Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

depressie

Gestart door myra, juli 15, 2007, 11:10:44 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Ereinion

Het klinkt wel mooi wat je over de stemmen zegt!
Alleen mensen zonder fantasie, vluchten in de realiteit.

Rhapsody

#31
Citaat van: Jovi_Hobbes op juli 24, 2007, 06:58:09 PM
En zijn er mensen die langdurig depressief zijn en geen medicijnen gebruiken?

Jazeker.

Ik was 10 toen ik erg depressief werd (volgens mij al eerder). Sinds mijn 21ste jaar ben ik volgens mij uit mijn depressie. Ik ben toch wel blij nu, maar meestal voel ik me tegelijkertijd ook best somber, wat eng is omdat alles juist goed gaat en ik me nog ongelukkig voel. Praten bij een psycholoog hielp niet dus daar ben ik mee gestopt. Mijn ouders zijn altijd fantastisch geweest dus daar ligt het niet aan, ik kreeg liefde in overvloed van ze, nu en in mijn jeugd. Op school is het juist nooit goed gegaan, al sinds de peuterspeelzaal, en op elk rapport kan men dezelfde zinnen lezen over mijn onzekere houding (nu nog steeds). Ik kijk wel eens videos terug van toen ik op de peuterspeelzaal zat, ik wou nergens aan mee doen en zat het liefst alleen in een hoekje alleen te tekenen, of zat het liefst bij de juf op schoot. Je kan zien aan mijn lichaamstaal dat ik me ongemakkelijk voelde, mijn ouders hebben altijd al gezegd dat ik een alleenstaander, een buitenstaander, was en ben. Dus ja, voor mij gaat het ver terug in de tijd. Om alles te analyseren daar voel ik mij niet zo prettig bij, datzelfde geldt voor homoseksualiteit, mensen blijven op zoek gaan naar oorzaken. Het is ook interessant en als je met je aseksualiteit erg zit en je vind het een probleem dan is het logisch dat je er vanaf wilt en nieuwsgierig bent naar een mogelijk medicijn, een oplossing. Ik zelf wil er juist niet vanaf en al die mogelijke medische verklaringen geven mij de bibbers.  :-\ Alsof ik ziek ben of gehandicapt, terwijl ik gewoon zo ben als alle andere, alleen dan zonder die seksdrive.
Een oude vriend van mij is ook heel lang depressief geweest, en nog steeds heeft hij een minderwaardigheidscomplex, maar heeft zolang ik hem kende wel altijd zin gehad in seks. Hij is ook niet de enige die ik ken die voor tijdens of na een depressie wel zin in seks  had/heeft. Dan moet aseksualiteit toch wel aangeboren zijn denk ik.

Ik zou wel wat hormonen missen ofzo. :P

petra1963

Hmmm.. mag ik toch wat reageren ? In mijn geval is er misschien een relatie tussen mijn deressiviteit en  mijn asexualiteit. Niet om het te medicaliseren, maar wel om nav jouw verhaal mijn ervaring er naast te leggen..

Ik ben depressief vanaf mijn 12e/13e, in die zin dat ik het mij bewust ben.Ook heb ik vanaf mijn 12e/13e een ernstige angst- en paniekstoornis, waar ik nu een lage dosis anti psychotica voor slik. Om de angst weg te nemen, die middelen werken sterk angstremmend. Tot dusver is dat gelukkig succesvol..
Mijn eerste psychiater zei dat ik - aan de hand van wat ik vertelde- waarschijnlijk depressief was vanaf mijn 7e. Dat kan best waar zijn. Ik kan mezelf al vreemde stemmingen ( angsten, depressies) herinneren van voor dat ik 12 jaar oud was.

Nou werken depressies niet erg stimulerend op iemands libido of zin in sex.  ;D Wat het precies met een kind doet, of een tiener, die al depressief is vanaf het moment dat hij/ zij in de pubertijd komt, is nog vrijwel niet onderzocht, volgens mij. Ook niet wat die depressiviteit vervolgens met de sex-drive doet die zich normaal op die leeftijd ontwikkelt. Concreet: ik denk dat mijn depressiviteit ( al op jonge leeftijd) mijn sex drive heeft geremd. Ook geremd heeft dat ik een duidelijke sex drive kreeg.

En ik bleef maar depressief, soms meer, soms wat minder. En wat dat met iemands sex drive doet ? Tientallen jaren depressief zijn ? Daar blijft denk ik niet veel meer van over. Niet dat dat per se erg is, maar dat is dan denk ik wel het resultaat.

