Ik ben een blog over aseksualiteit begonnen om redenen die ik noem in m'n eerste blogpost (ha, nu moeten jullie hem zeker lezen).
Mijn eerste post is hier te vinden: https://medium.com/@acetivist/interview-frustraties-b2ef3626672a
Ben benieuwd wat jullie ervan vinden. Deel hem vooral met iedereen die je kent etc ;)
SUPER! (Later meer.)
Hey Amber,
Wat een goed idee van je.
Leuke blog, zeg! Net gelezen. Duidelijk, met humor en dan die tips aan interviewers: Geweldig! dat verdient :cake:
Leuk dat je nu daadwerkelijk de blog begonnen bent Amber :cake: :cake: :cake: :klap: Je liet me gisteren je tekst al even lezen, wat mij betreft is het een goede opening.
Ik ben benieuwd naar je volgende verhalen.
Leuke blog, succes!
Ace-tivist, goeie naam :klap: :cake: ik ga hem zeker volgen, en delen
Citaat van: Edewecht op augustus 14, 2018, 06:25:24 AM
SUPER! (Later meer.)
Hier is dan eindelijk dat 'meer' ;D
Allereerst: goed blog, goede, heldere tekst en standpunten, Amber!
Persoonlijk wil ik er wel het een en ander op zeggen, en ik doe dat liever hier, dan op het blog zelf.
[Waarom? o.a. omdat blijkt dat ik me daar dan moet registreren; dat wil ik wel, maar niet voor $5 per maand. Verder blijkt dat dat alleen via een google-account kan (één van onze big brothers) of via faceboek (waarvan ik uit de buurt wil blijven). Maar misschien zie ik iets over het hoofd?]Citaat van: Amber in haar blog
Er worden vragen gesteld die helemaal niet relevant zijn en zinnen worden zo geformuleerd dat lezers misschien alleen hun vooroordelen bevestigd zien.
Ik ben zelf vaak geïnterviewd en heb deze ervaring niet. Bovendien kan ik door mijn antwoorden de eventuele vooroordelen juist weerleggen.
Citaat van: Amber in haar blog
Ik krijg alleen het idee dat niet-aseksuelen te vaak informatie over aseksualiteit krijgen die gekleurd is door compulsory sexuality (verplichte seksualiteit, het idee dat iedereen seksuele aantrekking ervaart) en heteronormativiteit (het idee dat iedereen hetero is). Interviewers kunnen daar meestal weinig aan doen, want dat is nou eenmaal de bril waar zij mee kijken.
Precies. Je kunt niet van iedereen verwachten dat ze bij voorbaat niet 'compulsory' en heteronormatief zijn. Juist door het houden van interviews en door het ontvangen van
onze antwoorden is daar verandering in te brengen.
Citaat van: Amber in haar blog
Vragen die veel te vaak voorbijkomen zijn:
- Waarom heb je dit label nodig? Misschien kun je dat beter vragen aan alle dudebro's die iedereen er constant van verzekeren dat ze hetero zijn.
Zelf heb ik deze vraag nooit gehad. Maar het tweede deel van je zin is geweldig, die onthou ik! :D
Citaat van: Amber in haar blog
- Waar komt het door dat je dit hebt? First of all, dat ik het "ben". Wetenschappers zijn constant aan het onderzoeken waar seksuele identiteit vandaan komt, maar het lijkt mij allemaal niet zo belangrijk. Of het nou in je DNA of tussen je oren zit, we zijn allemaal maar mensen (die onbelangrijke dingen als geslacht en geaardheid gebruiken om iedereen in categorieën te kunnen zetten).
- Heb je al eens seks gehad? Heb jij wel eens seks gehad? Nee, wacht, ik hoef het niet te weten.
- Masturbeer je? Wat voor pervert ben je dat je dit soort details wil weten van wie dan ook?
Ik heb verscheidene keren voor groepen gestaan, en ik heb ze gevraagd: vraag me alsjeblieft alles. Ongepaste vragen bestaan nu even niet. Als ik op een bepaalde vraag niet wil antwoorden, dan zeg ik dat.
Als mensen geen 'rare' vragen mogen stellen, kunnen ze ook niet de 'corrigerende' antwoorden krijgen. (Natuurlijk gaat het wel om de toon. Is er belangstelling of is er sensatiezucht.)
Bovendien is het voor zich-niet-bewuste aseksuelen belangrijk dat deze dingen
wel aan de orde komen. Hoeveel zich-niet-bewuste aseksuelen vragen zich niet af: 'ik masturbeer, ben ik dan wel aseksueel? Ik heb seks (gehad) met anderen, ben ik dan wel aseksueel?'
De enige vraag waar ikzelf niet op in ga, is inderdaad deze: 'waar komt het door?' Vragen naar de oorzaak riekt naar vragen naar verandering/behandeling, oplossen van het afwijkende. Hoe komt het dat je heteroseksueel bent? Rechtshandig bent? Kastanjebruine krullen hebt? Wel wijn, maar geen bier lust? Vragen die je inderdaad kunt afdoen met: ik ben zo. Punt.
Nog één puntje: ik struikelde over het woord 'pervert'. Ik wil zo niet met mijn gesprekspartner of interviewer omgaan. In gesprek blijven met wederzijds respekt, ook al begrijp je elkaar niet op alle punten.
