Persoonlijke instellingen

FAQ ouders

Uit AVEN Wiki

Versie door Aceventura (overleg | bijdragen) op 2 okt 2010 om 13:53 (Nieuwe pagina aangemaakt met '= Wat is aseksualiteit precies? = Het is een gebrek aan seksuele aantrekkingskracht. Over het algemeen zijn aseksuelen erg verschillend; sommigen ervaren romantische ...')
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Ga naar: navigatie, zoeken

Wat is aseksualiteit precies?

Het is een gebrek aan seksuele aantrekkingskracht. Over het algemeen zijn aseksuelen erg verschillend; sommigen ervaren romantische aantrekkingskracht, sommigen niet. Sommigen ervaren opwinding, sommigen niet. Aseksualiteit is niet hetzelfde als het celibaat – het celibaat is een keuze om je afzijdig te houden van seksuele intimiteiten, terwijl aseksualiteit een oriëntatie is die een gebrek aan seksuele aantrekkingskracht tot gevolg heeft.

Waarom heeft hij/zij het me verteld? Ik had het liever niet geweten.

Uw zoon/dochter wil graag uw steun. U bent zijn/haar verzorger. Vanaf de geboorte heeft hij/zij op u vertrouwd voor veiligheid en geruststelling. Het feit dat hij/zij zoiets persoonlijks aan u toevertrouwt wijst erop dat hij/zij er vertrouwen in heeft dat u hem/haar zult begrijpen en zult steunen in de moeilijke periode die hij/zij misschien doorgaat. Over het algemeen hebben aseksuelen een lange zoektocht achter de rug, waarin zij op zoek zijn gegaan naar zichzelf. Dit gaat over het algemeen gepaard met verwarring, omdat er nog weinig kennis is over deze oriëntatie. Na deze lange en moeilijke weg is het logisch dat zij hun vertrouwen in u schenken.

Is het gewoon een fase van rebellie? Groeien ze er niet gewoon overheen? Hij/zij lijkt nog te jong om over zo'n onderwerp te beslissen.

Over aseksualiteit bestaat nog weinig algemene kennis. Het is onwaarschijnlijk dat uw kind dit kiest om te rebelleren. De meeste mensen worden zich op jonge leeftijd bewust van hun seksualiteit. Denk eraan dat u waarschijnlijk meerdere keren op iemand verliefd werd, terwijl u opgroeide. Zonder twijfel ervaarde u seksuele aantrekkingskracht in uw tienerjaren. Alleen uw kind weet zeker of hij/zij er overheen zal groeien. Seksualiteit kan van tijd tot tijd veranderen, maar het is hoogst onwaarschijnlijk dat uw kind van seksualiteit zal veranderen door ouder te worden. Aseksualiteit is een oriëntatie, geen teken van onvolwassenheid.

Denk je dat de oorzaak ligt in seksueel misbruik/ onderdrukte homoseksualiteit/ een andere psychische oorzaak heeft? Moet ik hem/haar naar een psychiater sturen?

Probeer niet aan te nemen dat dit de oorzaak is. Als uw kind in het verleden geen mentale onstabiliteit heeft vertoond, overtuig u er dan niet van dat uw kind een trauma voor u verborgen houdt. Als uw kind zich inderdaad vergist en zijn/haar aseksualiteit door iets is veroorzaakt, komt hij/zij daar later vanzelf achter. Als uw kind seksueel misbruik heeft meegemaakt betekent dat niet dat dat hem/haar aseksueel heeft 'gemaakt'. Het debat over wat de oorzaak is van aseksualiteit gaat waarschijnlijk nog tientallen jaren door, maar het kan niet helemaal worden opgehangen aan een voorval of mentale conditie.

Als uw kind de hulp nodig heeft van een therapeut om zijn/haar aseksualiteit te accepteren, dan is dat goed. Zoek geen hulp van een psychiater om uw kind te 'genezen' van aseksualiteit als hij/zij dat niet wil. Dit zal de relatie tussen u en uw kind beschadigen, en uiteindelijk waarschijnlijk schadelijk zijn voor zijn/haar zelfvertrouwen.

Heb ik als ouder iets verkeerd gedaan wat dit heeft veroorzaakt?

Absoluut niet. Zoals eerder vermeld is de seksualiteit van een individu een erg complex iets. Het is erg onwaarschijnlijk dat de manier waarop u uw kind hebt opgevoed, of een op zich zelf staand voorval in zijn/haar leven erin heeft geresulteerd dat hij/zij aseksueel is.