Dan kan het feit dat je gen sexuele verlangens hebt, of maar een hele minuscule libido, heel makkelijk je manier van leven worden. Misschien is dan ook iemands hormonale huishouding zodanig veranderd dat er ( vrijwel) geen sex drive meer is. Wie weet ? Ik houd daar voor mijzelf serieus rekening mee. Ik vind het ook geen probleem, het is wel lekker rustig zo. Ik loop ook mijn *** niet achter na. Dat is ook plezierig.

Uiteindelijk ben ik zelf wel antidepressiva gaan gebruiken, omdat ik steeds verder, steeds dieper afgleed en steeds depressiever werd. Ik kon niets meer, durfde niets meer, wilde niets meer en lag de hele dag op de bank. En mijn sociale leven leed er natuurlijk ook onder. Dat wilde ik niet meer.. Die antidepressiva hielpen wel, ik gebruik nu escitalopram, een modern middel. De kwaliteit van mijn leven is er stukken op vooruit gegaan. Antidepressiva hebben echter ook vaak een remmende werking op iemands sex drive. Daar merk ik niets van, want mijn sex drive was al vrijwel zero.. ;D Dus dat is geen probleem.





Ik ben niet transgender omdat ik anders wil zijn, maar omdat ik mijzelf wil zijn.. (Loesje)

Rhapsody

Als ik dit lees dan merk ik dat jou situatie zwaarder is dan die van mij, of eigenlijk kan je ze niet echt met elkaar vergelijken denk ik.
Mijn depressie had te maken met mijn zelfbeeld, mensen gingen niet met mij om, en niemand had interesse in mij (en ik ook in niemand maar toch heeft het effect op je als niemand je ziet staan). Ik heb mezelf jarenlang verminkt, mijn gezicht was het eerste, ik zag mezelf in de spiegel en zag iemand die niet normaal was. Zo heb ik mezelf altijd gezien en dat is nog zo. In jouw geval klinkt je depressie zwaarder op een bepaalde manier. Ik vind het vreselijk wat je allemaal hebt mee gemaakt en wat je nog steeds meemaakt.  :-\ Ik sta er ook open voor dat mijn aseksualiteit is ontstaan door een vroege depressie. Alleen bedoelde ik dat ik het niet echt fijn vind om er onderzoek naar te doen, voor mij persoonlijk bedoel ik dat, iedereen ervaart alles weer anders natuurlijk, de ander heeft er wel behoefte aan. En dat is helemaal niet erg. Ik ben gewoon een makkelijk persoon, ik denk dan gewoon ach, zo ben ik nou eenmaal.

Nou kan ik het niet laten om toch nog iets toe te voegen, diezelfde jongen waar ik over vertelde heeft zelf ook een depressieve jeugd gehad, maar toch altijd een seksdrive gehad, misschien is hij een uitzondering, of zijn wij heel gevoelig? Ik heb geen idee.

Wat mij betreft mogen er meer mannen zoals jou zijn, erg verfrissend! Een man die niet z'n dinges achterna loopt. ;)

:knuffel:


Ienepien

Zoals jij het vertelt, Peter, klinkt het heel plausibel. :knuffel:

Rhapsody

#35
Absoluut.  :)

Misschien valt homo en biseksualiteit ook op 'zo'n manier' te analyseren. Ik weet niet zo goed hoe ik dat neutraal kan formuleren.



Ik moet weer even mijn reactie editen Ienepien, er schiet me net iets te binnen. ;D


Maar hoe zit het dan met aanrakingen? Niet aangeraakt willen worden en dergelijke. Automatische schrikreacties bijvoorbeeld die veel van ons hebben. Ik ben vroeger niet geslagen of misbruikt. Ik heb gelezen dat het juist vaak zo is dat mensen die vroeger geslagen zijn of misbruikt juist wel een seksdrive hebben. Er was ook een keer iets op televisie, een documentaire over een vorm van SM, de mensen die in die documentaire verschenen gaven toe dat ze vroeger mishandelt of geslagen waren en het 'gekleineerd worden door iemand' opwindend vinden door die ervaringen. Hoe zit dat dan met ons? Het zet me aan het denken.

petra1963

Citaat van: Rhapsody op december 10, 2008, 09:54:33 PM
Maar hoe zit het dan met aanrakingen? Niet aangeraakt willen worden en dergelijke. Automatische schrikreacties bijvoorbeeld die veel van ons hebben. Ik ben vroeger niet geslagen of misbruikt. Ik heb gelezen dat het juist vaak zo is dat mensen die vroeger geslagen zijn of misbruikt juist wel een seksdrive hebben. Er was ook een keer iets op televisie, een documentaire over een vorm van SM, de mensen die in die documentaire verschenen gaven toe dat ze vroeger mishandelt of geslagen waren en het 'gekleineerd worden door iemand' opwindend vinden door die ervaringen. Hoe zit dat dan met ons? Het zet me aan het denken.