Maar verder, Amber, ben ik gewoon reuze nieuwsgierig naar de rest van je blog. Ik blijf het, op welke manier dan ook, volgen. :cheerleader:
Bedankt voor de positieve reacties iedereen! En goeie kritische punten Edewecht! Om nog even op een paar punten te reageren:
Citaat van: Edewecht op augustus 19, 2018, 08:08:20 AM
Citaat van: Amber in haar blog
Er worden vragen gesteld die helemaal niet relevant zijn en zinnen worden zo geformuleerd dat lezers misschien alleen hun vooroordelen bevestigd zien.
Ik ben zelf vaak geïnterviewd en heb deze ervaring niet. Bovendien kan ik door mijn antwoorden de eventuele vooroordelen juist weerleggen.
Om dit punt uit m'n blog nog even te verduidelijken: soms krijg ik zo'n tekst van het interview terug en dan moet ik er zelf nog even een paar vooroordelen uit editen (meestal dingen als 'aseksuelen hebben geen seksuele gevoelens', en een keertje was het m'n eigen schuld dat er een vooroordeel in geslopen was omdat ik sex repulsion had uitgelegd als de yikes-factor die kinderen meestal hebben bij seks, en vervolgens werden aseksuelen vergeleken met kinderen oeps). Op zich wel fijn dat die interviewers open staan voor die edits, maar ik word er toch altijd een beetje zenuwachtig van.
Citaat van: Edewecht op augustus 19, 2018, 08:08:20 AM
Ik heb verscheidene keren voor groepen gestaan, en ik heb ze gevraagd: vraag me alsjeblieft alles. Ongepaste vragen bestaan nu even niet. Als ik op een bepaalde vraag niet wil antwoorden, dan zeg ik dat.
Als mensen geen 'rare' vragen mogen stellen, kunnen ze ook niet de 'corrigerende' antwoorden krijgen. (Natuurlijk gaat het wel om de toon. Is er belangstelling of is er sensatiezucht.)
Bovendien is het voor zich-niet-bewuste aseksuelen belangrijk dat deze dingen wel aan de orde komen. Hoeveel zich-niet-bewuste aseksuelen vragen zich niet af: 'ik masturbeer, ben ik dan wel aseksueel? Ik heb seks (gehad) met anderen, ben ik dan wel aseksueel?'
Vooral dat laatste is best wel een goed punt! Ik ben zelf ook overal heel open over. Zeker als ik voorlichting geef voor de klas dan beantwoord ik ook gewoon alles. Ik vind wel dat je bij interviews, die meestal maar heel kort zijn, een beetje prioriteiten moet stellen. En dan heb ik dus liever dat ze vragen stellen die niet alleen maar voortkomen uit vooroordelen over of we wel of niet masturberen haha. Gaat ook een beetje over die relevantie van vragen in het eerdere punt (al is 'vragen die helemaal niet relevant zijn' misschien iets te sterk uitgedrukt van mij).
Al die extreem persoonlijke vragen over mijn niet bestaande seksleven beantwoord ik tegenwoordig trouwens meer algemeen. Dus bijv. 'sommige aseksuelen hebben wel seks/ masturberen wel etc.', en dan laat ik het mooi in het midden wat ik zelf wel en niet doe. Blijkt een hele goede tactiek, want mensen hebben door dat ze misschien iets te ver zijn gegaan, maar ze hebben wel een soort van antwoord.
Citaat van: Amber op augustus 21, 2018, 07:41:12 PM
Citaat van: Edewecht op augustus 19, 2018, 08:08:20 AM
Ik heb verscheidene keren voor groepen gestaan, en ik heb ze gevraagd: vraag me alsjeblieft alles. Ongepaste vragen bestaan nu even niet. Als ik op een bepaalde vraag niet wil antwoorden, dan zeg ik dat.
Als mensen geen 'rare' vragen mogen stellen, kunnen ze ook niet de 'corrigerende' antwoorden krijgen. (Natuurlijk gaat het wel om de toon. Is er belangstelling of is er sensatiezucht.)
Bovendien is het voor zich-niet-bewuste aseksuelen belangrijk dat deze dingen wel aan de orde komen. Hoeveel zich-niet-bewuste aseksuelen vragen zich niet af: 'ik masturbeer, ben ik dan wel aseksueel? Ik heb seks (gehad) met anderen, ben ik dan wel aseksueel?'
Vooral dat laatste is best wel een goed punt! Ik ben zelf ook overal heel open over. Zeker als ik voorlichting geef voor de klas dan beantwoord ik ook gewoon alles. Ik vind wel dat je bij interviews, die meestal maar heel kort zijn, een beetje prioriteiten moet stellen. En dan heb ik dus liever dat ze vragen stellen die niet alleen maar voortkomen uit vooroordelen over of we wel of niet masturberen haha. Gaat ook een beetje over die relevantie van vragen in het eerdere punt (al is 'vragen die helemaal niet relevant zijn' misschien iets te sterk uitgedrukt van mij).
Ik denk dat het ook vooral om de intentie van de vraagsteller gaat. Je merkt meteen dat het mis is gegaan als je de reactie krijgt "O, je masturbeert, dus dan kan je niet aseksueel zijn", daarnaast kan het ook gewoon een relevante vraag zijn. Helaas kom je er vaak pas na het geven van het antwoord wachter wat de intentie van de vraagsteller was ....
