Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Tijdje niet meer online

Gestart door Luuk van der Grient, oktober 07, 2018, 08:35:15 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Luuk van der Grient

Heey,

Sorry, maar ik ben een tijdje niet meer online op het forum geweest.
Dit is omdat ik dacht dat het een goed idee zou zijn om het even te laten rusten, maar dat vind ik, omdat ik  ook altijd overal over aan het stressen ben erg moeilijk. Ik ben ook echt over alles onzeker.
Ik ben namelijk bang dat als ik uiteindelijk aseksueel ben mensen mij niet meer serieus nemen omdat iedereen mij als homo zien en mij ook wel gedraag als een homo.
Zoals ik een tijd geleden had gezegd ben ik er nooit zelf achter gekomen.
Ik ben nu een dikke week 20 en ik vraag mij af hoe ik, als ik aseksueel ben natuurlijk :) ik het het beste kan vertellen tegen mijn ouders, vriendinnen etc.
Alvast dankjulliewel :)


Edewecht

Hallo Luuk, er is geen verplichting om 'vaak' of 'regelmatig' op het forum te zijn, hoor.
Doe de dingen in jouw tempo, en op jouw manier.
:)
en de leraar die mij altijd placht te dreigen: 'jongen, jij komt nog op het verkeerde pad'
kan tevreden zijn en hoeft niets meer te krijgen, dat wil zeggen: hij heeft toch gelijk gehad.

(lennaert nijgh)

Jann

Citaat van: Luuk van der Grient op oktober 07, 2018, 08:35:15 PM

Ik ben nu een dikke week 20 en ik vraag mij af hoe ik, als ik aseksueel ben natuurlijk :) ik het het beste kan vertellen tegen mijn ouders, vriendinnen etc.
Alvast dankjulliewel :)



Goede vraag! Ik vraag het mij zelf ook wel vaak af! Ik ben een beetje half uit de kast. Als het in een gesprek naar boven komt (bijvoorbeeld mijn vrienden die zeiden: "Jann is the pure one, or she is secretly the dirtiest of us all" iets in die richting en dat ik dan zeg: "nah t eerst ben namelijk aseksueel" of tegen mijn ouders die over relaties beginnen dat ik geen behoefte heb aan sex (noem het dan weer niet aseksueel ouders zijn lastig) en verder vertel ik mensen als het over seksualiteit gaat wel dat ik "niet hetero" ben) maar écht mensen vertellen doe ik vrijwel nooit! Ik ben dus ook wel benieuwd

- Jann
Be a little kinder than you have to - E. Lockheart

AceVentura

Het is echt helemaal prima als je even niet actief bent. Doe wat goed is voor jou, dat is het enige wat belangrijk is.

Citaat van: Luuk van der Grient op oktober 07, 2018, 08:35:15 PM
Dit is omdat ik dacht dat het een goed idee zou zijn om het even te laten rusten, maar dat vind ik, omdat ik  ook altijd overal over aan het stressen ben erg moeilijk. Ik ben ook echt over alles onzeker.
Ik ben namelijk bang dat als ik uiteindelijk aseksueel ben mensen mij niet meer serieus nemen omdat iedereen mij als homo zien en mij ook wel gedraag als een homo.
Zoals ik een tijd geleden had gezegd ben ik er nooit zelf achter gekomen.
Waar komt die onzekerheid vandaan? Je bent prima zoals je bent!

Citeer
Ik ben namelijk bang dat als ik uiteindelijk aseksueel ben mensen mij niet meer serieus nemen omdat iedereen mij als homo zien en mij ook wel gedraag als een homo.
Zoals ik een tijd geleden had gezegd ben ik er nooit zelf achter gekomen.
Ik ben nu een dikke week 20 en ik vraag mij af hoe ik, als ik aseksueel ben natuurlijk :) ik het het beste kan vertellen tegen mijn ouders, vriendinnen etc.
Alvast dankjulliewel :)
Hoe jij dat het best kan doen kan jij alleen bepalen, wij kunnen jou en je ouders nooit zo goed als jij dat kan. Misschien kan je inspiratie halen uit wat je gedaan hebt toen je als homo uit de kast kwam?

Ter inspiratie kan ik je ook meegeven hoe ik dat gedaan heb (niet naar ouders - die heb ik niet meer, maar naar familie):
Eerst heb ik bedacht wat ik wou vertellen. Voor mij ging dat het makkelijkst in de vorm van het schrijven van een brief. Een brief die ik nooit echt verstuurd heb, en die gewoon als doel had om een gevoel te krijgen bij wat ik wil vertellen. Dat werd een brief van 2 A4'tjes ofzo. Dat vond ik te lang om in een coming out te vertellen, dus ik ben dat steeds meer gaan samenvatten. Net zo lang tot ik echt de essentie te pakken had, en ik nog maar enkele zinnen over had.

