledetail.aspx?articleid=574

http://www.huge-entity.com/2005/12/whack-my-bonobo-sex-emotion-and-female.html

http://www.expreszo.nl/content/headlines/2092

maar als er hierin gesteld wordt dat een hersengebiedje de seksbehoefte regelt, dan is dat maar een leken-opvatting. Het is veel gecompliceerder want ook de hormonen doen daaraan mee en kunnen door hun concentratie het weefsel zelf veranderen (ook in grootte, kijk maar naar de anabole steroiden)

Als er mensen zijn die verder willen lezen over psychologische hulpmogelijkheden, kijk dan bijv. hier eens, of ga eerst naar een goede astroloog..

http://www.ravagedigitaal.org/index.htm?2005/nummer11/manipulatie.htm~mainFrame

http://www.dofna.nl/behandadv.htm

http://www.achterdeschermen.nu/Regressietherapie.htm

http://www.vajinismustedavisi.com/vaginisme.htm

http://www.empty-memories.nl/artikel_11.html

http://www.dennisrodie.com/page17b.html


Stev

Beste Joop, nogmaals bedankt dat je de moeite neemt om hier zo uitgebreid te schrijven (je bent een wetenschapper of je bent het niet, niet waar  :)  )
Een "normaal" mens  ;)  kan het nog net aan... Ik bedoel, het is zo veel en zo grondig, ik zou bijna niets anders te doen moeten hebben om me hier goed in te verdiepen.
Maar ik lees het met veel belangstelling en voor nu een korte reactie.

Citaat van: joopdekat op juni 05, 2007, 11:30:34 AM
Het enige dat overeenkomt, is dat het woord sex er in voorkomt, maar dan gaat het weer alleen om woorden. Homo/lesbo mensen hebben of direct in hun jeugd al het gevoel anders te zijn dan hen cultureel is opgedrongen of dit besef komt pas wanneer ze al in (de verkeerde) relatie zitten.

Het woord seks is niet het enige, ik heb ook altijd al het gevoel gehad anders te zijn dan mij "cultureel" werd opgedrongen! Met als gevolg dat ik niet beter wist dan dat je in een relatie seks "hoort te hebben".

Een grens is eigenlijk een wens om verder te gaan (Loesje)

Sismo

Joop, ik ben ook erg blij met je (uitgebreide) bijdragen hier! 
Maak van elke dag een sprookje: red draken en versla verwende prinsessen, kus af en toe een kikker en pluk de rijpe bramen -Loesje-

Zonnekind

Ik ben een beetje geschokt. Als ik dit allemaal zo lees lijkt het alsof Viper en ik totaal niet bij elkaar passen. Natuurlijk zijn er verschillen tussen ons maar dat maakt een relatie ook boeiend. Dat we elkaar innerlijk niet volledig begrijpen is wel waar. Maar de psychologe heeft ons al gezegd dat ze nog nooit een koppel gezien heeft die zo goed kunnen praten en die zo sterk zijn. We praten, misschien wel om dat "gemis" te overbruggen, maar als het op die manier lukt is het toch goed he?
Ik vind het wel interessant allemaal maar ik ben er van overtuigd dat een koppel niet perfect samen hoeft te passen om samen echt wel een mooi leven op te bouwen. We werken voortdurend aan onze relatie en daardoor hebben we ook een prachtige relatie.
Dat Viper iets minder overtuigd is om samen een mooie toekomst op te bouwen is puur door het seksuele probleem. Hij weet niet met zekerheid of hij het nog lang gaat volhouden. Hij wil dolgraag kindjes en trouwen maar het is moeilijk om die stap te durven zetten als je je niet helemaal zeker voelt in een relatie.
We wonen idd samen, sinds 26 november 2006. Ik heb meer commentaar op hem dan hij op mij maar ik zie het niet als een probleem.
Dit laatste en het feit dat we elkaar innerlijk niet altijd helemaal begrijpen is puur door beide opvoedingen. Hij heeft bijvoorbeeld nooit geleerd om iets direct af te ruimen en op te ruimen en in de vuilbak te doen. Ik moest het geen minuut langer laten liggen dan nodig of ik kreeg meteen ruzie.
In de periode die jij doorgaf, weet ik niets af van problemen tussen mijn ouders. Ik weet wel dat ik in die periode mijn eerste kus heb gegeven en mijn eerste sigaretten gerookt heb. ( :o :-[)
Ik ga het allemaal wat laten bezinken want vind het toch allemaal maar bizar. Bedankt Joop voor je uitgebreide reactie, ik vind het echt wel fijn dat je dit doet! :klap:
Hoe beter men de mensen kent, hoe liever men de dieren ziet.