Hoi allemaal! Ik heb weer een nieuwe blogpost gepubliceerd: https://medium.com/acetivist/over-liefde-noromo-f1561cf3215c
Ik weet niet of het handig is om het elke keer weer hier te posten als ik iets nieuws heb geschreven? Ik ben nog aan het kijken of ik niet een soort van email subscription aan kan zetten, maar ik weet niet of dat gaat op Medium... ???
Ik vind het prima als je hier laat weten wanneer je wat geschreven hebt. Ongeacht de mogelijkheden ben ik niet iemand die zich voor zoiets inschrijft.
En voor wat betreft die fascinatie voor iets waar je niets mee hebt, laat dat je vooral niet tegenhouden om je er wel in te verdiepen en er over te schrijven.
Persoonlijk vind ik het hele proces rondom voortplanting best interessant, toch zie ik mezelf daar niet zo snel aan mee doen ;D
Oh hoe tof! Die ga ik volgen :-D meer meer meer!
Citaat van: AceVentura op augustus 23, 2018, 10:24:50 PM
Ik vind het prima als je hier laat weten wanneer je wat geschreven hebt. Ongeacht de mogelijkheden ben ik niet iemand die zich voor zoiets inschrijft.
Dan blijf ik het speciaal voor jou gewoon op het forum zetten ;)
Heb net weer een nieuwe blogpost geüpload. Dit keer over de representatie van aseksualiteit in fictie: https://medium.com/acetivist/hoera-voor-representatie-cc87166cad83
Oei. Ik heb helemaal niets met series, dus deze blogpost gaat aan me voorbij...
Ik heb wel een andere vraag. Een vraag die al langer bij me leeft, maar die weer in me opkwam toen ik de blogpost las:
Als iemand zich hier nieuw voorstelt, en ons vraagt of hzij misschien aseksueel is, dan roepen wij altijd: je bepaalt zelf of je je als aseksueel wilt identificeren. Prima. Maar waarom duiken dan steeds de namen weer op van Spock, Dr Who, en zelfs Marc Rutte? Wie zijn wij om hardop te zeggen dat die personen aseksueel zijn (of zouden kunnen zijn)?
Citaat van: Amber op september 19, 2018, 10:33:18 PM
Dan blijf ik het speciaal voor jou gewoon op het forum zetten ;)
Ik voel me zeer vereerd ;D
Je maakt wel werk van je blogs, heel mooi! :klap: En dan doel ik uiteraard op de inhoud per blog, niet zo zeer het aantal blogs. Naar mijn mening is kwaliteit beter dan kwantiteit.
Met representatie heb ik niet zo veel. Dat heb ik ook verteld toen we met dat thema in Savannah Bay zaten. Voor mij is er namelijk een groot verschil tussen wat ik in de media zie en de echte wereld om me heen. In de media moet het altijd in de verhaallijn passen en dat voelt toch vaak wat gemaakt, en dat kan dan ook weer spanningen geven. Zie bijvoorbeeld het gedoe rondom de House aflevering. In plaats van dat we blij zijn dat aseksualiteit genoemd word (inclusief correcte omschrijving) zijn er velen die boos worden omdat House er geen begrip voor heeft en een medische oorzaak wil vinden. Dat terwijl het totaal niet bij het karakter House zou passen om ineens wel begrip te hebben.
Nog naast dat ik niet zo veel heb met film en fictie in het algemeen, geef mij maar voorbeelden in het echte leven, die zijn authentiek. Daarom ben ik ook zo veel mogelijk open over mijn eigen situatie, en hoop dat vele anderen dat ook doen.
Citaat van: Edewecht op september 20, 2018, 06:30:18 AM
Als iemand zich hier nieuw voorstelt, en ons vraagt of hzij misschien aseksueel is, dan roepen wij altijd: je bepaalt zelf of je je als aseksueel wilt identificeren. Prima. Maar waarom duiken dan steeds de namen weer op van Spock, Dr Who, en zelfs Marc Rutte? Wie zijn wij om hardop te zeggen dat die personen aseksueel zijn (of zouden kunnen zijn)?
Ik heb zelf ook een tijdje met dat vraagstuk gezeten, maar ik maak uiteindelijk voor mezelf een scheiding tussen echte mensen en fictieve personages. Soms speculeer ik wel eens over bekende mensen of ze aseksueel zouden kunnen zijn, maar ik zou zoiets nooit voor ze kunnen beslissen. Bij fictieve personages vind ik dat je dat wat makkelijker kunt zeggen, al gebruik ik vaak nog steeds zinnetjes als 'ik interpreteer dit personage als' of 'deze personages kunnen worden gezien als'. Maar ik redeneer altijd maar dat fictieve personages sowieso niets te beslissen hebben en ik heb net zoveel recht om een personage te zien als aseksueel (als ik daar goede redenen voor heb althans) als een auteur heeft om een personage hetero te maken. Sowieso is het best wel geaccepteerd binnen queer studies om personages aan te wijzen als queer terwijl ze dat niet expliciet zijn, dus ik heb het ook gewoon overgenomen van mijn onderzoeksveld. Maar het is alsnog wel goed om zo af en toe even over de ethiek erachter na te denken.