Betekent dit dat hij/zij niet in staat is lief te hebben?

Onwaarschijnlijk. Veel aseksuelen ervaren romantische en liefdevolle gevoelens naar anderen. Alleen omdat uw kind misschien niet geïnteresseerd is in het zoeken naar een relatie via de traditionele weg, of blind–dates en dergelijke wil niet zeggen dat hij/zij niet menslievend is. Aseksuelen zijn in staat om diepe vriendschapsbanden aan te gaan, en gaan misschien zelfs een niet–seksuele relatie aan met iemand.

Maar ze kunnen ook totaal niet geïnteresseerd zijn in een romantische relatie, en zich focussen op een platonische verhouding. Dring uw kind niet op 'de juiste persoon te vinden'. Hoewel hij/zij misschien op andere manier liefde zoekt en vindt, hij/zij heeft dezelfde gevoelens van verbondenheid en toewijding als anderen – ze worden alleen op een andere manier geuit.

Ik wil het beste voor mijn kind.

Wat als ze ongelukkig worden? Ik wil niet dat ze eenzaam sterven.

Herinner het gezegde wat u misschien ook uw kinderen hebt verteld: “Als iedereen in de sloot springt spring jij er dan achteraan?”. Dat uw kind niet het leven leeft waarvan anderen zeggen dat het geluk brengt, betekent niet dat hij/zij ongelukkig is. Uw kind heeft waarschijnlijk veel zelfonderzoek gedaan voordat hij/zij tot de conclusie kwam dat hij/zij aseksueel is. Het kan zelfs zijn dat dit voor het eerst in lange tijd is dat hij/zij zich weer zeker van zichzelf voelt. Als hij/zij gelukkig lijkt, wees daar dankbaar voor en maak u geen zorgen over in welke sociale norm hij/zij past. Iemand met een goede persoonlijkheid en sterke vriendschapsbanden hoeft zich nooit zorgen te maken over een eenzame dood.

Moeten we dit aan familie/buren/leraren/etc. vertellen? Wat zullen anderen denken?

Het is aan te bevelen dit niet aan anderen te vertellen zonder toestemming van uw kind. Het is niet nodig om niet–familieleden en kennissen op de hoogte te brengen. Uw kind zal kiezen wie zij genoeg vertrouwen om het te vertellen. Wat deze mensen denken is irrelevant voor de manier waarop uw kind zijn/haar leven leidt.

Hoe kan mijn kind hier een mening over hebben als hij/zij het nog nooit heeft geprobeerd?

Aseksuelen hebben geen behoefte om een seksuele relatie te beginnen. Als je er al geen behoefte aan hebt is het onwaarschijnlijk dat proberen dit veranderd. Iemand dwingen om tegen zijn natuur in te gaan om zichzelf te bewijzen is erg gevaarlijk. Als uw kind ooit gaat experimenteren met seksuele relaties, zal dat zijn/haar eigen keuze zijn.

Betekent dit dat mijn kind mensen haat die seks hebben, of op hen neerkijkt?

Elitisme onder aseksuelen is gelukkig zeldzaam. Uw kind zal waarschijnlijk verward of vervreemd zijn door gesprekken over seksuele ontdekkingen, maar dit is logisch voor iemand die non–seksualiteit ervaart. Het is een ander probleem waarmee hij/zij naar u komt voor steun. Het is onwaarschijnlijk dat hij/zij de personen die hij/zij eerst als vrienden beschouwde gaat haten.

Seks is een natuurlijk onderdeel van het bestaan. Waar is mijn kind bang voor? Waar schaamt mijn kind zich voor?

Niets. Veel aseksuelen zijn erg liberaal in hun opvattingen over seks. Uw kind is niet bang voor seksuele intimiteit (of schaamt zich hiervoor); hij/zij heeft hier simpelweg geen behoefte aan. Iemand die bijvoorbeeld geen behoefte heeft om een bepaald gerecht te proberen, is niet bang voor dit gerecht – hij/zij voelt zich niet aangetrokken om het gerecht te proberen.

Hoe kan ik mijn kind verder helpen?

Door er voor hem/haar te zijn. Als hij/zij wil praten, biedt hem/haar een luisterend oor. Steun hem/haar. Sta hem/haar toe het voor zichzelf op een rijtje te zetten als hij/zij daar behoefte aan heeft. Maar het belangrijkste is om te herinneren dat seksualiteit maar één aspect van het leven is. Uw kind is nog steeds dezelfde persoon die u altijd kende.