Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Dromen over vreemdgaan

Gestart door van_mark, september 27, 2010, 11:16:24 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

van_mark

Ik ben een gezonde man van rond de veertig.
Meer dan 20 jaar woon ik samen met mijn aseksuele partner met wie ik twee kinderen heb. 
Ze is een enorm lief mens en een goede moeder die veel voor anderen over heeft, maar op het gebied van seks is er weinig prijzend over haar te vertellen.

Waarom ik denk dat ze aseksueel is:

  • Ze neemt/nam  nooit het initiatief
  • Ik hoor nooit een liefkozend of prijzend geluid van haar
  • Alle avances die ik maak worden direct afgewezen
  • Suggesties om nieuwe dingen te proberen zijn uit den boze
  • Er is geen enkele vorm van genegenheid van haar kan
  • Spontane seks bestaat  niet in haar wereld
  • Meer dan 1 keer seks per dag is nooit gebeurd
  • Ze laat zich op geen enkele wijze betasten
  • Ze kreunt nooit (moet daarom altijd lachen om de discussie omtrent gefakete orgasmes)

Ik ben de afwijzingen meer dan zat en voel me een enorme sukkel dat ik dit alles zomaar lijk accepteren.
Natuurlijk accepteer ik het niet, maar een aseksuele partner is funest voor het gevoel van eigenwaarde en duwt me in een negatieve  spiraal van schaamte, frustratie en twijfel aan mezelf die moeilijk te doorbreken is.  Menigeen zal zich dan ook afvragen waarom ik überhaupt nog bij haar ben gebleven.
Die vraag komt regelmatig ook bij mij bovendrijven.
Momenteel zijn mijn twee kinderen grootste factor. Daarna komt mijn absolute gebrek aan eigenwaarde.

Praten heeft weinig zin
We hebben het probleem vaak besproken en de eerste 15 jaar beloofde ze dat ze zich zou inzetten om ons seksleven te verbeteren. Daarna is deze bij een seksuoloog geweest die haar vertelde dat ze moest kiezen tussen alleen wonen zonder seks of doorgaan met onze relatie waarbij seks een rol speelt. Ze koos voor het laatste en tot nu toe is er eerder sprake van verslechtering in plaats van verbetering van ons seksleven.
We hebben nu gemiddeld 1 keer per maand geslachtsgemeenschap en dat is voor mij veel te weinig. Ik wil begeerd en verleid worden. Een passievolle omhelzing die eindigt in een bevredigende vrijpartij.

Ik ben haar altijd trouw gebleven
Scheiden zie ik nog niet zo zitten, maar af en toe droom ik er van om vreemd te gaan. Zoiets zou namelijk de spanning op onze relatie aanzienlijk verlichten.
Wat vinden jullie daar nou van?

fee23

Mijn mening? Ik denk dat jij moet kiezen; je gezin of je seksleven. Hou je genoeg van je vrouw? Probeer de klik te maken, leer ermee leven en kies voor de liefde. Kan je er niet mee leven? Ga dan uit elkaar en doe je goesting. Dit is waarschijnlijk heel naïef maar zo denk ik dan weer. Er zijn natuurlijk andere oplossingen. Als je vrouw ervoor openstaat, kan je het op een ander zoeken. Maar ga haar toch niet achter haar rug bedriegen, praat erover en wees eerlijk! Volgens mij moet je niet verwachten dat het nog zal veranderen. Als het zo lang aansleept en ze kan zich er niet toe brengen om seks te hebben, is het gewoon hoe ze is. Ze heeft blijkbaar toch moeite gedaan door naar een seksuoloog te stappen. Da's een hele grote stap geloof me maar.
Je moet wel weten; je vrouw houdt van jou en ze vindt je aantrekkelijk! Ze is gewoon aseksueel. Je zegt dat ze niet kreunt, normaal hé als ze er niet van geniet. En dat ligt niet aan je bedprestaties, ze vindt het gewoon niet leuk. Zou je dan liever hebben dat ze elke avond een toneeltje opvoert en met een vuil gevoel gaat slapen? Want zo voel je je op zulke momenten. Je zegt dat ze niet spontaan is en geen initiatief toont, ga jij spontaan naar de tandarts? Want zo leuk is het op de zwakste momenten. Je zegt dat ze geen genegenheid toont, als jij een intieme knuffel en een innige kus krijgt van haar dan krijg je toch zin? Dan moet ze je weer teleurstellen of iets doen serieus tegen haar zin. Je hebt echt geen idee hoe moeilijk het is... Volgens mij is het tijd voor een heel serieus en eerlijk gesprek en stop niet voor er een oplossing is gevonden.
In ieder geval veel succes, ik hoop dat jullie een oplossing vinden waar jullie allemaal gelukkiger van worden.