Citaat van: AceVentura op september 20, 2018, 11:36:14 AM
Met representatie heb ik niet zo veel. Dat heb ik ook verteld toen we met dat thema in Savannah Bay zaten. Voor mij is er namelijk een groot verschil tussen wat ik in de media zie en de echte wereld om me heen. In de media moet het altijd in de verhaallijn passen en dat voelt toch vaak wat gemaakt, en dat kan dan ook weer spanningen geven. Zie bijvoorbeeld het gedoe rondom de House aflevering. In plaats van dat we blij zijn dat aseksualiteit genoemd word (inclusief correcte omschrijving) zijn er velen die boos worden omdat House er geen begrip voor heeft en een medische oorzaak wil vinden. Dat terwijl het totaal niet bij het karakter House zou passen om ineens wel begrip te hebben.
Nog naast dat ik niet zo veel heb met film en fictie in het algemeen, geef mij maar voorbeelden in het echte leven, die zijn authentiek. Daarom ben ik ook zo veel mogelijk open over mijn eigen situatie, en hoop dat vele anderen dat ook doen.
Ik vind zelf representatie in fictie eigenlijk net zo belangrijk als het geven van interviews of voorlichtingen, want series en films etc. bereiken over het algemeen ook enorm veel mensen. Daarom vind ik het ook zo belangrijk dat die representatie 'goed' wordt gedaan, wat natuurlijk ook in gradaties bestaat zoals ik in m'n blogpost zo'n beetje beschrijf. Anders blijf je vooroordelen houden dat aseksualiteit door een ziekte komt of een jeugdtrauma oid. Ik kan mensen ook niet kwalijk nemen dat ze dat denken als ze bijv. alleen maar die ene aflevering van House hebben gezien en verder nooit iets hebben gehoord over aseksualiteit. Maar eerlijk gezegd zou ik liever hebben dat aseksualiteit dan helemaal niet was genoemd en dat ik zelf m'n verhaal kan doen als ik uit de kast kom ipv dat iemand me meteen al niet gelooft omdat ze denken dat ik dan wel een aandoening zal hebben.
Ik denk uiteindelijk dat allebei de problemen die jullie noemen kunnen worden opgelost door zoveel mogelijk representatie te hebben van echte mensen én fictieve personages die er expliciet voor uitkomen dat ze aseksueel zijn. Want als je er heel veel verhalen over hebt, krijg je ook niet dat mensen één keer iets zien over aseksualiteit en dat gaan generaliseren. En mensen zoals ik hoeven ook niet heel erg op zoek te gaan naar personages die ook maar enigszins aseksueel lijken als er voldoende zijn die al expliciet zo worden benoemd.
Ik weet dat we op dit vlak van mening verschillen, en denk ook niet dat daar verandering in gaat komen ;D Toch wil ik nog even reageren ...
Citaat van: Amber op september 20, 2018, 01:54:20 PM
Ik vind zelf representatie in fictie eigenlijk net zo belangrijk als het geven van interviews of voorlichtingen, want series en films etc. bereiken over het algemeen ook enorm veel mensen. Daarom vind ik het ook zo belangrijk dat die representatie 'goed' wordt gedaan, wat natuurlijk ook in gradaties bestaat zoals ik in m'n blogpost zo'n beetje beschrijf.
Het grote probleem bij fictie is dat er te veel andere belangen zijn, zoals een verhaallijn, de personages moeten in het verhaal passen, het moet ook weer niet te stereotype zijn, enz. Fictie is daardoor bijna per definitie los van de werkelijkheid. Om het maar te vergelijken met mensen die zichtbaar anders zijn: Hoe vaak zie je iemand in een rolstoel of met een blindengeleidehond in een serie?
Daarnaast zeggen we altijd dat het aan de buitenkant niet te zien is of iemand aseksueel is (tenzij die persoon er voor kies zelf iets herkenbaars te dragen), dan is het toch ook niet interessant in een serie?
Citeer
Anders blijf je vooroordelen houden dat aseksualiteit door een ziekte komt of een jeugdtrauma oid. Ik kan mensen ook niet kwalijk nemen dat ze dat denken als ze bijv. alleen maar die ene aflevering van House hebben gezien en verder nooit iets hebben gehoord over aseksualiteit. Maar eerlijk gezegd zou ik liever hebben dat aseksualiteit dan helemaal niet was genoemd en dat ik zelf m'n verhaal kan doen als ik uit de kast kom ipv dat iemand me meteen al niet gelooft omdat ze denken dat ik dan wel een aandoening zal hebben.
Volgens mij was het verhaal in die aflevering dat die persoon niet aseksueel bleek te zijn maar een tumor bleek te hebben, dat zegt niets over aseksualiteit en ligt gezien de aard van de serie beter in de lijn van het verhaal.
Citeer
Ik denk uiteindelijk dat allebei de problemen die jullie noemen kunnen worden opgelost door zoveel mogelijk representatie te hebben van echte mensen én fictieve personages die er expliciet voor uitkomen dat ze aseksueel zijn. Want als je er heel veel verhalen over hebt, krijg je ook niet dat mensen één keer iets zien over aseksualiteit en dat gaan generaliseren. En mensen zoals ik hoeven ook niet heel erg op zoek te gaan naar personages die ook maar enigszins aseksueel lijken als er voldoende zijn die al expliciet zo worden benoemd.
