Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Kinderwens?

Gestart door Dark_Lord_, september 09, 2015, 08:07:11 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 2 gasten bekijken dit topic.

HSP-ertje

Ik denk dat je de link tussen ASS en geen kinderwens (zelfs een afkeer van kinderen) kunt leggen, zie ik hier duidelijk bij een aantal mensen en bij mijn zoon is dit ook het geval.

Koffie

Wat grappig, ik heb hele andere ervaringen. ;)
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

1976&VLA-BRA&3000

Mijn eerste post hier op het forum...ik draai deze topic weer in gang :-). Ik ben een vrouw van 43 en heb al heel mijn leven een hekel aan kinderen. Als kind vond ik leeftijdsgenoten al niet leuk, laat staan alle sport en spel dat er aan te pas kwam. Ben ik blij dat mijn kindertijd door is! Nooit gebabysit, nooit een luier vast gehad en net geteld 1x een totaal onbekende baby vastgehad omdat hij letterlijk in mijn armen werd geduwd...tijdens een avondje naaien bij Femma. Het zegt me simpelweg niks en gelukkig maar, want ik zou zoals er hier nog al een aantal mensen neergeschreven hebben, (moest het me wel iets zeggen), absoluut niet genoeg energie er voor hebben en ook knettergek worden van het lawaai dat kinderen met zich meebrengen. Het leven is zo al druk en vol genoeg voor mij.

Ken88

Voor mij is dit een gemis dat er waarschijnlijk niet komen gaat. (maar opgeven doe ik ook niet aan)

Ik val onder het ASS spectrum (asperger) en ben dus zowel aseksueel als aromantisch. Dat maakt het vrij complex. Al heb ik altijd geroepen dat ik een co-ouderschap had gewild, blijkt zelfs een donor(plus) constructie erg moeilijk, omdat autisme nu eenmaal helaas erfelijk is (met name op de mannelijke lijn).

Reden om lid te worden van dit forum was ook om hopelijk meer informatie op te doen om verder te komen, maar dat zat er niet in. Desondanks wel blijven plakken, want het is prettig om toch ervaringen met elkaar te delen. (en wie weet wat de toekomst brengt, misschien komt er ooit iemand hier die mij wel de gouden tip kan geven)

AceVentura

Citaat van: Ken88 op januari 25, 2020, 07:44:59 PM
Reden om lid te worden van dit forum was ook om hopelijk meer informatie op te doen om verder te komen, maar dat zat er niet in.
Wat voor informatie mis je nog of zou je graag willen hebben?
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

Ken88

Vrij "grote" tips om het even grofweg te zeggen. Ik ben momenteel gestrandt en heb het gevoel alles geprobeerd te hebben en weet echt niet meer waar ik nog kan zoeken of vragen.

Koffie

Maar zijn dat grote tips waar Aven advies in kan geven, of bedoel je dat je vast bent gelopen in je wens hier iemand te vinden die samen met jou kinderen wil krijgen? Want daar kunnen we vrees ik, weinig aan doen.
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

Ken88

Een stukje van beide ben ik bang. Waar ik het meest naar zoek is een platform waar mensen lopen die zo'n beetje in hetzelfde schuitje zitten, maar ik geloof dat die "vijver" niet zo groot is in Nederland.

AceVentura

Voor wat betreft aseksualiteit heb je in ieder geval de juiste vrijver gevonden. Als je specifiek zoekt naar aseksualitelt + autisme + kinderwens wordt het denk ik wel erg specifiek. Je zou hier in ieder geval je vragen kunnen stellen, contacten kunnen zoeken of delen waar je mee zit, we zijn als community groot genoeg dat er een goede kans is dat we je kunnen helpen.
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

BjornAgain

Hoe meer "eisen" je stelt, des te dunner wordt de spoeling.
Misschien is her goed om voor jezelf eens na te denken wat je daadwerkelijk wilt. Het krijgen van kinderen, brengt een grote verantwoordelijkheid met zich mee.

Het feit dat je zoekt naar een co-ouderschap, duidt aan dat je niet een partner zoekt om mee samen te leven. In dat geval is aseksueel /aromantisch zijn van een eventuele moeder van minder groot belang. In dat geval moet je je misschien meer focussen op vrouwen die ook een co-ouderschap willen en of ze verder seksueel zijn of niet, dat zal je een worst wezen. Jij hebt jouw leven, zij het hare.