Fricai

Weet zij dat jij het er zo moeilijk mee hebt dat je zelfs over vreemdgaan gaat dromen? Dat lijkt me wel essentieel.

Ienepien

Hallo Mark. Volgens mij ben je hier nieuw, dus krijg je een stukje  :cake:

Misschien kan het je al veel voldoening geven door hier te lezen dat je niet de enige bent in deze situatie.
Verhalen genoeg, ook van 'de andere kant'.
Door het besef, dat het nooit 'beter' wordt, kan je misschien eens met de ogen van een 'vreemde' naar jullie relatie kijken.
Ziet het er uit of dat wel snor zit? Dan zullen jullie door te praten er achter moeten komen wat haar grenzen zijn, tot hoever je mag gaan.
Misschien dat ze dan wel iets van liefkozingen kan geven. Als ze maar weet, dat er dan niet 'iets anders' gevraagd wordt. :wave:

Jovi_Hobbes

Welkom hier  :cake:
Je zit in een lastige situatie. Als je vrouw echt aseksueel is dan is je situatie namelijk in verhouding eigenlijk best goed. 1 keer per maand is misschien wel meer dan waar veel andere partners van op hopen. 1 keer per maand is ook veel meer dan veel aseksuelen hier aan zouden kunnen. Het is heel dubbel, als je vrouw dus echt aseksueel is ben ik bang dat de situatie voor jou niet echt beter zal kunnen worden. De dingen die je vooral mist hebben met passie te maken die zij waarschijnlijk niet kent en nooit heeft gevoeld. Aan de andere kant komt ze jou heel ver tegemoet door toch 1 keer per maand seks te hebben terwijl zij daar misschien totaal geen behoefte aan heeft en misschien zelfs een afkeer van heeft. Wat dat betreft denk ik dat je dat juist moet zien als een bewijs van hoeveel ze wel niet van je houdt dat ze dat voor je over heeft.
Dit zijn slechts gedachten van mij. Ik weet niet hoe de situatie voor jouw vrouw precies is.

Om op je vraag terug te komen waarom je nog steeds bij haar bent: ik denk (en hoop) dat seks niet het enige is waarom mensen wel of niet bij elkaar blijven. Er zullen toch een hoop andere redenen zijn waarom je ooit met haar bent getrouwd? Ik wil het probleem zeker niet bagatelliseren, maar mocht 'alleen' de seks het probleem zijn, dan lijkt me jullie relatie toch wel de moeite waard om voor te vechten. Ik denk ook dat de anderen gelijk hebben dat je zeker niet achter haar rug om moet gaan, maar het kan misschien wel heel goed zijn om die ideeën en gevoelens op tafel te gooien zodat je vrouw echt begrijpt hoe moeilijk de situatie voor jou is.
Is there anybody out there, just like everybody out there?
Just one somebody out there, just like me?

Ienepien

Bedoel je trouwens 'dromen over vreemdgaan' dat je er over fantaseert, of droom je er écht over? :-\

Steentje

Dag Mark,

Ook van mij een welkom.  En weet dat je niet alleen bent, je verhaal is heel erg herkenbaar.

Citaat van: Jovi_Hobbes op september 29, 2010, 07:47:38 PM
Om op je vraag terug te komen waarom je nog steeds bij haar bent: ik denk (en hoop) dat seks niet het enige is waarom mensen wel of niet bij elkaar blijven. Er zullen toch een hoop andere redenen zijn waarom je ooit met haar bent getrouwd? Ik wil het probleem zeker niet bagatelliseren, maar mocht 'alleen' de seks het probleem zijn, dan lijkt me jullie relatie toch wel de moeite waard om voor te vechten. Ik denk ook dat de anderen gelijk hebben dat je zeker niet achter haar rug om moet gaan, maar het kan misschien wel heel goed zijn om die ideeën en gevoelens op tafel te gooien zodat je vrouw echt begrijpt hoe moeilijk de situatie voor jou is.
Ik kan natuurlijk niet in Mark zijn plaats antwoorden, maar ik kan wel mijn visie geven :
Seks is niet het enige waarvoor mensen samen blijven, jammer genoeg is het wel heel vaak, ik moet eigenlijk zeggen HEEL VAAK, de enige reden waarom mensen uiteen gaan.  En bij velen "overkomt" het hun gewoon, voordat ze het zelf door hebben.  Het klikt thuis niet meer in bed, je belandt eens toevallig in een ander bed en hopla, een nieuwe wereld gaat voor je open.  Daar krijg je wel de genegenheid waar je zo naar hunkert, daar vind je wel bevrediging, daar doe je zelfs dingen waar je thuis nog niet van durft dromen.  En de eerste stap is gezet.  Als je nog niet goed thuis bent verlang je al terug naar dat andere bed en binnen de korste tijd zijn er twee (of drie) opties : je kiest zelf voor het nieuwe leven, of je partner ontdekt het en zet je aan de deur of trapt het zelf af (of de derde optie : het stopt toch weer om één of andere reden en je blijft gewoon thuis).