Ik snap wat je bedoeld, ik denk wel dat je een utopie voor ogen hebt die niet reëel is. Welke groep (beperk je niet alleen tot seksuele identiteiten) wordt regelmatig, geheel correct en nadrukkelijk uitgesproken in series neergezet? Volgens mij geen een.
Citaat van: AceVentura op september 20, 2018, 08:24:41 PM
Citaat van: Amber op september 20, 2018, 01:54:20 PM
Ik denk uiteindelijk dat allebei de problemen die jullie noemen kunnen worden opgelost door zoveel mogelijk representatie te hebben van echte mensen én fictieve personages die er expliciet voor uitkomen dat ze aseksueel zijn. Want als je er heel veel verhalen over hebt, krijg je ook niet dat mensen één keer iets zien over aseksualiteit en dat gaan generaliseren. En mensen zoals ik hoeven ook niet heel erg op zoek te gaan naar personages die ook maar enigszins aseksueel lijken als er voldoende zijn die al expliciet zo worden benoemd.
Ik snap wat je bedoeld, ik denk wel dat je een utopie voor ogen hebt die niet reëel is. Welke groep (beperk je niet alleen tot seksuele identiteiten) wordt regelmatig, geheel correct en nadrukkelijk uitgesproken in series neergezet? Volgens mij geen een.
De blanke cisgender hetero witte man (sorry, die was te makkelijk :ange:). Maar ik snap je punten wel. Ik ben gewoon nog een jonge idealist die zo veel mogelijk diversiteit wil zien. We zullen waarschijnlijk nooit in een wereld terechtkomen waarin alle fictie een goede afspiegeling zal zijn van de werkelijke populatie, maar we kunnen wel proberen zo dichtbij mogelijk te komen toch?
Citaat van: Amber op september 20, 2018, 10:14:20 PM
Citaat van: AceVentura op september 20, 2018, 08:24:41 PM
Ik snap wat je bedoeld, ik denk wel dat je een utopie voor ogen hebt die niet reëel is. Welke groep (beperk je niet alleen tot seksuele identiteiten) wordt regelmatig, geheel correct en nadrukkelijk uitgesproken in series neergezet? Volgens mij geen een.
De blanke cisgender hetero witte man (sorry, die was te makkelijk :ange:).
Nee, zelfs die niet, want een van jouw wensen is dat het expliciet benoemd wordt, en dat doen ze zo goed als nooit.
Citeer
Maar ik snap je punten wel. Ik ben gewoon nog een jonge idealist die zo veel mogelijk diversiteit wil zien. We zullen waarschijnlijk nooit in een wereld terechtkomen waarin alle fictie een goede afspiegeling zal zijn van de werkelijke populatie, maar we kunnen wel proberen zo dichtbij mogelijk te komen toch?
Het is een mooi streven, en ik denk dat je het pas kan bereiken als je zelf op de stoel van schrijver/producer zit, anders sta je alleen langs ze zijlijn "Ik ook! Ik ook!" te roepen ::)
Ik vind BoJack Horseman ook een geweldige serie! Het was zo goed om te zien dat ze Todd's verhaallijn over zijn aseksualiteit niet hebben laten vallen na het vierde seizoen. En ook fijn dat ze er zo expliciet over praten, dat ze aseksualiteit als spectrum beschouwen en dat ze duidelijk maken dat er een verschil is tussen aromantisch en aseksueel. Ik denk ook zeker dat dit soort series belangrijk zijn voor de algemene bekendheid en misschien ook wel de acceptatie van aseksualiteit :)
Ik heb alweer een nieuwe blogpost! Heb afgelopen zaterdag een speech gehouden bij de federatiedag van het COC voor een redelijk groot publiek en de tekst van die speech uiteraard op m'n blog gepost: https://medium.com/acetivist/mijn-speech-over-de-a-in-lhbti-5d31f927e87d
Ik weet dat het echt enorm verschilt per aseksueel hoe verbonden we ons voelen met de LHBTI+ gemeenschap en hoe graag we de A in die afkorting willen, maar blijkbaar had m'n praatje wel het effect dat iedereen de rest van de dag heel bewust lhbtiA+ zei, dus well done me! :klap:
Wederom een mooie blog Amber, en mooi dat je die speech gegeven hebt :cheerleader:
Ik heb (uiteraard) geen bezwaar tegen het toevoegen van de A aan LHBTI, ik heb wel moeite met het steeds verder uitbreiden van de LHBT afkorting in het algemeen omdat ik denk dat we daarmee ons doel voorbij schieten. En als we dan toch met blogs bezig zijn, ik heb daar enige tijd geleden een blog over geschreven juist omdat het gebruik van alleen LHBT nog wel eens vragen oplevert. Dit is mijn verhaal: https://pridecoach.nl/blog/20180904-waarom-ik-de-afkorting-lhbt-gebruik.html
Dat is een heel goed geschreven blog, Amber! Dank voor het delen! :klap:
Dank jullie wel! ;D
Citaat van: AceVentura op oktober 02, 2018, 09:45:25 AM
Ik heb (uiteraard) geen bezwaar tegen het toevoegen van de A aan LHBTI, ik heb wel moeite met het steeds verder uitbreiden van de LHBT afkorting in het algemeen omdat ik denk dat we daarmee ons doel voorbij schieten. En als we dan toch met blogs bezig zijn, ik heb daar enige tijd geleden een blog over geschreven juist omdat het gebruik van alleen? LHBT nog wel eens vragen oplevert. Dit is mijn verhaal: https://pridecoach.nl/blog/20180904-waarom-ik-de-afkorting-lhbt-gebruik.html
Ook een goede blogpost joh! Ik gebruik zelf ook vaak 'queer community' en ben best wel fan van de afkorting MOGAI (Marginalized Orientations, Gender identities, And Intersex) omdat je die makkelijk kan uitspreken en het alles omvat, maar helaas kent bijna niemand die.