Nu klinkt het allemaal heel simpel, maar bedenk eerst voor jezelf en praat er over met je omgeving of op forums, zoals deze, hoe reëel jouw beeld is. Vergeet niet, dat een kind vooral baat heeft bij een stabiele basis. Misschien moet je het proberen in te zien, hoe het leven van een dergelijk kind eruit zal zien, maar ook welke consequenties en verantwoordelijkheden co-ouderschap met zich meebrengt. Denk alleen al aan het halen en brengen naar school, sportclubs, vrienden, enzovoorts... Ben je in staat dat een kind te bieden?

Koffie

Plus dat je met de moeder op een lijn moet kunnen zitten bij alle sociale en emotionele perikelen waar je voor komt te staan en in de communicatie met scholen en evt. hulpverleners. het is dus niet zo dat zij haar leven heeft en jij het jouwe, je zult elkaar juist enorm tegenkomen.  Plus haar eventuele partner, als zij die wel heeft of krijgt.
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

Ken88

Citaat van: BjornAgain op januari 27, 2020, 02:45:33 PM
Hoe meer "eisen" je stelt, des te dunner wordt de spoeling.
Misschien is her goed om voor jezelf eens na te denken wat je daadwerkelijk wilt. Het krijgen van kinderen, brengt een grote verantwoordelijkheid met zich mee.

Het feit dat je zoekt naar een co-ouderschap, duidt aan dat je niet een partner zoekt om mee samen te leven. In dat geval is aseksueel /aromantisch zijn van een eventuele moeder van minder groot belang. In dat geval moet je je misschien meer focussen op vrouwen die ook een co-ouderschap willen en of ze verder seksueel zijn of niet, dat zal je een worst wezen. Jij hebt jouw leven, zij het hare.

Nu klinkt het allemaal heel simpel, maar bedenk eerst voor jezelf en praat er over met je omgeving of op forums, zoals deze, hoe reëel jouw beeld is. Vergeet niet, dat een kind vooral baat heeft bij een stabiele basis. Misschien moet je het proberen in te zien, hoe het leven van een dergelijk kind eruit zal zien, maar ook welke consequenties en verantwoordelijkheden co-ouderschap met zich meebrengt. Denk alleen al aan het halen en brengen naar school, sportclubs, vrienden, enzovoorts... Ben je in staat dat een kind te bieden?
De lat is al helemaal niet zo hoog meer. Co-ouderschap was waar ik eerst naar zocht, 50/50. Maar donor+ zonder zeggenschap en enkel zo nu en dan betrokkenheid is ook al enorm waardevol voor mij.

Koffie

Pas dan wel op, want als jij gene zeggenschap hebt, kan de moeder in kwestie bij wijze van spreken zomaar naar Shanghai emigreren. Of op andere manieren het contact weigeren. Zou je je zelf, om maar een kind te hebben, echt in zo'n positie willen plaatsen en zou een kind daarbij gebaat zijn? Bezint eer ge begint... ;)
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

BjornAgain

Citaat van: Ken88 op januari 27, 2020, 09:04:18 PM
De lat is al helemaal niet zo hoog meer. Co-ouderschap was waar ik eerst naar zocht, 50/50. Maar donor+ zonder zeggenschap en enkel zo nu en dan betrokkenheid is ook al enorm waardevol voor mij.
Hoe zie het vaderschap dan voor je? Welke rol dicht je jezelf toe in de opvoeding van het kind? Wat verwacht je van de moeder van je kind en misschien wel het belangrijkste wat kunnen die 2 van jou verwachten?

Ken88

Citaat van: BjornAgain op januari 28, 2020, 11:26:18 PM
Citaat van: Ken88 op januari 27, 2020, 09:04:18 PM
De lat is al helemaal niet zo hoog meer. Co-ouderschap was waar ik eerst naar zocht, 50/50. Maar donor+ zonder zeggenschap en enkel zo nu en dan betrokkenheid is ook al enorm waardevol voor mij.
Hoe zie het vaderschap dan voor je? Welke rol dicht je jezelf toe in de opvoeding van het kind? Wat verwacht je van de moeder van je kind en misschien wel het belangrijkste wat kunnen die 2 van jou verwachten?
Ook hier heb ik geen al te hoge verwachtingen meer in. Het eerste idee was 50/50, maar een donor+ constructie, waarin ik enkel betrokken ben bij bv. verjaardagen, feestdagen, dagjes uit en gewoon een keer op bezoek komen ben ik al tevreden op. Ik heb gemerkt dat ik in mijn positie niet veel te "eisen" heb en flexibel moet zijn. Qua verwachtingen heb ik eigenlijk momenteel alleen de kinderwens zelf en de mogelijkheid om een (kleine) rol te hebben.