Dan krijg het het moment, of het Moment zoals sommigen dat noemen, waarop je daadwerkelijk je coming-out kan doen. Ik had iets nodig om het gesprek hierop te krijgen. Bij ons is seksualiteit iets wat nauwelijks besproken wordt, en dat maakte het voor mij nog niet zo makkelijk om hier over te beginnen. Uiteindelijk kwam het neer op zelfvertrouwen om het gesprek aan te gaan, en als "opening" gebruikte ik mijn zwarte ring. Die droeg ik -uit angst voor herkenning- nooit als ik naar familie toe ging, en dat deed ik toen wel. Doordat ik verder buiten een horloge geen sieraden draag viel dat op, kwamen er opmerkingen over, en had ik mijn opening.

Zoals het hier staat klinkt het misschien simpel en alsof het zo gebeurd is. Dat is zeker niet zo geweest, in dit topic kan je een klein inkijkje krijgen in mijn proces toen: http://du.asexuality.org/index.php?topic=5067.0
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

Luuk van der Grient

Heeey,

Dank jullie wel voor de lieve berichtjes :)
Ik heb het een paar maanden geleden verteld dat ik denk dat ik aseksueel ben, maar mijn moeder nam het een beetje met een korreltje zout, en dat is ook zo, omdat ik veel dingen in mijn hoofd haal als ik aan het piekeren ben en dan helemaal niet waar blijken te zijn.
Ook als je weleens met mensen het erover hebt dan denken veel mensen ook een beetje, oke dan, omdat niet zo heel erg veel mensen hier weleens van gehoord hebben.
Wel heeft iemand mij gezegd dat  je fysiek wel als aseksueel iemand kan vallen.

Luuk van der Grient

En soms denk ik ook dat het misschien goed is om het er met mijn ouders het er niet over ga hebben.
Dan komen ze er later achter, omdat ik het dan waarschijnlijk ook nog nooit heb gedaan :)
Want echt iedereen die mij ziet denkt dat ik homo ben :( en dat maakt het vind ik extra lastig.

Koffie

Maar is dat iets waar je je voor je ouders voor moet schamen, dat je het nog nooit gedaan hebt? Moet je een soort van schijn ophouden voor je eigen ouders?
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

Fifi

Is het überhaupt belangrijk of je het wel of niet hebt gedaan? Uiteindelijk is dat toch iets waar anderen verder niets mee te maken hebben?
Op mijn leeftijd gaat men er vanuit dat je het gedaan hebt en doet, en hoewel dat dus niet zo is, mogen ze dat van mij gerust denken. Ik hoef van hen geen details, en zij van mij ook niet. Nu kom ik sowieso op weinig tot geen plekken waar over dit soort dingen gebabbeld wordt, misschien dat dat ook wel iets uitmaakt.
Ten opzichte van je ouders zou je je al helemáál niet moeten hoeven schamen voor zulke dingen, vind ik.
Misschien is het gewoon nog te vroeg ook om voor jezelf te beslissen wat je geaardheid nu is. Ik zou het laten rusten, en dan kom je er wellicht vanzelf wel achter. Je hoeft je niet nu al vast te leggen aan één "ding".  :)

AceVentura

Volgens mij staat wat je in bed (of waar dan ook  ::) ) wel of niet doet redelijk los van je geaardheid. Je geaardheid stuurt wel wat je doet, maar wat je doet bepaalt niet je geaardheid.
Ik zou je adviseren om te wachten met vertellen aan anderen tot je voor jezelf een goed idee hebt wie of wat je bent, tenzij het natuurlijk iemand is die je hierbij kan helpen.

Je laat je volgens mij erg leiden door wat anderen vinden, daarom wil ik je het volgende vragen:
Stel dat je je he-le-maal niets van anderen hoeft aan te trekken, dat hun mening er totaal niet toe zou doen, je mag het helemaal zelf bepalen, alles is goed. In die situatie, hoe zou je dan jezelf (en jouw geaardheid) dan omschrijven?
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

kim10

Hoi Luuk, Vertel het wanneer het jou uitkomt . Een cliché maar een waar cliché. En zit er niet zo over in wat anderen van je denken . Als je "anders " bent hebben mensen altijd wel wat te zaniken. Groet, Kim.

Luuk van der Grient

Heeeeey,

Dank jullie wel voor de lieve reacties :)
Het is indd wel waar wat jullie zeggen dat het niet uitmaakt of je het al gedaan hebt of niet.
En ik laat mij indd heel erg leiden.
Als iemand iets over mij zegt, of zegt, dit past bij jou, neem ik dat altijd over.
En je hoot eigenlijk meestal de verhalen van de mensen die het gedaan hebben en niet van de mensen die het niet hebben gedaan.
Je hoort meestal namelijk alleen de leuke en specialere verhalen.
Ik ga mij nog eventjes aanmelden voor de nietalleenanders dag die volgens mij in Utrecht is :)
Daar kan ik wss wel geholpen worden :)

xxx