MOGAI is inderdaad ook wel mooi en inclusief. Ik heb persoonlijk wel wat moeite met Marginalized, omdat het naar mijn mening iets zegt over wat anderen van die groep vinden/met die groep doen, dat kan naar mijn mening nooit een goede term zijn voor een groep die zich juist kenmerkt door het feit dat ze juist zichzelf willen kunnen zijn.
@ Ace Ventura - ik wist helemaal niet dat jij een blog had! Heb ik niet goed opgelet? ??? Bij gelegenheid ga ik erin lezen.
Er veranderd de laatste tijd veel bij mij ::) het eerste bericht op mijn blog stamt alweer uit februari.
Ik ben de blog begonnen op m'n zakelijke website omdat dat helpt met een aantal dingen. Zo word de website beter vindbaar in zoekmachines, kunnen (potentiële) klanten me op die manier iets beter leren kennen, enz.. Ik schrijf over alles wat ik tegenkom wat met LHBT te maken heeft, van nieuws tot events en van TV programma's tot de diverse visibility days.
Toevallig heb ik vandaag een nieuwe blog gepubliceerd over wat je moet doen als iemand naar jou uit de kast komt. Het leek me een mooie andere kijk op het "standaard" verhaal van hoe je uit de kast moet komen. Dit uiteraard met het oog op coming-out day volgende week:
https://pridecoach.nl/blog/20181003-wat-als-iemand-naar-jou-uit-de-kast-komt.html
Ik ben benieuwd wat jullie vinden van wat ik daar geschreven heb, dit is puur hoe ik het graag zou zien.
Ace, dat vind ik een heel zinvolle blog.
Heeft een tijdje geduurd, maar ik heb weer een nieuwe blogpost geschreven: https://medium.com/@acetivist/gender-n-v-t-4c421b9927d9
Hij gaat niet over aseksualiteit deze keer, maar over het vinden van mijn genderidentiteit. Vinden jullie vast alsnog interessant :ange:
Ja, interessant, Amber. Maar niet 'zomaar' interessant. Dit omdat ik je een paar keer ontmoet heb, dus ik een voorstelling heb bij 'Amber'. En deze voorstelling raakt dus verouderd. Tijd dus voor een nieuwe, ik hoop je nog weer eens te ontmoeten.
Mooi om te zien hoe je je weg zoekt - en vindt - en hoe je dit kunt verwoorden naar ons toe. Je hebt heldere ideeën over wat je wel/niet wilt, en je volgt ze ook.
Gefeliciteerd!
Ik deel mezelf niet in bij 'genderqueer' maar noem mezelf nog altijd 'man'. Maar ben wel aan het experimenteren hoe ik me dan als 'man' gedraag, kleed, welke keuzes ik maak in manier van doen, werk... welke eigenschappen ik verder zou willen ontwikkelen (zorgzaamheid...), en wat ik zo langzamerhand wel ken (stoer, overleven...).
Dit soort eigenschappen - maar ook kleding - worden al gauw 'vrouwelijk' of 'mannelijk' genoemd. Dat is soms wel lastig. Als ik een keer in een rok loop, is het niet mijn bedoeling om 'vrouwelijk' te zijn, maar a) gewoon omdat ik lange statige rokken mooi vind, b) omdat ik als man niet veroordeeld wil zijn tot alleen maar broeken.
Mooie blog Amber, en wat een mooie ontdekkingsreis heb je gemaakt :klap:
Ga je verder nog stappen nemen naar aanleiding van je genderdysforie of is de ontdekking nog zo vers dat je daar niets over kan zeggen?
Mooi verhaal Amber. Ik heb het met interesse zitten lezen :highfive1:
@ Edewecht: Haha, zo erg ben ik niet veranderd hoor! Maar we gaan elkaar sowieso nog wel zien :)
Citaat van: AceVentura op maart 10, 2019, 10:10:43 AM
Ga je verder nog stappen nemen naar aanleiding van je genderdysforie of is de ontdekking nog zo vers dat je daar niets over kan zeggen?
Ik ben hier inderdaad eigenlijk nog maar net mee bezig, dus ik ben vooral aan het experimenteren met kleding enzo. Denk niet dat ik aan de hormonen wil, want ik zou van baardgroei/ een lagere stem etc. waarschijnlijk net zoveel dysforie krijgen omdat ik ook geen jongen ben. Maar misschien wil ik nog wel een binder proberen als ik ergens een betaalbare kan vinden :P
Wat mooi dat je jezelf de ruimte geeft om te ontdekken, Amber
Suuupergave blog, Amber!
