Nieuws:

Voor vragen rond je registratie, je account of het functioneren van het forum kun je een email sturen naar:
mailaven @ freedom.nl (zonder spaties rond de @).
Vermeld dan ook even de naam waarmee je je hebt geregistreerd.

Hoofdmenu

Hallo... aseksuelen, maar vooral seksuele partners van aseksuelen

Gestart door BasicInstincts, september 08, 2019, 01:38:18 PM

Vorige topic - Volgende topic

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

BasicInstincts

Hallo allemaal!  :D

Goh ik probeer zoals altijd vrolijk en opgewekt te zijn maar is dat wel de juiste houding als seksuele (en licht seksueel gefrustreerde partner) van een waarschijnlijke aseksuele?

15 jaar samen , 2 meer dan geweldige kindjes, 10 jaar ruzies en een hevig seksueel gemis. Deze etterbuil is onlangs gebarsten toen mn partner en ik eindelijk zijn beginnen communiceren.
Resultaat: we houden van mekaar maar ze denkt aseksueel te zijn. Ze heeft er nooit van genoten. Ze sloot zichzelf af. Dat kan ik niet verdragen dus ik heb gezegd dat ze dat niet  mag doen voor haar gevoel van eigenwaarde.
Psychisch is er een enorme last van haar schouders.
Nu moeten we oplossingen zoeken.

We gaan binnenkort naar de seksuoloog om alles te bespreken.
Geen idee of die aseksualiteit erkent maar whatever, we zullen zien naar waar dit leidt.
Ik begin te denken aan seks met anderen maar enkel met haar medeweten..  want ze had me gezegd dat ze het niet wilde weten. Ik vind dat het niet als bedrog mag aanvoelen.

Ik ben hier om te leren, om zowel seksuele als aseksuele mensen te leren kennen, de valkuilen te ontdekken en....zoeken naar de juiste seksuele oplossing voor mijn noden.

Groetjes en sterkte aan de seksuele partners van aseksuelen ??

AceVentura

Welkom op het forum BasicInstincts, :cake: :cake: :cake: :cake: :cake:

Een positieve insteek helpt altijd, ook bij dit soort problemen. Het zorgt dat je blijft kijken naar de mogelijkheden en oplossingen om verder te komen :klap:

Dat gezegd hebbende kan ik me ook heel goed voorstellen dat dit voor haar een enorme last van haar schouders is, en dat een deel van die last er direct bij jou bij gekomen is. Het is goed dat jullie ook hierover zijn gaan communiceren, want dat is toch de enige weg vooruit.
Als jullie het hierover hebben neem dan het uitgangspunt dat het niet haar of jouw probleem is maar een verschil tussen jullie. Een verschil wat jullie afgelopen jaren hebben geprobeerd te overbruggen en waar nu mogelijk nieuwe oplossingen voor nodig zijn. Ga samen eens op onderzoek uit: Waar ligt haar grens? Waar ligt jouw grens? En zit er ruimte om tot elkaar te komen binnen ieders grenzen?

Citeer
Ik begin te denken aan seks met anderen maar enkel met haar medeweten..  want ze had me gezegd dat ze het niet wilde weten. Ik vind dat het niet als bedrog mag aanvoelen.
De meningen over zo'n oplossing verschillen van persoon tot persoon, en in goed overleg kan het werken. Het sleutelwoord is ook hier weer communicatie. Mogelijk moet zij ook aan dit idee wennen, net zoals jij waarschijnlijk aan het idee van aseksualiteit moet wennen.

Op het forum hebben we een onderdeel "Bekeken van de andere kant" wat specifiek bedoeld is voor partners van aseksuele personen, mogelijk vind je daar herkenning: http://du.asexuality.org/index.php?board=16.0
53x + m³ = Ø
Verwarring is een doorgang naar een andere, nieuwe realiteit.
- Richard Bandler

BasicInstincts


Koffie

Welkom!

En wat die sterkte betreft, ik denk eigenlijk dat die geldt voor beide partijen in een relatie. Het is voor geen van beide gemakkelijk. Als je toch bij elkaar wilt blijven is het echt zoeken naar een weg, in de hoop dat die weg er is. Dat is voor niemand 'leuk'.

Dus ik wens jou, maar ook je partner sterkte en hoop dat je via dit forum iemand treft die jouw kant van het verhaal uit ervaring kent.
Groetjes van Koffie. (V, 1969)
2 kinderen (2000 en 2001). En een kat (2013).

Mijn wiki-ervaringsverhaal lees je hier: https://du.asexuality.org/wiki/index.php?title=Koffie

Mute

Welkom en heel veel sterkte. Wat goed dat jullie met elkaar zijn gaan praten, want anders blijf je wellicht steken in aannames over elkaar die vaak niet waar zijn. Wat mij heel veel geleerd heeft bij de seksuologe is begrip te hebben voor elkaar en met name dat ik begrijp dat mijn partner sex echt niet leuk vindt, en dat het niet om (sex met) mij gaat. Ik voelde mij afgewezen, maar ze wees niet mij als persoon af, maar alleen de sex. Ik heb lang gedacht/gehoopt dat het te genezen zou zijn, of dat de sexuologe haar wel zou helpen er wel van te genieten, maar bij ons is het duidelijk geworden dat dat er echt niet in zat.

Een tip van mijn kant is om niet direct in oplossingen te denken (vreemd gaan), maar eerst te kijken hoe je beiden in de huidige situatie staat. Hopeleijk zal de sexuologe helpen in het zoeken naar oplossingen.  Sexuologen zijn er overigens in vele smaken (ik ken er 2).
Degene die denken dat geen zin in sex te genezen is (en in de opvoeding/verleden/onzekerheden etc.) zit.
En degene die voor waarheid nemen dat iemand geen zin kan hebben en kijken hoe daar in een relatie mee omgegaan kan worden.

Smaak 1 heeft bij ons niet geholpen, de tweede zeker wel, ofschoon het lastig blijft.

Veel sterkte voor beiden.

Edewecht

Hallo BasicInstincts
Ik heb weinig toe te voegen aan wat hierboven al gezegd is. Goed dat je in contact bent gegaan met dit forum, dat je openstaat voor gesprek, op wat voor manier dan ook.
Welkom! En verder: sterkte, geduld en wijsheid.
en de leraar die mij altijd placht te dreigen: 'jongen, jij komt nog op het verkeerde pad'
kan tevreden zijn en hoeft niets meer te krijgen, dat wil zeggen: hij heeft toch gelijk gehad.

(lennaert nijgh)