Dat zijn goede vragen, Rhapsody. Ik weet het niet. Ik kan alleen voor mezelf zeggen dat ik geen schrikreacties heb wanneer ik aangeraakt word, althans niet op de manier waarop Sheku en jij ( en in het verleden sommige anderen hier op dit forum) beschreven hebben.
Ik ben niet transgender omdat ik anders wil zijn, maar omdat ik mijzelf wil zijn.. (Loesje)

sutoroberi_sheku

dat is inderdaad een groot raadsel.
mijn huisgenoot is vroeger ook misbruikt geweest, en als ik haar over seks hoor, kan ik me niet voorstellen
dat iemand met zo'n achtergrond er zo over kan praten; en een ongelimiteerde seksdrive kan hebben
(als ze het er niet constant over had, had ik het ook niet geweten).

ik weet niet of het misschien ook wat te maken heeft met het heel beschermend op laten groeien van een kind.
ik ben bijvoorbeeld heel beschermend opgegroeid.
ik ben dan, denk ik, nooit depressief geweest (in ieder geval nooit behandeld ervoor), maar  ik heb ook een enorm laag zelfbeeld. ook altijd gehad.
ben bijna mijn hele schoolcarrière lang uitgescholden (van eerste klassen tot 3e middelbare ongeveer)

toch komt homoseksualiteit ook veel voor in de natuur, en de meeste dieren handelen immers alleen met instinct.

volgens mij komen we daar nooitn achter  :-\

Ereinion

aseksualiteit komt ook voor in de natuur!

* Ereinion gooit er even iets tussendoor.  ::)
Alleen mensen zonder fantasie, vluchten in de realiteit.

Rhapsody

#39
Dan klopt het toch wat ik wist, als je seksueel misbruikt of mishandeld bent in je jeugd maakt dat je niet aseksueel (veel seksuelen denken van wel). En nu je zegt dat sommige dieren instinctmatig homoseksueel zijn en Ereinion zegt dat aseksualiteit in de natuur voorkomt hoor ik mijn geweten zeggen dat het gewoon eenmaal zo is, dat dat waar is, we zijn zoals we zijn. Maar dat zegt mijn intuïtie. Misschien is er wel een verklaring te vinden, misschien ook wel niet. Misschien is het ook wel beter dat er geen verklaring te vinden is en dat de boodschap juist is dat we ons er bij neer moeten leggen, maar dat is hoe ik het ervaar. Sommige mensen willen graag een oplossing voor hun lage of gebrek aan libido, erg begrijpelijk. Zelf ben ik er altijd van overtuigd dat dingen voor een reden gebeuren, ik weet sinds klein kindje al dat ik mij nooit zal voortplanten en dat ik dat helemaal niet erg vind. Nu kan ik mijn dromen achterna gaan zonder afleiding. Maar zoals ik al zei is dit hoe ik het ervaar. Ik vind het een fijne gedachte om me erbij neer te leggen dat dit gewoon gebeurt in de natuur, net zoals homo en heteroseksualiteit. Met die gedachte werd ik vanmorgen ook wakker. Ergens denk ik dat er zoveel verschillende vormen van seksuele oriëntaties opduiken en openbaar worden omdat we, als mensheid, moeten gaan realiseren dat iedereen gelijk is. Dat klinkt enorm cliché, maar ik wou het toch graag delen. Ik kan hier wel uren op doorgaan, maar ik wou het toch kort houden voor jullie.  ;D

Ereinion

Iedereen is gelijk, maar ook weer verschillend.
Ik denk dat het ook in de mensen zit om overal een verklaring voor te willen, juist voor de dingen die afwijken van de standaard. De omgeving vraagt dat ook wel van je, bijvoorbeeld door te vragen of je al een relatie hebt. Het makkelijkste is gewoon een heteroseksuele relatie, dan hoef je niets uit te leggen (aan jezelf of aan anderen) en er ook niet over na te denken.
Zelf denk ik meestal niet na over waarom ik aseksueel ben, maar soms heb ik momenten dat ik me afvraag hoe het komt en hoe ik ooit zeker kan weten dat ik het ben.  ::) Ik denk niet dat de meeste heteroseksuelen hier over nadenken, terwijl zij misschien ook wel een klein beetje bi zijn.
Alleen mensen zonder fantasie, vluchten in de realiteit.