Ik kwam dit topic nu pas tegen en je posts natuurlijk meteen gelezen. Je verwoordt het allemaal heel pakkend, waardoor ik zelf ook weer nieuwsgierig wordt naar dingen waar ik nog niet zoveel vanaf weet (genderdiversiteit, bijvoorbeeld).
Ben benieuwd naar je toekomstige posts. :cake:
mooi stuk Amber. super veel respect dat je hier zo online mee uitkomt :klap: :cheerleader: :smile-hart: :smile-hart:
Als ik door de stad loop kijk ik vooral naar kledingwinkels voor vrouwen eigenlijk. Niet dat dit iets in de vorm van gender identiteit betekent denk ik. Maar vind als man beetje oneerlijk dat vrouwen zoveel creatiever kunnen zijn met kleding dan mannen.
Vind dat mannen echt saai zijn qua kledingkeuze. vrouwen hebben zoveel meer keuze dan een broek en tshirt. mss ook een reden dat ik nooit veel kleren gaan shoppen. Reden nr 1 is niet heel rijk zijn. Maar wat ik zojuist beschreven heb speelt zeker mee.
Citaat van: Somebody someone op maart 11, 2019, 10:28:40 PM
Als ik door de stad loop kijk ik vooral naar kledingwinkels voor vrouwen eigenlijk. Niet dat dit iets in de vorm van gender identiteit betekent denk ik. Maar vind als man beetje oneerlijk dat vrouwen zoveel creatiever kunnen zijn met kleding dan mannen.
Zo waar!
Als vrouw viel me dat nooit zo op... tot ik een keer (toen ik nog in de horeca werkte) een klant complimenteerde op haar bijzonder mooie halsketting, en later zei zij dat ze mijn broek (bloemetjesmotief, yay!) zo leuk vond. Zegt de man met wie ze kwam lunchen: "Sja, ik draag alleen een saai blokjesvest. Jammer eigenlijk." (en toen kwam er een heel gesprek los over creativiteit met kleurrijke stropdassen, maar ook over waarom sierraden, en bijvoorbeeld nagellak, überhaupt eigenlijk zo gegendered zijn. Waarom draagt niet iedereen die dat leuk vindt ze?)
Ik vond het weer eens tijd voor een nieuwe blogpost, dus hierbij: https://link.medium.com/ZFQYEIh4yX?fbclid=IwAR3oK2ihGdeR987bAa4lXAcHwlzZ_hNzjwORHtAVpIWU2kOD4XoHEc1Dd9I
Gaat over hoe ik de afgelopen jaren andere aseksuelen heb ontmoet, dus heb natuurlijk ook dit forum genoemd ;)
Kort en helder, Amber.
En licht en vrolijk. Dat is heel fijn om te lezen :)
Citaat van: Edewecht op september 20, 2018, 06:30:18 AM
Oei. Ik heb helemaal niets met series, dus deze blogpost gaat aan me voorbij...
Ik heb wel een andere vraag. Een vraag die al langer bij me leeft, maar die weer in me opkwam toen ik de blogpost las:
Als iemand zich hier nieuw voorstelt, en ons vraagt of hzij misschien aseksueel is, dan roepen wij altijd: je bepaalt zelf of je je als aseksueel wilt identificeren. Prima. Maar waarom duiken dan steeds de namen weer op van Spock, Dr Who, en zelfs Marc Rutte? Wie zijn wij om hardop te zeggen dat die personen aseksueel zijn (of zouden kunnen zijn)?
Oeh, ja, laatst kwam er ook weer een lijst online voorbij. Deze keer gelukkig iets meer met de mensen die het schijnbaar ook echt genoemd hadden, maar vooral in eerdere versies die ik zag wordt het heel vaak gewoon de persoon aangemeten zonder dat die er ook maar een wordt over gerept heeft. Ik vertel de mensen die dat posten dan ook altijd dat 'Als wij niet willen dat mensen iets veronderstellen over onze seksualiteit, dan hebben wij ook zeker geen recht om dit bij anderen te gaan doen'. Plus dat, als het gaat om fictionele karakters het nog moeilijker wordt (tenzij ze echt zo geschreven en benoemd zijn op een manier.. zoals Voodoo, Todd en uit verschillende boeken) en het ook niet altijd de juiste ideeen oplevert bij anderen gezien de characters die soms gekozen worden ook bepaalde andere eigenschappen vertonen die misschien voor sommige passen bij hun eigen persoonlijkheid maar zeker niet een groepsbeeld geven
Ik heb een verslagje van Pride Amsterdam en de internationale meetup op m'n blog gezet! Zitten dit keer ook wat foto's bij (met toestemming van de gefotografeerden uiteraard): https://medium.com/acetivist/ace-pride-2019-925c1c6f93b9
Prachtig, prachtig zoals je beschrijft hoe iedereen elkaar vindt omdat ze ace-vlaggen en/of kleuren bij zich hebben.
Wat jij in ieder geval bereikt hebt met dit verhaal, is dat ik weer meer mijn kleuren (letterlijk) ga laten zien! (Was een beetje weggezakt, afgelopen jaar.)
Mooie blog Amber. Mooi dat jullie elkaar door de Ace-vlag (of kleuren) elkaar gevonden hebben.