Ik denk dat Mark zelf ook aangeeft waarom hij nog thuis is : om voor zijn kinderen een zo normaal mogelijk gezinsleven te geven.  Want je kan het draaien en keren hoe je wilt : de kinderen zijn altijd het slachtoffer van de scheiding van hun ouders.  En voor veel ouders is het geluk van hun kinderen toch nog belangrijker dan hun eigen geluk.

Jovi_Hobbes

Maar echt alleen bij elkaar blijven voor de kinderen lijkt mij toch ook niet goed, niet voor de ouders maar ook niet voor de kinderen. Dan kun je beter allebei je eigen weg gaan maar wel zorgen dat het onderlinge contact goed blijft zodat de kinderen er zo min mogelijk last van ondervinden.
Je uitleg is heel duidelijk, maar ik neem aan dat er veel redenen waren waarom Mark en zijn vrouw ooit zijn getrouwd. De vraag is dus: zijn die er nog en zijn die de moeite waard om voor te vechten?
Is there anybody out there, just like everybody out there?
Just one somebody out there, just like me?

Steentje

Oh, maar ik ken een voorbeeld waar er voor de kinderen (en misschien ook voor de mama) geen vuiltje aan de lucht is.  Voor hun is het echt het schoolvoorbeeld van een ideaal gezin.
En inderdaad, er zullen voor Mark veel redenen geweest zijn om met zijn vrouw te trouwen.  Maar ik kan me best voorstellen dat de dagelijkse afwijzing zo frustrerend en vernederend geworden is, dat voor hem alle positieve aspecten helemaal verdwenen zijn.  En toch blijft hij vechten, want hij zegt zelf dat hij (nog) niet wil scheiden, hij droomt alleen maar van vreemdgaan en zoekt op die manier een oplossing voor zijn probleem.

pinky

Als eerste; welkom!  :cake:

In reactie op je verhaal. Ik ben een Kopp kind. Oftewel een Kind van een Ouder met Psychische Problemen. In mijn geval was mijn moeder depressief.

Nu ben ik 26. Ik ben in therapie vanwege mijn eetprobleem. Ik durf niet genoeg voor mezelf op te komen, eet mijn frustraties en verdriet weg, zoals mijn moeder ook al haar frustraties en verdriet wegschoof, opkropte etc. Ik ben soms negatief ingesteld en kan wantrouwend zijn naar andere mensen, omdat mijn moeder dat ook was. Ze kon zichzelf niet eens vertrouwen, laat staan anderen. Ik heb dus van mijn moeder geleerd op een negatieve zelfdestructieve manier te leven. Als ze dat zou weten, zoals ik het nu zeg, dan weet ik zeker dat dat niet het voorbeeld is dat ze haar kinderen had willen geven.

Jij hebt nu de keuze. Is dat het voorbeeld dat je je kinderen wilt geven? Is jouw leven het leven waarvan je wilt dat je kinderen het ook gaan leiden? Als je dat niet met JA kun beantwoorden, dan zul je dingen moeten veranderen om je kinderen te laten zien dat jij en dus ook zij meer waard zijn dan een leven dat je ontevreden en depressief maakt. Je zult er iets aan moeten doen. Niet eens voor jezelf, maar voor je kinderen! Geef hen het goede voorbeeld! En dat kun je! Het gaat om je kinderen. De liefste en meest onschuldige wezens op deze aardbol. Je kinderen die niets anders verdienen dan ouders die het allerbeste van henzelf geven. En dat ben JIJ! Want jij bent hun vader en niemand kan jou vervangen! Ze houden van jou, hun vader en willen alles wat ze moeten weten van jou leren. En dus heb je iets te doen. En je kunt het! Je houd van je kinderen en je liefde voor hen zal je helpen de beste vader te worden die jij kan zijn. Dus ga ervoor. Ga voor het geluk in je leven en laat je kinderen zien dat geluk het waard is om voor te vechten!