Rhapsody

Natuurlijk is iedereen ook verschillend. Hm, het is lastig te verwoorden wat ik precies bedoel. Het zit ook in mensen om overal een verklaring voor de vinden, maar zelf heb ik er niet echt veel last van, ik leg me snel bij dingen neer die in mijn leven gebeuren, ik ben erg stoïcijns ingesteld, wat gebeurt gebeurt. Dit doet me wel weer denken aan iets dat Kierkegaard schrijft in een van zijn boeken, ik kan het niet laten. ;)


'.. zoals de zonnestralen de mens uitnodigen om met hun hulp de schoonheid van de wereld te beschouwen, maar waarschuwend de vermetele met blindheid slaan als hij nieuwsgierig en brutaal op weg gaat om de oorsprong te zoeken..'


Grappig dat je dat zegt, want daar denk ik ook wel eens aan, dat heteroseksuelen eigenlijk ergens allemaal wel biseksueel zijn. Vrouwen vinden vrouwenporno vaak het meest opwindend heb ik een keer gelezen en ook gehoord van andere meisjes, en mannen vinden mannelijke geslachtsdelen onbewust het meest opwindend.

Van nature ben ik echt overtuigd aseksueel in mijn geval. Ik voel me wel emotioneel aangetrokken tot vrouwen en vind meisjes ook knapper dan jongens, maar verder.. voel ik echt helemaal niets voor ze, voor niemand. Wel liefde, maar geen seksuele gevoelens.

Ereinion

Ik snap wel wat je bedoelde, hoor.
CiteerErgens denk ik dat er zoveel verschillende vormen van seksuele oriëntaties opduiken en openbaar worden omdat we, als mensheid, moeten gaan realiseren dat iedereen gelijk is.
Vanuit een groep wordt vaak besloten dat iedereen die niet als de groep denkt 'minder' is. Maar juist door wat jij zegt moet de groep gaan beseffen dat zelfs in die groep niet iedereen gelijk is. En dus is eigenlijk iedereen gelijk. (is dit nog te volgen  ::) ) Vandaar mijn toevoeging; iedereen is verschillend. We zijn allemaal gelijk, omdat we allemaal verschillen van elkaar. (oh help, dit is echt niet te volgen vrees ik.  :-[ )

Mooi citaat.

Ja klopt, vooral vrouwen schijnen biseksuele gevoelens te hebben. Toch lijken de meeste heteroseksuele vrouwen daardoor niet te gaan twijfelen.
Alleen mensen zonder fantasie, vluchten in de realiteit.

Rhapsody

Haha, ik kan je wel volgen hoor. :D
En je hebt daar gelijk in. Het zijn juist die verschillen die ons gelijk maken, ook heeft iedereen meer met elkaar gemeen dan we denken. Want eigenlijk heeft iedereen sinds baby zijnde behoefte aan 1 ding en dat is liefde. Door elkaar te begrijpen komen we erachter hoe verschillend we zijn maar ook hoeveel we met elkaar gemeen hebben, door ons medelevend op te stellen. Wat weer liefde op wekt en dat is waar ieder mens behoefte aan heeft. Mooi is dat eigenlijk.

Nee, die laten het ook gewoon zoals het is denk ik. Een meisje uit mijn klas vertelde me dat ze zich soms wel seksueel voelt aangetrokken tot een meisje, maar niet verliefd op een meisje kan worden. Ik ken ook een lesbienne die zich wel seksueel aangetrokken voelt tot mannen maar niet verliefd op mannen wordt vandaar dat ze zichzelf wel als lesbisch ziet. Seksuele mannen zijn er nooit echt erg open over volgens mij, niet de mannen/jongens die ik ken in ieder geval. Meestal is het niet stoer om iets toe te geven of om je kwetsbaar op te stellen in een gesprek.

Ienepien

Zomaar even tussendoor, omdat jullie het over Liefde hadden:
ik las een citaat ergens.

.........Liefde is het enige dat meer wordt door het te delen.........