Toen ik in 2018 bij de Roze Zaterdag in Gouda was liep ik mee met de Pride Walk. Ik zag toen langs te kant iemand met een Ace vlag staan, helaas had ik toen alleen m'n ring en die viel niet voldoende op voor herkenning. M'n vlag was toen wat te onpraktisch omdat ik achter een rolstoel liep, had ik die wel bij me gehad dan had dat zeker geholpen.
Leuke blog! Misschien moet ik zelf ook maar eens een Ace-vlag ergens scoren. Ik heb op de prides waar ik geweest ben nog nooit een Ace-vlag gezien, maar aan de andere kant had ik er zelf ook geen... Iemand een tip waar ik zo'n vlag kan kopen?
Ik zag ze gisteren bij AliExpress. ik heb gezocht op de term asexuality volgens mij.
Ik heb er geen besteld, ik zocht een sleutelhanger, maar ik zag ook vlaggen staan.
Citaat van: Vic13 op augustus 18, 2019, 08:35:28 AM
Iemand een tip waar ik zo'n vlag kan kopen?
zie dit onderwerp: https://du.asexuality.org/index.php?topic=4792.msg150605#msg150605
Keuzestress, Vic! :D
Citaat van: Edewecht op augustus 16, 2019, 06:32:39 PM
Wat jij in ieder geval bereikt hebt met dit verhaal, is dat ik weer meer mijn kleuren (letterlijk) ga laten zien! (Was een beetje weggezakt, afgelopen jaar.)
Ah mooi zo! Zijn ook wel mooie kleuren van de ace vlag :ange:
Citaat van: AceVentura op augustus 16, 2019, 08:42:32 PM
Toen ik in 2018 bij de Roze Zaterdag in Gouda was liep ik mee met de Pride Walk. Ik zag toen langs te kant iemand met een Ace vlag staan, helaas had ik toen alleen m'n ring en die viel niet voldoende op voor herkenning. M'n vlag was toen wat te onpraktisch omdat ik achter een rolstoel liep, had ik die wel bij me gehad dan had dat zeker geholpen.
Ik doe zelf altijd m'n vlag als een soort cape om zodat ie niet in de weg zit. Of nouja, ik moet oppassen dat ik er niet per ongeluk op stap, maar het is een methode.
Citaat van: Amber op augustus 18, 2019, 09:23:12 PM
Ik doe zelf altijd m'n vlag als een soort cape om zodat ie niet in de weg zit.
Goed idee!
Citaat van: Amber op maart 09, 2019, 09:10:16 PM
Heeft een tijdje geduurd, maar ik heb weer een nieuwe blogpost geschreven: https://medium.com/@acetivist/gender-n-v-t-4c421b9927d9
Hij gaat niet over aseksualiteit deze keer, maar over het vinden van mijn genderidentiteit. Vinden jullie vast alsnog interessant :ange:
Ik heb deze blog nog even gelezen en wil er graag even op reageren, want wat is het herkenbaar!
Ik (ook genderqueer) word er gek van dat mensen zeggen dat ik blij moet zijn met wie ik ben, dat ik moet accepteren dat ik zo geboren ben etc. Het lijkt alsof niemand het serieus kan nemen wanneer je niet in het hokje man of vrouw past. Alsof het zijn van transgender misschien nog net kan, maar dat non-binair bullshit is. Ik vond het zo fijn om de blog te lezen en te zien dat ik níet gek ben, dat er meer mensen zijn zoals ik. En ook bedankt voor het delen van de documentaire van tegenlicht! Ik leef trouwens in een omgeving waarin iedereen boos is over het feit dat de NS nu "beste reizigers" zegt, wat ik niet begrijp omdat nu juist iedereen inbegrepen wordt. Fijn om te zien dat ik niet de enige in Nederland ben waarvoor de "dames en heren" in "beste reizigers" is veranderd ;)
Citaat van: Vic13 op augustus 28, 2019, 08:18:07 AM
Ik heb deze blog nog even gelezen en wil er graag even op reageren, want wat is het herkenbaar!
Ik (ook genderqueer) word er gek van dat mensen zeggen dat ik blij moet zijn met wie ik ben, dat ik moet accepteren dat ik zo geboren ben etc. Het lijkt alsof niemand het serieus kan nemen wanneer je niet in het hokje man of vrouw past. Alsof het zijn van transgender misschien nog net kan, maar dat non-binair bullshit is. Ik vond het zo fijn om de blog te lezen en te zien dat ik níet gek ben, dat er meer mensen zijn zoals ik. En ook bedankt voor het delen van de documentaire van tegenlicht! Ik leef trouwens in een omgeving waarin iedereen boos is over het feit dat de NS nu "beste reizigers" zegt, wat ik niet begrijp omdat nu juist iedereen inbegrepen wordt. Fijn om te zien dat ik niet de enige in Nederland ben waarvoor de "dames en heren" in "beste reizigers" is veranderd ;)
Goed om te lezen dat je wat aan m'n blogpost had! Ik merk inderdaad ook wel dat het voor veel mensen moeilijk is te accepteren dat er meer dan twee genders zijn. Was voor mij ook zo in het begin, maar het kan soms best wel irritant zijn als mensen je genderidentiteit niet serieus nemen ::)
En die discussie over dat 'beste reizigers' snap ik ook niet! Het is niet alsof de mensen die erover klagen nu worden buitengesloten