YM

Beste Mark,

hoe herkenbaar. Ikzelf bijna 25 jaar getrouwd met een lieve vrouw maar met een zeer laag libido. Asexueel is geen libido maar jouw en mijn vrouw hebben een zeer laag libido. Wat doe je eraan? Niets, want ieder vogeltje zingt zoals hij gebekt is. Alleen blijf je als sexuele partner gefrustreerd achter. De vragen van waar je gefaald hebt, hoe kan je het verbeteren blijven je achtervolgen.

Hoe herkenbaar je steeds groeiend verlangen naar een andere partner. Ook ik droom van een beter sexueel leven. Asexuele partners  onderschatten de druk die je ervaart om steeds op je tippen van je tenen te lopen. Om steeds je eigen gevoelens te onderdrukken. Ikzelf ben er aan onderuit gegaan. Ik zat en zit nog steeds in een depressie.

Hoe herkenbaar dat je probeert je kinderen en je vrouw te sparen. Je kinderen zijn gelukkig, je vrouw is gelukkig en jij zou dat geluk zo maar teniet doen door je eigen verlangen door te drukken. Egoïstisch toch of niet?? Ik begrijp je frustraties en tegelijk je lokroep naar een bevredigend sexleven.

Ikzelf ben bij een psychiater beland want ik weet het echt niet meer. Moet ik mij ophangen, moet ik alles achter laten om mijn verlangen te bevredigen of doe ik het stiekem achter de rug om. Het enige dat eerlijk is, volgens mij, dat er openlijk gesproken wordt dat er extra relatie komt. Dat zou eerlijk zijn voor iedereeen. Dat is de theorie maar of dit ook kan, dat denk ik niet.

Dus zullen we ons maar ophangen. :78:
YM

Ereinion

Doe dat maar niet.  :knuffel:

Ik weet dat het frustrerend is voor de seksuele partner. Ik vind het zelf soms net zo frustrerend dat ik er de oorzaak van ben.
Wat ik wel weet: ik zou miljoen maal (of nog vaker) liever hebben dat mijn partner tegen me zegt dat hij er een relatie bij wil hebben, dan dat hij zelfmoord zou plegen.
Alleen mensen zonder fantasie, vluchten in de realiteit.

Ienepien

Ik denk, dat in goed overleg de keuze wel makkeijker wordt: een seksvriend/-in of uiteindelijk zelfmoord plegen. :-\

YM

Citaat van: Ereinion op oktober 08, 2010, 04:10:31 PM
Ik weet dat het frustrerend is voor de seksuele partner. Ik vind het zelf soms net zo frustrerend dat ik er de oorzaak van ben.

Dank voor de knuffel.

Ik heb heel veel begrip voor mijn vrouw en ik weet dat ze heel veel van me houdt en ik weet dat ze weet dat ik haar graag zie. Uiteindelijk heb ik na al die jaren begrepen dat ze zo in elkaar steekt en dat er geen "next level" of geen verbrogen agenda is. Het moet ook erg zijn om te weten dat je (a)sexualiteit de andere pijn doet vooral als je van de andere zielsveel houdt. Dt is echt Kafka.

We zijn begin van dit jaar nog naar een sexuologe geweest en ze doet inspanningen maar als het niet kan, kan het niet. Helaas ben ik uiteindelijk zo gefrustreerd geraakt dat ik nu niets meer kan. Dat mag je vrij letterlijk verstaan. Ik blokkeer, ik ben het nu die haar afwijs. Begrijpe wie begrijpe kan. Nu loop ik depressief rond omdat enerzijds ik weet dat het nooit zal veranderen en anderzijds omdat ik haar afwijs wat dan haar weer frustreert. Als je spreekt van de regen in de drup geraken.

Dat men dan droomt van vreemdgaan is normaal. Dat je droomt van wilde avonturen is normaal. Alleen stel ik vast dat zelfs die dromen vervliegen. Vreemdgaan, extra relatie, dames van de betaalde liefde, dit zijn allemaal opties. Bespreek het met je partner maar neem ze aan.
Ik heb geen opties meer.  :banghead:
YM

Mannetje

Je hebt wel een optie! Alleen dan moet je leren los te laten. En dat is nogal moeilijk. En dat is bij haar weggaan en een nieuw leven beginnen.
Alleen dat betekend dat je haar dus helemaal moet loslaten om vervolgens helemaal opnieuw te beginnen.
Je moet dan niet verwachten dat het dan zomaar heel snel met iemand anders een sprookje wordt. Maar die optie is er wel!
Nogmaals dit is erg moeilijk. Alleen dat is een touw om je nek hangen en van het trappetje springen ook  :-\


Die sexuologe, wat is dat frusterend voor haar geweest  :o. Zo'n deskundige die dacht haar wel even te genezen. En dat noemt zich een deskundige  :-\

Moeilijk  :knuffel: